Grote schrik voor Sabine

Het was weer een lekkere dag vandaag. Redelijk lekker weer. Op tijd de was onder het dak gezet toen er regen dreigde (ik was ongeveer 30 seconden voordat de regen naar beneden kwam klaar met het weg zetten van m'n wasrek), verder lekker rustig aan gedaan.
Joris en Sabine hebben tussen de middag warm mogen eten bij buurmeisje Sabrina. Paul en ik waren even boodschapjes doen en toen Paul de kinderen om 13.00 uur ging halen (volgens afspraak) bleek dat ze al gegeten hadden. Ze hadden het in ieder geval erg naar hun zin gehad.

Vanavond eenvoudig rijst met groenten en in stukjes gesneden worstjes gegeten en toe lekker ijs. We hadden geen zin om iets moeilijks te maken vandaar.

Na het eten zouden Sabine en Paul nog even lekker een stukje gaan fietsen, maar binnen 2 minuten was Sabine alweer thuis. Ze was helemaal in de war, maar uit haar verwarde verhaal begreep ik dat ze had gezien dat de kat die hier altijd rondloopt overreden werd. Eerst door 1 auto en ook de volgende reed er dwars overheen. Recht voor haar ogen, dus ze is erg geschrokken.
Wat ook vervelend was, is dat Paul ondertussen met een mevrouw uit het dorp mee was gereden naar de dierenarts in Westendorf. Die mevrouw had niet zo'n bak om een kat in te vervoeren dus ze was bang dat het dier in de auto rond zou gaan lopen springen.
Paul vertelde al dat het goed was dat hij was meegegaan, want dat was precies wat de kat had geprobeerd.

Het gaat nu weer beter met Sabine, maar ik ga haar vanavond wel een beetje in de gaten houden, want het is natuurlijk wel een grote schrik voor zo'n klein meisje.

13 jaar getrouwd

Vandaag zijn Paul en ik 13 jaar getrouwd en als je dat eens goed bekijkt dan zitten we dus al meer dan 36% van ons leven met 2 ringen aan mekaar vast.
En dan te bedenken dat we het nog vrijwillig doen ook

Maar om even met de dag van gisteren te beginnen. Geen heftige dingen gedaan. Paul heeft vooral op bed gelegen. Het lijkt erop dat hij bij het grillen een voedselvergiftiging heeft opgelopen. Z'n maag en darmen zijn erg van streek. Het gaat vandaag gelukkig ietsje beter, dus we hebben goede hoop dat hij er morgen vanaf is.
Zelf ben ik op dit moment ook niet bepaald topfit. Maandelijkse ellende zullen we maar zeggen, dus groots feest vieren gaan we ook niet doen.

Gisteravond hebben we wel al onze tijdschriftkassettes (van die kartonnen dingen, waar je tijdschriften enz. in kunt zetten) gevuld met mijn kookbladenverzameling. We zijn er niet helemaal zeker van dat we nu alles gehad hebben, maar er zijn in ieder geval bijna 25 van die dingen vol. We hebben alles netjes op maand gesorteerd zodat ik makkelijk kan zoeken naar recepten die bij het jaargetijde passen, alhoewel het jaar hier in Oostenrijk natuurlijk toch net wat anders verloopt dan in nederland. De winter begint echt eerder en de lente begint ook echt wat later.
Nu alleen nog een goede plek zoeken waar we die spullen kunnen laten. We hadden eerst al gedacht om ze boven op de kast in onze slaapkamer te zetten, maar als ik het zo zie, is die zeker niet breed genoeg, hihi.

Ettje, nog bedankt voor je berichtje. Leuk om te lezen dat je er weer bent. En het afvalprobleem proberen wij inderdaad ook in de hand te houden door zo min mogelijk plastic tasjes aan te nemen. Ik loop zelf meestal met zo'n tas op wieltjes naar de winkel. Daar past redelijk wat in en ik hoef dan ook niet het stuk naar ons huis met zo'n zware tas te sjouwen. Als ik dat wel zou moeten, zou ik vermoedelijk de auto toch wel gaan missen.

Over auto's gesproken. Wisten jullie al dat jullie in NL de hoogste benzineprijs per liter betalen? Wereldwijd gezien? Wij zijn bij elke stijging van de autokosten weer blij dat we er geen meer hebben. Gezien het feit dat de prijzen voor treinkaartjes in Oostenrijk ook niet zo belachelijk hoog zijn voor ons een reden temeer om de auto er zo lang mogelijk uit te houden.

