Soms zijn er van die dagen

dan lijkt het wel alsof je geluk niet op kan!
Na het akkefietje van gisterochtend ging verder eigenlijk alles hartstikke lekker.
Eerst de vertaling die ik bij het tourismusverband mocht komen doen, toen dat telefoontje over de vertaling van de Kitzalps pagina´s.

´s Middags werd de pc gebracht die ik moest nakijken en eventueel repareren.
Het ding wilde absoluut niet meer opstarten, nou ja bleef eigenlijk continu opstarten maar kwam niet verder en na enig onderzoek (harde schijf uitbouwen en extern aansluiten) bleek dat de harde schijf flink overleden is. Met de man in kwestie gepraat en daar is uitgekomen dat hij graag een nieuwe harde schijf ingebouwd wil hebben. Die heb ik nu dus voor hem besteld en als die binnenkomt dan moet ik zorgen dat daar Windows XP op wordt geïnstalleerd en de pc bedrijfsklaar wordt gemaakt. Als Paul dan weer terug is, gaan we samen kijken of we nog data kunnen redden. Dat is dan weer iets daar heb ik nog geen kaas van gegeten. Maar was wel heel leuk om zo met dat werk bezig te zijn.

Voordat we het wisten was het alweer 4 uur en zijn we naar de camping gereden waar we met opa en oma hadden afgesproken. Het was de laatste dag dat ze daar zouden zijn, dus wij gingen daar eerst nog een paar potjes pesten en bleven vervolgens gezellig eten.
Natuurlijk had oma veel te veel gemaakt, dus het overschot hebben wij dankbaar mee naar huis genomen :)

Thuisgekomen eerst nog een kopje thee gedronken en toen Joris naar bed gebracht. Sabine en ik hebben nog een half uurtje gekletst en toen was het ook haar beurt om te gaan slapen.
Ik ben snel de kelder ingedoken om de Kitzalps-site door te spitten en een passend aanbod te kunnen maken. Dat had ik om half 10 klaar en heb deze keurig verstuurd. Ben benieuwd naar de reactie, ik verwacht eigenlijk dat ik vandaag danwel maandag wat van ze hoor. Ik verwacht ongeveer 80 uur met die site (zoals deze gister was) bezig ben dus dat is weer een lekkere hoeveelheid werk.

En dan vergeet ik nog bijna het andere leuke nieuws te vertellen.
Wij hebben ongeveer anderhalve week geleden een advertentie opgehangen voor een poetsvrouw en gisteren hebben 2 vrouwen gebeld die allebei graag even wilden komen praten! Dus maandagmiddag heb ik de 2 dames ingeplanned (eerst het huis nog enigszins op orde maken, want er zijn weer eens een paar bommen ontploft) en met een beetje geluk wil 1 van de 2 volgende week meteen beginnen. Dat zou zo fijn zijn, dan kan ik me tenminste volledig op het computer- en vertaalwerk storten zonder continu het huishouden in m´n achterhoofd te moeten hebben.

Ik kan vertellen dat ik gisteren heeeeeerlijk vrolijk ben gaan slapen!

Vanochtend zou ik weer naar de camping gaan, maar deze keer belde Christoph netjes af dat hij het niet redde. Kijk dan vind ik het niet erg als het niet lukt, er kan altijd iets tussenkomen.
Dan ga ik mij nu weer op de berg strijk werpen die er ondertussen weer ligt en de rest van de dag kom ik vermoedelijk ook wel door :)

Achtermast gerepareerd en ik ben blij met het tvb!

