18 maart 2006

Daar ik even geen passende titel weet, gewoon maar de datum van vandaag.

Vanochtend mochten we uitslapen, want het is lekker weekend. Nou, je raadt het al, de kinderen waren om 7 uur al lang en breed wakker. Niet alleen die van ons (die maken gelukkig niet al teveel geluid ´s ochtends) maar ook de buurkinderen. En Linda was in een heel goed humeur dus die liep knalhard liedjes te brullen.
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARGH!!! Wij waren niet blij, snif.

Om iets over 8 m´n lijf maar weer eens uit bed getrokken. Per slot van rekening moest ik om 9 uur weer op de camping zijn.
Dat heb ik zo ongeveer op de seconde gered, want het ging allemaal niet zo heel snel. Natuurlijk al meteen weer klanten. Ik had m´n jas nog niet eens uit.
Na iets van een kwartier bleek ook Christoph op de camping te zijn, want die kwam ineens langswaaien.
Ik zou eigenlijk om tien uur sluiten, behalve als het ineens druk werd. En geloof het of niet, om 2 minuten voor tien bleek ineens dat er mensen met een jaarplaats zonder stroom zaten. Dus daar wezen helpen om een oplossing te zoeken. Uiteindelijk hebben ze het zelf op kunnen lossen. De kabel bleek van de stekker afgetrokken te zijn (daar komt weer het verhaal van de te zware sneeuwmassa) en met veel zoeken en gedoe waren kabel en stekker weer bij mekaar gezocht en in mekaar gezet. Toen hadden ze gelukkig weer stroom.
Ondertussen was er ook een andere vaste kampeerder met last van gaslucht. Daar bleek een gasleiding gescheurd dus dat moest door Ton en Christoph gerepareerd worden.
Omdat ik daar toch niet kon helpen, ben ik om iets voor elf naar huis gegaan.
Daar met Paul besloten dat we met de kids bij de Mc Donalds zouden gaan eten. We moesten toch naar Wörgl en we hadden er na gisteren ook nog steeds zin in ;-)

Thuisgekomen moest Paul snel door naar een klant, ik ben de was gaan doen en de kinderen gingen lekker spelen.
Paul was al vrij snel terug en toen zijn we samen naar Kitzbühel gereden, want daar had Paul een goedkope satelliet receiver gezien die hij graag wilde hebben. Die van ons (nou ja, van de huisbaas) is naar z´n grootje en we willen toch graag ietsje meer zien dan alleen ORF 1 en 2.
Thuisgekomen met Anita buiten gezeten onder het genot van een glaasje. Daarna ben ik met de kinderen naar de camping gelopen.
Ik had Christoph beloofd dat ik om 4 uur even een kijkje zou gaan nemen om te zien of het erg druk is. Het is nu eenmaal weekend dus in verband met de service werk ik dan een ietsje langer. Eerst bij wat mensen de stroomstand afgelezen, even staan praten en daarna bij de volgende praten. Toen was het tegen half vijf en ben ik naar het buro gegaan omdat ik hoorde dat er al mensen hadden staan kijken of het buro al bezet was.
Ik was er inderdaad nog niet of de eersten stonden alweer voor de deur met, voor de verandering, een elektriciteitsprobleem. Deze mensen een kabelhaspel uitgeleend, want hun stroomkabel had ergens sluiting en onder deze bergen sneeuw is dat niet te vinden. Verder veel gewone werkzaamheden, nog even een briefje bij mensen in de tent gehangen om ze te vragen hun gasten aan te komen melden (tja, we zien een hoop) en nog even gezellig gepraat met 1 van de gasten. Ik had het al eerder gehoord, maar de camping in Ellmau gaat verbouwd worden, er komen daar bungalowhuisjes. Dat betekent dat de campinggasten daar of een huisje moeten kopen of weg moeten. Nu hoorde ik vandaag dat er waarschijnlijk een stuk of 10 kampeerders uit Ellmau graag naar Brixen willen komen! Hartstikke leuk.
Aan het eind van de dag Christoph nog even gebeld om wat door te spreken en meteen het goede nieuws verteld. Helaas zijn de mensen nog niet bij mij in het buro geweest, maar ik hoop ze snel te ontmoeten zodat ik ze aan een plaatsje kan helpen.

