Skispringen

Maar voordat ik daarover vertel, eerst nog even gisteravond.
Paul en ik zijn gezellig samen naar de Papala gegaan, Chris had gezegd dat het waarschijnlijk niet al te laat zou worden vanwege het levensgrote-tafelvoetbaltoernooi dat vandaag gehouden wordt. In het begin was het ontzettend gezellig, we hebben staan nagelen met Regina van het TVB, haar dochter en vriend (boogschietvriendjes van Paul) en later kwam er ook nog een ander meisje bij.
Toen Paul moest gaan draaien, zijn wij met de vrouwen verder gegaan met darten en nog een potje nagelen en nog een potje darten en nog een potje...

Nog even vriendje Mario lopen plagen dat hij vorige week echt niet meer wist wat hij deed en dus wat hulp nodig had om met een taxi thuis te komen. Nadat Regina naar huis ging, gingen de jongelui samen staan kletsen en ben ik even gezellig bij Paul gaan kijken. Voor de rest was er een groep van de boerenjeugd en het enige dat die doen is zuipen, zuipen en zuipen en natuurlijk klagen als er niet genoeg volksmuziek wordt gedraaid. Toen ook de spelletjesvriendjes weggingen, was er echt geen bal meer aan en om kwart voor twaalf ben ik naar huis gegaan. Paul moest helaas nog verder, want onze landbouwers willen wel dat er een discjockey staat als ze zitten te drinken..
Net toen ik weg was, kwam er nog een groep knutselende vaders binnenvallen en uiteindelijk kon Paul pas rond half drie naar huis. Chris was ook al niet blij, want vanwege het toernooi moest ook hij om 6 uur weer op.

Wij stonden om 7 uur op, want om half acht zou de electricien komen. Tja, het is dat je er rekening mee moet houden dat hij echt om die tijd voor de deur kan staan, anders hadden we gewoon onze hersens moeten volgen en tot acht uur blijven liggen. Hij kwam natuurlijk pas tegen half negen opdagen (Oostenrijks drie kwartiertje noemen ze dat).
In ieder geval zijn onze thermostaten nu allemaal aangesloten, dus nu brandt de verwarming niet meer alleen in de kelder. Tot nu toe heb ik alleen de thermostaten op de woonverdieping geprogrammeerd, morgen doe ik ook de rest.

Ook Franz Fuchs was er weer, de deuren en deurposten in de kelderverdieping zitten er nu ook allemaal in en ook de trap is nu klaar. Helemaal goed.


Dan nu het skispringen.
Joris heeft het er al jaren over dat hij skispringer wil worden, want dat vindt hij veel leuker dan gewoon skiën. Toevallig had hij op school een uitnodiging gekregen van de skiclub Kitzbühel voor een proefdagje op de Schattbergschanze in Kitzbühel (vlakbij de Hahnenkammbahn). Dus wij daar vanmiddag naartoe.
Of het vanwege het slechte weer of vanwege het gebrek aan belangstelling in de ochtend is geweest, weten we niet, maar toen wij aankwamen was er in geen velden of wegen iemand te bekennen die ons iets over het skispringen kon vertellen. Dat was dus best een grote teleurstelling. Joris was al een paar dagen helemaal opgetogen en gespannen en dan is er helemaal niets...
Gelukkig hebben we de telefoonnummers van de contactpersonen dus die gaan we van de week maar eens opbellen om te vragen wanneer Joris wel kan komen kijken en meedoen met een training, want hij wil nog steeds heel graag.

Ach, toen maar wat boodschapjes gaan doen en weer lekker naar huis. Daar nog tot vijf uur aan het werk geweest en toen was het ook voor ons weekend.
Lekker wat restjes opgegeten en toen met z´n vieren op de bank gedoken om naar "de leukste thuis" te kijken. Nu kijkt de rest naar Hole in the Wall. In de originele uitvoering vind ik het een erg leuk programma, maar met Beau en Gerard vind ik er weinig aan.

Gelukkig moest ik nog een blogje schrijven, LOL!