Woensdagochtend eerst de kinderen naar school gebracht en vervolgens meteen door naar de camping om daar de voorbereidingen te treffen voor het repareren van de achtermast. Was de ladder van m´n schoonvader helaas te kort, moest ik een van die wankele ladders nemen die voor de campinggasten bedoeld zijn.
Ik heb geen hoogtevrees, maar op zo´n wankelig laddertje staan is niet helemaal m´n hobby moet ik eerlijk zeggen. Het zwikkie opengeschroefd en toen op Paul gewacht, die was namelijk nog bij een andere klant bezig.
Toen samen lopen zoeken wat het probleem was, het zag er ernstig naar uit dat de kabel niet in orde was, maar na veel zoeken bleek dat het enige snoertje dat niet hermetisch dichtgetaped was (onderop, wel allerlei schroefdoppen erop) een vochtprobleem had. Daardoor was er een klein verloopstukje helemaal in de stress geraakt en hadden we dus een mooie kortsluiting. Uiteindelijk besloten om de kabel zonder het tussenstukje vast te zetten. Dit keer alles goed dichtgetaped en nu doet alles gelukkig weer wat het moet.
Wel 3 uur bezig geweest, maar eind goed al goed.
Ik hoop wat dat betreft dat de klanten van BrixNet eens begrijpen hoeveel tijd hier in gaat zitten en dat het echt geen goudmijn is! Ik word er zo ziek van dat mensen maar willen dat wij overal binnen 10 minuten zijn en alles eventjes oplossen voor ze. Dat doet de KPN ook niet hoor! Daar mag je blij zijn als ze er binnen 24 uur zijn, maar bij BrixNet moet het allemaal snel. Paul en Petra doen toch hele dagen niets anders dan een beetje feestvieren. Nou mooi niet hoor, we zijn allebei minimaal 6 dagen per week aan het werk en maken gemiddeld meer uren per dag dan de meeste mensen. Dat ik dat niet continu op het log schrijf, tja dat komt omdat het wat mij betreft niet interessant is dat ik weer een werkdag van 10 uur of meer gemaakt heb of dat Paul weer eens 14 uur bezig is geweest.

Ben ik pissig? Ja dat ben ik, ik ben het zo zat dat mensen de gigantische service die wij leveren niet eens waarderen. En dan ook nog samen moeten werken met die *** van een Widauer die zich nooit aan afspraken houdt en me behandelt alsof ik een stuk vuil ben (had vandaag een afspraak en dan is hij er gewoon niet en neemt niet op als ik bel). Goed, die laatste is gewoon stinkjaloers dat het ons zo goed gaat en hem niet, weet ik wel maar is niet leuk.

Zo, dat was mijn bozigheid, verder met de rest van het verhaal.

Om 11.00 uur moest Paul nog wat dringende zaken voor klanten afmaken, waarna hij Joris van school is gaan halen. Snel gegeten en toen naar Wörgl.
Daar Paul afgezet en zelf weer snel naar huis. Dochterlief moest haar huiswerk nog maken en om te zorgen dat dat ook echt gebeurt, ga ik ernaast zitten.
Omdat ze weer eens een schrift vergeten was, moest ze bij een vriendinnetje langs en is daar meteen blijven spelen. In die tussentijd hebben Joris en ik het huishouden weer een beetje bijgewerkt en nog snel wat vertaalwerk gedaan dat echt veel haast had.

Na het avondeten zijn de kinderen in bad gegaan en ben ik Harry Potter weer ingedoken. Oei oei wat spannend, tussentijds de kinderen in bed gelegd (Joris heeft niet eens gezeurd dat hij vroeger naar bed moest dan Sabine) en toen tot een uur of 11 verder gelezen.

Vanochtend moest ik dan langs de camping, maar omdat mijn fijne contactpersoon er dus niet was, ben ik doorgegaan naar het tourismusverband. Daar was ik door gebeld of ik a.j.b. vandaag langs kon komen. Bleek dat ik de nederlandse vertaling van de folder over deze regio na moest kijken. Goed dat ik dat gedaan heb, want er stonden nog heel wat kleine (typ)foutjes in. Zulke lieve mensen zijn dat daar echt. Heb in het half uurtje dat ik daar was wel 3x thee aangeboden gekregen :)
Toen terug naar de camping en afgesproken dat ik dan morgen langs kom. Ik ben benieuwd.

