Almabtrieb

Bijna vergeten, maar niet helemaal.
Natuurlijk was er vandaag ook de jaarlijkse Almabtrieb.
Ook vrienden Marco en Corlette waren inmiddels weer aangekomen en daarmee zijn we gezellig naar de abtrieb gegaan.

De kinderen waren binnen no-time op het luchtkussen/de reuzenglijbaan te vinden.




Terwijl wij ondertussen bij de koeien aan het kijken waren die mooi opgetuigd (aufgebischt) werden.



Wij volwassenen zijn daarna lekker een gegrilld kippetje gaan eten terwijl de kinderen een ritje met de paardenkoets aan het maken waren.

We zijn blij dat Sabine een mobiele telefoon heeft, want ruim een uur later hadden we de kinderen nog steeds niet gezien en bleek dat ze in de nieuwe speeltuin te vinden waren bij de indianententen.

Natuurlijk ook weer allerlei bekenden gezien en degenen die er nog niet van op de hoogte waren verteld van ons nieuwe huis. Het leuke is dat echt iedereen superenthousiast is voor ons, omdat ze weten dat we heel graag een eigen huis wilden hebben.

Juist dat maakt ook dat we ons hier zo vreselijk thuis voelen. Gewoon die vriendelijkheid van al die mensen hier.
Het was koud, de zon wilde maar een klein beetje doorbreken, maar de reacties van de mensen maakten het meer dan goed.

bouwhypotheek is rond en leuke rondleiding bij de timmerman

Gisteren een normale werkdag, maar in de loop van de ochtend werden we al verblijd met een telefoontje van de bankman dat hij bij ons langs wilde komen voor het ondertekenen van de bouwhypotheek.
Oftewel alles was goedgekeurd!
Om tien voor half vijf kwam hij langs en nu kunnen we dan tenminste echt opdrachten gaan vergeven.

Om vijf uur zaten we dan ook bij de plaatselijke timmerman om te kijken of we het met z´n allen eens konden worden over zijn aanbod voor het plaatsen van de dakconstructie en een balkon. Het balkon hebben we op zijn aanraden al op de lange baan geschoven omdat dat toch pas geplaatst kan worden op het moment dat het huis verder helemaal klaar is; voor het dak hebben we hem gevraagd of hij het aanbod nog ff iets scherper kan zetten. Daarover horen we woensdag meer.

Daarna zijn we nog met de timmerman meegelopen naar zijn eigen huis om te bekijken hoe zo´n hoog plafond dat wij op de bovenverdieping krijgen (we kijken zeg maar rechtstreeks naar het dak) er in het echt uitziet.
Je kon er goed zien dat het een timmermanshuis is, alles helemaal van hout gemaakt. Erg mooi, maar voor ons toch iets teveel een toonzaal.
Natuurlijk moest dit alles afgesloten worden met het drinken van een glaasje schnaps dat we braaf hebben gedaan. Gelukkig waren we samen met onze toekomstige buren en die vonden het na 1 schnaps ook wel genoeg dus daar bleef het dan ook bij.

Met de kinderen zijn we dit heuglijke feit gaan vieren bij de mcDonalds, die twee zijn zo vreselijk lief en ook superbeleefd tegenover al die vreemden die we nu continu over de vloer hebben of waar we naartoe gaan, daar moest iets tegenover staan vonden wij.
Toen de bankmeneer er gisteren was ook, keurig een handje en Sabine vroeg ook meteen of hij iets wilde drinken. Kijk, wij vinden dat dan wel normaal, maar dat betekent niet dat een kind dat dan ook meteen durft te doen dus dat hebben we uitgebreid geprezen.

Vanochtend wilden we lekker uitslapen toen om iets voor half acht de telefoon alweer ging. Een bedrijfsklant van Paul met een zeer dringend probleem, dus Paul heeft zich maar weer uit bed gehesen ondanks het feit dat we in het weekend eigenlijk liever niet naar klanten gaan.

Verder is het vandaag weer Almabtrieb dus straks gaan we weer naar de koeien kijken.

We hebben de schriftelijke toezegging!

Vandaag stond in het teken van het hypotheekgesprek. Wij moesten de bankman leren kennen en hij ons. We waren erg blij met de man, hij was heel reëel en ook meteen bereid ons een toezegging te doen dat hij aan het eind van de middag een voorlopige toezegging klaar zou hebben.
Hij heeft ook keurig woord gehouden en rond half vier kregen we de uitslag dat de hypotheek wat hem betreft oké is. Er wordt een bouwspaarrekening voor ons geopend zodat we volgende week als de bouw begint ook netjes op tijd de aanbetaling kunnen doen.