Thuis lekker een broodje gegeten en nu draaien de wasmachine en de droger alweer.
Sabine ligt lekker te lezen op de bank en Joris is mondharmonica aan het spelen. De elpee België van Het Goede Doel ligt op de pick up en Paul gaat zo richting een klant.

Het was weer een fijn dagje vandaag.

klapperpistool en ballonnen

Vanochtend heeft Paul samen met Anita Joris naar school gebracht en ik ben met Sabine met de auto naar haar school gereden.
Ik moest namelijk om 8 uur beginnen en om 10 uur door naar de sportschool, dus dan is de auto voor mij :-)

Weer begonnen met het rondje over de camping en daarbij een nieuwe gast ontdekt op de wei. Die waren gisteravond aangekomen en waren door een vriendelijke campinggast naar de wei geloodst. In het donker zijn de camperplaatsen wat lastiger te vinden dus dat was voor ons ook geen enkel probleem.
Er was lekker wat aanloop dus voordat ik het wist wat het alweer tien uur. Snel in de auto gesprongen en naar de sportschool gesjeesd. Daar een goed kwartier opgewarmd, vervolgens een 35 minuten krachttraining en toen een uur duurtraining. Voordat ik het doorhad was het alweer kwart over twaalf, dus snel richting huis.
Daar een broodje gegeten en toen was ik lui. Dus even op bed gaan liggen en toen ging het licht uit. Om 3 uur werd ik wakker van een huilende Joris, dus snel uit bed en de kinderen weer bij mekaar geveegd want oma zou komen.
Met de kids en oma Gonnie naar mevrouw Payrleitner gegaan. Ze doekt haar winkeltje op, wat een ontzettende verarming is voor het dorp, maar ja, ze wil graag van haar pensioen gaan genieten en heeft geen opvolger voor de zaak.

Daar heeft Sabine allerlei prachtige ballonnen gekregen en Joris een echt klapperpistool. Tja, dat vond mamma zelf vroeger ook altijd zo mooi, dus nu de kans er was heb ik de kinderen eens fijn kunnen verwennen. Als je bedenkt dat er op alles 50% korting was, dan heeft het me gelukkig geen kapitalen gekost (maar goedkoop is ook anders).

Toen nog even langs de Billa om avondeten voor bij opa en oma (de kinders mochten daar weer blijven eten) en toen naar de camping. Het was ondertussen alweer kwart voor vijf dus ik ben alvast aan de slag gegaan. Dat was ook weer goed, want om vijf uur stond er alweer van alles voor het buro.
Christoph bleek ook nog op de camping te zijn geweest en had mensen geholpen met het aansluiten op 16 ampère. Hij kwam ook nog heel even langs, maar het buro stond toen vol met mensen dus meer dan: alles hier oké, hebben we mekaar niet kunnen zeggen.

Om 6 uur was Paul nog bij een klant bezig dus ik ben naar huis gelopen. Om half zeven was Paul ook weer van de partij en zijn we heel stiekem naar de McDonalds gereden om daar een hapje te eten. Tja, dat mogen de kids natuurlijk niet horen, want anders worden ze jaloers.
Toen naar opa en oma gereden om de kinderen op te halen en daar hoorden we dat Anouk Schreuder (van die voetballer) is overleden. Een vriend van Paul is heel goede vrienden met die familie dus we kenden het verhaal en dan schrik je toch weer. Heel mooi om te zien dat het hele voetbalstadion een minuut stilte in acht nam.

Daarna snel naar huis, want het was ondertussen alweer kwart voor negen en de kinderen snel naar bed gedirigeerd.
Nog even wat relaxen en toch een klein beetje op tijd naar bed. Morgen is het per slot van rekening gewoon weer een werkdag voor me.

