update i.v.m. het dak

Paul heeft nog even een paar foto´s geschoten van de werkzaamheden aan ons dak.
Dat de mannen met ware doodsverachting op dat dak staan, kun je zo zien. Als je bedankt dat we een zogenaamd zichtdak hebben en de eerstvolgende vloer een dikke 4 meter dieper ligt, dan vraag je je af hoe ze zo zonder enige zekering over die balken lopen te wandelen.


En dan ook nog een foto genomen vanuit Sabine´s kamer richting dak.


De eerste "pech" hebben we al gehad. We hadden onze firstbaum nog niet gebracht en alvast opgetuigd en ze hadden ´m al gejat toen wij even bier voor ze aan het pakken waren. Is ook heel dom, je moet je boom niet onbewaakt laten liggen .... Dus de eerste kist bier zijn we al kwijt.

Helaas is het gisteren niet meer gelukt om het hele dak dicht te krijgen, maar volgens de mannen gaat dat maandag zeker lukken. Woensdag zouden dan ook alle binnenmuren klaar moeten zijn en kunnen we beginnen met het leggen van de leidingen. We hebben er allebei heel veel zin in, het huis krijgt steeds meer vorm en ook de kinderen komen nu graag kijken naar hun kamers.
Ik ben zelf vrijwel de hele ochtend en een deel van de middag bezig geweest om bitterballen te maken. De mannen moesten weer eens een hapje hebben en ze vonden die ballen best wel leuk ter afwisseling. Ze houden volgens mij meer van frikandellen, maar die hebben we helaas niet meer voor ze.

Dan zijn we gisteravond nog even lekker naar Tresor gegaan, waar we de Nieding-vriendinnen tegenkwamen. Tegen kwart voor een maar weer eens naar huis gegaan, het was weer eens heel erg gezellig geweest.

Vanochtend rustig opgestaan. Ik heb op de camping nog even twee brieven van Telekom Austria opgehaald. Zo te zien, hebben ze nu begrepen dat we geen gebruik meer willen maken van hun diensten.... A.s. donderdag worden de routers opgehaald staat er in ieder geval in 1 van de twee brieven.

Paul is daarna naar de bouw gegaan om met buurman Marc de drainage-buizen om ons huis heen te gaan leggen. Ook iets dat moet gebeuren en wat we samen moeten doen.
Tussen de middag naar Massimo gelopen om daar lekker een hapje te eten. Toen we net klaar waren, begon de massa naar het kerkhof te stromen voor het zogenaamde "Grabstehen" dat ze hier op allerzielen doen. Dan ga je naar het graf van je familieleden en daar moet je dan met z´n allen keurig blijven staan tot de pastoor bij iedereen langs is geweest.
Wij hebben deze tijd benut om lekker bij de "nieuwe" speelplaats te spelen. Er is daar ook een klein moeras-gebiedje gemaakt met allerlei waterloopjes waar de kinderen heerlijk kunnen spelen en dat hebben ze dan ook vol enthousiasme gedaan.
Sabine liet haar nep-crocks continu bootje spelen en liep heerlijk door het water te plonzen. Joris vond na verloop van tijd dat hij zijn waterdichte laarzen toch ook wel uit wilde trekken en heeft (na mijn toestemming gekregen te hebben) ook heerlijk door het water lopen banjeren.
Hierna weer rustig terug naar huis gelopen.

Na wat te drinken zijn Paul, Joris en ik weer naar ons huis gegaan om alle binnenmuren op te meten. We moeten per slot van rekening weten hoeveel vierkante meter er gestückt moet gaan worden. We hebben berekend dat dit ca 800 m² is. Poeh dat zijn er ca 300 meer dan wat we van tevoren dachten, dus dat wordt weer een aanslag op het budget. Maar ja, kale muren is ook niets dus we zullen wel moeten.

