Das gibt´s doch nicht!

Zoals iedereen wel zal begrijpen is koninginnedag hier een heel doodnormale dag en daar wij ons in zoverre ook niet meer met nederland verbonden voelen dat we het nodig vinden nationale feestdagen te vieren, waren er bij ons ook geen oranje etenswaren of iets van die strekking te vinden.

Joris had met vriendje Jan afgesproken, dus die kwam vanaf 14.00 uur heel gezellig bij ons spelen. Ik had nog een restje bosvruchtenmuesli liggen dat maar niet opkwam en had besloten om muffins te bakken. Had iets niet helemaal goed gedaan (had alleen nog maar glutenvrij meel die Sabine ooit had gekocht, dus een verhouding verkeerd) dus kreeg ze niet helemaal heel uit de vormpjes. Gelukkig smaakten ze prima dus daar was ik blij mee. En de kinderen ook.......ik had ze er eentje gegeven en de rest stond in de keuken op het rooster af te koelen. Zelf was ik weer lekker in het zonnetje aan het leren geslagen dus niet meer op de kinderen gelet. Sabine had voor drinken gezorgd en de twee mannen stonden heerlijk op de trampoline. Dacht ik. Ze bleken binnen aan het spelen te zijn en zo tegen half vijf kwam Jan me vertellen dat de muffins zo lekker waren dat hij er wel 3 gegeten had! hahaha, je lacht je toch te pletter. Ook Sabine bleek er 3 op te hebben en Joris had het met 1 1/2 gehad. Dus toen Jan z´n vader hem om 17.00 uur kwam ophalen, heb ik maar even gemeld dat het zou kunnen dat Jan niet veel honger meer had, hihihi. Fantastisch die kinderen! Dan vinden ze iets zo lekker en het staat nog op "tafel" dus dan mag je het pakken. Gelukkig maar dat ik niet al te vaak aan het bakken ben.

Sabine was weer naar de Schützen waar ze dit keer niet goed geschoten had, dus ze kwam wat mopperend thuis. Joris en ik hadden nog even lekker naar de tennissers gekeken. Zeker aan het begin van het seizoen altijd leuk, dan ben je dat gemep niet meer gewend.
Ook gemerkt dat de geluidswand om de trein toch wel een beetje functioneert, we konden door blijven praten toen er een goederentrein voorbij raasde en dat was zonder wand niet mogelijk. Gelukkig, we hadden al het idee dat het een duur maar nutteloos project was.

Paul was weer hard gaan lopen met Emiek en moest daarna nog even bij kennissen van ons langs. Kreeg daar het slechte nieuws te horen dat Nelli kanker onderaan haar kaak in de halsstreek heeft. Een deel kon weggesneden worden, maar een ander deel moet bestraald worden. Bah, dat is echt slecht nieuws. Nu maar hopen dat de bestraling werkt, want door de plaats waar het zit kan ze tijdens de bestraling niet eten of drinken en moet dus kunstmatig gevoed worden.

Verder een rustig avondje gehad en gewoon weer op tijd naar bed.

Vanochtend waren Joris, Sabine en Paul al vroeg uit bed. Ik lag nog heerlijk te slapen toen om 7 uur de bel ging... Ik denk nog: "welke mafketel staat er nu op een vrije dag om 7 uur voor de deur?", kijk op een gewone doordeweekse dag is dat niet zo vreemd, maar op een feestdag? Stonden daar 2 vriendelijke marketenderinnen van de muziekkapel. (Tja de rest had de bel niet gehoord dus ik moest eruit). Ik werd vriendelijk toe- of was het nu uitgelachen met de vraag of ik misschien al een schnapsje wilde :) Nou nee, maar ik haal wel even een kleine financiële bijdrage voor de moeite. Toen wilde ik natuurlijk weten waar de muziekkapel dan verstopt was, want ze stonden niet bij ons op het pleintje. Ja, die lopen langs de weg dus die kunnen jullie zo wel horen.
Nu ben ik natuurlijk mijn bed weer ingedoken, maar ja slapen lukt dan niet meer.
Om acht uur stond ik nog geen 2 waterstralen onder de douche toen Paul me eronderuit rukte met de mededeling dat de muziekkapel bij ons de oprit opkwam...
Bleek dat ze alleen even hun muziekstuk bij ons hadden afgespeeld en toen weer verder gingen. Waarschijnlijk moesten ze even opzij voor wat auto´s of zit ik me nu te bedenken, die meiden hebben het doorgegeven en wij kennen nogal wat mensen van de muziek dus misschien hebben ze het nog wel expres gedaan ook.