Sabine is op dit moment met buurmeisje Sabrina mee om bij haar te spelen. Sabrina had aan Sabine gevraagd of ze bij haar wilde komen spelen, maar Sabine had haar niet begrepen, dus kwam het beneden aan ons vragen.
Sabine en Joris hebben vanochtend ook nog een flessenorgel gemaakt waarop ze allebei driftig stonden te spelen. Mooi gezicht, helaas natuurlijk vergeten om een foto te maken. Maar ik heb ze wel heerlijk buiten op het bankje zitten bewonderen, met een kopje thee in m'n hand en een lekker stuk koek naast me.
Tot zover de dag van vandaag. Als er nog wat noemenswaardigs gebeurt, meld ik me wel weer.

Een mens blijft bbq-en

Daarom gisteravond ook geen nieuwe blog, want we zaten met de bovenbuurtjes en nog een andere buurman in de tuin.
Omdat het weer zulk mooi weer was, is Paul 's ochtends met de kinderen wezen zwemmen en 's middags zijn we met z'n allen minigolf gaan spelen. Dat wilde Sabine al heel lang en ik sla zelf ook graag zo'n balletje. Dus nadat we eerst een stukje gewandeld hadden als afleidingsmanouvre gingen we toch leuk minigolfen.
Helaas kon Paul er niet tegen dat ik zou gaan winnen, dus hij probeerde allerlei afleidingstactieken (daarin zeer geholpen door de kinderen), wat mij helaas de overwinning heeft gekost.
We hebben de volgende ronde gemaakt:
Paul 55
Petra 59
Sabine 84
Joris 99

Geen grote cijfers natuurlijk, maar leuk genoeg om te weten als we nog een keer gaan. Een mens moet per slot van rekening proberen om zichzelf steeds te verbeteren

Tussen de middag wisten we nog niet dat we 's avonds zouden gaan grillen, dus toen had ik een grote pan met pasta gemaakt (allerlei verschillende soorten, ik had zoveel restjes) en daar een heerlijke tomaten/groentensaus voor gemaakt, aangevuld met een klein handje spekjes. Vers geraspte parmezaan erover en wij waren weer gelukkig.
Ons bovenbuurmeisje trouwens ook, want die stond maar te draaien bij ons. Dus ik vroeg of ze mee wilde eten, maar ze had geen bord en hoefde er ook geen van ons zei ze. Toen ze even weg was geweest, kwam ze terug met de mededeling dat ze van mamma met ons mee mocht eten als ze het netjes zou vragen. Leuk toch. Dus wij hebben een stoel bijgeschoven, bord en bestek gehaald en het kind heeft heerlijk mee zitten smullen. Dat kwam trouwens ook goed uit, want ik had net wat teveel gemaakt en dat was voor haar weer precies genoeg. Waren we allemaal blij.
Tijdens het eten werden we door de bovenbuurvrouw uitgenodigd om mee te bbq-en en daar hebben we dus ja op gezegd.

Het was erg gezellig en toen we om half elf wegens de kou (tja het koelt hier 's avonds nou eenmaal flink af) naar binnen gingen, waren we allemaal voldaan. Het eten was vrijwel op gegaan en op het eind moest er natuurlijk een glaasje schnaps naar binnengewerkt worden. Dat plus het feit dat er bij het hotel naast ons weer zo'n verkeerde feestzanger uitgebreid z'n best zat te doen, zorgde bij ons in ieder geval voor een vrolijke avond.

Afval

Twee weken geleden hebben we onze afvalton voor het restafval voor de 1e keer aan de weg gezet. Ik kan eerlijk zeggen dat het ding propvol was. Gisteren waren we weer een de beurt voor de ophaalronde, maar onze ton is nog maar voor een kwart vol!
We doen ons ontzettende best om het afval goed te scheiden en het resultaat is er dan ook naar.

We hebben een bakje voor de biomüll, maar dat gaat niet zo heel hard, vooral niet omdat we het meeste naar het dierenweitje proberen te brengen.
Verder houden we natuurlijk het glas en het oud papier apart, dat is alweer een flinke hoeveelheid meer. Dan nog een klein beetje blik afval, maar waar we toch echt het meeste van hebben (en daar schrik je dan best weer een beetje van) is de hoeveelheid plastic! Mens, wat gebruiken we een gigantische hoeveelheid plastic met z'n allen. Dan heb ik het niet alleen over plastic zakjes, maar ook over chipszakken, melkpakken, sappakken, fruitbakjes en netjes en al die kleine ellendige stukjes die ook wel weer ergens in zitten.
We hebben per week een flinke tas vol!

