de Bauernjugend en veel werk

Gisteren niet aan loggen toegekomen. Ben veel aan het vertalen geweest en heb ook nog aan de website gewerkt. Het maken van een goede website is echt een hoop werk, vooral ook omdat we beiden bepaalde zaken nog nooit gedaan hebben (ontwerpen met Photoshop) en omdat we van alles aan het uitproberen zijn. Maar goed, als we hier mee klaar zijn (en dat duurt vrees ik nog wel even) dan hebben we weer een hele hoop extra kennis en een basis layout waarmee we verder kunnen. Ook alweer een leuke klus om te doen.

Paul blijft weer van hot naar her rijden er zijn momenteel veel pc problemen in de buurt dus dat is voor ons wel lekker. Met de kinderen gaat het prima. Sabine heeft de lol van het gitaarspelen weer ontdekt dus nu maar hopen dat ze dat volhoudt. We spelen bepaalde liedjes ook gezellig samen (ik op de panfluit, zij op gitaar), waarbij ik wel de toonhoogte op de fluit moet aanpassen, want we zijn anders gestemd. Dan is het weer fijn dat ik dat makkelijk oppak.

Gisteren ging dan de Papalapub weer voor het eerst open. Tot het seizoen alleen de vrijdag en zaterdag. En het was supergezellig! Weer allemaal mensen gezien die we vrijwel de hele zomer gemist hebben, want die gaan dan ergens anders naartoe dan wij. Ik heb een heel deel van de avond bij de Bauernjugend staan praten omdat ook vriendinnen Hanna en Katharina van Nieding daar waren. Over het aantal schnaps wil ik niet eens meer praten, volgende keer ga ik ergens anders bijstaan denk ik.
Maar gelachen hebben we wel. Toen ik een rondje zou geven, heb ik met Chris (de chef) de afspraak gemaakt dat hij een rondje met glaasjes water voor me zou maken en daarnaast een rondje met minder sterk spul. Natuurlijk uitgebreid geproost en toen kwam het hele spul niet meer bij toen ze merkten dat ik ze water had voorgezet hahaha!
Dat is trouwens ook hetgene dat ik de rest van de nacht gedronken heb, beviel me toch het beste. Heel gezellig ook staan praten met een kennisje van kennissen van ons (volg je het nog?), bleek een hele leuke meid te zijn en kennis gemaakt met Georg van de Frankenalm, die mij toevertrouwde dat hij later de hele bups erft :)

Iets na 2 uur ´s nachts kwamen ook vrienden Marco en Colette uit Nederland aanwaaien. De zaak was eigenlijk al dicht (Chris: Hee Paul heb jij die mensen binnen gelaten?) maar goeie vrienden zijn altijd wel welkom. Dat mag trouwens niet iedereen doen, maar ja we kunnen het nu eenmaal erg goed vinden met Chris. Die laatste mist zijn vrouw ontzettend. Zij zit 2 weken in München bij de oktoberfeesten om daar een vriendin te helpen en hij zit dan alleen thuis.

Rond half vier zijn we weer naar huis gegaan. Het was weliswaar nog steeds gezellig, maar we waren moe en vandaag moest er toch ook weer gewerkt gaan worden.

De kinderen hebben vanochtend heerlijk met bellenblaas gespeeld waarvan ze een hele grote bak gemaakt hadden, wij hebben tot 10 uur geslapen en zijn toen ook uit bed gegaan, want Paul had z´n eerste afspraak tussen 10 en 11 staan en daarna nog een afspraak voor het middaguur. Het is nu kwart over twaalf en hij is nog niet thuis dus het was goed dat we niet veel langer in bed zijn blijven liggen.

Joehoe!!

Sabine had gisteren wandeldag met school. Om half negen verzamelen op het schoolplein, toen met de lift omhoog en vanaf daar de Hohe Salve op lopen. Sabine had het erg vermoeiend gevonden (tja wij wandelen altijd heel erg langzaam omdat elk bloemetje bekeken moet worden en de leraar wil gewoon naar boven...) maar wel leuk.
Ze had met de tante van 1 van de kinderen uit haar klas samen gelopen en die heeft haar uiteindelijk ook thuis gebracht.

Joris was jaloers, hij wilde ook een echte wandeldag, want dan krijg je wat extra lekkers en een flesje sportdrank mee en hij kreeg dat dus niet.
Paul is weer bijna de hele dag uithuizig geweest en ik eerst bezig geweest achter de pc, heb een flinke pan penne de la mamma gekookt en heb een grote strijk weggewerkt.

