In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

vrijdag, september 08, 2006

taart

Zo, dat was me even een dagje die afgelopen donderdag (gisteren dus).
Eerst ´s ochtends de keuken weer van allerlei zooi ontdaan zodat ik aan de slag kon. Dus cake gaan maken. Daarna icing klaarmaken en vervolgens verder met het maken van poppetjes. Alles bij mekaar weer een heel werk. Tussen de middag nog snel gekookt en daarna weer verder gegaan.
De cake op maat gesneden en vervolgens begonnen met bekleden. Dat blijf ik toch moeilijk vinden hoor. Het was weer niet helemaal geworden wat ik er van gehoopt had, maar acceptabel genoeg.
´s Avonds nog langs opa en oma gegaan om die gedag te zeggen, want die gingen vanochtend weer weg. Ook nog even snel langs de radlader gegaan om nog wat zaken te fotograferen die ik vergeten was en toen weer snel naar huis.
Zo rond een uur of acht weer begonnen met de taart en tot 2 uur ´s nachts doorgewerkt.
Om iets na zes uur weer opgestaan en na een frisse douche weer verder met de taart, want ik wilde ´m uiterlijk om half negen af hebben.
Iets voor acht uur heeft Paul me bij het buro afgezet met al m´n decoratiespullen en daar heb ik de laatste hand aan de taart gelegd en natuurlijk een slinger en wat ballonnen opgehangen. Van die laatste weet ik dat Christoph dat niet leuk vindt, maar ik moet toch een beetje plagen.

Vijf voor half negen zat ik alweer helemaal klaar in het buro en kwam Christoph binnenvallen. Natuurlijk moest hij eerst klagen over de versiering, maar was vervolgens zeer gecharmeerd van de taart. Hij gaat ´m ook niet opeten, maar laat ´m voorlopig thuis in de kamer staan :)

Nu zijn jullie waarschijnlijk allemaal benieuwd naar de foto´s, maar helaas. Petra was vanochtend nog een beetje moe en ik heb dus met m´n suffe kop verkeerde instellingen gebruikt waardoor m´n foto´s mislukt zijn.
Christoph heeft beloofd dat hij nog een foto voor me maakt zodat ik die toch kan publiceren.

Verder heb ik vandaag ondanks dat ik vrij was gewoon dienst gedraaid. Verjaardagskadootje heet zoiets. Ik vond het weer heerlijk om op de camping bezig te zijn en de jarige kon z´n andere werkzaamheden snel afmaken zodat hij ´s middags vrij had.

Vanavond zijn we met z´n viertjes naar het Windautal gereden om te kijken vanaf waar we naar de Reinkarsee kunnen lopen. Echt de laatste parkeerplaats in het dal en vanaf daar is het nog 3 uur lopen. Lijkt me erg leuk om nog eens een keer te doen, maar je moet er dus wel een dag voor uittrekken, want met kinderen loop je toch ook wat langzamer.

Paul wil graag nog een keer de zonsopkomst daar fotograferen. Ik heb me al meteen als vrijwilliger afgemeld :) Misschien iemand anders zin?

woensdag, september 06, 2006

school, tunnel en taart

Ondertussen woensdag en ik heb mezelf even vrij gegeven van het knutselen aan taartonderdelen.
Gisterochtend op school meteen in de slag gegaan met het schoolhoofd. Natuurlijk vond zij dat wij het eerder hadden moeten zeggen (hoeveel eerder kan het dan bij de inschrijving) en vonden wij dat zij beter op had moeten letten tijdens het gesprek.
De moeder van Jan was er ook bij en later heeft ook de moeder van Filip nog gevraagd waarom de jongens niet bij mekaar in de klas zitten.

