In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, juli 01, 2010

Slecht voor de lijn

Daar waar het gisteren nog behoorlijk koud (het koelde af naar een graad of 14) en regenachtig was, zo mooi was het weer vandaag. Het leeswerk van vandaag heb ik dan ook weer lekker buiten gedaan.
Bij de kinderen op school wordt het nu ook een stuk rustiger, per slot van rekening is volgende week de laatste schoolweek van het jaar en dan worden er als het even kan wandel-, fiets- en zwemactiviteiten geplanned.

Hier thuis beleven we vandaag een kleine ramp, onze server vond het nodig om voor een deel kapot te gaan en het irritantste daarvan is, dat ook ons rekeningenprogramma daar op staat. Nu hebben we natuurlijk wel een back up, maar die heeft zichzelf niet goed teruggezet, dus we zijn een deel van de gegevens kwijt. Ook nog geen ramp, die kunnen we weer opnieuw ingeven, alleen is er ook een stukje van het programma zelf beschadigd, waardoor we alleen kunnen lezen.....
Morgenochtend kan Paul weer bellen met de uitgever van het programma, dan gaan we naar een oplossing kijken.
Natuurlijk is het vandaag geen rustige dag (Murphy zei het al, alles wat fout kan gaan, gaat tegelijk fout), dus nog eens extra stress.

Om ons moraal wat op te peppen, heb ik vanavond een koolhydraten/calorienbom gemaakt.
Per persoon 1 pannenkoek met zelfgemaakte appelmoes, geroosterde noten, vanille-ijs en rietsuiker.
Ontzettend verschrikkelijk vreselijk lekker!

Het is maar goed dat we de rest van de dag zo netjes hadden gegeten, anders zijn we morgen zeker een kilo aangekomen.

woensdag, juni 30, 2010

Minder weer

In tegenstelling tot de afgelopen warme dagen is het vandaag bewolkt en het voelt daardoor een stuk kouder aan (alhoewel we nog gewoon boven de 20 graden zitten). Daardoor even iets meer tijd voor het werk binnenshuis.
Ook niet erg hoor.

Gistermiddag zijn we met Sabine nog even langs de huisarts geweest voor de wondcontrole. Hij lachte zich te pletter dat ze een verband om haar hand heeft, terwijl de wond zo mooi klein is. Toen we hem uitlegden dat we dat voor het lerarenkorps doen (hij moest eens weten dat ze naar school ook een mitella omheeft, hihi), omdat die anders denken dat ze best mee kan sporten, zwemmen enzovoorts, gaf hij ons wel gelijk. Vandaag stond er eigenlijk zwemmen op het programma, maar als ik de lucht zo zie, denk ik niet dat dat doorgaat. Jammer voor Sabine, die was anders twee uur eerder van school geweest.
Volgende week gaan ze met school een dag mountainbiken, daar mag ze ook niet mee, omdat dat de wond nog teveel belast.

Ze heeft gisteren trouwens ook nog afgedwongen dat de geschiedenistest niet geschreven moest worden, maar mondelinge vragen in de klas werden gesteld. Ze had de lerares gezegd dat ze het niet eerlijk vond als zij een cijfer zou krijgen, omdat ze op dit moment alleen maar met links kan schrijven en dat gaat natuurlijk ontzettend langzaam. Eergisteren had ze de test voor engels ook links geprobeerd en terwijl ze normaalgesproken de eerste is die klaar is, had ze de test nu net voor de helft afgekregen. Mevrouw leert dus al voor zichzelf op te komen, daar zijn we erg trots op.

Over onze zoon zijn we wat minder tevreden. We kregen een brief van de juf dat hij na moest blijven, omdat hij brutaal is (spreekt regelmatig tegen, doet gewoon niet wat de juf zegt), hij schijnt een paar weken terug z´n middelvinger op te hebben gestoken naar een ander kind (kan ik wel begrijpen omdat ik weet over welk kind we het hier hebben, maar helaas had de juf het gezien) en hij heeft regelmatig z´n schoolspullen niet op orde. Die heeft dus zowel van ons als van de juf een flinke preek gekregen. Voor straf moet hij ook om kwart over zeven naar z´n kamer en mag deze week niet naar z´n favoriete programma Galileo kijken. Dat vindt hij weliswaar niet echt leuk, maar het alternatief zitten blijven, vindt hij nog veel erger. Dus meneer doet z´n best weer op school en zeurt thuis niet over het feit dat hij zo vroeg z´n bed in moet. Eieren voor z´n geld zullen we maar zeggen.

Voor de rest verheugen we ons allemaal ontzettend op de vakantie. Volgende week vrijdag hoeven de kinderen op school alleen nog maar hun rapport op te halen en een kerkdienst bij te wonen en dan zijn ze vrij! Paul en ik halen ze dan ook van school op en rijden meteen door naar de Keutschachersee in Kärnten waar we onze vakantie gaan vieren, 10 hele dagen lang!

maandag, juni 28, 2010

Zondags uitje

Zo nu en dan heb je geen zin om thuis te blijven en dat hadden we deze zondag.
We wilden ergens in de buurt van Kössen bij een rivier een plekje zoeken om gezellig te picknicken. Gewapend met gehaktballetjes, spiesjes met kaas en druiven, met tomaat en komkommer en gele paprika, met augurk en een plakje vleeswaar, een stuk brood, stuk spek en een bak kersen gingen we goedgemutst op weg. Bij Kössen aangekomen moesten we een andere route nemen dan geplanned, want er was een dorpsfeest gaande met allerhande oldtimers.
Ondanks het feit dat we niet gestopt zijn om ze te bekijken, hebben we toch een paar mooie wagens voorbij zien rijden.
De rivier was helaas ook het idee van vele andere mensen geweest en de paar parkeerplaatsjes die er zijn, stonden dan ook stokvol. Maar niet getreurd, gewoon de grens over gewipt richting het plaatsje Schleching in Duitsland. Helaas nergens een rivier met een leuk plekje gevonden, maar ergens midden in een stukje bos zag ik ineens een klein bordje met "Tretbecken" er op. Heee, jongens dan hebben we toch water!
Dus de auto onder een boom met lekker laaghangende takken geparkeerd, spullen gepakt en het pad op gewandeld. En jawel, ca 200 meter verder vonden we een tretbecken met 2 bankjes!

De koning te rijk namen we meteen een bankje in beslag en gingen heerlijk picknicken. Toen we bijna klaar waren met eten kwam er een ander gezin aan die hetzelfde idee hadden. De kinderen hebben heerlijk gespeeld en ook wij ouders hebben genoten van dit leuke plekje.
Joris en ik zijn samen nog een stuk verder het bos in gewandeld, terwijl Paul en Sabine zich verder bij het water vermaakten. Al te ver konden we helaas niet lopen, omdat ik daarvoor veel te slechte schoenen aan had.

Toen zijn we weer naar huis gereden, want Sabine kreeg weer last van haar hand en dan is er nog maar 1 ding interessant: thuis!
In Kufstein nog even bij de McDonalds gestopt voor een McFlurry (die hoeveelheid M&M´s wordt trouwens ook steeds minder) waarna we weer heerlijk afgekoeld waren.

Al met al een heerlijke zondag. We hebben al afgesproken dat we er daar meer van gaan hebben :)