In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, maart 04, 2006

Beetje hectisch

In tegenstelling tot wat ik had verwacht, was het vanochtend redelijk rustig. Bij wat mensen stroom aflezen, een paar rekeningetjes maken, wat administratie bijwerken en het antwoordapparaat voor de camping instellen.
(Erg grappig, ik mocht er niet bij zijn toen Christoph het antwoordapparaat ging inspreken, toen hij het probeerde en ik erbij was moest hij zo ontzettend lachen dat het dus niet ging :) Ach, dan wacht ik toch even buiten, haha).

Om twaalf uur naar opa en oma gelopen, omdat Paul en de kinderen daar waren. De kinders hadden vanochtend fijn daar mogen spelen zodat Paul rustig kon werken. Tja, er ligt nog werk zat en anders was hij daar weer niet aan toegekomen.

Paul had bedacht dat we tussen de middag wel lekker broodjes met gyros konden eten. Sla en komkommer erbij, flinke scheut knoflooksaus, voor Paul en de kinderen cola en voor mij een glaasje witte wijn. Smullen maar!

Om twee uur heeft Paul me weer naar het werk gebracht en hij moest daar ook nog het een en ander doen. Joris en Sabine lagen op bed om even wat uit te rusten want ze waren allebei bekaf (maar natuurlijk niet moe....).
Eerst vroeg ik me nog af of er echt niets meer zou komen, maar toen begonnen de mensen toch met z'n allen te komen. Het was opgehouden met sneeuwen en ze hadden allemaal zoiets van: gaan met die banaan, misschien komen we dan toch vannacht nog thuis.
Op een bepaald moment kwam er een mevrouw die bij hoog en laag beweerde dat ze om 4 ampère stroom had gevraagd, terwijl ze 16 ampère had gehad. Christoph had ze bij aankomst gevraagd wat ze wilden en toen hebben ze (volgens hem) gezegd dat ze 16 ampère wilden. Nu hadden ze een hele hoop stroom gebruikt dus dat werd een forse rekening.
Net op het moment dat Christoph met ze aan het overleggen was, stroomde het hele buro vol met klanten die ik ondertussen zo snel als het kon probeerde te helpen, terwijl die mensen een heisa stonden te maken waar je niet goed van werd.
Uiteindelijk hebben ze minder hoeven betalen, maar wel met het dringende verzoek om vooral volgend jaar hier niet meer te komen kamperen. De klant is weliswaar koning, maar moet zich dan ook zodanig gedragen....
Toen hebben we samen nog even stoom afgeblazen en hebben ons verder tot het eind van de middag nog prima vermaakt met het verder afmaken van de werkzaamheden.
Rond kwart voor zes kwam Paul ook weer langs om nog snel het een en ander te controleren. Hij was de rest van de middag ontzettend hard aan het werk geweest voor een aantal klanten dus had ook nergens tijd voor gehad.
Gelukkig maar dat we 's avonds altijd brood eten, want we waren allebei aardig moe.

Paul is nu nog steeds hard aan het werk, terwijl ik hier half in slaap zit te sukkelen. Ben net in bad geweest en dat was heerlijk ontspannend, dus ik denk dat ik het vanavond maar weer niet al te laat maak.

vrijdag, maart 03, 2006

Er is er 1 jarig, hoera hoera

dat kun je wel zien dat is ZIJ! Mijn mammie is vandaag alweer 63 jaar geworden. Tja, gisteren Joris, Natascha en Kimberley die hun verjaardag vierden en dan vandaag m'n moeder. 4 jarigen in bijna 1 klap, dus dat gaat snel in onze kleine familie.

Verder was het voor ons een heel gewone dag.
Ik heb weer de hele dag gewerkt (vanochtend was het een gekkenhuis), tussen de middag had Paul een lekkere pan spaghetti met bolognesesaus (uit een pakje, maar toch best lekker) gemaakt en vanmiddag heeft hij een PDA gekocht. De kinderen hebben ondertussen vreselijk lief gespeeld, wat ze grote complimenten van hun vader opleverde (en die is daar niet zo scheutig mee zullen we maar zeggen).
Ook waren ze nog naar het ziekenhuis geweest om Paul Rense even een hart onder de riem te steken en te kijken hoe het met hem ging.
Voorlopig moet hij ter observatie nog in het ziekenhuis blijven, want het is op het kantje geweest en dan laten ze je hier echt niet zomaar gaan.

Och ja, vanochtend om een uur of half elf stonden zowaar eindelijk de mensen van de oostenrijkse telekom op de stoep. Belachelijk dat je met een business aansluiting zo vreselijk lang moet wachten, maar goed, het leed is weer geleden en er kan weer geïnternet worden.

