Foto´s Bad Gastein 11.2.2015

Toen we afgelopen woensdag in Bad Gastein waren, heeft Paul het een en ander aan foto´s gemaakt. Hier nog even een overzichtje.

Midden in het centrum van Bad Gastein kun je genieten van de prachtige waterval, waarvan ook gebruik wordt gemaakt bij het Thermen-gedeelte van Bad Gastein. Vooral de door de waterval geioniseerde lucht schijnt erg goed voor een mens te zijn.

En zoals in vele Oostenrijkse plaatsen, waakt ook hier Maria over ons.

Joris had het hier trouwens helemaal niet naar z´n zin en dat terwijl het uitzicht heus mooi is!

Naast de waterval staat een prachtig groot gebouw, dat vermoedelijk bouwtechnisch zeer slecht is, want er zit geen bedrijf of wat dan ook meer in. Zo zonde!

Vervolgens kwamen we iets tegen, dat meer naar meneer Joris zijn zin was :)

Na een lekkere wandeling door de stad, streken we neer op het panoramaterras van de Therme Bad Gastein. Het uitzicht was niet slecht....

Beetje spelen met een sneeuwbal is altijd leuk!

Toen hebben we de aanleg van het Red Bull Playstreet parcours bewonderd. Het halve dorp wordt volgebouwd en alles wordt door een legertje aan timmerlieden keurig op maat gemaakt. We kwamen ook nog een aantal van de freeriders tegen, maar kennen het wereldje niet goed genoeg om te weten wie het waren. Ze waren duidelijk het parcours aan het bekijken.

Uiteindelijk vonden we in een verloren hoekje van de spuuglelijke parkeergarage nog een prachtige ijswaterval :) Als je tussen alle lelijkheid door kijkt (beton, pijpleidingen...) dan is het er prachtig!

sushi

Maandag en dinsdag ben ik weer lekker aan de slag geweest bij de skischool, manlief bij zijn computerklanten en de kinderen genieten van hun vrije week.

Op dinsdag had Sabine beloofd om Sushi te maken, dus ik heb tussen de middag mogen genieten van een heerlijke maaltijd!

Met een dipje van sojasaus, geroosterde sesamzaadjes en wasabi erbij. Eetstokjes voor het authentieke gevoel en smullen maar! Heb ik toch een geluk met zo´n dochter.

Op woensdag moesten we helaas om zes uur op, want Sabine moest voor haar rijbewijs een rijvaardigheidstraining bij de ÖAMTC (Oostenrijkse ANWB) volgen. Dat hoort hier bij het halen van je rijbewijs en moet dus ook door iedereen gevolgd worden. Veel slippen, slalommen, met 30 km, 50 km en 60 km aan komen rijden en dan een noodstop maken, dat soort zaken. Ze was als ik het goed onthouden heb de jongste van de groep en veruit de beste. Daar waar de rest van de groep alle op de auto aanwezige hulpmiddelen mocht gebruiken, moest Sabine de 4-wheel-drive uitzetten en de oefeningen sneller doen dan de rest. Ze (en wij natuurlijk) was er erg trots op :)
Daar de rijvaardigheid in de eigen auto gereden moest worden, hebben Paul, Joris en ik een auto gehuurd en daarmee de omgeving onveilig gemaakt. We hebben Bisschofshofen, St. Johann im Pongau, Bad Gastein en Saalfelden zelf bezocht.

Daar waar we op de heenweg in de dichte mist reden (op sommige stukken zagen we echt geen hand voor ogen, ik was blij dat Paul reed...) klaarde het gelukkig in de loop van de dag op en werd het prachtig weer. In Bisschofshofen kochten we voor Joris een paar nieuwe schoenen (z´n oude waren compleet afgedragen) en wandelden we natuurlijk ook even naar de springschans. Als je er dan toch bent, dan wil je natuurlijk wel zien waar de 4-schansentournee elk jaar op bezoek gaat. Ik vond het wandelen zalig, maar was erg blij met Paul z´n arm, want de duizelingen zijn nog niet over.
St. Johann im Pongau zijn we eigenlijk alleen maar doorheen gereden, waarna we door gingen naar Bad Gastein. Daar hebben we heel wat jaren geleden met mijn familie vakantie gevierd en zijn er samen later ook nog eens geweest. Erg jammer is, dat het centrum (bij de waterval midden in het dorp) compleet leeg staat. De gebouwen zijn niet onderhouden en vermoedelijk zodanig slecht dat alle bedrijven zijn vertrokken.
We hebben er heerlijk rondgewandeld en genoten van de opbouw van de Red Bull Playstreets. Daar waar Joris eerst alleen maar liep te mopperen dat hij Bad Gastein maar een stomme stad vond, was hij ineens enthousiast..
Tussen de middag zijn we gaan eten in het panoramarestaurant van de Therme. We hadden mazzel en konden het laatste tafeltje op het terras bezetten met direct uitzicht op de piste. Het zonnetje scheen volop, dus wij waren tevreden.

