De mooiste taart tot nu toe

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik trots op mezelf ben.
Het heeft een hoop tijd gekost voordat de taart klaar was, maar uiteindelijk is ´ie echt heel erg mooi geworden.
De Niedinger waren meer dan tevreden en hebben ´m dan ook niet aan willen snijden (waarom had ik dat al verwacht ondanks de vooraf geuitte belofte dat ze ´m echt op zouden eten). Wel jammer want onze kinderen hadden zich al helemaal verheugd op een stuk van die taart.
De verjaardag was verder erg gezellig, hebben weer teveel schnaps moeten drinken, en verder lekker brood gegeten met kaas, vlees, augurken en natuurlijk geraspte mierikswortel. Voor de kinderen was er ook nog fruit en taart (tja zelfgebakken taart is er altijd daarzo) en ze konden het grootste deel van de tijd heerlijk buiten spelen.

Goed, dan komen nu de foto´s van de taart. Eerst moest de cake in de botercreme gezet worden:


Vervolgens de zijkanten er netjes tegen aan plakken:


Het dak erop leggen was best nog griezelig daar het een groot stuk suikerwerk is, niet heel dik en vrij breekbaar:


En zo zag de taart er donderdagavond tegen een uur of half elf uit:


Vrijdagochtend heel hard verder gegaan, want er waren nog een hoop dingetjes die gedaan moesten worden. Het dak moest nog rood afgelakt, de grondplaat nog afgemaakt, bloemetjes op het balkon gespoten, de glockenstuhl moest nog in mekaar gezet, het bordje Gasthof Nieding moest nog gemaakt, kortom meer dan genoeg werk.
Voordat we naar het gasthof reden nog even snel buiten in het zonnetje wat foto´s gemaakt. En dit is ´m dan geworden:


Erg trots op de glockenstuhl. Zo´n gepriegel om die in mekaar te krijgen, maar uiteindelijk is het gelukt:


Close-up van de voorkant:


En hier nog 1 met een stukje terras erbij. De biertafels hadden we alvast omgelegd om te zorgen dat ze tijdens de rit naar boven niet de pootjes zouden breken:


Vervolgens naar boven gereden. Dat was nog een hele toer, want de plaat met taart erop was nogal zwaar en heb ik de hele rit omhoog moeten houden om te zorgen dat het geheel niet teveel heen en weer slingerde. Paul reed vrijwel continu in z´n 1 omdat hij niet te hard wilde rijden zodat we niet te veel heen en weer zouden slingeren.
Boven aangekomen was de jarige nog in geen velden of wegen te bekennen. Hij was nog aan het hooien op de alm. Volgens hem hard nodig, volgens ons durfde hij gewoon niet naar huis te komen omdat hij bang was dat hij met z´n 40e flink in de maling zou worden genomen.
Maar goed, uiteindelijk kwam hij natuurlijk wel en poseerde braaf met z´n taart:


En voor zijn twee jongste zussen moet je oppassen, op de foto´s kun je vanzelf zien waarom :)



Tegen half acht zijn we weer naar huis gegaan, de kinderen waren doodmoe en wij toch wel. Dus allemaal lekker op tijd gaan slapen.
Vandaag eerst zalig uitgeslapen. Paul heeft nog een laptop voor een klant gemaakt, toen hebben we de rugzak ingepakt en zijn heerlijk gaan wandelen in de omgeving van de Brixenbach. Ook nog een tijdje bij de beek zitten spelen.
Thuisgekomen met z´n allen een spelletje gebowld en vervolgens tennis gespeeld. Joris had het toen helemaal gehad, want hij verloor continu ondanks dat hij zo goed z´n best deed, maar ja Sabine is nu eenmaal heel erg goed.

Straks gaan we met z´n allen nog lekker naar de chinees in Kirchberg als afsluiting van een heel fijn weekend. Morgen vliegt Paul weer voor een weekje naar Nederland, dus we genieten nog even van mekaars gezelschap.

Wij hebben een banner bij het voetbalveld!

Voordat ik dat laat zien, eerst nog even wat opbouwfoto´s.
Hier het dak en de balkons in opbouw:


En dit hier is een close-up van de vensterluiken:


De cakes zijn ondertussen gebakken en op maat gesneden. Het begint zo langzamerhand ergens op te lijken!