Rond kwart voor zes kwamen Paul en de kinderen binnenlopen met de nieuwe aanwinst van Paul en even later kwam ook Christoph het kantoor binnenvallen.
Die moest natuurlijk uitgebreid de PDA van Paul bewonderen en wil er nu eigenlijk zelf toch ook wel 1 hebben :D
Uiteindelijk was het natuurlijk weer ruim na zessen voordat we vertrokken, toen nog even snel gegeten en daarna moest Paul nog even naar een klant.

De kinderen hebben nog even heerlijk gespeeld en we hebben nog een kopje thee met een stukje taart genomen. Per slot van rekening is het zonde om het ding te laten verpieteren. Tegen kwart voor acht heb ik ze toch gewoon hun bed in gemikt, want ze waren allebei erg moe. Zelf ben ik gaan opruimen en weer de was gaan doen (jongens wat maken we toch een hoop vuil met z'n allen) en nu dan weer even m'n blogje bijwerken.
Ook morgen verwacht ik een redelijke drukte op het werk dus het zal wel weer een avondblogje gaan worden.

Bis Morgen!

donderdag, maart 02, 2006

Joris hat Geburtstag!

Vanochtend snel opgestaan en Joris na het plassen weer z'n bed in gedirigeerd. Hij was er niet blij mee, maar hoe kunnen we hem anders 'wakker' zingen?
Dus flink gezongen en vervolgens z'n playmobil landrover gegeven. Daarna snel aan de slag om alle kinders weer naar school te krijgen en mij naar m'n werk. Ik moest vanochtend nog werken, maar vanmiddag wel lekker vrij.
Om iets over twaalven kwamen Paul en de kinderen me ophalen.
Net nog met een Deen op de camping gepraat over het internet dat het al sinds gisteravond niet meer doet (problemen met de provider, zucht alweer....).

Thuisgekomen eerst lekker käsestangerl gegeten en daarna ook nog brezen. Daarbij voor de kinderen cola, voor Paul een biertje (gekregen van een klant) en voor mij een glas wijn (en 2 slokken bier, hips, wat kan ik daar toch slecht tegen).
Toen werd ik met een rotsmoesje door Christoph gebeld, die vervolgens ook Joris nog even feliciteerde met z'n verjaardag. Toch lief van 'm, had ik niet verwacht.
Marieke en Myrthe belden ook op na onze lunch en hebben prachtige liedje voor Joris gezonden, waaronder happy birthday op z'n duits! Hartstikke goed, vooral van Myrthe vonden wij! Joris vindt al die aandacht eigenlijk maar niets, aan de andere kant staat hij continu te glimmen als hij de telefoon weer krijgt.

Tja en toen begon natuurlijk het echte verjaardagswerk voor Joris. Van Diana, Frans en Manon had hij een prachtig postpakket gekregen. Dat werd met veel gejuich opengemaakt. Vooral door Sabine, want volgens Joris kan Sabine zo goed pakjes openmaken dus zij mocht het doen :)
En wat een fantastische dingen zaten erin: 2 Osterhasen, een zak met Osterhaseneier (zei Joris) en een prachtige politieauto van lego. Het mooiste vond hij eigenlijk nog wel de kaart die hij naar eigen zeggen van Manon heeft gekregen. En daar staat (weer volgens Joris) op dat Manon hem zo lief vindt voor z'n verjaardag. De eitjes en paashazen zijn op, de lego auto is alweer kapot gespeeld (gelukkig is dat weer te maken) en de kaart is al veelvuldig geknuffeld.
Even later kwamen Linda, Anita en Lydia ook langs met een pracht kado. Een bob de bouwer werkplaats die je over je toetsenbord moet zetten. Dan zit er een cd-rom bij en kun je op de computer met het spul spelen. Als jullie het nog snappen mag je het zeggen. Helaas hebben we vandaag nog geen tijd gehad om het te testen, maar dat komt nog wel.

Rond kwart over twee mocht Joris (na veel geknoei) met de webcam met opa Dirk en oma Ria bellen. Dat vond hij prachtig, maar lang volhouden doet hij het niet. Na een minuut of 2 was hij alweer afgeleid helaas.
Zelf was ik in de tussentijd hard bezig om de was weg te werken die er nog lag en na ook nog een stapel gestreken te hebben, ben ik nu bijna klaar daarmee (er zit nu nog een laatste was in de droger).
Daarna het huis nog een beetje aan kant gemaakt, want het leek hier wel weer een zwijnestal, maar goed, gezellig is het wel volgens ons.