Onze vuilnisbak hebben we dit keer nog maar niet aan de weg gezet, vonden we niet nodig. Ik ben heel benieuwd naar de rekening die we gaan krijgen.

Druk dagje

Vanochtend was ik om 7.00 uur al wakker omdat ik het zo vreselijk warm had in bed, dat ik geen zin meer had om te blijven liggen.
Na een verfrissende douche, eerst met Joris gaan ontbijten en daarna ben ik maar meteen aan de slag gegaan. Ik had nog een was liggen, dus die gedaan en tevens de stapel strijkgoed die er nog lag.
Tegen de tijd dat Paul uit bed kwam, was ik daarmee klaar.

Toen belde Joost om te vertellen dat hij vandaag met Paul naar de Ikea kon gaan om de bedbank te halen, dus om 9.30 uur ging Paul die kant op.
Ik heb toen eerst de huiskamer maar eens flink uitgemest, stofgezogen en gedweild, want de bedoeling was dat de bedbank maar in de kamer moest staan.
Nadat ik de was eindelijk weer eens buiten op het lijntje had kunnen hangen, ook de rest van het huis weer stofgezogen en gedweild, dat soort dingen moeten toch ook regelmatig gebeuren.
Het liep al tegen elf uur, dus tijd om het eten voor te gaan bereiden. Vandaag wilde ik kip maken in een wijn-roomsaus (hij eindigde met nog wat dragon erdoor), gekookte aardappels en sperziebonen. De laatste bleken er helaas niet tegen te hebben gekund, dat we ze zonder meer in de vriezer hadden gemikt dus waren niet meer eetbaar.
Erg jammer, maar goed het eten was toch lekker :)

Sabine en Joris hebben verder heerlijk buiten gespeeld, alleen kwam Joris nog op het idee om eens flink met m'n pakje slagroom te schudden om te kijken wat erin zat. Helaas voor hem en voor mij eindigde dat met het halve pakje slagroom dat overal door de keuken lag en ook nog een flinke scheut over Joris z'n hoofd. Je kunt je wel voorstellen hoe hij rook, dus alhoewel hij er echt geen zin in had, moest hij toch onder de douche om z'n haren te wassen. Dat was natuurlijk weer schreeuwen en spartelen, maar dat heeft jammergenoeg voor hem totaal geen nut bij z'n moeder. Het ging gelukkig nog vrij snel, zodat hij daarna nog heerlijk in bad heeft kunnen spelen.

Toen de kinderen en ik net klaar waren met eten, kwamen Joost en Paul er weer aan en hebben we het zaakje uitgeladen. Paul had ook nog bloempotjes en klimop meegenomen voor de plantenbakjes in het trappenhuis (staat erg leuk).
Paul en ik waren net begonnen met het in elkaar zetten van de slaapbank (en Paul was ondertussen ook maar gaan eten), toen er een plat tirools sprekende meneer van Tele2 Oostenrijk binnenkwam. Het eerste deel van z'n verhaal is ons totaal ontgaan, behalve dan dat hij van Tele2 was en dat wij veel te veel betalen bij Telekom Austria dus dat we toch unbedingt lid moesten worden van Tele2. Nu hebben wij in NL prima zaken gedaan met Tele2 dus dat vinden wij niet erg.
Hij kon Paul ook nog mooi wat adviezen geven voor het campingverhaal dat hij wil gaan beginnen, dus dat was ook weer mooi meegenomen.

Daarna eindelijk de bank in elkaar gezet en wat bleek......toch net 10 cm te groot voor de huiskamer. Dat wil zeggen, de bank past net niet tussen onze kasten in.
Het was ondertussen al zowat 3 uur en Joris wilde graag naar bed want hij was erg moe. Paul en Sabine zijn toen lekker naar het zwembad gegaan en ik ben naar de kelder gegaan om daar het onderschuifbed uit mekaar te halen, de zooi te stofzuigen en te dweilen (waar heb ik dat eerder gelezen) en vervolgens de bedbank weer uit mekaar te halen en naar beneden te verhuizen.
Toen ik bijna klaar was met het in mekaar zetten van het hele zwikkie werd Joris wakker en nadat hij een ijsje had gegeten, was meneer weer het mannetje en ging mamma wel even helpen met schroeven aandraaien. En mensen wat is dat kind sterk in z'n handen, echt heel erg leuk om dat samen met hem te doen.
Net toen we aan de laatste schroef wilden beginnen, kwamen Paul en Sabine ook binnen, dus die konden mooi onze verrichtingen bekijken.
Als finishing touch de matrassen erop en nu staat er hier beneden een prachtige slaapbank te prijken. Het ziet er goed uit en het ligt ook lekker, dus wij zijn zeer tevreden.