Ik hoorde het nieuws toen ik in Westendorf was bij mijn, al sinds januari 2007, contactpersoon Sandra. Het feit wil namelijk dat ik haar dus als sinds die tijd regelmatig mail, zo nu en dan ook telefonisch spreek, maar gezien hebben we mekaar nog nooit. Daar is nu dus verandering in gekomen. We hebben een uur zitten praten over van alles en nog wat, ik heb haar dingen gevraagd over Westendorf en zij mij over Brixen. We zijn wat dingen over elkaar te weten gekomen en zijn samen van mening dat de oude garde van de gastheren en -vrouwen vaak helemaal niet service gericht zijn.
Er zijn er veel die nog wel een huis hebben, maar daar zelf niet meer aanwezig zijn. Het geld incasseren doen ze, maar een praatje met de gasten maken, ho maar. Allemaal zaken die het product "klein pension" geen goed doen, zullen we maar zeggen.

Ook werd ik vandaag nog opgebeld door Annelies Wallner van restaurant Thalhof. Annelies doet ook veel aan marketing en heeft als eigen onderneming haar hochgenusstouren Ze combineert allerlei interessante en leuke zaken, vaak met het proeven van het een of andere lekkers erbij.
Vandaag was er een exclusieve rondleiding in galerie Aaart Foundation in Kirchberg.
Er zaten schilderijen bij waarvan ik dacht: dat kan mijn kind echt mooier en creatiever zoals:

Dit bovenstaande is van de kunstenaar Michael Cutlip, schijnt een grote naam te zijn, maar ik kan er niet warm van worden. Iedereen z´n smaak moeten we maar denken.

Wat ik wel heel erg mooi vond, was het werk van de kunstenaar Xander Spronken. Deze man werkt met ijzer en maakt daar hele mooie dingen van (vind ik dan en Joris trouwens ook).
Op het internet vond ik dit plaatje:

Voor een slideshow met zijn werk kun je het beste even kijken op de pagina van de Aaart Foundation en dan onder Ausstellung.

Thuisgekomen even lekker een broodje kaas de oven ingeschoven. Op aanvraag van Sabine een beker anijsmelk gedronken en de kinderen hun bed in gedirigeerd om kwart voor acht.
Paul is meteen doorgegaan, want die had nog een afspraak staan om een potje te gaan tennissen. Hij kwam net thuis toen de kids naar bed gingen, kon ze een kusje geven, een broodje eten en nu is hij weer door naar de fotoclub waar hij nu echt weer eens een keer acte de presence moet geven.

Dus ik zit nu heel zielig en alleen in de kelder achter de pc. Moet nog even wat mails uitdoen (tja de zaken moeten ook doorgaan) en dan mag ik weer lekker wat gaan rondsurfen op het web of misschien ga ik wel gewoon een boekje lezen...

bouwbesprekingen en meer

Vanochtend kregen we van het Bezirkshauptmannschaft de mededeling dat we förderungswürdig zijn, dus wij ontzettend opgelucht want dat betekent dat we _echt_ mogen gaan bouwen.
Natuurlijk loopt de rest van de voorbereidingen ook op volle toeren.
We hebben meteen onze financieel adviseur gebeld met de vraag om dan zo snel mogelijk een afspraak te maken met de bankmeneer. Die afspraak hebben we morgenochtend om half elf staan. Nu wilde de meneer van de bank dan weer graag een Baubescheid hebben zodat hij ons de hypotheek kan verstrekken. Dat Baubescheid moeten we van de gemeente krijgen, waar tot onze grote schrik helemaal niemand aanwezig was die ons verder kon helpen.
Gelukkig konden we wel het privé nummer krijgen van de contactpersoon en die heeft ons e.e.a. uitgelegd. Heel handig om te weten, behalve dan dat je eigenlijk geen Baubescheid kunt krijgen als je je hypotheek niet rond krijgt......
Horen wij hier een kip en ei verhaal?
Het is een beetje een understatement als ik zeg dat we niet blij waren.
Dus weer de financieel adviseur opgebeld (die hier trouwens een hoop minder voor je kan dan in NL, hij is eigenlijk een echte tussenpersoon die niet echt beslissingen mag nemen) en die heeft weer contact opgenomen met de meneer van de bank.
Lang verhaal kort, het nog niet hebben van een Baubescheid zou toch geen problemen op mogen leveren en we zouden de lening toch moeten kunnen krijgen.
Als het hier dan niet lukt, dan hebben we alweer via onze a.s. buurman gehoord dat hij nog een bankman kent in Kirchberg die veel beter is in dat geval. Hij is anderhalf jaar terug failliet gegaan (dus problemen met kredietwaardigheid), maar bij deze man had hij binnen een uur de hypotheek rond.