Wandelingetje

Uhhhm wat zal ik vandaag eens schrijven? Er zijn geen bijzondere dingen gebeurd.
Ik heb het huishouden en de administratie netjes op orde; Paul is al vrijwel de hele dag onderweg; tussen de middag hebben we spiraaltjes pasta, gemengde groenten, kipfilet en paprika-roomsaus gegeten met als toetje citroen-yoghurtmousse; om 2 uur moesten we weer eens een officieel document laten maken van een hypotheek lening, daarna ben ik met de kinderen eventjes naar het postkantoor gewandeld. De heenweg gingen we al lekker langzaam en op de terugweg zijn we gezellig gaan kletsen bij Ike van Ekeren (van Ike´s Sportswear, hier in het dorp aan de hoofdstraat met hele leuke spulletjes...) en toen we bijna weer bij ons huis waren, begon mijn telefoon herrie te maken. De kinderen moesten weer naar de schützen!
Dan ga je eventjes wandelen, ben je zo 2 uur verder!

Op dit moment is Franz Fuchs ook weer bezig met het verder maken van de trap en wat deurkozijnen die nog af moesten. Echt een geduldwerkje, want het is allemaal meetwerk en dan weer een stukje zagen en dan weer meten enz.enz.

Vanavond moet Paul weer draaien in de Papalapub, het zal me wat worden, want er wordt op dit moment weer aan alle kanten aan hem getrokken door klanten die nu op vrijdagmiddag bedenken dat er wat moet gebeuren en dat moet dan ook meteen!Nu!onmiddelijk!
Doodirritant en het is ontzettend moeilijk om dan nee aan je klanten te verkopen, dus Paul probeert het allemaal zo goed en kwaad als het gaat voor elkaar te krijgen.

De sneeuw is alweer lekker aan het smelten, alhoewel het nog te koud is om van het weekend de buitenmuren te stuccen. Vermoedelijk gaat het volgende week worden dat dat gebeurt. We zien het wel, per slot van rekening kunnen we aan het weer niets veranderen.

Ik sta in de krant

Dit is echt wel leuk, ik wist natuurlijk wel dat er foto´s waren gemaakt door iemand van de Kitzbüheler Anzeiger, maar dan weet je nog niet zeker of je ook echt in de krant komt. Maar jawel! Vandaag stond er zowaar op pagina 11 (mijn lievelingsgetal, is dat toeval?) een mooi stukje met foto.


Het grappigste is misschien nog wel dat onze burgemeester, Ernst Huber, voorzitter is van de regio Hohe Salve en hij eigenlijk de honneurs had moeten waarnemen. Maar daar de burgemeesters als afspraak hebben dat ze niet in de gemeente van de ander officiële zaken gaan lopen afhandelen, was de opdracht doorgegeven aan burgemeester Toni Margreiter (ook een hele aardige man trouwens).
Op zondag kwam Herbert Rieser, de projectleider van de dorpsvernieuwing, langs om de gegevens voor het boekje, waar ik de NL en Eng vertaling voor gedaan heb, op cd te laten branden. Hij vertelde dat onze burgemeester (die dus ook op de hoogte is van het boekwerk) ontzettend moest lachen toen hij mijn naam bij de medewerkers zag staan. "Tjonge doet Petra hier ook al aan mee?" Tja, de goede man weet dat ik graag meehelp met allerlei zaken en nu in combinatie met de certificaten voor de politieke cursus die hij dus net had ondertekend, is dat natuurlijk wel even leuk.
Ik vind het in ieder geval niet verkeerd dat hij ziet waar ik mee bezig ben.

Speculaaspop

Ook vanochtend hadden we weer geen enkel probleem om de kinderen uit bed te krijgen. Met al die sneeuw is het natuurlijk ook alleen maar leuk om er uit te gaan!
Weer een hoop zaken afgerond en ik vond het ook ontzettend hard nodig om naar de Billa te lopen om daar nog wat spulletjes te kopen. Ik had weer een lach op m´n gezicht die er niet af te meppen was. Wat is dit toch een prachtig weer, ook al is het wat aan de vroege kant. De lucht is altijd zo helder en zuiver als het sneeuwt, helemaal super!

Vandaag aten we rijst, goulash en zelfgemaakte appelmoes. Aan het ijs dat ik als toetje had staan, zijn we niet meer toegekomen. De hoofdmaaltijd was al veel te lekker, dus we zaten allemaal bomvol.

