Lekker veel sneeuw en schoolwerk

De afgelopen dagen wisselde het weer van flinke sneeuwbuien naar een stralend zonnetje. Daar maak ik natuurlijk meteen gebruik van en geniet met volle teugen van de winter :)
Hier een kleine impressie van ons terras afgelopen woensdag

En als het zonnetje dan zo heerlijk aan de hemel staat te stralen, dan krijg ik meteen zin in zomers eten. Ondanks het dikke pak sneeuw dat direct voor m´n voeten ligt...
Dus kookte ik wat kipfilet en at dat met wat biologische kerstomaatjes en nog wat komkommer die ik in de groentenla vond.

Ondertussen heb ik ook last gekregen van het griepje dat momenteel rondwaardt. Rustig aan doen dus. De was werd gedaan (de strijk nog niet), de stofzuiger ging door de woonverdieping, het eten werd gekookt en de afwasmachine in- en uitgeruimd, maar daar bleef het dan ook bij.
Onze bank ik nu eenmaal een heerlijke hang-/ligplek, dus daar heb ik met een grote pot thee ernaast heel wat tijd doorgebracht.

Daarnaast werd Joris geholpen met z´n huiswerk. Hij heeft momenteel het vak "geometrisches zeichnen" waarbij allerlei figuren getekend moeten worden en vervolgens ingekleurd. Nu heeft Joris een pesthekel aan tekenen en al helemaal aan inkleuren, dus daar moet altijd volop geestelijke ondersteuning gegeven worden.
Ik vond dit werkje persoonlijk wel erg leuk om te zien en kreeg gelukkig toestemming van zoonlief om het op de blog te plaatsen.

Vanochtend was ineens weer een gekke ochtend, want Sabine belde om 7 uur op dat de trein er nog niet was en er ook nog geen melding binnen was gekomen of hij nog zou komen. Dus heb ik snel de spoorwegen opgebeld en er bleek een storing te zijn. Regel in Tirol is, dat de kinderen naar huis mogen als hun vervoer na een half uur nog niet gekomen is, dus daar maakte ze natuurlijk graag gebruik van. Niet dat ze een half uur heeft staan wachten hoor, maar de volgende trein komt pas een uur later, dus dat rekensommetje is snel gemaakt :-D.
Ze had sowieso vandaag maar 5 uurtjes school en zou met de volgende trein pas ergens in de loop van het derde uur op school aankomen. Dan hoeft ze vandaag van ons niet naar school.

Nu had ze van een van haar leraren de opdracht gekregen om een appje te programmeren waarmee hij dobbelstenen kan gooien, dan krijgt ze een 1 op haar rapport! (ze staat nu op een 2 en een 1 is hier het hoogste cijfer dat je kunt krijgen). Ze moet het dan wel maandag al bij hem inleveren.
Vermoedelijk denkt hij dat ze dat niet zo snel redt, maar met haar trots (en doorzettingsvermogen op dit gebied) is ze natuurlijk heel gemotiveerd om dat wel voor elkaar te krijgen. En een vader die een goede programmeur is, helpt natuurlijk ook.
Ze is hard bezig om het voor elkaar te krijgen!

Nieuwe aanwinsten van Sabine

Zoals gister al beloofd, een logje over Sabine haar nieuwe aanwinsten.
Sinds zo´n twee en een halve week heeft ze een nieuwe gitaar, haar vierde ondertussen, een VGS dit keer. Die wilde ze ook nog heel graag hebben en nu heeft ze er een kunnen kopen, omdat de gitaren bij de muziekwinkel in de aanbieding waren voor de helft van de prijs.

Op de bank in de huiskamer oefent het heel erg prettig :)

Daarnaast wilde Sabine al een aantal maanden graag eens een viool uitproberen, en natuurlijk als liefste een electrische :) Maar ja, hoe kom je daar aan?
Nu heeft ze een tijdje geleden een knul in de trein leren kennen, die ook in een bandje speelt, dus daar kletst ze regelmatig mee en toevallig liet ze ook bij hem vallen dat ze nog eens viool zou willen spelen.
Ach joh, riep die jongen toen, ik heb er nog een bij mij in de Auto liggen, die ik van een maat heb gekregen die verhuisd is en hem niet meer nodig had. Er zit weliswaar geen strijkstok bij, maar jij mag die viool wel hebben hoor!
Dus mevrouw heeft bij de muziekwinkel een strijkstok besteld en die zijn we zaterdag dus op wezen halen.

Het is een plastic viool, dus geen superdure, maar om eens uit te proberen natuurlijk helemaal fantastisch.
Toen begon het gevecht om er geluid uit te krijgen. Ze dacht namelijk dat ze zich heel goed had voorbereid, maar had niet gekeken hoe dat moest. Gelukkig vond ik een filmpje bij YouTube waar gezegd wird dat je de stok een minuut of 4 over het harsblokje dat je erbij koopt moest strijken, omdat je zonder de hars geen geluid uit de viool krijgt. En dat klopte, want er kwam geen geluid uit!
Netjes, zoals de mevrouw in het filmpje had gezegd, het blokje met een muntje wat opgeruwd en vervolgens met de strijkstok erover gegaan. Het duurde en duurde en er bleef geen geluid uit komen, heel frustrerend. Uiteindelijk wat schuurpapier gezocht en toen het blokje daarmee bewerkt was, was het een kwestie van de stok een paar keer over het blokje halen en jawel, nu kwam er wel geluid uit. Het was nog even oefenen, maar toen kwamen de begintonen van "altijd is kortjakje ziek". Heel erg leuk moet ik zeggen. Nu is het een kwestie van oefenen, zodat ze ook uit haar nieuwste muziekinstrument een leuk wijsje kan krijgen.