Dinsdagmiddag vond juf nog steeds dat wij het niet gezegd hadden, maar dat we hadden gevraagd of Joris bij een heel ander jongetje kon. Nou weet ik niet waar ze met haar hoofd heeft gezeten tijdens dat gesprek, maar dat jongetje zat weliswaar bij Joris in de klas, maar was nog te klein om naar Kindergarten te gaan en daarbij ook nog niet een van de beste vriendjes van Joris dus dat hadden wij 100% zeker niet gevraagd.
Ik stond op ontploffen en heb enigszins onvriendelijk opgemerkt dat ze dat dan zeker verkeerd had opgeschreven want dat wij dat NIET gezegd hadden.
Ze zou kijken wat ze kon doen vertelde ze.
Ik zou ik niet zijn als ik niet alvast een mooie brief had klaargemaakt en ik stond dan ook volledig in de strijdblokken als er niet snel wat zou gebeuren.
Wonder boven wonder kwam ze deze middag met de mededeling dat Joris morgen naar de andere groep en daarmee naar z´n vriendjes mag. Wij zijn blij!

Ook ben ik met Joris nog even naar de camping geweest om foto´s van de tunnelbouw te maken. Dat heb ik al zolang niet meer gedaan.

Hier een foto vanaf de kant van de weg:


En 1 vanaf de andere kant. Daar de mensen daar aan het werk waren, kon ik de baustelle niet op waardoor je maar slecht kunt zien hoever de bouw nu gevorderd is ten opzichte van de camping, maar geloof me maar dat het vrij snel gaat!


Op dit moment zijn ze hard bezig met het maken van het betonnen dak:



Verder gisteren ook nog het nodige aan het huishouden gedaan, want er ligt nog zoveel achterstallig werk, pffff.

Gisteravond zijn we weer lekker de berg opgegaan om daar te eten. Het weer is zo lekker, daar profiteren we op dit moment zoveel mogelijk van.
Toen erg op tijd naar bed gegaan, wegens moe. Ik moet er toch ook weer aan wennen dat ik ´s ochtend niet meer alleen voor mezelf hoef te zorgen, maar dat er ook nog 2 kinders rondlopen die binnen een bepaalde tijdspanne klaar moeten zijn.

Vanochtend was het dan ook tijd voor Sabine om naar school te gaan. Eerst hadden ze natuurlijk de kerkdienst vanwege het begin van het schooljaar en daarna heeft ze van de meester gehoord wat ze allemaal nodig heeft dit jaar.
Dat betekende dus weer een inkoopronde vandaag. Ook waren we vorige keer bij de schoenenwinkel volledig vergeten om voor Sabine schoolschoenen (patschen) en bergschoenen te kopen, dus dat hebben we vandaag dan maar ingehaald.

Verder heb ik me vrijwel de hele dag beziggehouden met de taart voor vrijdag. Ik ben continu aan het tekenen en uitmeten en heb alvast wat zaken klaarliggen om in mekaar te kunnen zetten.
Hier een indruk van mijn werkzaamheden. Degene die hier onderdelen voor een radlader in kunnen zien vind ik heel knap ;)



Paul, Sabine en Joris zijn nog even lekker naar het zwembad gegaan en zodadelijk gaat Sabine naar haar eerste voetbaltraining. Ik ben heel benieuwd hoe ze het gaat vinden...

maandag, september 04, 2006

en weer een paar dagen in 1

Het is toch wat. Of ik kom blogger niet op, of ik heb het gewoonweg te druk om achter de pc te gaan zitten.
Nu zit ik eigenlijk ook al in m´n reservetijd voor vandaag, maar toch maar even snel een stukje.

Vrijdag en zaterdag weer 2 volle dagen gedraaid op de camping. Tja, ik wil gewoon de werkplaats klaar hebben en daar gaat zo verrekte veel tijd inzitten. Ben dan ook nog niet klaar, maar al wel een heeeeeel eind.

Zondagochtend een uurtje burodienst gedraaid waarbij ik ook maar weer eens gepoetst heb (jakkes) en het eigenlijk gewoon best druk heb gehad.
Daarna zijn we met z´n viertjes naar Schloss Kufstein gegaan. We hadden nog een vrijkaartje en we vinden het daar mooi. Het weer was niet goed genoeg om de berg op te gaan (vonden wij) en we wilden ons 14-jarige huwelijk niet helemaal voorbij laten gaan zonder iets leuks te doen.
Tja, 14 jaar getrouwd alweer, mensen wat gaat dat snel.
Ik loop natuurlijk te grappen dat ik snel op zoek moet naar een andere vent, maar eerlijk......nee hoor, ik hou nog veel te veel van m´n liefste.

