oude auto´s

Vandaag na het werk met z´n allen met de trein naar Kitzbühel afgereisd. Daar hebben ze namelijk oldtimers in de rondte rijden en die wilden wij graag zien.
Altijd leuk zo met de trein en zeker als we zien hoeveel korting wij eigenlijk krijgen met onze voordeelkaart. Dat is een stukkie meer dan 40% kan ik vertellen.

Weer erg leuke oude auto´s gezien die door Paul en Yvette op de gevoelige plaat zijn vastgelegd. Op dit moment nog niet in mijn bezit dus ik kan ze nog niet op m´n blogje zetten.
Daarna gezellig wat gedronken in een ierse pub in Kitz. Hartstikke leuke tent, daar gaan we zeker nog een keer heen.

Toen moesten we nog naar de show van de oude brandweerauto´s bij het tennisstadion. Erg genoten en geluk gehad met het weer.
Nog even snel broodjes gehaald bij de spar en toen snel naar het station gelopen om te zorgen dat we de trein haalden. Anders hadden we een uur moeten wachten en daar hadden we niet zoveel zin in.

Thuisgekomen even wat gedronken en toen door naar de camping om opa en oma alvast gedag te zeggen, want die gaan morgen weer naar huis.
Ook onze vrienden kwamen nog even langs om de nieuwe caravan te bewonderen en gedag te zeggen. Tja, ze horen nu eenmaal toch een beetje bij de familie.
Ook weer opgebeld door Christoph met de vraag of ik morgen even kentekens wil controleren. Hij heeft het idee dat er weer het een en ander staat dat zich niet heeft aangemeld. Zal wat worden, want volgens mij is morgenochtend weer vrijwel iedereen verdwenen. En ik zal vast wel moe zijn, want we gaan bij het feest bij het voetbalveld kijken en daar moet natuurlijk wat gedronken worden.

Ondanks het niet zo heel mooie weer (er is toch weer aardig wat vocht naar beneden gekomen) een erg leuke dag gehad en we hopen dat we morgen weer zo´n leuke dag hebben. Als het een beetje meezit, gaan we met de gondel want Bram heeft daar nog nooit ingezeten en dat moet natuurlijk als het even kan gebeuren. Kan hij dat in NL weer mooi op school vertellen.

pepermunt en meer

Om kwart voor acht stonden Yvette en Bram voor de deur, want Bram mocht mee met Joris naar school. Juf Petra was er en die vond het geen enkel probleem dat Bram ook kwam. Ondanks het feit dat Bram natuurlijk geen woord verstond, heeft hij toch een leuke ochtend gehad. Joris schijnt heel wat voor hem vertaald te hebben, dus dat scheelt en hij had ook het geluk dat Filip jarig was, dus er werd fijn getrakteerd.

Ik had weer een vol uurtje vanochtend en Paul ging nog even bij z´n ouders langs. Daarna zijn we naar het appartement gegaan waar Patrick en Yvette logeren en dat heeft toch wel een erg leuk uitzicht hoor. Paul en Yvette zijn op een bepaald moment samen foto´s gaan maken om te oefenen met de camera.
Toen gezellig met Patrick zitten ouwedeuren en op een bepaald moment haalde hij de voor mij meegebrachte pepermuntjes mee! O o o, wat zijn die DF pepermuntjes toch ontzettend lekker en wat ben ik daar toch wel een beetje verslaafd aan.
Samen met Joris gaat dat toch wel heel snel hoor.

Tegen twaalf uur de kinderen opgehaald en lekker broodjes met frankfurters gegeten.

Omdat we helaas een beetje te oude broodjes hadden gekocht, bleef er veel over. Dus die vanavond meteen verwerkt tot knödel. Daarbij lekker saftfleisch en broccoli. Toe een bak heisse liebe, dus allemaal zo vol als het maar kan na het eten.

Toen het vanmiddag even een beetje droog was, ben ik nog naar de camping geweest om wat foto´s te maken. Helaas weinig spectaculairs, maar hier volgen er een paar:

De bouwput vanaf de voorkant van de camping:


En weer eentje vanaf de achterkant:


En nog een kleine sfeerimpressie (wat een wolken zijn er toch):

Vrienden uit Nederland

Vanochtend wegens veel te laat de kinderen snel met de auto naar school gebracht (wat heerlijk dat ons autootje er weer is zeg). Vervolgens thuis snel een was in de machine gemikt en wat gestreken waarna we weer richting camping gingen.
Ik voor burodienst en Paul om nog even te helpen met het aanspannen van het sneeuwdak van z´n ouders.

Het was KOUD in het buro, 13 graden, brrrrrr. Tja, om deze tijd van het jaar staat de verwarming nu eenmaal niet meer aan, logisch, wie verwacht er nu dat het eind mei, begin juni nog zo koud is als nu. Niemand eigenlijk.
Het was weer vrij druk, vooral doordat ik wat telefoontjes binnenkreeg naar aanleiding van de brieven/aanmaningen die we hebben verstuurd. Om tien uur was ook Paul klaar en zijn we samen naar huis gereden.
Daar ben ik weer even gaan liggen, want door een hele slechte nacht was ik doodop.

Natuurlijk nog gebeld door Christoph die nog een klusje voor me had dat moest gebeuren. Er moesten geplastificeerde ´posters´ gemaakt worden. Eerst een banner-programma gedownload, daar mee zitten spelen. Vervolgens geprint en toen bedenken hoe we dit geplastificeerd konden krijgen. Wat rondgebeld, maar ondertussen ook al bedacht dat we ook wel eens geplastificeerd spul van het sporthotel hadden gekregen. Dus met de receptioniste daar, Tina heet ze, gebeld en besloten dat ik daar even langs zou gaan. Ook heel erg leuk om Tina eens in het echt te zien (vond zij ook), want we kenden mekaar tot nu toe alleen maar van de telefoon. Samen wat lopen vogelen en tot een heel aardig resultaat gekomen.
Daarop vonden wij al dat we samen toch een goed team vormen en ook wel erg goed zijn, dus dat we wel opslag mogen hebben, hahaha.