Om half 1 Joris uit school gehaald, heel snel soep met brood gegeten en toen naar de bouwplaats gereden waar de eerste bouwbespreking plaatsvond. Kennis gemaakt met de opzichter en de planner van het bedrijf dat gaat bouwen. Erg interessant en ook leuk om alle buren bij mekaar te hebben. Daar goed een uur staan praten, voor ons was het wat lastig omdat wij natuurlijk nog maar net erbij zijn en nog geen goed overzicht hebben wat er nu allemaal op stel en sprong moet en wat wat langer kan wachten. Maar interessant is het in ieder geval wel.
Rond kwart over twee zijn Joris en ik richting huis gegaan waar we op een almabtrieb stootten compleet met tooi en bellen! Erg leuk, alhoewel de echte Abtrieb pas zaterdag is.

Sabine was ondertussen thuisgekomen en had het eten dat we voor haar klaar hadden gezet naar binnen gewerkt.
Dus ik heb de kinderen aan hun huiswerk gezet en ben zelf snel naar de fysiotherapeut doorgegaan, terwijl Paul richting het bedrijf ging die de aardwarmtepomp gaat leveren. Vervolgens is hij doorgereden naar de architect om te vertellen wat we precies willen en dat te laten uittekenen.

Allemaal hard nodig want de 24e begint het afgraven van het stukje berg al en de 29e is het de bedoeling dat met de kelderverdieping begonnen gaat worden.
Als wij de tekening van de architect hebben dan moeten we weer naar een ander bedrijf dat de tekening moet maken voor het leggen van alle leidingen. Het ene is nog dringender dan het andere...

Vrijdagmiddag om vijf uur hebben we een afspraak met de timmerman die de dakkapel met het balkon moet gaan plaatsen om daar de laatste onderhandelingen af te sluiten en een contract te tekenen.

Het is een hoop werk zo´n eigen huis....

Foto´s

Vandaag was het nog steeds koud, maar het weer was goed genoeg om een paar foto´s te nemen.

Om te beginnen een foto van het grondstuk waarop ons huis komt te staan. Waar alle boomstukken liggen, komt ons huis. Omdat de vrachtwagen niet overal bij kon komen vanwege de werkzaamheden die nu al plaatsvinden, hebben de mannen de takken naar een betere plaats gesleept zodat deze vanavond nog weggehaald konden worden.


Momenteel worden er al voorbereidingen getroffen, hier wordt de electriciteit naar het grondstuk alvast aangelegd.


Ook alvast even een foto gemaakt van het uitzicht dat we dan gaan hebben. Wij zijn er in ieder geval nu al heel erg blij mee!

formuliertjes formuliertjes

Vanochtend heeft Paul als eerste gebeld met het Bezirkshauptmannschaft (BH) in verband met de vraag of wij förderungswürdig zijn.
Gelukkig hoefden we geen afspraak te maken, maar konden gewoon langskomen. En ook daar hadden we geluk, geen mensen voor ons we konden zo naar binnen lopen.
De zeer vriendelijke medewerker daar heeft ons alles uitgebreid uitgelegd en we hebben een flink stapeltje formulieren meegekregen die we voor de aanvraag moeten invullen.
Om te beginnen hebben we een verklaring nodig van onze belastingadviseur over het feit dat we niet teveel en niet te weinig verdienen om dit huis te kunnen betalen en de subsidie te krijgen. Daarnaast moeten we een formulier met persoonlijke gegevens invullen. Deze beiden mogen we in PDF-formaat naar het BH opsturen zodat we niet onnodig honderd keer heen en weer moeten rijden. Na een dik half uur stonden we weer buiten en zijn we doorgereden richting belastingadviseur/boekhouder.

Ook daar hebben we zo´n drie kwartier zitten praten, vooral over het feit of we gaan voor de lening met zeer lage rente of dat het misschien verstandiger is om de check te nemen die je belastingvrij en zonder verdere voorwaarden kunt krijgen.
We zijn daar niet uitgekomen en moeten daarover dus nog met onze bankadviseur praten.
Nu is deze momenteel niet aanwezig en schijnt woensdag of donderdag weer op kantoor te komen.
Onze medebouwers zullen dat niet zo leuk vinden, omdat wij dan nog niet met de bouwaannemer kunnen praten en deze dus nog niet voor het hele project de opdracht krijgt. Maar hier in Tirol moeten we oppassen; het Handschlag-principe geldt hier nog dus als je iemand zegt dat je hem de opdracht gunt, dan zit je er ook aan vast. Dat zou natuurlijk erg lullig zijn als we de financiën om de een of andere vage reden toch niet rond zouden kunnen krijgen.