Verder een druilerige dag vandaag dus veel buiten zullen we wel niet gaan doen.
Ben net nog even naar de camping gereden om de broodbakmachine van m´n schoonouders te halen. We hebben geen brood gehaald en ik heb nog wel een pak zonnebloembroodmix staan, maar geen zin om zelf te kneden.
Buurman Rudi compleet verbaasd dat er zo´n machine bestaat. Ik heb hem de werking even uitgelegd en z´n mond viel echt compleet open van verbazing. Hij dacht eerst dat de machine alleen het kneed- en rijswerk uit handen neemt, maar toen ik vertelde dat de machine dan ook nog een het brood bakt, werd het de man teveel. "Das gibt´s doch nicht..."

Zon en regen

Gisteren heerlijk de hele dag buiten doorgebracht. Het zonnetje scheen heerlijk dus tussen de middag buiten gegeten. Daarna ben ik met Sabine buiten aan tafel gaan zitten om ons huiswerk te maken. Was een goed idee, want daardoor ging het een stuk sneller dan als het binnen aan tafel had gemoeten. Joris stond weliswaar de hele tijd om ons heen te hobbelen, dus dat leidde wel wat af maar daar konden we goed tegen.

Daarna ben ik nog even de kelder ingedoken om wat vertaalwerk te doen. De kinderen hadden bedacht dat ze van Frank en Emiek mochten komen zwemmen als ze dat wilden en die vertrokken dan ook met z´n tweetjes richting Haus Tirol. Paul ging om vijf uur weer met Emiek hardlopen dus die nam ze op de terugweg weer mee naar huis.
Zelf nog even gezellig met buurman Anatol staan praten, hij had weer nieuwe plantjes dus die moesten hoognodig ingegraven worden.

Iets na zessen kwamen Paul en de kinderen weer thuis en zijn we nog even snel langs de Billa gereden om iets te eten te halen. Lekker ciabatta met pesto, kalkoenfilet, mozarella en tomaatjes uit de oven. Ook dat hebben we weer heerlijk buiten op zitten smullen, waarbij buurvrouw Sonja ook nog even langskwam om een praatje te maken.

Allemaal op tijd weer naar bed, want anders komen we er weer niet uit.
Het weer was vanochtend heel erg zielig en is het grootste deel van de dag zo gebleven. Grijs met van die nattigheid. De dag dus weer goed gebruikt en veel bruikbaars gezocht en gevonden op het internet.
Ook Sabine nog geholpen met haar wiskunde huiswerk. Ze zitten momenteel compleet in het berekenen van oppervlaktes en ze had de uitleg van de leraar duidelijk niet goed begrepen.
Een rechthoek met een oppervlakte van 20 cm² was volgens haar 5 bij 5 bij 5 bij 5, want dat is samen 20.....
Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk begreep ze hoe ze het moet berekenen. Toen ging het allemaal ook heel makkelijk en konden we haar alles vragen en kon ze het netjes allebei de kanten op berekenen.

Verder zijn we heel hard bezig met het uitwerken van ons Wartungsvertrag.
Paul is afgelopen woensdag bij een seminar geweest over klanten vinden en klanten behouden en heeft daar het nodige bijgeleerd. We zijn nu niet helemaal tevreden over ons aanbod en proberen dit beter uit te werken. Kost een hoop tijd en moeite, maar het gaat zeker lukken.

En nu nog een klein vraagje aan alle lezers: heeft er iemand een idee welke kampeerbladen er allemaal in nederland bestaan? Ik kom niet verder dan de kampeer- en caravankampioen....
Aanvullinkje na de opmerking van Jo, nee hoor ik bedoel echt bladen geen gidsen. Het gaat om advertentiemogelijkheid voor mijn lieve vriendje hierzo.