Kreun

Gisteravond tegen een uur of kwart voor twaalf gaan slapen. Op zich natuurlijk geen probleem want ik hoefde vanochtend toch niet te werken, en dan hoef je je toch iets minder te haasten.
Helaas was het vanaf kwart over 1 bal. Joris zo ziek als een hondje. Hij moest overgeven en was flink aan de diarree dus Petra stond midden in de nacht van alles te verschonen, te dweilen en een was te doen.
Dit hield aan tot een uur of 6, toen hebben we nog heel even kunnen slapen want om kwart voor zeven ging de wekker natuurlijk weer.
Natuurlijk was Joris ook nog steeds niet lekker dus die ging niet naar school. En dat bleek goed te zijn, want even later begon het feest weer opnieuw.

Tegen een uur of elf had hij ineens weer zin in eten. Heeft z´n bordje leeggegeten en is toen uitgeput naar bed gegaan. Hij ligt nog steeds lekker te slapen.

Zelf heb ik vanochtend al heel wat was weggewerkt, bedden verschoond, de keuken voor een deel uitgemest en de papierzooi in de huiskamer voor het grootste deel uitgezocht.
Ook ik ben erg moe en om half twaalf ook even gaan liggen. Om half 1 er maar weer uitgekomen, de slaap wilde niet erg lukken en m´n lijf vond dat ik wel weer verder kon. Paul had ondertussen fijn semmeltjes gehaald zodat ik lekker een broodje eiersalade kon eten, nu een kopje thee en de volgende was zit ook alweer in de machine.
Fijn dat ik vandaag vrij heb. Die twee uurtjes zijn weliswaar niet zoveel, maar wel vermoeiend genoeg als je al zo suf bent.

Deze blog wordt eventueel vanavond vervolgd....

Zo, daar is dan het vervolg. Vandaag de hele dag stug doorgegaan met het wegwerken van de puinhopen in huis. De badkamer ook maar eens leeggetrokken en met de stoomreiniger schoongemaakt en ook op dit moment (20.00 uur) staan er weer een was en droog te draaien.
Daarnet het strijkje weggewerkt en we hebben ook weer alle vier de kids op bed. Elke dinsdag en donderdag leggen we Linda en Lydia op bed want dan heeft Anita school. Ze doet een cursus bedrijfs engels en dat is natuurlijk in Innsbruck.
Om half vijf vertrekt ze en om half tien is ze weer terug. Als je bedenkt dat ze maar iets van 2 uur les heeft, dan is dat een ellendig lange reistijd. Maar goed, ze heeft het ervoor over en wij vinden het niet erg om op de meiden te passen.

Deze avond maar eens lekker iets nederlands gegeten. Gekookte aardappels, bloemkool en kerriesaus, met daarbij een stuk vlees. Linda was ook zeer over de kerriesaus te spreken alhoewel ze het soms een beetje pittig vond (tja, ik gebruik altijd vers gemalen peper en dat wil nog wel eens grote stukjes geven).
Tijdens het koken werd ik ook alweer door mijn grote vriend C. gebeld. Dat ik morgen weer vroeger mag beginnen om de kentekens te controleren :-) Hij weet ook gewoon dat ik er een hekel aan heb, zou je zeggen..... Ach, ik wen er wel aan hoor.

Paul is een goed kwartier terug vertrokken naar de fotoclub. Ze gaan het vandaag hebben over het overzetten van dia´s naar een fotoprogramma als ik het goed heb begrepen. Paul is er in ieder geval erg enthousiast over en doet zo natuurlijk ook een hoop kennissen op in het dorp. Ik hoop dat ik ook een clubje kan vinden dat ik interessant vind hierzo. Maar goed, dat merken we vanzelf wel, ik ben nu eenmaal niet zo´n clubjes mens dus voor mij is het ook altijd wat moeilijk met dat soort zaken. Ik ben voorlopig in ieder geval erg nieuwsgierig naar hoe Paul het vanavond heeft.