Na het avondeten (brood en backerbsensuppe) hebben we nog heerlijk genoten van het fantastische weer, want het is hier nu echt heerlijk zomers. Sabine en ik waren het volledig met elkaar eens dat het hier in Oostenrijk toch wel heel erg mooi is.

En nu dan eindelijk voor de nieuwsgierigen onder jullie een foto van ons huisje:

toch maar een bedbank

Al sinds we hier wonen, staat in de kelder een onderschuifbed klaar om voorzien te worden van matrassen, maar het kwam er maar niet van. In onze zoektocht naar matrassen, zagen we dat die dingen nogal prijzig zijn (om er maar niet van te spreken dat de benodigde maat voor het onderbed 90 x 190 vrijwel niet te krijgen is) en hebben daarom besloten om toch maar een bankbed te kopen.
Bij Ikea een leuke gezien voor E 179,- en het ding besteld. Tot onze schrik zijn de bezorgkosten voor het ding E 99,-. De klantenservice van Ikea was zo vriendelijk om ons hierover nog even extra te bellen. Maar ja, een flinke auto huren kost ook ongeveer zoiets dus toch maar besteld.
Na nog even navraag te hebben gedaan, is onze vriend (met eigen pension) zo vriendelijk om met Paul die kant op te rijden en het spul te halen. Natuurlijk betalen wij wel z'n benzinekosten en helpt Paul om de stoelen eerst uit de auto te halen en er vervolgens weer in te zetten. Wel slurpt z'n auto nogal wat benzine, maar niet voor E 99,-.
Morgen dus de bestelling maar even afzeggen en zogauw er tijd is naar Innsbruck.

Vandaag hadden we weer heerlijk weer. We zijn vanochtend eerst naar school gefietst om Sabine nog officieel in te schrijven en daar liepen we dus echt heel toevallig de nieuwe directrice (nou ja, ze is stellvertreter) tegen het lijf. Ze kwam net aanrijden toen wij keken of de deur open was.
De oude directrice bleek er niet meer te werken (we hadden al iets gehoord over alcoholverslaving, maar ja, ik geloof nu eenmaal niet alle roddels die de ronde doen) en daardoor wordt Sabine nu in een klas van een strenge meester geplaatst in plaats van de juffrouw die ze al eerder heeft gezien.
Was wel even een domper voor haar, maar de directrice vertelde dat de meester een stuk minder kinderen in de klas heeft en dat ze daardoor toch beter bij hem geplaatst kan worden.
Zelf denk ik dat het voor Sabine wel goed is als ze bij een strenger iemand zit, want vooral als ze iets niet snapt of juist te makkelijk vindt, kan ze erg vervelend worden. Het is wel een erg sportieve meester vertelde de directrice, dus met een beetje geluk gaan ze dan ook sportieve uitstapjes doen en dat vindt Sabine wel weer erg leuk.
We hebben de directrice ook Sabine's werkboeken van rekenen en schrijven laten zien en ze bevestigde dat ze ook qua oostenrijks niveau inderdaad de 2e klasstof beheerst. Ze zal toch de 2e klas overdoen, zodat haar duits goed op niveau kan komen.

Daarna door het nieuwe fietserstunneltje (nog niet helemaal af, maar dat geeft niets) naar de verzekeringsman gereden, die helaas niet thuis bleek te zijn.
Ik moet zeggen dat m'n nieuwe fiets erg lekker fietst, alhoewel ik wel erg aan het zadel moet wennen. Maar ja, dat is altijd zo met een nieuwe fiets. De vering in de voorvork blijkt in de praktijk inderdaad erg fijn te rijden, vooral daar ze bij ons in de buurt geen prachtig geasfalteerde fietspaden hebben. Op sommige stukken stijg ik nu ook echt af, want ik durf nu eenmaal niet door hobbels en met allerlei losliggende stenen te fietsen met m'n dunne bandjes. Het is nu natuurlijk extra slecht door al het slechte weer de afgelopen tijd.
Tussen de middag zijn Joris en ik heerlijk gaan liggen voor een klein slaapje (werden wel 2 uur) en zijn Paul en Sabine naar het zwembad gegaan.
Toen weer naar de verzekeringsman, waar we onze caravanverzekering hebben opgezegd en een Haushaltversicherung hebben afgesloten. Natuurlijk inclusief een deel Hochwasserversicherung. Gezien het feit dat in de kelder toch onze belangrijke apparatuur staat geen overbodige luxe.
Onze verzekeringsman vertelde ook al dat wij dus net op een stukje schijnen te zitten (moet je maar weten, wij dachten juist dat we heel goed zaten), waar het water van de berg naartoe stroomt bij grote buien.