Wat moet ik toch schrijven?

Dat vroeg ik me gisteravond hardop af. Ik heb altijd het gevoel dat er niets bijzonders gebeurt, maar vergeet dat de "niet-bijzondere" dingen over een paar jaar nou juist zo leuk zijn om terug te lezen. Dus daar gaat ´ie!

Vorige week vrijdag, 16 januari, had ik twee kinderen ziek thuis. Volle holtes, opgezwollen koppies en dus mochten ze lekker thuis blijven. Zoonlief was zaterdag weer fit, dochterlief  werd maar niet beter.
We zijn dat weekend gewoon lekker met z´n allen thuis gebleven, is ook niet vervelend.

Maandag en dinsdag was ik weer hard aan het werk op de skischool, Paul had het druk met het werk, zoon braaf naar school en dochter bleef in bed. Opgezwollen lymfeklieren in haar nek en ook bij de onderkaken was alles dik en ze had helemaal geen stem meer.
Op dinsdag is ze met haar vader naar de dokter geweest en die constateerde gelukkig geen keelontsteking, maar alles was wel helemaal opgezwollen, tot haar stembanden aan toe. Met een stoombadje en de raad die minstens 2 x per dag te gebruiken en veel kamillethee met honing te drinken (deed ze gelukkig al) werd ze weer naar huis gestuurd.

Donderdag was ook kind nummer 2 weer ziek thuis, die was aan de racerij.
Het was trouwens prachtig weer het midden van deze week, ik heb met de cavia´s tussen de middag nog heerlijk buiten gezeten.

Donderdagavond zijn Paul en ik na het (vroege) avondeten nog naar Wörgl gereden om even anderhalf uur lang heerlijk te genieten van een rondje sauna. Echt wel luxe!

Vrijdag waren alle zieken weer beter en ging iedereen weer braaf naar school.
Zaterdag had Sabine met muziekvriendje Philip uit Hopfgarten afgesproken om samen naar Musik Tirol in Wörgl te gaan, Joris had snowboardgroep en Paul en ik reden met de jongelui mee naar Wörgl om nog wat kleine dingetjes op te halen. Sabine won de toss en mocht rijden, dus Paul en ik zijn braaf achterin gaan zitten, terwijl de jonkies voorin zaten.
Nadat Musik Tirol was bereikt, hebben wij de auto snel weer overgenomen en zijn doorgereden naar de Obi om eens uit te kijken naar een nieuwe deurbel. De huidige doet het namelijk niet meer, waardoor Paul een pakketje heeft gemist, waarop hij al heel lang zat te wachten. Irritant.
Daarna door naar de Hervis voor een nieuwe sportbroek voor Paul. In de oude zat een scheur en dat staat toch wat lullig :)
Daar werden we door Joris gebeld met de vraag hoe laat de snowboardgroep zou beginnen, want hij zag helemaal niemand. Uhhh, 5 Minuten geleden (10:00 uur) Joris. Oh, nou dan board ik hier in het funpark nog wel even een rondje en als ik niemand zie, dan ga ik wel weer naar huis.
Toen we bij de kassa stonden belde dochterlief op dat ze al uitgekeken waren (er waren maar 2 nieuwe gitaren binnengekomen, dus die had ze zo uitgeprobeerd en ook de bas die Philip wilde bestellen, hadden ze besteld), dus gingen we ze maar weer ophalen. We hadden er op gerekend dat we wel zo´n 2 uur in Wörgl zouden rondlopen, maar het werd een klein half uurtje.
Snel weer naar huis met Sabine haar nieuwe aanwinst (morgen schrijf ik daar meer over), Philip thuis afzetten en door naar Brixen. Paul ging nog even langs het tourismusverband, want die hadden gebeld dat ze een probleem met de printer hadden en ze konden het onderhoudsbedrijf niet bereiken. Of Paul misschien tijd had... Ja, maar hij heeft ze niet kunnen helpen, daar het een reparatie betreft, die in het onderhoudscontract valt. Jammer, maar de goede wil is in ieder geval weer getoond.
Joris was ondertussen ook weer in het dal aangekomen en kon met Paul weer mee naar huis rijden.

´s Middags hebben Joris en ik naar de Hahnenkammafdaling en Biathlon op tv gekeken, terwijl de andere twee naar de sauna zijn gegaan. Handig zo´n jaarkaart :)
´s Avonds kwamen opa en oma weer gezellig eten en natuurlijk keezen. Joris verheugt zich er elke week weer op, het is ook altijd ontzettend leuk!

Vanochtend hebben we lekker uitgeslapen. Nou ja, ik tot acht uur, Paul was al uit bed en om half negen hebben we Joris uit bed gehaald, want die mag vandaag weer boarden in het funpark. Dit keer zagen ze ook anderen van de groep in het dorp, dus vandaag zijn er zeker mensen die hij kent. Dat was gisteren best een tegenvaller voor hem.
Ondertussen sneeuwt het ook lekker, zodat we straks weer een prachtige witte wereld om ons heen hebben.