Na het huiswerk maken, zijn de kinders heerlijk buiten gaan spelen. Er staat ondertussen al een groot deel van een sneeuwpop; alleen het hoofd was nog niet gelukt. Als de sneeuw goed genoeg blijft liggen, gaan ze morgen weer verder.

Vanmiddag ben ik het deeg voor de speculaaspop gaan klaarmaken en meteen na het avondbrood zijn we gaan bakken.
De pop is nog niet helemaal afgekoeld, maar ik heb het gevoel dat de temperatuur die in het recept wordt aangegeven veel te hoog is. Ook ben ik niet helemaal tevreden over de consistentie van het deeg, want de tekening die mijn speculaasplanken erin hadden gemaakt, is vrijwel helemaal verdwenen. Daar moet ik dus nog goed op oefenen.
Ik heb goede hoop dat ik het zo rond sinterklaas wel in de vingers heb, ik heb per slot van rekening 10 potjes met 22 gram speculaaskruiden binnengekregen.

De kinderen en ik waren heel nieuwsgierig hoe groot de grootste speculaaspop ter wereld eigenlijk is. Op het internet vonden we dat deze 8.85 m hoog en 3.20 m breed is. Dat is wel heel groot! En dan te bedenken dat ik de poppen uit mijn grootste vormen niet eens in mijn oven krijg.

Nou, Paul is ondertussen weer eens bij een klant. Er schijnt wat verkeerd te zijn bij de Moskito-bar in Westendorf, Paul is voor de eigenaar ook bezig met het een en ander voor het muziek/videosysteem. Dat loopt nu nog naast elkaar, maar wil hij graag geïntegreerd hebben. Paul heeft al een interessant programma´tje gevonden, niet eens echt duur, en het ziet er veelbelovend uit. We hebben er gisteravond al een beetje mee zitten spelen.

4-5 cm...

Zonder woorden.

De eerste sneeuw van het seizoen

en toen werd het winter.... Voor ons eigenlijk nog een beetje te vroeg daar onze buitenkant nog gestuct moet worden, maar toch. Vanochtend keken we omhoog en daar zagen we op ons dakraam sneeuw liggen! De kinderen wisten niet hoe snel ze zich aan moesten kleden, moesten ontbijten en vervolgens naar buiten moesten rennen!

Toen het even opgehouden was met zachtjes sneeuwen, ben ik snel naar het terras gegaan om wat foto´s te maken.
Om te beginnen foto´s van het huis. Hier zie je hoe onze ramen dichtgeplakt zijn. Woont niet echt prettig kan ik vertellen, maar ja het moet nu eenmaal.


Het verschil tussen het huis van de buren en ons is hier goed te zien. Doordat wij graag een witte balk om de ramen heen willen, moest dat afgelopen week eerst gedaan worden, daarna kan de rest pas gedaan worden. Hoe dat eruit ziet, kun je aan het buurhuis zien.


Eten deden we vandaag oostenrijks. Daumnidei (aardappel, bloem, ei, zout, nootmuskaat; tot een deeg gemaakt en vervolgens in de boter gebakken) met kraut. Ik had een recept voor krautfleckerl gebruikt, alleen hoort daar vlinderpasta door, wij hadden die dus vervangen voor de aardappelkoekjes.
Normaalgesproken zijn we geen heel grote kooleters, maar dit keer is er bijna een kilo doorheen gegaan met z´n viertjes, zo lekker vonden we het.

Vanmiddag zijn we nog met z´n vieren naar Wörgl gegaan. Paul moest bij Musik Tirol nog het een en ander doen en Sabine moet nog nieuwe winterlaarzen hebben. Helaas konden we voor Sabine niets vinden, maar gelukkig is het in de muziekwinkel ook erg leuk en hebben ze er erg lekkere bloedsinaasappelthee. Dus we vonden het niet zo erg dat we op Paul moesten wachten.

Goed, dan zal ik nu ook nog even wat foto´s met sneeuw neerzetten. Het schijnt morgen nog wat te gaan sneeuwen en daar verheugen we ons nu al weer op!

