bbq overleefd

Niet dat de mensen zo ongezellig waren, integendeel, het was hartstikke gezellig. Maar het weer wilde niet echt meewerken. Ik was blij dat we zowel buiten als binnen hadden klaargemaakt, want nadat we zo'n anderhalf uur buiten hadden gezeten, begonnen de sporadische druppeltjes te veranderen in een echte flinke regenbui.
Dus we zijn uiteindelijk maar naar binnen verhuisd.

Wat mij betreft een zeer geslaagde avond. We hebben lekker gegeten en ook de kinderen hebben het erg naar hun zin gehad.
Sabine was de dame van de drankjes. Ze heeft continu iedereen van drinken voorzien, zodat zij haar Winx sticker verzameling weer mooi kan uitbreiden (tja, het was een klusje), hihi.

Verder komt er vandaag iemand ons verlossen van het babybedje en de box en we gaan kijken of we hem ook nog even het wipstoeltje in de maag kunnen splitsen :D
Het leegruimen gaat nu langzaam z'n sporen achterlaten.
Het huis wordt steeds leger en dat is maar goed ook.
Komende dinsdag komt het grofvuil en dan gaat er ook weer een hele zwik mee, we hebben gisteren ook besloten om de tuinstoelen dan ook maar alvast weg te doen, want die zijn echt niets, maar dan ook niets meer waard. We durfden er geen mensen meer op te laten zitten. (en dan is het dus echt wel erg)

Vandaag ook weer rustig verder met wat verhuiszaken (we weten nog niet precies waar we zin in hebben, maar dat komt vanzelf) en dan zijn we alweer een stapje dichterbij.

Afscheid

Vandaag heeft Paul officieel afscheid genomen van de mensen op zijn werk.
Niet dat hij niet meer naar kantoor gaat (helaas), want hij blijft gewoon tot het eind van de maand aan het werk.
Maar goed, hij had een mooie presentatie gemaakt over zijn loopbaan mij defensie en die viel bij de collega's in goede aarde.
Als afscheid kreeg hij een Irischeque en een mooie badhanddoek. Verder mocht hij de overblijfselen meenemen van het buffet(je) dat er was. We hebben een gigantische, maar dan ook echt gigantische schaal met huzarensalade (opgemaakt en al), een extra deel van die salade en ook nog 4 stokbroden en een (bijna) volle fles witte wijn.

Ik moet zeggen dat ik blij ben dat we morgen en zondag een bbq hebben, want anders zou ik zielig geworden zijn met al die salade. Het is zonde om weg te gooien, maar om het nu in mijn koelkast te laten verpieteren.
Dat van die koelkast is trouwens ook nog een mooie. Iedereen die hier is geweest, weet dat wij een redelijk formaat koelkast hebben, maar die schaal past er dus niet in. Die staat dus (in kartonnen doos) enigszins schuin bij ons in de koelkast. We hopen dat het hele zaakje er niet volledig uitschuift voor zondag, want dan nemen we 'm mee naar de barbecue van de regiogroep noord holland van de gulden gulden.
Tja, wij vrekken doen niet moeilijk over een salade die eigenlijk voor een ander tijdstip bedoeld was :)

Paul heeft verder nog veel lovende woorden over zich heen gekregen en ook al gehoord dat ze er alle vertrouwen in hebben dat er voorlopig nog werk genoeg voor hem is. Wij duimen in ieder geval dat het waar is......

In blijde verwachting

maar niet van een kind dit keer

Nog maar 3 1/2 week en dan is het zover. De kriebels worden steeds groter.
Gisteren vonden we op de site van het land Tirol nog een prachtige foto van het Brixental en ik kreeg spontaan vlinders in m'n buik.

Gewoon het feit dat je weet dat je over zo'n korte tijd in dat prachtige stukje wereld mag wonen, maakt me helemaal blij. Jammergenoeg kun je op de foto niet precies zien hoe mooi het is, maar het geeft een goede indruk van het dal.
Niet heel smal, maar ook niet echt breed. Precies zoals wij het fijn vinden.
Nog even de laatste loodjes, ze zijn erg druk, maar wegen wat mij betreft nog niet al te zwaar.

Vandaag komen m'n ouders nog een keer gezellig langs, volgens mij beginnen die het nu toch wat moeilijker te krijgen met het naderende afscheid. Ik zal zo dus maar snel aan de slag gaan met de dagelijkse bezigheden, zodat ik vanmiddag en vanavond alle tijd voor ze heb.

E 106 en andere formulieren

Vandaag even bezig geweest met het regelen van het een en ander aan formulieren.
Bij het gemeentehuis voor Paul een internationaal uittreksel uit het geboorteregister gehaald en bij de verzekeringsmaatschappij een E 106 formulier aangevraagd. Alles geen probleem en volgens de mevrouw van de verzekeringsmaatschappij is het allemaal prima in orde zo en komt het helemaal goed. Geen kosten of wat dan ook voor dat formulier.

De brieven voor de gemeentes Den Haag en Hoorn liggen ook klaar met het verzoek om internationale uittreksel uit geboorteregister en huwelijksregister. Op internet staat te lezen dat we rekening moeten houden met een verwerkingstijd van 2 weken, maar dan hebben we de papiertjes ook binnen.