Sportschool

Vanochtend eerst even een uurtje op de camping aan de slag.
Eerst weer het karton uitruimen (er lag weer van alles dat niet in de kartonopslag hoorde zullen we maar zeggen) en daarna door naar de sportschool!
Mensen, wat viel dat toch weer tegen zeg. Ik moet eigenlijk gewoon weer helemaal opnieuw beginnen. Een aantal oefeningen ben ik maar met 2 series begonnen, juist omdat ik al zolang dat soort dingen niet meer had gedaan en om nu met giga spierpijn te gaan zitten...., mij niet gezien.

Tegen half 1 het huis weer binnen gerold en lekker aan de pizza die Paul in de oven had geschoven.
Toen nog even wat bijgekomen, lekker in bad gerold, de afwasmachine uitgeruimd en voor we het wisten was het alweer tijd om naar de vrouwenarts te gaan voor controle. Daar was alles gelukkig prima in orde, geen nare uitslag van het uitstrijkje, pfff. Weer een flinke berg euro´s lichter, maar 2 flessen badolie en een fles lichaamsolie (hoe noem je dat eigenlijk in NL?) rijker ging ik weer naar huis.
Thuisgekomen nog maar even een sms-je naar Christoph gestuurd of ik nog naar de camping moest komen vanmiddag en daarop kreeg ik de vraag: heb je tijd dan?
Ach, voor dat uurtje, dat lukt me natuurlijk wel.
Paul en Joris hebben me om vijf uur naar de camping gebracht, waar ik meteen weer allemaal fans voor de deur had staan. Erg leuk, ze snel allemaal van de door hun gevraagde informatie en spullen voorzien en daarna naar de vuilcontainers om de plasticcontainer en de blikcontainer weer op hun plek te zetten.
Dat was makkelijker gezegd dan gedaan en gelukkig kwam een heel aardige campinggast, meneer Olyhoek mij daarbij helpen. Samen even flink lopen sjorren en met wat scheppen met z´n sneeuwschep stonden de beide containers weer heel aardig op hun plekje.
Nog wat zaakjes op het buro bijgewerkt, de wasmachines en drogers weer van hun munten ontdaan en nog even een spelletje gespeeld en het was alweer zes uur.

Joris en Paul stonden toen weer voor de deur en in volle vaart naar huis gereden om daar een broodje te eten. Joris in bed gemikt, want die was total loss, vervolgens weer snel in de kleren om naar cursus te gaan. Paul was bezig met een klant telefonisch te woord te staan en hij moest ook nog naar een andere klant toe deze avond. Sabine kwam ondertussen ook thuis bij Sabrina vandaan en verder weet ik het ff niet, want toen ben ik naar Kitzbühel gescheurd.
Daar waren we deze avond maar met z´n vijven dus allemaal lekker veel aandacht gehad.

Om iets voor half tien was ik weer thuis en was Paul lekker bezig achter z´n laptopje. Nog even wat gedronken en een handje chipjes genomen.
Nu nog even relaxen en morgen......morgen schijn ik een vrije dag te hebben! Hopelijk ben ik dit keer niet ziek...

Kentekens controleren, het blijft m´n hobby niet

Maar vanochtend daardoor wel weer een uurtje extra werk kunnen schrijven en dat is wel lekker. De komende tijd gaan we echt laagseizoen tijden draaien. Vanaf morgen alleen nog van 9.00 tot 10.00 uur en van 17.00 tot 18.00 uur. En zoals je wel begrijpt loopt dat niet echt op.
Ook wel weer lekker hoor, het huishouden weer op de rails krijgen, ik kan weer naar de sportschool (weliswaar een uur later dan normaal, maar toch) en ik kan me weer eens gaan verdiepen in het werk voor computer total. Kijken of ik Paul nog een beetje tot steun kan zijn en de achterstallige administratie wegwerken.
Ook ligt de grote blauwe envelop er nog en ik moet kijken of ik alle benodigde papieren daarvoor wel binnen heb gekregen en anders achter de hele reutemeteut aan gaan zitten. Klusjes genoeg dus.