Sorry alweer geen foto´s

Eigenlijk had ik de buitenkant van het huis willen fotograferen, maar vandaag hadden we een echt regendagje en dat maakt ook geen leuk plaatje.
In verband met de gigantische buien hadden we ook besloten dat Paul de kinderen naar school zou brengen. We hebben nu eenmaal geen regenpak voor ze gekocht, dat hebben we hier vrijwel nooit nodig en om ze nu half verzopen op school te laten aankomen, is ook zowat.

Vanochtend hadden we bezoek van de mannen van het droog-bedrijf en die gaven ons het goede nieuws dat we nu ook de laatste apparaten uit mochten zetten. Ze hebben het grootste deel ook meteen meegenomen, wat ineens weer een hoop extra ruimte geeft.
De hoeveelheid stroom die is verbruikt, is gigantisch te noemen. Ik kwam in de snelligheid op ca 3300 KwH die we in de afgelopen weken voor het drogen gebruikt hebben. We zijn blij dat we die rekening uiteindelijk niet zelf hoeven betalen.

Maandag is natuurlijk verder altijd de dag waarop de zaken gebeuren moeten die in het weekend zijn blijven liggen, dus daar is hard aan gewerkt.

Wat misschien nog leuk is voor avonturiers die een baantje zoeken in een wintersportgebied, maar geen skileraar willen worden. Ik heb vandaag dit stuk vertaald en misschien is er wel iemand van mijn lezers die dit erg leuk vindt.

O ja, omdat het boven op de berg best koud is, ligt daar de eerste sneeuw van het seizoen al. Stelt nog niets voor natuurlijk, maar het begint op winter te lijken.

Eventjes naar de Mc Donalds

Omdat de kinderen al de hele dag zo lief zijn geweest en Sabine had gezegd dat ze eigenlijk wel erg veel zin had in de "Los Wochos" van Mc Donalds (ze houdt nl. erg van de Los Käsos) hadden Paul en ik besloten dat we als afsluiting van het weekend bij de Mc zouden gaan eten.
Zo gezegd zo gedaan. Op de terugweg draaiden we Pokerface van Lady Gaga. Hoe we er op kwamen, weet ik niet meer, maar we kregen het over wat een pokerface nu eigenlijk is.
Nou, zegt Sabine, dat is een gezicht waar je niets vanaf kunt lezen.

Onze monden vielen open en we hebben dus maar even gevraagd hoe ze dat wist. Of ze dat van iemand gehoord had. Nee hoor, maar er wordt in het liedje toch gezongen dat hij haar gezicht niet kan lezen (you can´t read my pokerface), dus dan is het toch logisch dat een pokerface een nietszeggend gezicht is....


Verder ook nog heel erg gelachen. Paul draaide namelijk Scooter met J´Adore Hardcore. Die draaiden we natuurlijk veel te hard, dus Sabine zei al dat we wel mochten uitkijken dat we niet aangehouden werden voor geluidsoverlast :) Zij vindt het niet zo´n leuk liedje. Joris daarentegen vindt het net zo leuk als wij, dus we hebben met z´n drieën heel erg hard mee zitten tuhtuhduh-en.
Ik vind het altijd ontzettend gezellig zo met z´n viertjes in de auto, bijna altijd lol.

Thuis nog even een kopje thee en toen hebben we de kinderen snel hun bed in gestuurd. Morgen weer zes uur op...

Nüsse knacken, Früchte ernten

Zo heet de cursus die ik via de provincie gevolgd heb en waarvan dit weekend de afsluiting was. Vrijdagmiddag mocht ik er weer heen en ook deze keer was het weer heel interessant. We hebben vrijdag gepraat over het werken met de pers. Ook geoefend met het schrijven van een korte perstekst en duidelijke info over waar je het beste kunt zoeken voor bijvoorbeeld de adressen van de contactpersonen.
Zaterdagochtend om 9 uur gingen we weer verder met het maken van een persconferentie. We kregen als opdracht om onze nieuwe politieke partij te presenteren en in een persconferentie onze punten onder de aandacht te brengen en de vragen van de journalisten (de andere helft van de groep) te beantwoorden.
Erg moeilijk, want we kregen maar een uur om alles voor te bereiden, maar we sloegen ons er allemaal behoorlijk goed doorheen. Wat erg grappig was om te zien, was dat de foutjes die de ene groep maakte juist door de andere groep erg goed gedaan werd en andersom.