Tussen 5 en 6 weer een druk uurtje in het buro gehad en vervolgens met z´n vieren naar Leitenhof om daar de nieuwe pachters eens uit te proberen.
Het eten was er prima, het was alleen erg jammer dat wij de enige klanten waren. Dat is toch altijd wat minder qua ambiance.

Vanochtend mocht ik dan eindelijk uitslapen! Ik heb van Christoph voorlopig deze week vrijgekregen (behalve het weekend natuurlijk zoals altijd) en daar morgen de school van Joris pas begint, heb ik heerlijk tot een uur of 9 in bed liggen stinken. Zaaaaaaalig moet ik zeggen.
Joris kwam er ook pas om kwart voor negen bijliggen dus ik heb echt uit kunnen slapen. Paul moest tegen die tijd weg, want die had een aantal afspraken in Kitzbühel staan. Die hebben we tot 3 uur ook niet meer gezien.

Zelf heb ik er eerst voor gezorgd dat de wasmachine en droger weer een de slag konden en daarna de kinderen in de kleren geroepen om opa te gaan feliciteren. Eerst konden we niemand vinden, maar Sabine zag opa en oma in de auto bij het toiletgebouw. Wij daarnaartoe, maar ze zagen ons niet en reden weg. Kinderen natuurlijk teleurgesteld, maar ik had een idee welke kant ze op waren gegaan dus snel die kant op gefietst. Daar opa even snel gefeliciteerd, want ze moesten nog boodschappen doen.
Christoph dacht al dat we op de camping waren omdat ik hem zo ontzettend miste, maar helaas pindakaas daar had hij toch echt pech, hahaha.

Toen het dorp in om voor de kinderen gymschoenen en voor Sabine gymkleding te kopen. Tja, dat moet ook allemaal weer klaar zijn natuurlijk voor het komende schooljaar. Ook nog even bij de Schlecker langs voor haarkleurspul voor mamma en haarelastiekjes voor Sabine, ondertussen bedacht dat de kinders ook weer nieuwe tandenborstels moesten en met een tas vol aankopen weer naar huis gegaan.
Daar heb ik me op het opruimen van een deel van de puin hierzo gestort. Jongens jongens, afgelopen week was er alweer een bom ontploft en wegens drukke werkzaamheden van P&P was er ook niets opgeruimd! Dit opruimen heb ik tot half vier volgehouden, toen was het weer genoeg.
Met de kinders naar de Billa gegaan om fruit te halen voor morgen op school en nog wat lekkers voor opa.

Daarna opa z´n verjaardag nog gevierd en daar blijven eten. Na het eten maar weer snel naar huis, want per slot van rekening gaat de eerste morgen alweer naar school.
Daar zit ook nog een verhaal aan vast, want Joris is bij z´n vriendjes weggehaald en daar zijn de ouders van Jan en wij het niet mee eens. Maar ja, probeer maar eens een schoolhoofd te pakken te krijgen, die niet op het werk is.... Ze is morgen pas voor het eerst bereikbaar. Paul en Heike (moeder van Jan) gaan kijken of ze samen met de juf een oplossing kunnen vinden, want zomaar 2 boezemvrienden uit mekaar halen is natuurlijk helemaal niet goed. We hopen maar dat ze een beetje flexibel kunnen handelen daar op school, alhoewel ik het ergste vrees.

Nadat de kinderen in bed zijn gegaan, ben ik begonnen met het maken van poppetjes voor bij de taart voor Christoph. Dat is een flink werk, ik heb nu genoeg voor 3 stuks en daar moet ik morgen mee verder. Heb per slot van rekening nog nooit een naaktmodel gemaakt en dat lijkt me ook vrij lastig. Normaalgesproken kun je de overgangsnaden bedekken met ´kleding´, maar dat is nu natuurlijk onmogelijk. Pfff, wat heb ik mezelf op de hals gehaald.
Maar leuk vind ik het wel, is alweer lang terug dat ik taart gedecoreerd heb.