Dipje

Vandaag was het zover, ik had m´n eerste Oostenrijk dipje.
M´n schoonmoeder belde dat zij donderdag weer gaan (om te skiën) en toen had ik het even helemaal gehad.
Ik wil zo graag gaan, we zijn er natuurlijk eigenlijk al jaren mee bezig, maar durfden de beslissing om ins Blaue hinein te gaan niet te nemen en dat doen we nu uiteindelijk wel. En dan is het nog een tijd wachten hoor voordat het augustus is.

Maar goed, ook dat gaat wel weer goed komen.

Vandaag hebben we een makelaar gebeld (degene van de tig die ons het beste beviel) en die komt maandagavond bij ons praten. Hij staat bekend als een goede verkoper dus we zijn zeer benieuwd wat hij voor ons kan doen.
Hij werkt in ieder geval op no cure no pay basis en dat is ook mooi om te weten, dat betekent toch dat hij meer z´n best zal doen dan een makelaar die z´n centjes toch wel vangt.
Goede hoop dus dat we het huis dan binnenkort toch gaan verkopen. Gelukkig hebben we nog 6 maanden de tijd.

Aan de ene kant is die lange tijd dus een nadeel, aan de andere kant is het toch wel weer een voordeel.

jammer

maar de mensen die met kerst hadden gemaild of ze ons huis konden komen bekijken, willen ons huis toch niet meer zien.
Ze hadden al een ander huis gevonden dat ze willen kopen. Echt ontzettend jammer voor ons, maar goed, dat kan gebeuren.

Voor ons is dan nu toch de tijd aangebroken om een makelaar in te schakelen. Ik denk toch dat nu echt alle mensen zijn geweest die we via marktplaats hebben kunnen bereiken dus dan maar de diensten van een professional inhuren.

Waar ik me trouwens ontzettend aan erger is het feit dat alle makelaars als ze bellen hun nummer als ´onderdrukt´ aangeven. Ik heb dus helemaal geen zin om dat soort nummers op te nemen. De enige die dat verder gebruikt is mijn zusje en die spreekt dan gewoon even de voicemail in. Ik krijg het idee dat makelaars vaak gewoon weggedrukt worden als mensen zien dat ze weer eens bellen. Nu druk ik altijd de onderdrukte nummers weg, dus daar hebben ze bij mij dan weer pech aan.



Ik ben op het moment ook weer hard bezig om mijn persoonlijke afvalbergje zo klein mogelijk te houden.
Als we straks in Oostenrijk wonen, moeten we per liter gestort afval betalen. Hiervoor koop je zakken bij het gemeentehuis, waardoor je dan meteen die kosten betaald hebt (dus dan mogen de kinderen nooit meer met mijn vuilniszakken spelen!). Hier in Wieringerwerf betalen we gewoon een standaardbedrag en dat merk je aan alles. Bijna iedereen z´n vuilnisbak puilt elke 2 weken weer uit van de rommel. Nu neemt ook nooit iemand de moeite volgens mij om alle pakken plat te maken en de blikken ook, waardoor het allemaal ook veel groter lijkt dan het is.
Maar het Oostenrijkse systeem zorgt er wel voor dat je daar dan toch beter je best voor gaat doen.
Nadeel daar is wel dat er ook een hoop gewoon in de bossen gestort wordt. Er blijven nu eenmaal altijd mensen die te beroerd zijn om voor hun zooi te betalen en dat merk je daar helaas toch ook. Ik moet daarom ook goed zorgen dat we hierzo zoveel mogelijk kapot en nutteloos spul naar de stort brengen zodat we dat niet alsnog in Oostenrijk moeten doen. Dat is toch weer zonde van de centjes.

Maar goed, voor mij is het weer een stimulans om zo min mogelijk weggooi spul aan te schaffen en om verder zoveel mogelijk te hergebruiken. Ben ik ongemerkt ook weer goed bezig voor m´n portemonnee (minder spullen aanschaffen) en voor het milieu. Het wordt nog wel eens wat met me, hahaha.

kriebels

Tja mensen, ik begin hier toch zo langzamerhand een beetje de kriebels te krijgen.
Per slot van rekening is het nog maar iets meer dan 6 maanden voordat de grote verhuizing plaats gaat vinden. En we moeten ons huis nog kwijt!