Alles bij mekaar heeft al dit heen en weer rijden en praten ons tot half elf gekost. Toen konden we pas weer verder met de gewone dagelijkse bezigheden.
Nu had ik een giga strijk liggen, waardoor ik pas om half 1 aan het avondeten kon beginnen. Tja stoofvlees dus dat heeft even tijd nodig.

Kwart voor 1 kwamen Paul en Joris binnen met broodjes dus nadat we in de vreselijke kou de tafel hadden gedekt (tja de sneeuw ligt hier op de berg en onze huisbazin heeft weliswaar "al" afgelopen woensdag olie besteld, maar dat is nog niet geleverd), kachel doet het niet, hebben we even snel een broodje gegeten.
Terwijl Joris en ik in de kelder zijn gaan zitten bij de warme droger, heeft Paul even wat voorbereid en is vervolgens naar wat klanten gegaan.
Joris is zijn huiswerk gezellig naast me gaan doen, terwijl ik me op het vertaalwerk voor vandaag heb gestort.

Om half drie ben ik naar de fysio gegaan om me weer eens goed te laten masseren terwijl Joris braaf z´n huiswerk af zou maken.

Misschien is het opgevallen dat er in dit verhaal nog steeds geen Sabine is voorgekomen. Sabine heeft elke veertien dagen op maandag en dinsdag ´s middags tot 4 uur les. Nu wisten wij niet dat ze tot zo laat heeft (wij dachten een uur of 3), dus we vroegen ons toch echt af waarom ze haar mobieltje niet opnam.
Gelukkig belde ze om vijf over vier op of ik haar op kwam halen omdat het nog zo´n drie kwartier zou duren voordat de bus kwam. Dan ben ik toch wel heel blij hoor dat we ervoor hebben gekozen om haar een goedkoop abonnementje met telefoon te geven. Anders was ze dus pas na vijven thuis geweest en dan moet er nog huiswerk gemaakt worden....

Ik ben ondertussen ook weer verder gegaan met m´n werk, terwijl nu Sabine naast me huiswerk zat te maken. Paul was hard aan het telefoneren met wat klanten terwijl Joris rondliep met een "toeter" die hij gemaakt had door een A-4´tje op te rollen.

Tegen half zes ben ik maar eens aan het eten begonnen. Ik had rendang-vlees gemaakt en daarbij aten we witte rijst, tomaatjes, zoet-zure komkommersalade en kroepoek.
Toe een klein bolletje vanille-ijs met versgeperst sinaasappelsap.
Paul had ondertussen bij de buurvrouw zo´n electrische kachel gehaald, want met 16 graden kregen we het hier wel heel erg koud.

Na het eten hebben Joris, Sabine en ik nog even kwartet gespeeld, waarna ik weer de kelder in ben gedoken om te werken en Paul de auto in is gesprongen om naar een klant te gaan.

Al met al een flink drukke dag, maar wel weer een hoop interessante dingen gedaan.
Op naar de volgende eigen-huis acties...

Plannen, Rekenen, Uitzoeken... Koud!

Vandaag begonnen met alle informatie die we hebben gekregen van onze medebouwers te ordenen en in Excel te verwerken.
De "bouwheren" gooien continu met cijfers maar een echt goed overzicht hadden we nog niet. Dan ga je snel zaken over het over het hoofd zien, dat willen we natuurlijk niet :D

Gelukkig is de temperatuur vandaag afgekoeld tot zo'n slordige 4 graden, zeg maar 20 graden koeler dan eergister, dus mooi weer om eens flink het e.e.a. uit te zoeken.

Ook is ons huis nog maagdelijk wit ingetekend op de plannen, dus moeten we flink aan de slag om de huiskamer, keuken, buro's, slaapkamers, WC's(!) en badkamers in te richten. Gelukkig heeft IKEA daar een schitterend gratis programma voor te downloaden :D

Na enig 5-en en 6-en waarbij we dachten dat de keuken te klein zou worden, iets waar we ons in ons huidige huis het meeste aan storen, hebben we een goede middenweg kunnen vinden waarbij we een deel van de huiskamer/hoekbank gaan gebruiken als aanrechtblok.

Buro's, slaapkamers en werkplaats waren dan wel weer heel snel geplanned...

Helaas dus door het weer nog geen foto's van het grondstuk kunnen maken, maar via Google Maps is het wel te vinden. Klik de link voor het overzicht. Ter hoogte van die twee bomen / rode auto komen wij. Blik recht op het zuiden.