In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

maandag, april 05, 2010

Einde van het seizoen

Zo, de afgelopen week was er één van afscheid nemen.
Woensdag moesten we Dennis uitdrinken. We hadden eigenlijk in de Papalapub afgesproken, maar Chris en Anita besloten (tegen hun belofte aan Dennis in) dat ze geen zin hadden omdat er tussen de middag niemand was geweest. Dus zijn we met een groepje naar de Brixner Stadl gegaan. Tja, wij vinden het daar niet echt veel sfeer hebben, maar een mens moet wat. Hans kwam ook nog langs voor een biertje, wat ook hartstikke leuk was. Paul en ik hebben nog een skilerares uit Westendorf bij de neus genomen door haar eerst wijs te maken dat we niet getrouwd waren, toen dat we het toch wel waren en daarna heeft Paul zijn charmes op haar losgelaten, waardoor ze het echt niet meer wist. Hihihi, echt ontzettend gelachen moet ik zeggen. We zijn niet al te laat naar huis gegaan (zo tegen half acht) maar de kinderen waren toch al een beetje boos dat we zo laat kwamen.....

Vrijdag was het afscheid van Steve, toen was de Papalapub wel open en hebben Rupert, ik, Chris en Anita hem uitgedronken. Ook daar weer ontzettend gelachen en om een uur of 7 naar huis gegaan, want Steve moest nog door naar de Brixner Stadl naar een ander groepje mensen en daarna naar huis waar een meisje van het Iglodorp voor een groepje zou koken. Ik wilde al gewoon naar huis wandelen, toen Rupert dat onzin vond en me met de auto naar huis heeft gereden. Blijft toch ontzettend lief moet ik zeggen, want hij moet toch echt aan de andere kant van het dorp zijn.

Zaterdag was mijn laatste werkdag (terwijl het skigebied nog open was, want ik moet ergens deze week nog wel het een en ander samen met Hans afsluiten), wel even een vreemd gevoel moet ik zeggen.
Om 20.00 uur was de hele club einheimischen uitgenodigd voor het afsluitende eten in Brixnerwirt.
We begonnen met een hele flinke bak knoflook- of fritattensoep, toen een groot bord salade, daarna konden we kiezen uit een vleesspies of een kalkoenfilet gevuld met ham, mozarella en spinazie, als toetje een bakje ijs met chocoladesaus. Ik heb daar nog gepleit voor het afschaffen van dit eten (Hans vindt het eigenlijk sowieso onzin, maar voelt zich verplicht) en voor het invoeren van een grote fleischkasparty of iets dergelijks in de carnavalsweek. Heb hem even duidelijk gemaakt dat veel nederlandse leraren zich toch wel wat gepasseerd voelen, zeker diegenen die er vrijwel het hele seizoen hebben gewerkt (een stuk meer dus dan heel veel van de inwoners hier) en dan niet een gezellig samenzijn hebben. Ik ben benieuwd, heb in ieder geval m´n best voor jullie gedaan.
Natuurlijk nog leuk met allerlei mensen zitten praten, ik blijk vooral met Lisa heel goed te kunnen babbelen. Tegen een uur of 1 kwam Paul mijn richting op en uiteindelijk zijn we om half twee naar huis gegaan. Hans zat toen nog steeds braaf, was wel duidelijk moe dus het zal vast niet veel later dan een uur of twee zijn geworden. Het meisje van de bediening had er in ieder geval flink de pest in, het was niet afgesproken dat het zo laat zou worden en zij was de volgende dag voor de ochtendploeg ingedeeld.....

Met Pasen dus helemaal vrij! De kinderen hartstikke blij natuurlijk dat mamma ook eens een keer meer dan 1 dag de tijd voor ze heeft.
We hebben natuurlijk heerlijk ontbeten met verse sinaasappelsap, croissants, gekookte eieren en thee. ´s Middags zijn we lekker een stuk over de Lindenweg gaan wandelen. In tegenstelling tot de weersvoorspelling was het heerlijk weer, dus wij hebben een begin gemaakt met ons wandelseizoen.
Leuk over nog wat drassige paadjes gelopen, waar zo hier en daar wat planken over lagen omdat het daar te moerasachtig was. Ook lagen er nog kleine hoopjes sneeuw, waar Joris natuurlijk meteen mee wilde spelen.


De wegwijzers zijn ook vaak leuk gevonden, zoals hier op een oude boomstronk.


Hoewel het soms wel een beetje overdreven wordt, op een bepaald stuk hadden we vrijwel elke meter een rood-wit-rode vlag op de bomen.

We zijn uiteindelijk onderlangs via de Griesberg weer teruggelopen naar ons huis, waarbij we natuurlijk ook even gestopt zijn bij de verbouwde beek vlakbij. Er blijft niets zo leuk als bij het water spelen en het vinden van de eerste bloemetjes blijft ook elk jaar weer een belevenis.


Om het einde van het seizoen te vieren, hebben we heerlijk biefstuk, in de oven gebakken aardappels, gemengde groenten van het bakblik en oesterzwammen met een korstje van parmezaanse kaas gegeten.


 Paul is ´s avonds nog naar het afscheid van de Papalapub geweest, dat gevierd werd in bar Treffpunkt. Achteraf gezien was ik blij dat ik geen puf had (mijn portie afscheid had ik deze week wel gehad), de helft van de mensen niet bekend (er waren ook allerlei stamgasten uitgenodigd) en er moesten weer borrels bij het leven gedronken worden. Paul was ook al heel snel bij de borreltafel weggegaan, zodat hij niet zoveel hoefde te drinken.

Vanochtend hebben we heerlijk lang uitgeslapen, allemaal een beetje onze eigen dingetjes gedaan en vanmiddag hebben we onze eigen matinee gehouden met de film Ice Age 3. Bank uitgeschoven, allemaal een beker cola en een bakje chips erbij en het feest was compleet.
Daarna heb ik met Joris nog een paar spelletjes gekaart (dank je wel Ilse!!) en als eten hadden we vandaag italiaans. Carpaccio op een bedje van veldsla met pesto-olijfolie dressing en natuurlijk wat verse parmezaanse kaas erover. Als hoofdgerecht pizza en een bakje ijs toe.

Nu nog even met z´n allen Galileo kijken en dan zit de avond er voor de kinderen weer op.
Morgen nog een dagje vrij en overmorgen begint het echte leven weer, dan moeten ze weer naar school.