Süd Tirol

Tjonge jonge, dat was toch een heerlijk weekendje uit in eigen land! (Tirol is Tirol, dan maakt noord, oost of zuid niet meer uit)

Nadat we de kinderen vrijdagmiddag van school hadden gehaald, zijn we via Wörgl (tussenstop bij de grote gele M) over de Brenner naar het kleine plaatsje Tscherms (Cermes) gereden. Gelukkig hebben we onze tomtoms altijd bij ons, want het straatje was een beetje lastig te vinden.
Aangekomen bij het prachtige appartementenhotel Grafenstein en op de website was er niets teveel gezegd. Van boven tot onder helemaal af! Een prachtig speelgebied voor de kinderen met een grote glijbaan,



schommels,

een kartbaan, een dierentuintje en nog veel meer, een binnenzwembad, een buitenzwembad, een kinderboekenbibliotheek, spellenkast en de kamer was helemaal prachtig. Ook Paul werd er helemaal speels van!





Omgeven door duizenden appelboompjes die nu allemaal prachtig in bloei staan en die een heerlijke geur verspreiden, voelden wij ons de koning.. uhh ik bedoel natuurlijk de graaf te rijk.




De kinderen doken natuurlijk meteen de speeltuin in, terwijl wij even het dorp ingingen om wat inkopen te doen. Nou ja, dat laatste wilden we wel, maar alle winkels bleken gesloten.
Blijkt 25 april een officiële feestdag te zijn dus dat inkopen konden we vergeten.
Toen maar snel een glaasje gedronken in de kleine café-gelegenheid van het huis en tegen half zeven naar pizzeria Van Helden helemaal onderaan de straat (en nog 50 meter verder) gegaan.
Daar hebben de kinderen allebei soep gegeten en daarna hadden Paul, Sabine en ik een pizza. De pizza was erg lekker alhoewel de bodem naar mijn mening toch een ietsje te dun was. Een blad krantenpapier was er bijna nog dik bij dus helaas zat ik aan het einde van het eten niet al te vol. Joris was ondertussen bekaf dus we zijn weer snel teruggegaan om hem in bed te leggen. Natuurlijk moesten we eerst nog een potje bowlen op de wii (zonder wilde hij niet gaan slapen). Ook Sabine was moe van de dag en is meteen meegegaan. Het was ondertussen zowat half negen dus dat mocht ook wel.
Paul en ik hebben de dag afgesloten met nog een spelletje Mario Party en rond half elf vonden wij het ook genoeg.

Zaterdag waren we om acht uur al helemaal klaar en zijn we gaan genieten van het zeer uitgebreide ontbijtbuffet. Tig soorten muesli, allerlei heerlijke broodjes, 6 soorten jam, 6 soorten vleesbeleg, 5 soorten kaas, 4 soorten fruitsap, thee, koffie, melk, een gekookt eitje, bergen fruit... teveel om op te noemen en voor ons ook veel te veel om allemaal te proeven.
Sabine is zich helemaal te buiten gegaan aan het fruit, Joris had een lekker broodje en yoghurt, Paul en ik deden ons tegoed aan de (volkoren)broodjes en natuurlijk hadden we allemaal een eitje gekozen.

Flink gevuld hadden we ervoor gezorgd dat we de tassen alweer klaar hadden staan, want we moesten van kamer wisselen. Omdat ik pas vrijdag in de loop van de ochtend gebeld had, was er geen kamer meer vrij en moesten we terug naar een 2-persoonskamer.
Ook deze kamer was helemaal keurig verzorgd, alleen pasten er natuurlijk geen 4 bedden in. Maar 3 ging wel dus wij hebben dat opgelost door Joris tussen ons in te leggen.

Maar eerst zijn we naar Meran (Merano) en vervolgens Dorf Tirol (Tirolo) gereden.

Daar wilde Sabine namelijk graag Schloss Tirol bezoeken,


want daarover heeft ze bij Sachunterricht veel geleerd. Ze was ook echt superenthousiast om van alles te lezen en te zien over Meinhard II

en Margarete Maultasch, want daarover heeft ze het meeste moeten leren. Ook Joris was heel enthousiast, maar vroeg zich heel soms even benauwd af of de spoken wakker waren, want dat vond hij toch niet zo´n prettig idee.
Uiteindelijk zijn we zo´n 3 uur onderweg geweest, waarna we weer richting hotel zijn gereden. Nog even een tussenstop bij de Lidl gemaakt, waar we de enige keer geconfronteerd werden met iemand die alleen maar italiaans sprak. Voor de rest konden we prima in het tirools terecht.