Nu het vandaag weer mooi weer is, heb ik maar even snel het gras gemaaid, dan ziet dat er ook weer fatsoenlijk uit voor de medewerksters bbq van de speelotheek a.s. vrijdag. Nu moet ik alleen nog een lijstje maken met benodigde ingrediënten.
Voor de saté heb ik alles al in huis, dat is geen probleem. Nu nog even wat andere zaken bedenken en aanschaffen en we kunnen vrijdag gezellig eten.

reactie op berichtjes en het wegdoen van de auto

Om te beginnen wil ik iedereen die op mijn blogjes reageert heel erg bedanken. Het is zo leuk om te zien dat mensen zo met je meeleven.
Ik wil Yvonne graag bedanken voor de tip van de ID-kaarten van de kinderen. Ik dacht echt dat ik ze uit m'n paspoort moest laten halen als ik ze zelf zo'n kaart wil geven, maar gelukkig hoeft dat niet. Dat scheelt mooi weer in de kosten
En voor wat betreft de hoeveelheid zooi die we meenemen: we nemen inderdaad vrijwel geen meubels mee. We huren een vrijwel volledig gemeubileerde woning en onze spullen zijn ook bijna allemaal op. We nemen 2 boekenkastjes, 2 onderschuifbedden (nemen vrijwel geen ruimte in) met 2 lattenbodems en 2 matrassen, 2 bureau's en 2 bureau stoelen en 2 gewone zitstoelen mee. Volgens mij heb ik zo onze hele meubelvoorraad wel opgetekend. Verder hebben we als het goed is een stuk of 80 verhuisdozen en daar denken we toch ook echt mee uit te kunnen komen.
Het hele opnieuw inpakken dat we moeten doen, komt niet doordat ik zo slecht heb ingepakt, maar doordat we zagen dat er in een hoop dozen ovenvisjes (zie blog van 12 juni) zitten. Dus hebben we het een of andere (biologische) spulletje besteld waardoor die krengen uitdrogen. Maar eerst halen we alle dozen leeg, kijken alles na, verpakken het in vuilniszakken, doen een 'gif'stickertje in de vuilniszak en ook nog 1 in de verhuisdoos, halen de zolder zo goed mogelijk leeg en spuiten die in met anti beestjes spul en dan hopen we de plaag te hebben opgelost. We willen die krengen namelijk niet meenemen en ook niet achterlaten voor de nieuwe bewoners van dit huis.
Tot zover volgens mij de update naar aanleiding van de berichtjes die jullie hebben geschreven.


Verder moet me toch ook nog even het volgende van het hart:
Onze auto gaat niet meer door de apk komen doordat er ergens een of ander dingetje vervangen moet worden. Het ding zelf is niet duur, maar voordat je erbij kan, ligt je halve auto uit elkaar en dat kost nu eenmaal veel arbeidsloon. Omdat we verwachten dat we in Oostenrijk niet heel vaak een auto nodig zullen hebben, gaan we proberen om het zolang mogelijk zonder auto te doen.
Zoals andere autobezitters wel weten, is de auto per maand een flinke kostenpost. Tussen de E 250,- tot E 400,- per maand ben je er snel aan kwijt (incl. afschrijving). Wij zijn zelf niet handig genoeg om de auto te onderhouden, wat voor ons gewoon betekent dat we geen echt oude auto kunnen rijden, omdat het onderhoud dan gewoon te duur wordt (zoals nu dus met onze opel astra station uit 1995 met bijna 300.000 km op de teller).
Nu krijgen we echt van iedereen om ons heen op z'n minst een meewarige blik, maar vaak ook gewoon de opmerking: "pfff, dat lukt je toch nooit, hoe wil je nu zonder auto uitkomen, je bent er zo aan gewend, dat wil je toch niet".
Dan vraag ik me af hoe zij het vroeger hebben gedaan. Hebben zij altijd een auto gehad? Volgens mij niet. Ik weet nog dat mijn ouders ook een hele tijd geen auto hadden en die hadden ook 3 kinderen.
Nu is het in de stad wel wat makkelijker dan in een dorp, in verband met het goede openbaar vervoer, maar dan nog. We gaan naast het treinstation wonen. Als Paul naar NL moet voor z'n werk gaat hij sowieso met de trein, want hij heeft helemaal geen zin om zo'n stuk in z'n eentje te rijden.

En Petra zou Petra niet zijn, als ze bij zulke opmerkingen niet d'r kont tegen de krib gooit en het juist gaat proberen. Dus ik hoop natuurlijk op jullie actieve steun in deze
Op naar nieuwe besparingsmogelijkheden!

Verse aardbeien

Ik blijf toch ook dol op lekker eten hoor. Vandaag kwamen Sabine en Joris met een hele berg rijpe aardbeien uit onze tuin binnenlopen.
Die hebben we vanavond met warme, zelfgemaakte, gele vla als toetje gegeten.
Mensen, wat waren die aardbeien toch heeeeeeerlijk. In plaats van alleen van buiten, waren ze ook van binnen helemaal rood. Heerlijk zacht, zoet en sappig. Niet waterig zoals die dingen die je in de winkel koopt. En natuurlijk ook helemaal onbespoten.
We hebben dan ook een deel van de oogst moeten delen met de insecten en slakken in de tuin, maar dat mag de pret niet drukken.

Dus, als je nog eens een plekje over hebt op je balkon of in je tuin.....zet er eens aardbeienplantjes in. Echt een groot succes.