En verder was ik zenuwachtig.....
voor vanochtend. Kijk, aan de telefoon praat ik best leuk, zeker als mensen mij opbellen, maar live is dan toch weer een beetje moeilijker. Vanochtend moest ik langs bij Katharina van de Kitzbüheler Alpen Marketing. Super aardige vrouw, de opdracht had ik eigenlijk al in de pocket alleen moesten we nu even in het echt de zaken door gaan spreken. En dan word ik nerveus... Natuurlijk was het helemaal nergens voor nodig. Heel fijn zitten praten, ik heb over bepaalde zaken mijn mening kunnen geven, werd ook heel serieus genomen. Niet alleen op vertaalgebied, maar ook over de opzet van de site en de hele kwestie van: is het echt nodig dat we als skigebieden zo ´verplicht´ samenwerken.
Ook werd me gevraagd of ik moeite zou willen doen om zowel de regio Kitzbühel als de regio St. Johann in Tirol ervan te overtuigen dat ook zij hun regionale sites (deels) in het nederlands laten vertalen. De overkoepelende organisatie is alleen maar een echte marketing organisatie, maar hebben over de verschillende regio´s dan weer niets te vertellen. Het hele concept bestaat ook pas een jaar en de eigen eilandjes moeten nog behoorlijk op mekaar afgestemd worden.
Heel erg leuk om dit zo te doen, je hoort ook nog eens wat en het mee mogen denken, vind ik altijd heel prettig. Met de opdracht om z.s.m. te beginnen in de zak weer naar huis gereden. Vanmiddag maar eens beginnen, ik moet het allemaal nog eens rustig bekijken, want er wordt van me verwacht dat ik eigenlijk helemaal zelfstandig de nederlandse tak van de hele kitzalps site opzet. Leuk, leuk, leuk!

Een mooie homepage bouwen is nog niet zo makkelijk

En alweer is de dag voorbij gevlogen. Mensen, wat gaat dat toch snel.
Ben vandaag weer hard bezig geweest met Photoshop oefenen, knoppen maken voor de homepage en weer HTML aan het oefenen. Heel lang geleden dat ik dat gedaan heb en dan is het best nog wel even moeilijk.

Sabine was vandaag met haar suffe hoofd bijna vergeten dat ze vanmiddag bildnerische gestalten had, gelukkig belde buurvrouw Katrin want ze zou samen met Sabrina naar school gaan...

Joris is nog steeds helemaal blij dat hij nu helemaal zelf kan fietsen en kan daar nog niet over uit. We moeten hem meerdere keren per dag komen bewonderen.

Verder heel gezellig even zitten praten bij Frans en Gonnie de Pater. Die gaan vanaf deze winter het oude Wirtshaus am Brixenbachl dat wordt omgedoopt naar Ferienhaus am Brixenbachl voeren. 3 leuke appartementen in het souterrain en boven 3 prachtige grotere appartementen met balkon. Ze gaan alleen ontbijt serveren en ´s avonds ook nog een drankje als de gasten dat willen. Lijkt me erg leuk voor ze.

Paul was weer flink veel onderweg vandaag, vanavond ook alweer en ik ben de hele avond weer aan de homepage aan het knutselen geweest. Leuk werk, dat wel.

weet het even niet

Na de mooie fotolog van gisteren, weet ik vandaag eigenlijk niet echt wat ik moet schrijven.
O wacht eens even, ik weet toch nog wel iets.

Behalve dat we allebei vrij veel tijd achter de pc hebben doorgebracht, o.a. in verband met het maken van een homepage voor een klant waarvoor ik dus nog steeds hard bezig ben photoshop te leren, heb ik vandaag een mailtje gekregen met de vraag om een afspraak.
Dit kwam van de contactpersoon van de kitzbüheler alpen marketing poot. De eerste offerte die ik heb gemaakt, wordt helaas niets. In verband met het aantal keren dat de nederlandse pagina van de kitzbüheler alpen wordt aangeklikt (beetje vaker klikken mensen), hebben ze besloten dat er een verkleinde versie van de nederlandse pagina moet worden gemaakt.
Daarvoor heb ik donderdagochtend een afspraak staan. Dan gaan we met z´n tweetjes bij mekaar zitten om elkaar te leren kennen en het een en ander door te spreken. Leuk en ook best een beetje griezelig vind ik. Ik kan prima met mensen praten, maar mezelf verkopen vind ik nog altijd wat moeilijk.