Ondertussen was ook Sabine naar ons toe komen wandelen en wilde ons toekomstige achterbuurjongetje graag met onze kinderen spelen. Wij hebben nog gezellig een glaasje fris gedronken, waarna we Sabine bij de buurjongen hebben achtergelaten. Die twee wilden graag samen spelen.
Na ca. een half uurtje belde Sabine alweer op of ze dan nu bij ons mochten komen spelen, want ze wilden natuurlijk graag ook de wii nog uitproberen :)
Paul en ik hebben de rest van de bitterballen opgewarmd en toen we ook die weg hadden gegeten, mochten de kids nog even een goed half uur samen spelen, waarna Paul taxi heeft gespeeld en de nieuwe vriend naar huis heeft gebracht.
Nu mogen ze nog even lekker tot acht uur spelen en dan is het toch echt weer bedtijd.

De helft van het dak zit erop

Kijk eens aan, het loopt allemaal veel soepeler dan verwacht :)
Er was ons verteld dat ze met het dak moesten wachten omdat het weer te slecht zou worden en omdat de buurman nog niet klaar is. Nu bleek het weer niet zo slecht te worden als verwacht en een deel van het dak kon ook al gemaakt worden zonder dat we afhankelijk zijn van de buurman!
Oftewel het dak ligt er op het achterste deel van het huis al op!

De foto´s zijn niet superduidelijk, maar je krijgt een idee.


Deze foto´s zijn genomen in de slaapkamer van P&P. De tweede vanuit onze inloopkast. Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou willen, maar het is eigenlijk wel heel erg handig. Naar onze mening hoeft een slaapkamer namelijk geen balzaal te zijn en een paar stellingkasten om je spullen in te leggen zijn een stuk goedkoper dan kledingkasten en naar onze mening nog makkelijker aan onze wensen aan te passen ook.
Gordijntje ervoor een klaar! (en het spaart weer een raam, dat is ook een hoop centjes)

Het hout dat de betonvloer steunt als het ligt te drogen, laat je gewoon naar beneden donderen als je de steunen er onder uit haalt. Hier mijn toekomstige werkkamer....., ach gelukkig ruimen ze het ook weer op.


Paul is vandaag ook al de firstbaum "het dakboompje" gaan brengen als het een beetje meezit kan die er morgen op. We zijn weer helemaal positief!

Beetje gefrustreerd

Vandaag ben ik een beetje gefrustreerd.
Een heel klein beetje omdat er morgen slecht weer voorspeld is en ons dak er dan echt niet op kan. Nu kan dat toch nog niet omdat de buurman met wie wij samen onder het dak zitten, nog niet klaar is. Maar goed, vanaf komende week zou het weer zodanig moeten opklaren dat we het dak er dan op kunnen krijgen.

Verder heb ik er de pest in dat bepaalde mensen van mij/ons altijd verwachten dat wij meteen klaar staan met informatie als zij iets nodig hebben, maar dat wij altijd tig keer moeten vragen voordat het dan eindelijk eens komt.

Ook kom ik weer aan met Telekom Austria. 17 oktober hebben wij ze maar weer eens een fax gestuurd met de vraag om een ontvangstbevestiging. Natuurlijk hebben we deze nog steeds niet binnen, je wordt echt doodziek van die lui. Beloven continu van alles, maar doen vervolgens helemaal niets.
Dus met wat moeite het adres en de naam van de algemeen directeur opgezocht en dit keer maar eens een epistel die kant op gestuurd. Hopelijk krijgt de directiesecretaresse dit echt te zien, dan is de kans dat er iets gebeurt een stuk groter dan als we het weer netjes via het callcenter of de voor onze regio verantwoordelijke contactpersoon spelen.

Waar ik me ook vreselijk aan erger is het feit dat er klaarblijkelijk problemen zijn met het internet op de camping waarvan wij niets weten. Ik hoorde een tijdje terug heel toevallig van Christoph dat er iets niet zou kloppen (volgens de klanten dan, want hij had geen problemen) en vandaag kreeg ik een opzegging binnen van iemand die ook niet eens even gebeld had om te melden dat er problemen zijn.
Hoe kan een mens in hemelsnaam proberen een goed product te leveren, als hij niet eens te horen krijgt dat er iets niet klopt. Hele grote zucht.
Toevallig heb ik vorige week nog een uur getest en geen problemen kunnen ontdekken dus ik snap het niet. Als we dan niet worden gebeld als het probleem er is dan kunnen we ook niet zien wat er aan de hand is/was.