Terug bij het hotel zijn Paul en de kinderen het zwembad ingedoken en heb ik mijn knie flink laten uitrusten terwijl ik genoot van het uitzicht vanaf het balkon.
Tegen half zes besloten dat we bij de Buschenschank zum Kuckuck zouden gaan eten en dat was zo´n beetje de beste keuze die we konden maken!
Supergoed eten, gezellig gastheer en de kinderen konden er lekker heen en weer dollen. We zaten buiten omdat het binnen kouder was (en met een jas aan was het ook uit het zonnetje nog erg lekker) en daar wij dan braaf naar de waard luisteren als die zegt dat we echt beter buiten kunnen zitten, kregen we later nog gezelschap van andere toeristen.

Dit keer hadden Sabine en ik kaasknödel als voorgerecht, daarna hadden we Schlutzkrapfen gevuld met verse kruiden en kaas. Paul had Wildschweinschinken met kruiden gekruid en gebakken aardappeltjes, Joris nam een bak spaghetti met vleessaus. Natuurlijk had ik een groot glas huiswijn (nou ja, 2 dan) bij het eten genomen, want als je bij een Buschenschank bent, moet je eigenlijk wijn drinken anders kun je net zo goed ergens anders gaan eten.
De wijn was al net zo voortreffelijk als het eten dus ik waande me god in Süd-Tirol!
Joris was weer zo moe als een hondje, dus die heb ik thuis meteen in bed gelegd. Wij zijn met z´n drietjes nog lekker op balkon gaan zitten om de avond af te sluiten.
Een goed half uur later hebben we ook Sabine naar bed gestuurd, ze mocht nog wel wat lezen en hebben we samen nog wat na zitten praten.

Na een wat vermoeiende nacht (een Joris naast je is niet bevorderlijk voor je nachtrust) tegen acht uur wakker geworden. Weer uitgebreid ontbeten, dit keer geen eitje maar zalm, toast en sekt, een andere vleesselectie en wat minder fruit, en daarna nog even op bed. Mijn bloeddruk was weer zo laag dat ik de zwarte vlekken voor m´n ogen had, waarbij we besloten om niet nog uitgebreid te blijven spelen, maar rustig naar huis te rijden. In de tussentijd hebben de kinderen zich natuurlijk ook nog heerlijk vermaakt in de speeltuin!







Dit keer hadden we de route over de Jaufenpaß gekozen. Hoewel Paul z´n hoogtevrees hem weer flink parten speelde toch veilig op de top aangekomen en daar genoten van het fabuleuze uitzicht. De sneeuw lag hier nog metershoog en het was een mooie ervaring om daar tussendoor te rijden.



Boven bij de Edelweisshütte even uitgerust van de zeer bochtige reis omhoog met broodjes worst en voor Sabine een stuk heerlijke taart. Joris heeft daar heerlijk zijn fotografie-hobby uitgeoefend en weet zijn zus altijd weer goed op de foto te krijgen, iets wat ons meestal niet lukt.






Toen we weer in de omgeving Innsbruck aangekomen waren, besloten we dat we van het prachtige weer gebruik gingen maken en de rest van ons bbq-vlees op gingen eten. Daarbij eerst even langs Frank en Emiek van Haus Tirol gereden om te vragen of die soms zin hadden om mee te eten. En jawel! dus dat was supergezellig en we hebben vrijwel alles opgekregen. Nog heel gezellig zitten napraten terwijl Joris alweer bekaf in bed beland was en Sabine uitgebreid onder de douche schoon stond te worden.

Het was een fantastisch weekeinde en we zijn heerlijk bijgekomen. Dit hadden we (en ik zeker) echt even nodig en dan is het fijn dat je dat zo ongeplanned even kunt doen.
Wij gaan zeker nog een keer terug naar Süd-Tirol, het is daar ook heel erg mooi!