Sabine was ondertussen trouwens nog in het zwembad met kennissen van de camping, dus na het bezoek aan de verzekeringsman weer richting camping gefietst en daar nog even gezellig zitten kletsen.
Toen hadden we geen van tweeën meer zin om te koken en zijn we weer lekker bij Massimo (onze favoriete pizzatent) wezen eten.
De kinderen hadden samen een pizza prosciutto, Paul had een Calzone en ik had Penne genomen met een saus van 4 kazen. Erg lekker weer allemaal.
Ondertussen hadden we bij 2 meisjes die een tafeltje verderop zaten, een heerlijke ijscoupe langs zien komen en die wilden wij ook wel. Dus Paul, Petra en Sabine zaten even later aan zo'n gigantische verrassingscoupe met veel vers fruit en Joris had een ijskoffie gekozen, maar daar had hij later toch een beetje spijt van toen hij ons fruit langs zag komen.

Weer naar huis gefietst (Paul en Sabine weer door het tunneltje, ik met Joris achterop langs de dorpsstraat), daar nog een kopje thee gedronken en de kinderen in bed gemikt.
Paul zit nu boven naar James Bond te kijken. Canonball (ofwel Feuerball), een hele oude film met een heeeeel jonge Sean Connery, wel leuk om te zien.
En ik, zei de gek, zit lekker in de kelder te genieten van muziek.

Tot morgen

Het regent, het regent af en toe heeeeeeel hard

Even een kleine update van gisteravond.
De blog eindigde ongeveer met "en de tennisbanen staan weer blank, want het regende behoorlijk" vlak na het publiceren van de blog hoorden we de sirene van de FF (Freiwillige Feuerwehr) en ik (paul) zag de blauwe zwaailichten vlak bij, dus ging even kijken wat er aan de hand was. We hadden tenslotte een inslag redelijk dichtbij gehoord.

Na een stukje omhoog te zijn gelopen bleek dat ze ergens achterin het dorp (achter Pension Salvenmooser) bezig waren, maar geen brand zo te zien. Zal wel een kelder zijn geweest.

Half uurtje later, hoorde petra de buurvrouw ons roepen. De FF staat in de tuin van het Sporthotel en het lijkt daar wel goed ondergelopen. Petra ging mee kijken, en kwam met schrik terug. Tussen ons en de tennisbanen van het sporthotel is een aarden wal opgeworpen van ongeveer 70cm, tussen de wal en de betonnen beschotting van de tennisplaatsen is daardoor een geul onstaan van ongeveer 140cm diep en 3 meter breed. De tuin van het SPorthotel stond dus onderwater en daardoor liep de geul helemaal vol met water... VEEEEEL water.. Ik moet zeggen dat ziet er toch wel gevaarlijk uit zoveel water. Je weet natuurlijk nooit of die dam het houdt, en mocht het over de dam lopen, dan staat wel onze kelder blank.

En daar staat dan wel, onze computers, onze administratie, stereotoren, wasmachine, droger, winterkleding, etc etc etc. heel veel spullen van waarde.
We zijn onmiddelijk begonnen met de duurste en minst vervangbare spullen (administratie + PC's vanwege data) naar boven te brengen. Hierna ben ik naar de FF gelopen die bij het sporthotel stonden om te vragen hoe de situatie is, en hoe deze zich zou ontwikkelen. Ze verzekerden dat het niet meer hoger zou worden en dat het water spoedig zou wegtrekken.

Op een gegeven moment kwam ik net naar buiten toen de verhuurder ook thuiskwam, en deze schrok ook wel, ze hadden dit een keer eerder meegemaakt, in 1998, ook tijdens een hevige onweersbui.

Hierna ben ik nog tot 0100 uur wakker gebleven en elk kwartier even buiten wezen kijken, en idd, het water zakte langzaam maar gestaag.... pffffff..

Spannende momenten alom.

De kelder is drooggebleven, mijn computer lijkt overleden, maar verder geen schade. Toch maar eens overleggen met de verhuurder om te bezien hoe we de kelder kunnen zekeren voor eventuele toekomstig hoogwater.

Paul