Maar goed, gelukkig zijn er ook mensen die relatief snel bellen waardoor we wel snel kunnen kijken wat er aan de hand is. Anderhalve week geleden had een zender een reset nodig, dat is zo gebeurd en dan loopt het zaakje weer.

Gelukkig hebben we ook nog goed nieuws.
Vandaag lekker met Joris samen gekookt. We hebben een gevulde kalkoenborst gemaakt, met champignons, paprika, peterselie, mosterd, maggi, zout, peper, citroensap. Daarbij een salade van tomaat, komkommer en cottage cheese en stukjes stokbrood. Het was weer gezellig koken en ook erg lekker.
Morgen gaan Paul en Sabine koken. Zelfgemaakte Kasspätzl, mmmm ik heb er nu al trek in.

Op de bouw worden op dit moment binnenmuren geplaatst bij ons, dus het huis begint steeds meer vorm te krijgen. Erg leuk!

het casco is bijna klaar

Het gaat allemaal best wel snel, alhoewel je de vooruitgang op dit moment niet zo goed in beeld kunt krijgen.
De mannen hebben net nog beloofd dat ze de boel om vijf uur zover hebben dat de buitenmuren echt helemaal klaar zijn. Dan moeten de binnenmuren natuurlijk nog wel gezet worden, maar met de buitenmuren klaar kan de timmerman deze week het dak ook nog komen doen (nou ja het eerste deel dan zodat we in ieder geval van bovenaf waterdicht zijn).

Hier nog even twee foto´s.
De eerste van de voorkant van het huis waarop je kunt zien dat het werk inderdaad flink vordert.


Op foto nummer twee kun je de binnenkant van Sabine haar kamer alvast bewonderen.


We hopen dat het allemaal lekker in dit tempo door blijft gaan, zodat we zo snel mogelijk kunnen verhuizen. Wel moet er nog een heleboel geregeld worden, maar dat is niet zo´n probleem dat komt allemaal vanzelf wel goed. Binnenkort maar eens gaan praten met onze toekomstige achterbuurman, die heeft het huis helemaal zelf opgebouwd en weet daardoor van de hoed en de rand. Dit in tegenstelling tot onze vriendelijke vriend Christian die de ene dag dit roept en de volgende dag dat, waardoor wij het allemaal niet meer weten.

Het afgelopen weekend hebben we ook weer fijn doorgebracht. Zaterdag gewerkt en voor de rest gewoon van het weer genoten.
Zondag hebben we eerst heerlijk uitgeslapen en zijn ´s middags lekker met z´n viertjes gaan boogschieten in Bockern. Waarschijnlijk de laatste mooie zondag van dit jaar en dat hebben we geweten, het was druk op het parcours. Eigenlijk nog nooit meegemaakt dat we echt andere mensen tegenkwamen in het bos, maar dit keer een heleboel. Als afsluiting heerlijk gegourmet, we hebben echt genoten van deze dag.

Vandaag was Paul weer vrijwel de hele dag onderweg naar klanten en andere probleempjes. Ik ben thuis in de weer geweest, onder andere met Sabine een heerlijke ovenschotel voor tussen de middag gemaakt. Met lamsfilet, gekruide gehaktballetjes (tja restjes van zondag), ui, wortel, sperziebonen, aardappels en dat alles in een italiaans gekruide tomatensaus. Het geheel afgemaakt met geraspte kaas en wij hebben onze buikjes weer heerlijk volgegeten.
Wel gezellig hoor om zo met mijn dochter te koken. Ze is weliswaar wat ongeduldig (in tegenstelling tot Joris, die kan uren samen met me koken), maar vindt het wel erg leuk om te doen.

Vanmiddag nog even langs de installateur gereden om te vragen wanneer hij nu eens de offerte verwacht af te hebben omdat we zo langzamerhand toch wel eens iets nodig hebben. We hebben ´m dat al ruim 3 weken geleden al gevraagd dus het wordt tijd.

Tevens de opdracht gegeven aan de keukeninstallateur voor de keuken en de oostenrijkse eethoek en daar mogen we dus al fijn een aanbetaling voor gaan doen, dus daar ga ik me zo nog even mee bezig houden.