En dan binnenkort maar eens kijken of ik de race auto taart die ik aan Joris voor zijn verjaardag had beloofd, kan gaan maken. Omdat ik geen sugarpaste heb, moet ik het allemaal gaan spuiten en dat is toch een stuk meer werk, dus ik heb ook een hoop meer tijd nodig om het mooi te maken.

Verder weinig nieuws van deze kant. Paul heeft de kinderen van Anita weer netjes op tijd te eten gegeven en in bed gemikt en daarna heb ik voor onze maaltijd gezorgd. Van het kookwater met broodresten van de knödel van tussen de middag heb ik een soort broodsoepje gemaakt en dat ging er met een flinke scheut slagroom prima in.
Ik ga me maar weer eens storten op het zuinig en creatief koken, daar is de laatste weken natuurlijk niets van gekomen en het wordt er weer eens tijd voor.

Vrije dag

Zo zeg, ik heb vandaag een vrije dag. Dus lekker met Anita naar de sportschool!
Helaas dat gaat dus mooi niet door. Petra is ziek :-( Het 1 dags griepje dat de rest van de familie al heeft gehad, slaat nu bij mij toe.
Ik heb dus tot ongeveer half 1 liggen slapen, toen wat gegeten (Paul had weer lekker gekookt) en toen tot een uur of 2 nog wat gelegen. Ineens voelde ik me een stuk beter, dus snel uit bed.
In de hal kwam ik Anita tegen die vroeg of ik ook zin had in een beker glühwein. Nou, ik wel. Dus gezellig samen buiten op de bank in het zonnetje gezeten en glühwein gedronken terwijl de kinderen samen aan het spelen waren.
Tegen kwart over drie kwam Sabine zeggen dat ze eigenlijk wel zin had om samen wat te gaan doen, dus we zijn samen gaan wandelen.
We wilden eigenlijk richting Westendorf, maar wegens de tunnelbouw was de leuke weg afgesloten dus hebben we besloten om de Kandleralm dan maar een stuk te beklimmen. Nu is dat makkelijker gezegd dan gedaan dus we zijn niet ontzettend hoog gekomen, maar leuk was het wel.

Op de terugweg nog even langs de camping om oma haar muts terug te brengen en een beker warme choco met slagroom bij het campingrestaurant te drinken.
Toen nog heel even langs het buro om Christoph te plagen, maar vooral om even te kijken waar een bepaalde campinggast stond. Ik had via via foto´s voor een kennis van haar gekregen en ik moest weten waar ik die naartoe moet sturen. Ze was in ieder geval erg blij dat ik het haar kwam vertellen en ik krijg morgen het emailadres waar ik ze naartoe kan sturen.

Daarna snel naar huis waar we Joris half slapend en verrekkend van de jeuk vonden. Hij heeft een tijdje bij me op schoot gezeten, maar werd daar niet blijer van. Hij had het ook zo koud. Toen kwam ik op het idee om dan maar een bad voor hem te laten vollopen en daarin mijn anti-droge huid badolie te doen.
Flink opgeknapt kwam m´n kleine ventje daar weer uit.
Toen even lekker een broodje gegeten en voor we het wisten was het voor de kinderen alweer tijd om naar bed te gaan.
Zelf had ik naar cursus gemoeten, maar omdat ik de laatste tijd heel erg gevoelig ben voor stemmingen van anderen en dus alles oppik, was ik ook uitgeput en had echt geen puf meer om ook nog eens naar cursus te gaan. Alles bij mekaar een beetje teveel en dat griepje is wel kort, maar redelijk venijnig.

Morgenochtend weer vroeg aan de slag om kentekens op de camping te controleren en daarna zien we wel weer.
Ik heb in ieder geval weer een leuk spel op de pc, Luxor, en dat is ook wel lekker verslavend.
Glaasje rode wijn en een chipje erbij, lekkere muziek aan en Petra vermaakt zich de rest van de avond wel.