Ook opgebeld door de cheffin van de raiffeisenbank. Haar thuis-pc wil niet meer en of ik wil kijken wat er aan de hand is en eventueel een offerte wil maken voor te repareren zaken danwel overspoelen van data naar een nieuwe pc. Ze was een heel klein beetje verbaasd dat ik dat soort zaken ook kan, maar blij dat ik het wil doen :)
Verder nog ontzettend leuk nieuws: ik ben net opgebeld door het marketingburo van de kitzbüheler alpen/wilder kaisergebied. Of ik ook hun website naar het nederlands wil vertalen! Dat is www.kitzalps.com waar ook heel veel informatie opstaat over deze regio. Natuurlijk wil ik die ook graag vertalen! Ik maak eerst een offerte voor ze n.a.v. de site die ze al hebben en verder bereken ik net als bij ons tourismusverband gewoon de uurprijs. De opdracht heb ik al binnen, we zetten ´m nu dus alleen nog op papier! Gaaaaaaf!!!! En ik heb er niet eens wat voor hoeven doen. Ik ben zo blij, zo blij.

Ga ik nu snel verder, want mijn vertaalwerkzaamheden voor vandaag heb ik nog niet gedaan en dat zou wat slordig zijn ;)

kortsluiting in de AP

Sinds gisteravond ben ik weer helemaal Harry Potter. We hebben tot nu toe de delen 1 t/m 5 liggen en die had ik t/m 4 gelezen. Gisteren dus eindelijk begonnen aan deel 5 de orde van de phoenix (in het duits natuurlijk). Oei oei wat is dat toch lekker lezen. Ben dol op spannende kinderboeken en het is nog goed voor m´n duitse kennis ook.

Vandaag weer veel op de camping geweest. Tegen de middag belde er iemand met inlogproblemen. Daar ben ik zelf ongeveer een half uur bezig geweest en kwam er maar niet uit. Toen met Paul erheen en weer een uur zitten knoeien. Uiteindelijk is het Paul toen gelukt de verbinding te herstellen. Maar wat het nu precies was???

O ja, tussen de middag hebben we iets nieuws te eten geprobeerd. Gemarineerde varkenshaas met pruimensaus, sperziebonen en rösti-rondjes. Pruimensaus was deels een recept vanaf internet, maar daar had ik dan weer net even iets anders mee gedaan. Er moest cayennepeper in, maar ik had nog een zakje chilisaus liggen dat op moest. Dus dat heb ik door de saus gemikt. Smaakte helemaal niet slecht moet ik zeggen. Jammer dat de pruimen erg vlak van smaak waren, anders was het zeker nog lekkerder geweest.

Vanmiddag is ook weer voorbijgevlogen, deels door het internetprobleem.
Vanavond werden we gebeld door een andere klant waar het maar niet wilde lukken. Ik daar naartoe en weer niets kunnen doen. Heel raar, wel verbinding alleen veel slechter dan normaal, goed IP-adres en maar niet willen.
Dus Paul daar weer heen gestuurd en die kwam er achter dat we kortsluiting hebben in de achtermast. Boehoehoe, dat is niet leuk want Paul moet morgen echt naar NL. Dus morgenochtend gaan we samen naar de camping om te proberen het probleem op te lossen. We hopen dat de storing in de kabel zit en niet in de accespoint want dan hebben we echt een probleem. Zo´n ding hebben we niet op voorraad en voordat er een nieuwe is, zijn we ook zo weer anderhalve week verder. Nou ja, we zien morgen wel hoe het loopt.
Net in ieder geval Sabine nog haar laatste berg huiswerk laten doen. Die was met haar suffe hoofd vergeten dat ze nog een hele stapel Lernwörter moest schrijven. Dus in plaats van nog even lekker rustig wat te doen voor het slapengaan kon ze haar huiswerk afmaken met drilsergeant Petra naast zich.
Ze is in ieder geval blij dat ze het heeft gedaan, anders had ze morgen toch echt problemen met de leraar gekregen en dat vindt ze echt heel naar.