Nadat we Sabine weer hadden opgehaald, zijn we bij de griek in Saalfelden gaan eten. De cursus duurde tot kwart over vijf en we wilden eerst eten voordat we terug gingen rijden. Na een zalige maaltijd met een stuk griekse baklava als toetje gingen we weer op huis aan. Erg blij dat we geen honger of dorst meer hadden, want de terugweg was minstens net zo mistig als de heenweg, met op sommige stukken nog geen 20 meter zicht. Pfffff. Paul was aardig gesloopt toen we thuis kwamen.

Donderdagochtend moest Paul eerst met de auto naar de garage, waar ook de achterbanden gewisseld moesten worden, want tijdens Sabine haar training is het haar gelukt om de achterband van 4 mm profieldiepte terug te krijgen naar 0 mm! We hebben nog even bij het trainingscentrum nagevraagd of zij een idee hadden hoe dit gebeurd kon zijn, maar ook zij hadden dit nog nooit gezien. (de trainer had tussen de middag al tegen Sabine gezegd dat ze veel te weinig profiel op de rechterachterband had, toen zat er nog ca. 1 mm op en Paul had dinsdag nog gecontroleerd. Toen zat er echt nog 4 mm op). Het leek wel alsof het rubber gewoon gesmolten was! Nou ja, gelukkig kon onze garage snel aan een paar nieuwe banden komen en konden ze meteen gewisseld worden in het kader van de grote beurt die we toch al moesten hebben.
Joris ging lekker snowboarden en Sabine heeft heerlijk uitgeslapen, zich weer laten behandelen door de fysiotherapeute en toen fijn een beetje gitaar zitten spelen. Dat laatste ging niet zo heel lekker, want ze heeft weer veel last van haar pols.
Cavia Mia vond dat ze best iets te eten mocht tijdens haar wandelingetje door het huis, dus kreeg ze een lekkere appel van me. Ze wilde toen best voor de foto poseren:

Omdat Joris zaterdag met een wedstrijd van z´n snowboardclub meedoet, ging hij vanochtend weer netjes naar de training. Paul mocht weer bij een klant aan de slag en Sabine vertrok met sushi spullen naar het feestje van vriendin Melli. Ze hebben vandaag een hapjes-eet-en-slaap-feestje. Hartstikke leuk dus!
Paul heeft toerskies en schoenen van een kennis van de camping overgenomen en nadat hij er vandaag bij Sport Fuchs nieuwe zooltjes in had laten maken, moest hij ze natuurlijk meteen uitproberen. Het weer is de laatste dagen prachtig en de piste naast ons huis smelt snel, dus het was hoogste tijd.

 

Met zo´n strakblauwe lucht en best fel zonnetje wordt de sneeuw snel minder.

Ik heb dus ook heerlijk van de zon genoten in m´n stoeltje op het terras. Het ging qua duizeligheid vandaag niet zo goed, dus ik moest me rustig houden. Zo in de zon is dat goed uit te houden moet ik toegeven :)

 

 

Joris kwam vandaag met een compleet kapotte skibroek en een vreselijk stinkende jas thuis, dus de jas hebben we snel in de was gemikt (die gaat zo even de droger in om het watervast-makende middel te laten aanslaan) en gelukkig hadden we weer ergens een mooie nieuwe snowboardbroek vandaan, die hem gelukkig ook goed past. Anders hadden we nog moeten zorgen dat hij morgen voor de wedstrijd nog ergens een broek vandaan had gekregen.

Voor het avondeten hebben we zelf pizza gemaakt. Altijd lekker.

Nog fijn twee dagen weekend en dan is de week vrij helaas ook weer voorbij. Het ging weer veel te snel, maar we hebben er van genoten!

25 jaar verliefd

25 jaar geleden werden Paul en ik echt verliefd op elkaar (we hebben elkaar leren kennen op 30 december 1989). Een bijzondere dag dus!

