National feiertag

Vandaag was het dan nationalfeiertag. Een vrije dag voor (vrijwel) de gehele natie. Behalve natuurlijk voor mij. Doodgewoon een werkdag van 8 uur gemaakt, tja op de camping is altijd wel wat te doen en ik had nog achterstallige dingen liggen die ik graag af wil hebben voordat ik komende week de midweek vrij heb.

Paul is vanochtend met de kinderen naar de vlooienmarkt geweest en heeft daar skihelmen, skischoenen, skibroek, snowboardschoenen en nog wat speelgoed gekocht voor een (relatieve) spotprijs. Zo kunnen de kinderen van de winter tenminste weer fatsoenlijk op de lange latten. Want tja, die spullen van ons waren natuurlijk ook allemaal in de modder verdwenen.

Het was vandaag weer een prachtige dag, dus iedereen heeft het er lekker van genomen en is heerlijk in het zonnetje bezig geweest.

Doordat er veel bomen weg zijn (nee, daarover was geen inspraak mogelijk. Het bomenbestand is al zodanig oud dat de meeste bomen gewoon weg moesten vanwege omval gevaar) hebben er nu ineens veel meer mensen zon en daar zijn ze erg blij mee. Nu stonden er ook wel heel erg veel bomen op de camping dus het mocht ook wel.
Ik moet er zelf nog steeds erg aan wennen hoor, het gaat me wel aan het hart, maar zoals gezegd het moest echt gebeuren anders zouden er van de winter waarschijnlijk toch een aantal bomen zijn geweest die het hadden begeven en dat willen we met z´n allen niet.

Verder weinig te melden. Paul is vanmiddag weer gaan boogschieten, de kinderen hebben heel lief met hun vrienden gespeeld en ik heb vooral opgeruimd en schoongemaakt.
Morgen weer vroeg op in verband met de broodjes die er weer moeten zijn en voor de rest zien we dan wel weer.

Fotolog

Vandaag een fotolog gewijd aan 2 zaken. Ik moet er eerlijk bijzeggen dat deze foto´s niet van mij zijn (ik heb m´n camera in het buro laten liggen en geen zin meer om terug te rijden), maar van 1 van onze campinggasten, de heer Clazing. Bij deze heel hartelijk dank en voor jullie een logje over:
1. de verbouwing van het aufenthaltsraum
2. bomen bomen en nog eens bomen

Eerst de foto´s van onze vreselijk hard werkende jonge dames. Ik heb vandaag eigenlijk maar 1 keer even kunnen kijken vanwege m´n eigen drukke werk en ik ben trots op de meiden!




Verder waren er vandaag weer een hele hoop mannen hard bezig met het zagen van bomen en dat was weer een spectaculair gezicht. Een hele hoop foto´s zijn gemaakt en daar laat ik er graag een hoop van zien.

We beginnen met onze enige echte houthakker Peter:


En onze 2 kettingzagers Paul en Jan:


Onze trekkerjongen Christoph:


En bomen- en takkenopruimster Petra (krijg nou wat, dat ben ik):




Boompje vellen en tillen met kraan:








En nog een boom:









En om te vieren dat het vandaag weer allemaal zo lekker is gegaan, zijn wij bij Massimo wat te eten wezen halen (eindelijk na weken onthouding konden we weer aan de pizza). En toen Joris sliep, zijn we even een drankje gaan halen in onze stamkroeg. Was weer erg gezellig moet ik zeggen.
Nu toch maar eens gaan slapen, per slot van rekening is het morgen dan wel een nationale feestdag, maar wij moeten allebei gewoon werken...

Aufenthaltsraum

Vandaag was het dan zover. Het plan voor het aufenthaltsraum is goedgekeurd door Christoph en ik mocht de plannenmaaksters ook vertellen dat ze het zwikkie mochten verven als ze wilden.
Dat werd met gejuich ontvangen en om 12 uur zijn ze dan ook met z´n allen aan de slag gegaan.

Toen ik een dikke 2 1/2 uur later weer terugkwam, was er al heel wat veranderd.
In plaats van het wit met groen ziet het er steeds geler uit. Een heel stuk frisser om te zien.
Hier wat foto´s van de ruimte en natuurlijk de werkende dames (omdat ik niet heb ingeflitst zijn de foto´s niet helemaal scherp, sorry daarvoor).

Op deze foto zie je nog goed hoe het er uit zag:


Hardwerkende vrouwen in schildersoutfit:


De saaie bruine kapstok nu mooi rood:


Helaas was de gele verf op en dat is natuurlijk jammer, dus ondanks de afspraak dat het verder niets mocht kosten toch Christoph om nog wat witte muurverf gevraagd. Hij zei bijna ja, maar begon toen toch te mopperen dat we toch hadden afgesproken dat het niets mocht kosten en dat het al erg genoeg was dat z´n hele volle emmer gele muurverf al op was.
Toen ik even later in het buro zat, kwam hij langs en vroeg hoeveel verf er dan nog nodig was. Oké morgenochtend om 8 uur heb ik 4 blikken verf voor ze Petra, zeg ze dat maar. Christoph is namelijk wel degelijk hartstikke enthousiast over het feit dat de mensen (in dit geval de kinderen) zelf zo meehelpen om de camping bij de tijd te maken. Hij uit het alleen een beetje moeilijk, maar dat leren we hem met z´n allen wel :) maar goed dat hij geen nederlands kan lezen hihihi.

Verder een hele drukke dag gehad, veel mensen, veel geld geteld en ook Paul is de hele dag hard bezig geweest.