Op dit moment zijn Paul en ik weer bezig met het maken van rekeningen, dan kunnen die morgen ook verstuurd worden. Per slot van rekening moet het geld wel binnen blijven komen, anders wordt het toch wat minder.

Tot zover weer uit regenachtig Brixen. Van mij mag het zonnetje weer terugkomen.

even naar het ziekenhuis

Zondagmiddag, half zes. Bijna tijd om wat te eten in mekaar te gaan flansen. Zo maar even aan Paul vragen waar hij trek in heeft. Ineens staat Paul achter me en vraagt of we dan nu maar even naar vriend Andi in het ziekenhuis zullen gaan.
Ach, waarom ook eigenlijk niet?
Dus de kinderen erbij geroepen, schoenen aan, zak met spekkies mee en op naar Kufstein. Natuurlijk niet gebeld om te melden dat we eraan komen, ja zeg, anders is het geen verrassing!
Even netjes bij de balie gemeld dat we er zijn en dan vragen waar we de zieke kunnen vinden. Blauwe deel, 4e verdieping. Het ziekenhuis blijkt te zijn opgedeeld in 4 kleuren wat handig is, want het legt heel makkelijk uit.
Bij de kamer aangekomen blijkt Andi er niet te zijn, dus even de zuster gevraagd die even zucht vervolgens breeduit lacht en zegt: Hij zal wel weer zijn gaan roken, moet je even beneden gaan kijken in het café. Wij lopen weer terug naar de lift en zien daar ineens een bekende jongeman in een rolstoel aan komen scheuren. Wel heel grappig, want omdat hij ons niet verwachtte, moest hij heel even nadenken wie die bekende koppen toch zijn :)

Omdat in het ziekenhuis alle eetgelegenheid gesloten bleek te zijn (we hebben het hier over tien over 6 in de avond), heeft Andi z´n krukken gehaald en hebben we hem vervolgens gewoon even ontvoerd.
Het blijkt nog verrekt lastig te zijn om een geopend eethuisje te vinden (tja de restaurants zijn wel open, maar dat hoefde ook niet voor ons), waarop Paul riep dat we maar even naar café Parkstad moesten gaan. Een nieuw trendy café vlakbij de hogeschool. Paul heeft daar voor een hotspot gezorgd en alhoewel het erg achteraf ligt, heeft het wel wat. De obers vond ik helemaal niks, erg onenthousiast. Maar het drinken en de jause waren lekker.
De kinderen hadden allebei een fruitcocktail gekozen, Paul een cola en Andi en ik een verse sinaasappelsap. Voor z´n allen 3 borden met een italiaanse jause genomen. Heerlijk met vers stokbrood, parmaham, salami-achtig iets (alleen niet zo sterk van smaak), mozarella met tomaat en basilicum, een of andere kruidige kaas en heerlijke antipasti (gedroogde ingelegde tomaat, paprika, champignons, olijven).
Net na half acht Andi weer het ziekenhuis ingemikt en snel naar huis. Per slot van rekening moeten de kinderen gewoon weer naar school.
Thuisgekomen nog een kopje thee gedronken en toen zijn we allemaal ons bed ingedoken. Paul en ik waren ook erg moe en hadden geen zin om achter een beeldbuis te gaan hangen. Zo nu en dan is zo´n vroegertje ook wel erg lekker :)

Vanochtend bleek Sabine koorts te hebben, dus die hebben we maar thuisgehouden. Joris mocht uitslapen en is daarna alsnog naar school gegaan. We gaan hem natuurlijk niet thuishouden omdat z´n zus ook thuis is.
Weer wat vertaalwerk gedaan, het een en ander in het huishouden en nog een tijdje met Paul over wat zakelijke dingen zitten praten. De overdracht komt er ook weer aan, want hij gaat woensdagmiddag weer richting NL. Er wordt daar een belangrijke update gedraaid en dan is het wel zo handig als er iemand is die vooraf de kleine probleempjes nog even kan oplossen en vervolgens de altijd optredende problemen naderhand kan helpen oplossen. We hebben de klus ingeplanned staan van 12 t/m 21 september, maar maandag zal blijken hoe lang hij echt moet blijven.