(en natuurlijk wil ik mijn ouders hartelijk bedanken voor de mooie kaart!)

feestje, snowboarden, taart en rapporten

Vorige week was het voor de kinderen op school een beetje apart, want de ene leraar vond dat er in de week voor de voorjaarsvakantie weinig gedaan hoeft te worden, terwijl de andere het lesprogramma gewoon doorwerkt.
Vrijdag was in ieder geval de laatste dag, nu hebben ze heerlijk een weekje vrij.
Zo halverwege het schooljaar is dat toch altijd prettig.
Natuurlijk kregen ze allebei hun rapport mee en we zijn er met z´n allen tevreden mee. Zo hier en daar valt er bij beiden nog wel iets te verbeteren, maar dat is natuurlijk altijd zo. Dat was bij ons niet anders :)

Sabine kwam om kwart over twee thuis, at snel haar pannenkoek op, pakte een tas met fototoestel en schone kleding en sprong weer op de trein van 5 voor 3. Snel door naar vriendin Marina, waar foto´s gemaakt moesten worden, opgetut moest worden (Marina dan, Sabine had er geen zin in) en toen door naar Kufstein waar ze een feestje met de klas hadden. De helft van de opleiding zit er namelijk op en dat wordt daar op school gevierd. Met de klassenleraar vertrokken ze naar een restaurant waar ze zich vol hebben gestopt met schnitzel, kasspätzl en Tiroler Gröstl voor slechts € 13,50 per persoon.
Daarna moest er natuurlijk ook naar een kroeg gegaan worden, waar de drank rijkelijk vloeide. Dochterlief had daar geen zin in en heeft dus gewoon gezellig voor gezelschap gespeeld en samen met twee anderen een vriendin de auto van de broer van die vriendin in gedragen.
Om half 1 waren de dames weer bij Marina thuis waar ook niet meteen geslapen kon worden, dus uiteindelijk heeft ze maar een uurtje of drie kunnen slapen. De volgende ochtend moest Marina namelijk de trein van iets over 8 hebben om naar vriendlief te gaan, dus konden wij Sabine om half tien in Kirchberg ophalen (voor de trein naar Brixen moest ze nog langer wachten en daar had ze geen zin in).

Joris was ondertussen al met een vriendje naar het funpark om te gaan snowboarden. Die heeft genoten van het heerlijke weer. Wel was er bij hem even stress, want toen hij met de gondel boven op de berg arriveerde, bleek de binding van z´n snowboard gebroken te zijn. Toen kon hij dus weer terug naar beneden om die bij de verhuur te laten repareren.

´s Avonds kwamen opa en oma weer gezellig bij ons eten (we aten http://www.smulweb.nl/recepten/133921/Romige-kalfsoestersaus-met-volkorenmacaroni) en daarna werd er natuurlijk gekeezt.

Om het staand werken te oefenen, had ik ´s middags een appeltaart gebakken. Bij het deeg maken en appels raspen stond ik dus netjes aan het aanrecht. De duizelingen zijn gelukkig een stuk afgenomen, dus ik ga maandag gewoon weer aan het werk. En de appeltaart....die was weer heerlijk!

Vandaag zijn Paul en Joris ´s ochtends eerst samen wezen rodelen, ik durfde niet mee, dat kan m´n evenwichtsorgaan nog niet aan en Sabine lag nog lekker te slapen.
Nadat het middageten gezakt was, zijn Paul en Sabine naar de sportschool gegaan en daarna meteen door naar de sauna.
De terugweg was bij het Hopfgartner Wald erg eng geweest. Het sneeuwde en stormde, waardoor de sneeuw uit de bomen werd geblazen en Paul niets kon zien tijdens het omhoog rijden. Het was een zogenaamde White-out. Sabine kon de betonnen muur waar ze langs reden net zien, waardoor zij Paul kon vertellen hoe hij moest rijden, want hij zag dus letterlijk alleen maar wit.

Als avondeten had ik een Kerrie-Curry gemaakt met kipfilet, chinese kool, in lucifers gesneden wortels, sjalotjes, verse gember en kokosmelk. Daarbij eiermie en een glaasje drinken.

Morgen mogen de kinderen lekker uitslapen en ik ga weer aan de slag bij de skischool. Rustig aan, want ik vermoed dat het al best lastig wordt om de hele dag te zitten/staan, dus schoonmaakwerkzaamheden ga ik dit keer niet doen. Het hoort er eigenlijk wel bij, maar dat is nog even te zwaar. M´n collega vindt dat gelukkig helemaal niet erg, ze is allang blij dat zij weer gewoon vrij is deze twee dagen :)