Daar was ik vrijwel mee klaar toen opa Nanno en oma Gonnie voor de deur stonden met nog meer kadootjes voor Joris.
De reddingshelikopter van Playmobil en een politiemotor van Playmobil. Allebei vielen ze ook weer in ontzettend goede aarde. De motor heeft Joris van oma Singer gekregen en dat is een goede keuze moeten we zeggen. Joris is nu eenmaal een echte knul en gek van politie.

Paul was zich ondertussen het apelazerus aan het bellen naar AON om de internetverbinding op de camping weer op poten te krijgen. Hij had de toezegging gekregen dat ze aan het einde van de middag zouden komen, maar natuurlijk was er nog steeds niemand geweest. Puntje bij paaltje is hij rond kwart over vijf met opa en oma naar de billa gereden om daar de door Joris gewenste patat en käsekrainer te halen, waarna hij doorreed naar de camping om daar de monteur op te wachten.
Toen hij daar in het buro stond (waar vandaag voor de verandering Christoph maar eens een dienst draaide, haha) en hij belde om te vragen waar de monteur bleef, bleek dat ze hadden besloten dat dat morgenochtend ook nog wel eens kon....
Paul was zo vreselijk kwaad dat hij heeft gezegd dat ze in de stront konden zakken en heeft vervolgens opgehangen. Te boos om nog normaal te kunnen praten.
Gelukkig dat hij bij Christoph stond, want die heeft precies dezelfde ervaringen dus ze konden even lekker tegen mekaar te keer gaan over de werkmentaliteit van tegenwoordig (om je rot te lachen, een vent van 36 en een vent van 25....). Maar goed, daardoor was Paul toen hij thuiskwam wel weer te pruimen.

Ondertussen was ook Lydia bij ons gekomen omdat Anita weer naar cursus moest vanavond. De kinderen waren erg lief met mekaar aan het spelen en ik was bezig met het maken van het eten. Toen ging het nog even mis omdat de kids zo moe waren. Paul is de hele middag gek gebeld door van alles en iedereen dus die zat er ook even helemaal doorheen. Gelukkig ging het tijdens het eten vrij goed.
We waren vrijwel klaar toen buurman Hermann thuiskwam en Lydia ophaalde. Joris werd natuurlijk ook nog gefeliciteerd, want hij zat als een pauw te glimmen toen Hermann binnenkwam. Echt zo van: hallo, ik ben jarig, feliciteer me maar!
Toen Paul en de kinders aan hun toetje zaten, belde ook oma Singer nog op dus ook daar nog even mee gepraat.

De tijd gaat snel, dus ondertussen was het voor de kinders alweer bedtijd. Vonden ze niet leuk natuurlijk, maar ja, morgen is het nu eenmaal weer een gewone werkdag voor ons allemaal.

Paul ligt nu lekker in bad bij te komen en ik zit hier heerlijk muziek te luisteren. Even bijkomen van een hele leuke (mid)dag en dan niet te laat naar bed. Morgen en overmorgen worden waarschijnlijk weer flink druk door de mensen die weer naar huis gaan dus daar kan ik me nu in alle rust op voorbereiden.

woensdag, maart 01, 2006

Schrikken

Vandaag een redelijk rustige dag gehad. Vooral vanochtend was het heel erg stil bij mij in het buro, dus ik ben maar wat klusjes gaan doen die ook gebeuren moeten, maar waar je vaak niet goed aan toe komt. Munten verzamelen dus en wat zaken controleren. Goed dat ik dat deed, ik vond onder andere een douche die niet deed wat 'ie zou moeten doen en dat is toch wel irri.
Gister aan het eind van de middag had ik ook al even de kraan van het babybadje gerepareerd, waarvoor ik natuurlijk naar een complimentje heb gevist, hahaha.

Ook hadden we vandaag problemen met de email. Het mailadres van de camping bleek ineens niet meer te bestaan. Dus meteen Paul opgebeld en die heeft het zooitje nagetrokken. Daaruit bleek dat de provider het nodig vond om een server update te doen zonder dat de klanten te melden! Heel erg handig maar niet heus.
's Middags ook al allerlei problemen met het internet. Dat bleek er ineens helemaal uit te liggen. En natuurlijk kon weer niemand van AON ons vertellen wat er nu aan de hand was en wat ze er aan gingen doen. Aaaaargh! Doodmoe wordt je van die gasten.

Paul was op dat moment even bij mij in het buro bezig en toen zagen we dat 1 van de vlaggen van de camping op half zeven hing. Die heeft Paul toen snel naar beneden gehaald, want er staat een caravan onder en daar moet het ding natuurlijk niet bovenop donderen.