Omdat ik er alweer zo´n 9 uur taart knutselen op had zitten vandaag, geen zin meer dus lekker wat anders gaan doen.
Zoals.......: onze banner ophangen bij het voetbalveld!
Tja het verhaal is als volgt: wij komen natuurlijk nogal eens ergens en zo ook bij het voetbal. En met een eigen bedrijf volgt natuurlijk toch vrij snel de vraag of je niet ook wilt sponsoren. Nu vonden wij het wel heel erg cool om onze eigen banner daar op te hangen en daar een jaar sponsoring het gigantische bedrag van EUR 185,- moet kosten, hebben we gezegd dat we het maar moesten doen.
De banner hebben we weer voor een vriendenprijs gekregen, omdat Paul diegene zo nu en dan ook tegen vriendenprijs bijstaat.
Maar goed, vandaag was dus de dag dat het ding opgehangen moest worden.
Dus wij naar het voetbalveld. Alleen Sabine bleef thuis, die had haar huiswerk nog niet helemaal af.

Eerst een plekje uitzoeken.... daar moet het worden:


Natuurlijk vond Joris het allemaal ook machtig interessant (of was op de foto gaan nu leuker ;) ?):


Zo begint het ergens op te lijken:


Ook Joris heeft mooie foto´s gemaakt van de mannen in actie (en deze was nog scherp ook):


De laatste hand...


en hangen maar!



Daarna nog even langs de camping om een internet klant aan te sluiten. Thuis nog even een spelletje bowling met de kinderen gespeeld, kopje thee gedronken en toen moesten ze echt weer naar bed.
Paul nog even langs een klant en vanaf kwart voor negen zijn we lekker samen thuis. Weliswaar is Paul nog aan het werk, maar we zijn tenminste samen en dat vinden we toch ook wel heel prettig.

Ach, vergeet ik bijna de mooie foto die ik van Joris heb genomen:


En vergeet ik ook nog te vertellen dat Massimo en Claudia een dochter hebben gekregen.
GIANNA heet ze. Dat hangt tenminste heel groot een de gevel van het restaurant sinds vanochtend. Super!

Ondertussen ben ik schilder

Tja, het hele zwikkie moet natuurlijk ook van kleur voorzien worden en dat is nogal een werk. Continu proefstukjes maken om te kijken of de kleur wel is wat ik ervan verwacht. Zo niet, dan nog een keer en nog een keer enz. En daar ik niet de meest getalenteerde schilder ben, kost het gewoon nogal wat tijd.

Gisteren een experiment met de raampjes gedaan. Echt op hoop van zegen, want nog nooit gedaan en geen proefstukje. Maar het is aardig gelukt.
Eerst de raampjes een beetje ingekleurd en vervolgens piping gel (doorzichtige zooi) erover gespoten. (sorry dat mijn ingespannen kop er ook opstaat, maar die er afknippen vond ik ook zowat):


En nog een keer van de andere kant, zo kun je goed zien hoe het spuiten in z´n werk gaat:


De voorkant met ingekleurde raampjes:


En met de houtkleur erop:


Als laatste foto voorlopig even alle stukken van het huis die ik geverfd heb.



Ook de buitenmeubeltjes heb ik gedaan, maar die pasten er even niet meer bij. Zijn ook nog niet in mekaar gezet, dus die laat ik op een later tijdstip nog wel zien.

Heb ik al verteld dat ik Paul gisteren ook vrijwel niet gezien heb? Die blijft van de ene naar de andere klant rennen. Gisteravond was het zelfs zo druk dat we geen tijd hebben gehad om samen te eten. Dus toen we om half tien naar de camping moesten om te kijken waarom de server geen reactie meer gaf (Telekom storing, dank u...die was net opgelost dachten we) zijn we daarna snel een tosti gaan halen. Tenminste iets in de buiken. Was al lang blij dat de kinderen al gegeten hadden, die kunnen natuurlijk niet zonder eten hun bedjes in.

Vandaag ga ik flink aan het cake bakken. Per slot van rekening is de verjaardag vrijdag al, er moet natuurlijk het een en ander in mekaar gezet worden en dan is het handig dat de cake niet pas op het laatste moment te voorschijn komt.
Gelukkig de meest simpele cake ter wereld: bloem, bakpoeder, boter, suiker, eieren, hele zooi mixen, in de oven en klaar!

Update volgt.

en weer een hele dag verder...

Opstaan blijft toch niet mijn hobby en die van de kinderen ook niet, dus het was weer gezellig vanochtend :)
Kids naar school gebracht, email gechecked en toen aan de slag voor de taart.
Als eerste heb ik de bodemplaat nog veranderd. Had op de foto´s tot mijn schrik gezien dat het deel voor het huis geen asfalt is, maar tegels, dus dat heb ik opnieuw moeten doen en het asfalt heb ik nu met zo´n klein verfrollertje gedaan. Ziet er naar mijn mening een stuk beter uit:


Vervolgens ben ik gaan uitmeten en uitsnijden. Lijkt een eitje, maar is een hoop werk kan ik je vertellen:


Voorkant, achterkant, zijkanten, dak, balkons. Allemaal superveel werk.
Het uitsnijden van de raampjes kost een hoop tijd, vooral omdat ze er dus niet uit moeten, maar alleen ingesneden moeten worden. Dus zorgen dat het suikerwerk niet kapot gaat. Wel erg leuk om te doen trouwens.