Verder is Paul al door 3 mensen aangesproken dat ze het verhaaltje van mij in het plaatselijke krantje zo leuk vinden. Toch leuk om te horen :)

Dat was het wel zo´n beetje. Ga vandaag weer niet te laat naar bed, want het lijf wil nog niet erg meedoen.

Joris op de gekke fototoer

Zaterdag was weer zo´n dag waar niet heel veel over te vertellen valt.
Gewone bezigheden zoals werk, huishouden en daar houdt het zo´n beetje mee op. Wel heeft Joris erg lopen experimenteren met de fotocamera en daarbij heeft hij een gekke fotoserie van zichzelf gemaakt.
Ik vermoed dat ik familie en vrienden hier wel een plezier mee doe dus daar komt de serie foto´s met in de hoofdrol: JORIS DE KLORIS









Hij heeft zich helemaal rot staan lachen om zichzelf, dat was voor ons nog wel het allermooiste.

Zaterdagavond hadden we met vrienden afgesproken, maar dat hebben we niet lang uitgehouden. Het was in het begin gezellig, maar later kwam vriend Andi met een nieuwe vriendin en die waren na 2 hele leuke dagen samen begonnen met ruziemaken en dat was niet echt leuk zullen we maar zeggen. Paul voelde zich helemaal niet lekker en toen vonden we het wel genoeg. Om 22.00 uur zijn we weer naar huis vertrokken, voor de alcohol blijven we niet zitten, zoveel houden we daar nu ook weer niet van.

Vanochtend was het prachtig weer en nadat we uitgeslapen hadden, hebben we de picknickrugzak ingepakt en zijn we de berg opgegaan. Dit keer zijn we vanaf Hoch Brixen richting Oberkaslach gelopen, een groot deel door het bos en dat is echt een prachtige weg.
Natuurlijk ook in het bos foto´s gemaakt. Eerst een paar van de kinderen.




Verder waren de kinderen weer op paddestoelenzoektocht en er moest van elke nieuwe gevonden paddestoel een foto gemaakt worden.




Toen hebben we nog een stuk over de weg gelopen. Ook daar weer een paar prachtige plaatjes geschoten.



Op een mooi plekje zijn we gaan zitten en hebben lekker gepicknickt. We hadden kaas, extrawurst, gekookte kipfilet, bieslook, paprika, komkommmer, appels, smeerkaas en nog wat vleeswaar. Daarbij een fles citroenlimonade en natuurlijk onze picknickset. Helaas begon het te betrekken toen we daar zaten, maar het bleef droog en dat was het belangrijkst. Het wordt bijna saai (hihi) maar ook hier was het uitzicht weer sprookjesachtig.



De kinderen hadden ondertussen een stok gevonden die volgens hun erg op een paard leek dus daar werd paardje mee gespeeld. Prachtig hoor met z´n tweetjes de weg afhobbelen op een stok :) Daar wordt een mens vrolijk van.
Een stukje verderop zijn we het bospad weer opgegaan. Echt zo´n paadje waar niet heel veel mensen komen, maar wat erg leuk is om te lopen. En daar kwamen we de mooiste paddestoel tegen van alle die we al gezien hadden. De enige echt van kabouter spillebeen (kijk maar hij is stuk):


Rustig aan zijn we weer naar de lift gelopen. Ten eerste was er onderweg natuurlijk veel te veel te zien en ten tweede zijn Paul en ik allebei nogal grieperig dus we konden ook niet zo hard.

Thuisgekomen zijn de twee zieke oudelui maar even op bed gaan liggen terwijl de kinderen buiten gingen spelen. Toen heeft Sabine Joris eens echt goed leren fietsen! Wij hebben het al heel vaak geprobeerd, maar hij durfde steeds niet.
Maar ja, als zijn zus het zegt...... Als je op de link hieronder klikt, kun je een filmpje bekijken.



Wij natuurlijk supertrots op onze grote jongen. Durft eindelijk op z´n fiets bij het huis te rijden. Op de straat mogen ze hier sowieso niet fietsen zonder fietsbewijs, maar hier voor het huis is natuurlijk al heel wat.

Vandaag vroeg naar bed, want het lijf wil niet meer.