We staan nog even te praten en toen komt ineens de vrouw van Paul Rense binnen rennen dat Paul helemaal niet lekker is en snel naar de dokter moet. We zagen 'm al zitten in de auto en hadden er allebei geen goed gevoel over.
Toen even later de heli aan kwam vliegen en koers zette naar de praktijk van de plaatselijke arts wisten we zeker dat het niet goed was.
Omdat ik niet weet of hij het wel leuk vindt dat ik hier verder details neerzet, doe ik dat niet, maar laten we maar zeggen dat we ons lam geschrokken zijn.
Gelukkig gaat het op dit moment alweer beter met 'm en daar zijn we blij mee.

Nu moet ik zo nog verder met de rest van de strijk (bleeeegh) en de was staat ook al weer vrolijk achter me te draaien, want Paul komt er maar niet aan toe, die zit ook vaak bij klanten.
Ik zal blij zijn als ik straks weer even werkeloos ben, dan kan ik het huishouden tenminste weer eens op orde brengen en weer eens gezellig met de buuv naar de sportschool. Ik merk toch dat ik dat begin te missen hoor.

dinsdag, februari 28, 2006

Fasching

Vandaag is het hier Fashing. Sabine is verkleed naar school, Joris wilde dat niet. Zelf heb ik een heksenmuts opgezet, wat me al heel wat lachende gezichten opgeleverd heeft. En dan heb ik me nog niet eens geschminkt.....

Tussen de middag ga ik beslag maken voor oliebollen. Vanavond ga ik die bakken, zodat Joris morgen op school voor Fashing en zijn verjaardag oliebollen uit kan delen. Natuurlijk maak ik er genoeg om er zelf ook nog een paar hiernaartoe mee te nemen.

Verder is het een rustig dagje vandaag. Weinig mensen die weggaan en maar 1 aankomst verwacht dus het zal wel lekker rustig blijven. Is ook wel eens lekker moet ik zeggen.

Gisteren op cursus had ik vreselijk veel moeite om me te concentreren want ik was zo vreselijk moe dat ik m´n ogen bijna niet open kon houden. Zo´n lange tijd achter mekaar werken, 2x per week cursus, toch nog een groot deel van het huishouden meewerken en dan een paar van die zeer gezellige avondjes tussendoor breken een mens na verloop van tijd toch een beetje op.
Maar ik geniet nog steeds ongelooflijk van alles hier. Het werk op de camping vind ik nog steeds leuk, de omgeving blijft onbeschrijflijk mooi en over het weer kan ik naar huis (uhh naar Nederland) blijven schrijven. Vandaag alweer een prachtige blauwe lucht met wat sluierbewolking en verder alleen maar zon, zon en zon.

zondag, februari 26, 2006

en toen was het weer rustig

Het was gisteravond erg gezellig bij onze duitse kennissen op de camping, waardoor het wel een beetje laat geworden is. Door de behoorlijke hoeveelheid sekt ook als een blok geslapen (nou ja, als een paar blokjes dan) en daardoor vanochtend toch een ietsje slaperig aan de slag gegaan.
Gelukkig was ik niet de enige, dus we waren samen een beetje slaperig aan de slag ;)

Toen ik vanochtend aankwam, stonden er alweer mensen te wachten om zich in te schrijven en even later meldden zich alweer 3 gasten met caravan danwel camper. Daarna werd het weer heel rustig op wat stroomzaken na. Daardoor lekker veel buiten geweest.

Paul had zich weer ontzettend uitgesloofd met koken. Röstischijven, een salade en een in de oven gebraden stuk varkensvlees in een satémarinade (extra verdund zodat het vlees lekker sappig zou blijven). We hebben onze buikjes weer heerlijk vol zitten smullen met al dat lekkers. Ik moet toegeven dat het wel heel fijn is om zo verwend te worden.

Om kwart voor twee weer door een licht sneeuwbuitje naar de camping gelopen en toen ik daar aankwam, stonden er alweer 2 caravans op me te wachten.
Snel daarna kwam er nog 1 en ook nog 2 campers dus lekker volle bak.
Daarna nog een stroomprobleem opgelost (ik blijf hier maar tot over m´n kniën in de sneeuw staan) met hulp van een aardige campinggast. Ik was even bang dat ik de hoofdschakelaar stuk zou draaien dus ik was waarschijnlijk net wat te voorzichtig met het ding.
Maar goed, opgelost is opgelost en we hopen dat het zo blijft.
Doordat de sneeuwbergen nu in mekaar zakken en erg zwaar aan het worden zijn, komt er extra gewicht op de kabels waardoor deze uit de kast getrokken worden of waardoor kortsluiting ontstaat. Dat geeft op dit moment de grootste problemen.
Verder alles lekker rustig geen bijzondere dingen, vanavond hopelijk een rustig avondje.
Ik heb tussen de middag al huiswerk gemaakt, maar ik ben helaas nog niet klaar en morgenavond moet ik toch echt weer naar cursus.