Om half tien vond ik het welletjes. Ik heb weliswaar een aantal keer pauze gehouden om te koken en even de spieren los te gooien, maar voor de rest alleen maar zitten werken en daarvan worden vooral je ogen op het eind nogal moe.
Straks fijn slapen en dan morgen weer lekker verder!

Had ik al verteld dat ik Paul vandaag vrijwel alleen aan tafel ontmoet heb? Die is alweer de hele dag onderweg naar klanten. Om half acht vanavond begon z´n laatste afspraak en daarvan is hij nu (22.00 uur) nog steeds niet terug...

Wat een (leuk) werk!

Gisteravond hebben we eerst met z´n viertjes lekker gebarbecued (wat we trouwens vanavond weer gaan doen, haha, vlees over dus een mens moet wat), waarna we naar de voetbalwedstrijd van SV Brixen zijn wezen kijken.
We waren een beetje aan de late kant en hadden het eerste doelpunt van de tegenpartij gemist. De eerste helft bleef het 0-1, maar in de tweede helft ging het weer flink verder. Was een vrij mooie wedstrijd, wel aardig wat gele kaarten, maar dat kwam volgens ons voornamelijk omdat de scheids gewoon vrij streng was.
Eerst werd het 0-2 voor de anderen en toen moest ik even naar de wc. Tja, dan kun je er natuurlijk op wachten, doelpunt voor Brixen! 1-2. Dat was tevens de einduitslag, het lukte niet om er meer uit te halen. De teams waren vrijwel even sterk, alleen maakte de tegenpartij er net even iets meer af.

Daarna thuis nog even met z´n viertjes gebowld. We hebben nu heel decadent 4 van die afstandbedieningen waardoor we niet meer steeds hoeven te wisselen tijdens een wedstrijd. Wel makkelijk moet ik zeggen.
Tegen 9 uur de kinderen in bed gelegd en toen hebben Paul en ik nog even gespeeld. Rond half 10 zijn we dan weer naar Tresor gegaan (ja ja, de buurvrouw hield weer een oogje in het zeil), waar Paul nog wat aan de pc moest doen. Ik heb met 2 mannen staan darten (ik heb al lang niet meer zo vreselijk slecht gespeeld) en verder nog gezellig met Paul zitten praten. Het was qua mensen niet echt onze avond dus iets na 12 uur zijn we weer naar huis gegaan. We gaan er per slot van rekening niet voor ons verdriet blijven zitten en we waren allebei eigenlijk ook wel moe.

Vanochtend weer veel en veel te vroeg (half vijf) gewekt door die rotvliegen. We zijn het zat, morgen gaan we zo´n vliegenelectrocuteerapparaat kopen! Ik wil verdikkie wel graag gewoon kunnen slapen zonder dat ik zo belachelijk vroeg door dat gezoem wordt gewekt en het feit dat mijn ogen, neus en mond geen landingsbanen zijn, dat wil bij die beesten ook maar niet doordringen :(
Omdat het vaderdag is weer gezellig met z´n allen ontbeten en Paul heeft van Joris een zelfgeknutseld (nou ja voornamelijk geverfd, het knutselen hebben de juffen gedaan) auto´tje met fotohoudertje erop gekregen.

Paul heeft verder gewoon gewerkt en ik ben weer aan de slag gegaan met de bodemplaat voor de taart. Toen ik toch wakker lag, heb ik bedacht dat ik toch zonder piepschuim ga werken (en dat terwijl ik gister nog van alles op maat heb gesneden en in plastic heb ingepakt). Scheelt me een hoop tijd, die ik waarschijnlijk toch meer dan hard nodig ga hebben bij het maken van het gasthof.

Dan gaan we nu verder met de fotoserie.
Eerst hebben we een flinke bol suikerpasta:


Die rol je uit tot ongeveer de gewenste grootte:


Dat drapeer je netjes over je bodemplaat heen (is bij mij altijd nog een gedoe, ik kom nooit netjes uit):


Met een tandenstoker prik je vervolgens de contouren in je suikerwerk:


Waarna de eerste laag verf (kleurstof vermengd met jenever) erop gezet wordt.
Je kunt hier alvast asfaltstukken, het stuk voor het houten terras, het stuk voor het stenen terras en een stukje gras herkennen.



Paul en de kinderen zijn trouwens lekker met z´n drietjes naar het zwembad, zodat ik alle ruimte fijn voor mezelf heb. Wel zo prettig met een klus als deze.
Ik denk dat de verf ondertussen wel gedroogd is (tja, hoog percentage alcohol dus vervliegt lekker snel) dus ik kan gaan kijken waar ik nu mee verder kan.