Gistermiddag om iets voor 5-en hing er weer een makelaar aan de telefoon, maar ik moest net sabine ophalen van atletiek, dus ik stelde voor dat hij over een half uurtje terug zou bellen. Het gezucht was niet van de lucht, waarop ik zei dat hij ook morgen kon bellen. Was ook teveel moeite geloof ik, dus hij opperde dat hij dan donderdag zou bellen. Ik vind het prima, als hij dan weer om iets voor 5-en belt, moet ik weer sabine ophalen, haha, het kind gaat nu eenmaal 2x per week naar atletiek.
Ik hoop toch echt dat die vent niet denkt dat hij met zo´n instelling ooit een huis kan verkopen. In ieder geval niet het mijne (ik geloof dat ik nog steeds een beetje boos ben over zoveel zelfoverschatting, pfffff).

Als ik het weer van de afgelopen dagen bekijk dan begrijp ik niet dat niet iedereen NL ontvlucht. Mens wat is het weer druilerig en nat en grijs. Niet dat dat in Oostenrijk of een ander buitenland niet voorkomt, maar daar is het wel minder erg.

Ik heb net trouwens nog even het gastenboek zitten bekijken van Brixen im Thale, maar als die Oostenrijkers daar nu eens wat van zouden leren dan konden ze een hoop meer toeristen trekken. Iedereen klaagt dat er in Brixen gewoon helemaal niets te doen is. Aan de andere kant is dat voor ons juist weer de reden om naar Brixen te verhuizen! Dan heb je tenminste niet zo´n hele zooi compleet bezopen gasten in je plaats rondlopen. Daar heb je na de winter je buik dan toch echt meer dan vol van. Leuk hè, alles heeft toch echt altijd een positieve en negatieve kant tegelijk.

Weer thuis

Zo, we zijn weer thuis.

We hebben besloten dat we toch het appartement van de plaatselijke kunstsmid gaan huren. Dan kunnen we eens rustig verder rondkijken en is het onderdak tenminste geregeld. Wat mij betreft een pak van m´n hart, want dat is toch iets wat ik met de kinderen erbij erg belangrijk vind. Zeker gezien het feit dat we de caravan al verkocht hebben.
We gaan er dus qua ruimte behoorlijk op achteruit, maar dat vinden we helemaal niet erg, scheelt weer in de opruim en schoonmaakwerkzaamheden, LOL!
Het appartement is gemeubileerd dus we hoeven ook niet veel spulletjes mee te nemen en dat was toch ook een wens van ons. Dat scheelt weer een hoop dure verhuiskosten!

Deze week gaan we nog even bellen met de smid om onze huuroptie te bevestigen en nog een andere mevrouw afbellen.

Verder wil ik graag nog een afspraak maken met de directrice van de volksschule, zodat Sabine daar in onze voorjaarsvakantie kan gaan kijken. Het is toch prettig als je ergens al eens bent geweest, anders is de stap wel heel erg groot voor haar denken wij.

We hebben ondertussen ook al het een en ander aan gegevens over onze financiële situatie binnengekregen. Daardoor weten we al wat beter hoe we er tegen die tijd voor staan en dat geeft ook weer een stukje meer zekerheid.
Niet de leukste dingen om uit te zoeken, toegegeven, maar natuurlijk wel erg handig.

Waarschijnlijk gaan we volgende vakantie ook nog even praten met onze verzekeringsman in Brixen. We hebben al een caravanverzekering bij ´m lopen en kunnen dan meteen eens met hem praten over welke verzekeringen in Oostenrijk verplicht zijn en welke handig. Vooral ook omdat Paul voorlopig als free-lancer wil gaan werken, dat is toch allemaal weer anders dan we het altijd gewend zijn geweest.

Ik hoop dat het vervolgtraject allemaal net zo makkelijk zal gaan, dan blijft er voor ons straks in augustus toch ook nog een tijdje over om lekker vakantie te houden in ons nieuwe thuisland.