Tussen de middag gefrituurde aardappeldriehoekjes, een soort kaashapjes en een flinke salade gegeten met als toetje een bak trifle. Daar wij niet de allergrootste eters zijn, is er van de trifle nog zo´n beetje de helft over dus die smullen we morgen dan wel weer verder op.
De kinderen waren in ieder geval dol enthousiast over het feit dat we eindelijk weer eens een toetje hadden.

Na het eten ben ik lekker gaan wandelen, want het zonnetje liet zich zien. Een klein rondje gedaan, was al een tijd niet meer over de Brixner Gangl geweest, dus daar even fijn de benen gestrekt.
Op de terugweg liep ik Ingrid van de Trafik (tegenover de Billa voor de ingewijden) tegen het lijf die al riep dat als ik volgende keer weer ga wandelen ik echt eerst langs moet komen zodat ze mij de hond mee kan geven! Ja kom zeg, je moet gewoon lekker zelf gaan wandelen, is nog goed voor je ook! grinnik.

Sabine voelt zich ondertussen weer goed genoeg, heeft zich rot verveeld en wil morgen graag weer naar school. Daar ben ik eerlijk gezegd heel blij om.

Paul is nu even naar Wörgl om z´n treinreis voor woensdag te bespreken en gaat dan meteen ook even langs de muziekwinkel. Sabine haar gitaar heeft een nieuwe g-snaar nodig en ik wil mijn panfluit in fis gestemd hebben, de meeste panfluitmuziek die ik ken is in fis en dan is dat wel zo makkelijk. Hoef je tenminste niet continu je fluit te kantelen tijdens het spelen.
De lucht is ondertussen alweer flink aan het betrekken, ik ben benieuwd of we vanavond nog regen krijgen.

traktortreffen

Zaterdagavond/nacht in Tresor was weer erg gezellig. Heerlijk zitten kletsen en weer heel wat bekenden gezien. Net toen we naar huis wilden, kwamen de Nieding meiden binnenzetten, dus nog snel eentje gedronken en toen toch echt naar huis gegaan. Het was ondertussen kwart voor drie dus laat genoeg.

Vanochtend hebben we lekker uitgeslapen en vervolgens is Sabine nog snel even naar de Trafik gegaan voor wat schoolspullen. Heel handig dat ze op zondagochtend ook open zijn, anders waren we dat weer vergeten en had Sabine weer een boze leraar gehad.
Toen heb ik mij weer geworpen op het kaften van haar schoolboeken. Dat is echt niet mijn werk, ik krijg het niet voor mekaar om dat plakpapier zonder luchtbellen of vouwen om de boeken heen te vouwen. Dus veel gemopper verder had ik de 5 boeken van een laagje plastic voorzien. Naar mijn mening volledig onnodig daar het allemaal werkboeken zijn en ze er aan het eind van het jaar dus toch niet meer uitzien en daar de ervaring leert dat je zo´n boek vervolgens nooit meer bekijkt volgens mij alleen maar scholiertje (of in dit geval oudertje) pesten. Stomme leraren :(

Vanmiddag zouden we met z´n allen naar het traktortreffen bij de Brixenbachalm gaan. Helaas helaas, dat ging mooi niet door, want Sabine was aan de dunne en moest dus echt thuisblijven. Tja dan blijf ik bij haar hoor als ze niet lekker is. Joris wilde vervolgens ook niet meer, dus uiteindelijk is Paul alleen gegaan. Het was stik- en stikdruk, hij kreeg uiteindelijk nog een half plekje bij Ulli van Oberkaslach:


Toen nog wat foto´s voor de thuisblijvers gemaakt van de mooiste trekkers (let op de sneeuw op de achtergrond!):






Vanwege de grote drukte is Paul weer vrij snel richting huis gekomen. Van de week moet hij weer naar Nederland en wil graag nog even wat tijd met de kinders doorbrengen.