Omdat het vanavond ging onweren ben ik samen met de kinderen in bed gaan liggen, want Joris was heel bang en Sabine kwam er gewoon gezellig bij. Daar ik ook best moe was vond ik het helemaal niet erg om al om half acht met de kids op bed te liggen. Alleen vond ik het na een uurtje alweer genoeg en liggen mijn lieverds nu heerlijk te slapen.

Paul is naar een nieuwe klant toe dus ik blijf gewoon wachten tot hij weer terug is. Even napraten en dan snel slapen.

Per slot van rekening is het morgen weer een heftige dag. Om 8 uur staan we weer samen op de camping. Er moeten nog meer bomen gekapt worden! Dit keer vergeet ik m´n camera hopelijk niet.

Nieuwsbrief en sterren

Om eerst maar even op de vraag van Joke terug te komen, dit is de beste foto.
Sluitertijd om en nabij 4 minuten. Je kunt hier ook goed zien dat de aarde draait, de sterren aan de onderkant zijn bewogen, maar dat komt niet door het bewegen van de camera, want die stond op een statief.

Verder dacht ik toch dat ik m´n logje aardig bijhoudt, maar het kan zijn dat je bedoelt dat ik de laatste tijd geen foto´s meer maak. Moet ik inderdaad weer gaan doen, maar ja, ik vergeet die camera steeds....

Vanochtend konden we eerst ons bed weer eens niet uitkomen, maar goed, wat moet dat moet. Dus weer snel de kinderen naar school en daarna Petra naar het werk. Moest ik na een kwartier Paul weer bellen omdat ik m´n theebeker was vergeten en zonder thee ben ik geen mens. Hij was zo lief om die te komen brengen en dat terwijl hij ook hard aan het werk was.
De ochtend was razend druk en toen ik om 12 uur naar huis ging, had ik nog maar een heel klein beetje van de administratie kunnen doen die ik van plan was.
Als redding dus de hele zwik maar mee naar huis genomen en ´s middags thuis gedaan.
Toen was ik anderhalf uur later klaar, terwijl ik als ik op het werk zit, over dezelfde hoeveelheid een paar dagen doe, simpelweg omdat iedereen dan binnenkomt om me van alles te vragen.

Ook waren er weer allerlei bekenden aangekomen dus even gezellig bijgepraat. Erg leuk.

De kinderen hebben ook weer fijn met hun vriendjes op de camping gespeeld en ik heb weer te horen gekregen dat de voorraad chocola nu eindelijk eens op orde gebracht moet worden. Ik heb namelijk een chef die verslaafd is aan alles met chocola: bounty, kinderchocolade, milka repen met pinda´s, balisto (de oranje verpakking Petra, niet de groene), nou ja, noem maar op. Nu ben ik veel te lief en neem regelmatig wat voor dat chocomonster mee, maar hij vindt het te weinig....

Thuisgekomen weer een broodje gegeten en ondertussen werd ik alweer opgebeld over een FANTASTISCH idee.
We gaan een maandelijkse nieuwsbrief uitbrengen over de camping en JIJ gaat die maken! Uhhhhh, is dat zo? Ja, jij schrijft toch altijd al en dan kun je dat net zo goed ook over de camping doen en er dan mooi foto´s bijzetten van de vorderingen van de bouw van de tunnel enzo. Oké.

Dus hierbij een oproep: Wie is er geïnteresseerd in zo´n nieuwsbrief? Je kunt je opgeven door een mailtje te sturen naar: info@camping-brixen.at onder vermelding van nieuwsbrief.

En voor de mensen die op de camping zijn: Doe me een plezier en zeg als Christoph bij je langskomt: Gute Idee Christoph! Lachen.

sterren schieten

Gisteravond kreeg ik te horen dat ik vandaag vrij mocht hebben. Niet dat het bij ons zo laat was geworden, in tegendeel, maar ook Christoph had niet zoveel puf gehad en had besloten dat ik maar eens vrij moest zijn op zondag.

Nu wil het feit dat er vrienden van ons op de camping waren aangekomen met nederlands brood voor ons en dat werd ons net na 9 uur medegedeeld. En laten wij geen eten in huis hebben..... Dus met z´n allen naar de camping om daar te eten. En tja, als ik daar eenmaal ben dan gaat het eigenlijk automatisch. Vooral omdat het vrij druk was en Christoph het eigenlijk niet in z´n eentje afkon. Dus ik ben toch weer gaan helpen en ik vind het nu eenmaal gezellig, dus de tijd ging snel.

Paul ging naar huis, want hij had een afspraak met vrienden om te gaan boogschieten. Daar zijn ze de hele middag mee bezig geweest. Een parcours bij het plaatsje Bockern met 24 schietschijven (nou ja dieren gemaakt uit piepschuim). Het was volgens Paul erg bärig en we hebben al afgesproken dat we met het gezin ook eens gaan.

Ik heb me de middag gezellig vermaakt bij de campingvrienden. Lekker in het zonnetje gehangen en een beetje zitten kletsen. Rond half vier weer naar het buro gegaan, want ondertussen had ik al afgesproken dat ik de middagdienst zou draaien :)
Natuurlijk weer eens strubbelingen gehad, maar ook weer uitgesproken. Zouden we het ooit eens leren?

Toen Paul ook weer terugkwam, besloten dat we maar uit eten zouden gaan. Lekker eten in Alpenrose, waar we ook allerlei andere campinggasten tegenkwamen.
Gezellig, maar op tijd terug naar huis, per slot van rekening moeten de kinderen de komende dagen gewoon nog naar school.

Paul is nu naar de camping om samen met vriend foto´s te gaan schieten. Met een beetje geluk is het een mooie heldere hemel en kunnen ze sterren gaan schieten.