´s Middags gingen we verder met zelfmarketing en hoe je dat het beste aan kunt pakken. Ook daar weer het een en ander geleerd, alhoewel ik daar al wel enige basiskennis heb. Het moet gezegd, de dagen gingen weer ontzettend snel voorbij. Dat heb je met interessante leraren, die kunnen je zo bij de stof betrekken dat je niet eens meer doorhebt dat er ook nog zoiets als tijd bestaat.

Aan het einde van de dag kregen we een certificaat uitgereikt van de burgemeester van Westendorf, Toni Margreiter. Natuurlijk moesten we ook een keer of veel op de foto en met een beetje geluk verschijnt er zelfs een artikeltje in de Kitzbüheler Anzeiger waarop onze groep staat. We hebben als groep duidelijk gemaakt dat we graag gebruik zouden willen maken van een eventueel vervolgaanbod en ook nog gemeld in welke richting we dat dan graag zouden willen zien.


Dan nu de rest.
Vrijdagochtend om half acht stond de bankmens weer op de stoep met een formuliertje ter ondertekening en een rekening die betaald moest worden. Onze stuccers vonden dat we onze ramen nog af moesten plakken, terwijl ze de week ervoor nog hadden gezegd dat zij dat zouden doen. Paul en ik hebben nog een poging gewaagd, maar in dat soort zaken zijn we nu eenmaal gewoon slecht. Dat plus het feit dat we allebei al een vol programma hadden, zorgde ervoor dat ik de heren vriendelijk doch dringend heb gevraagd of zij het maar wilden doen. Paul en ik zijn toen gewoon aan onze werkzaamheden begonnen, zonder op het antwoord te wachten. Het is wel eens heel vervelend hoor, iedereen (ook degenen tegen wie we het expliciet zeggen) heeft zoiets van: "ach, ze zijn thuis dus hebben wel tijd". Maar met je werk aan huis is dat niet zo, we hebben juist meestal minder tijd dan iemand die voor een baas werkt.

Verder kwamen Nanno en Jan ook weer langs om ons te helpen met de plafonds in de toiletten. Tussen de middag heb ik voor iedereen ham-kaas- en appelpannenkoeken gebakken en ben toen snel doorgegaan naar mijn cursus.

´s Avonds moest Paul weer plaatjes draaien in de papalapub, opa en oma pasten op de kinderen, dus ik ben ook lekker meegegaan. In het begin was het nog niet echt heel druk en ook niet erg gezellig, maar in de loop van de nacht werd het steeds gezelliger. Ik heb nog leuk spijkers staan meppen met wat jongelui, lekker bij Paul staan kijken en heel gezellig met een aantal mensen zitten praten. Voor we het wisten, was het alweer kwart over twee en toen mocht Paul ophouden van Chris.
Snel naar huis gegaan, want zaterdagochtend moest ik natuurlijk weer om negen uur present zijn in Westendorf.

Toen ik zaterdagavond na de cursus thuiskwam, hebben we eerst tosti´s gegeten en toen met z´n viertjes naar de film Madagaskar gekeken. Altijd supergezellig zo´n avondje met z´n vieren en natuurlijk zijn we heerlijk uitgebreid met z´n vieren op de bank gaan liggen. Uiteindelijk zijn Paul en ik rond half elf naar bed gegaan en hebben vandaag echt ongelooflijk lang liggen snurken.
Ik kwam uiteindelijk om iets over tien uur m´n bed uit, omdat ik werd gebeld. Gelukkig was ik al wel wakker, maar m´n stem deed nog niet heel erg mee (lol).

Zondag is voor ons een hele lekkere luie dag, we hebben (behalve koken) echt helemaal niets nuttigs gedaan en dat is zo nu en dan echt heel erg lekker!

Morgen gaan we weer echt aan de slag en zal ik eens kijken of ik nog ergens een leuke foto kan vinden om hier op de log te zetten.