Ramen lappen

Vanochtend alweer vroeg wakker. Ik had zo heerlijk geslapen dat ik om 7 uur eigenlijk al niet meer echt moe was. Meteen maar even een sms-je naar Christoph gestuurd of hij even wat voor me wilde controleren, tja die jongen is altijd al vroeg bezig dus dat durf ik best om die tijd.
Om iets voor achten kreeg ik een sms-je terug dat de hele camping alweer geruimd was en of ik zo vriendelijk wilde zijn om alle vlaggen naar beneden te halen. Ze waren allemaal stuk gegaan door de rukwinden van afgelopen nacht (ik heb niets gemerkt, ik sliep....) dus om te voorkomen dat ze volledig naar beneden zouden kletteren deze eerst maar gestreken.

Verder weinig opzienbarends. Er kwamen zich nog 2 mensen melden en natuurlijk weer wat gas- en wasmuntenverkoop. O ja, het meest opzienbarende was dat Christoph zei dat ik morgen maar eens een dagje vrij moet nemen... Dat is maf, ik heb in 6 weken nog geen hele dag vrij gehad dus dat wordt afkicken morgen, hahaha.

Na m´n dienst lekker alleen naar huis gegaan. De kinderen mochten bij oma blijven dus ik had het rijk voor me alleen. Lekker een pizza in de oven geschoven, de tv aan om de formule 1 te zien en m´n huiswerk voor de cursus bij de hand.
Het was een redelijke hoeveelheid huiswerk dus daar ben ik een behoorlijke tijd mee bezig geweest.
Ook nog even snel de droger aangezet en de bovenverdieping stofgezogen. Toen was het alweer vrijwel tijd om naar de camping te gaan.
Omdat Christoph had gevraagd of ik de ramen wilde lappen en ik absoluut geen zin had om dat met een lapje en een emmer water te doen, had ik onze stoomreiniger meegenomen.
Natuurlijk moest ik ook nog een verlengsnoer hebben, dus toen ik om tien voor vier een sms-je kreeg of het allemaal oké was op de camping en of ik nog iets nodig had meteen een berichtje terug gestuurd dat ik een verlengsnoer nodig had om de ramen te kunnen lappen. Moest ik Ton maar even vragen. Nu gaf die geen antwoord, dus ben ik even naar het restaurant gelopen om Anneke te vragen. Die heeft hartstikke lief de sleutels van Ton voor me gehaald zodat ik de kelder even inkon om een snoer te pakken.
Ondertussen was het kwartje gevallen en kreeg ik de vraag waarvoor ik in hemelsnaam een stroomkabel nodig had bij het ramenlappen :-)
Toen heb ik maar even uitgelegd dat ik al had gezegd dat ik geen poetsvrouw ben en dat ik dus niet met een doek de ramen ga lappen, maar dat ik daarvoor, net als mannen altijd doen, een spielzeug had meegenomen en dat ik daarvoor stroom nodig had.
Nu ben ik bijna de volledige 2 uur bezig geweest met de binnenkant van de ramen. Ze waren duidelijk al heeeeeel lang niet meer schoongemaakt, maar wat vooral een crime was, was het afstomen van alle plakbandresten. Pffffff. Nu moet de buitenkant ook nog, maar dat komt een volgende keer wel.
Nog even een vreemd geparkeerde camper gechecked, maar die was al ingeschreven dus geen enkel probleem en toen lekker met Paul en kids richting huis gelopen.
Het was vandaag mooi weer geweest en dus ook behoorlijk fris (er staat een gemeen windje) daarom hebben we flink doorgelopen.
Paul en de kinderen hebben nog grote sneeuwbrokken in de beek staan gooien, wat resulteerde in gaten in het ijslaagje dat erop ligt. Grote pret natuurlijk.

Voor we het wisten was het alweer half acht en moesten de kinderen naar bed. Nu nog even een beetje lui computeren en dan zien we wel weer. Morgen is er weer een (vrije) dag!