Toen de zooi snel naar de camping gebracht en daarna weer snel naar huis.
We verwachtten om een uur of zes namelijk onze vrienden uit Nederland! Om vijf uur werd ik gebeld dat ze bij München waren en om iets voor half zeven waren ze er dan. Hartstikke leuk. Eerst even samen wat gedronken en daarna gingen de mannen pizza en spaghetti halen (helaas niet bij onze favoriete italiaan, die gaat morgen pas weer open) en de sleutel van het appartement halen.
Natuuuurlijk moest er bij het appartement eerst een schnaps gedronken worden naar goed oostenrijks gebruik. Om kwart voor acht konden we dan eindelijk gaan eten en dat was maar goed ook, want de kinderen hadden het aardig gehad.
Na het eten hebben we Joris en Sabine snel in bed gemikt en even daarna ging de rest ook naar hun appartement toe, want na zo´n lange reis wil je toch wel even bijkomen.

Er zijn veel mensen die zeer tevreden zijn met de pizza´s van deze italiaan, maar wij zijn er alles behalve enthousiast over.
Allemaal pijn in de buik (teveel vet?), Sabine vond de spaghetti ook niet bepaald om over naar huis te schrijven, dus wij komen er niet meer.

Nu nog even lekker uithangen en dan morgen kijken of Bram gezellig bij Joris naar de Krabbelstube mag. We gaan het gewoon proberen, is natuurlijk hartstikke leuk voor de mannen.

lekker wandelen op de alm

Het weer blijft hier net zo triest als in een groot deel van de rest van Europa helaas. Koud en nat.
Toen ik gisterochtend klaar was met m´n uurtje burodienst begon het ineens te storten en ben ik eerst gezellig een bakkie thee gaan halen bij m´n schoonouders. Na een klein half uurtje was het wat droger en ben ik richting huis gaan lopen, maar bij het buro aangekomen meteen weer naar binnen getrokken door Christoph om nog ff wat door te spreken en daarna weer netjes naar huis gebracht. Toch wel fijn met dit weer, alhoewel ik het ook niet echt erg vind om in de regen te lopen.

Gisteravond had ik genoeg van het binnenzitten en ben ik nadat ik de kinderen op bed had gelegd even lekker alleen gaan wandelen. Paul had hier een klant, dus Paul kon mooi op de kinders letten.
Ik heb een goed uur tussen twee buien in heerlijk gewandeld op de alm, tussen alle bloemen die nu uitbundig staan te bloeien. Oké ik kwam met zeiknatte voeten terug, maar een kniesoor die daar op let. Ik geloof trouwens ook dat de helft van m´n broek erg nat was, maar dat weet ik niet meer zeker, want ik let daar gewoon niet op als ik loop te genieten.

Daarna hebben Paul en ik gepest (kaartspel) en ik vrees dat ik verloren heb, alhoewel ik natuurlijk vele malen beter speel. Maar ja, het geluk is nu eenmaal met de domme......

Vanochtend eerst weer met z´n allen naar de respectievelijke scholen gewandeld. Op de terugweg weer zeiknat geregend, maar daar waren we op voorbereid, dus het was niet zo heel erg.
Toen ik naar het werk moest, was het weer vrijwel droog. Toen heb ik me anderhalf uur prima vermaakt. Het was zodanig druk dat ik een half uurtje extra aan de werktijd heb vastgeplakt.

Tussen de middag besloten Joris en ik dat het weer tijd was om wat foto´s te maken van de werkzaamheden. Het was weer droog en we hadden wel zin om naar buiten te gaan.
Geen bijzondere vooruitgang gezien, maar er is weer wat veranderd sinds de vorige keer.

Op dit moment worden er zo te zien wat aan- en afvoerwegen gemaakt:


En hier vanaf een andere kant gezien:


Vanmiddag was er ook alweer een landmeter actief:


Rij 48, of wat er nog van over is....


Het dunne laagje sneeuw op de berg:

Depeche Mode

Paul heeft hier op zolder een hoop elpees gevonden van Depeche Mode. Jeugdsentiment van de bovenste orde en wat een waanzinnige samenzang is het toch tussen David Gahan en Martin Gore. Blijft kouwe rillingen muziek. En dat voor een hardrocker als ik, haha.

Verder weinig nieuws. Er gebeurt de laatste dagen niet zoveel. Het leven kabbelt door, net als de regen die naar beneden komt.
Paul mocht vanochtend weer naar een klant toe, dat is ook altijd fijn om te weten natuurlijk. Het was een beetje stil op dat gebied de laatste tijd. Niet dat hij niets te doen heeft, integendeel het campingprogramma kost een hoop tijd en hij leert er weer een hoop zaken bij.

Ik heb vanochtend weer een uurtje buro gedraaid en daarna thuis bezig geweest. Rond half twee inkopen gaan doen met de auto van opa en oma (tja die van ons staat nog wel even in de garage), die thuis uitgeladen en vervolgens met de kids naar de camping gereden. Sabine en Joris wilden namelijk zo graag naar opa en oma. Wat ons betreft geen probleem.
Dus die zijn daar heerlijk een spelletje gaan doen met oma.
Paul was hard bezig met het updaten van de beginpagina van Brixnet. Ziet er nu heel mooi uit vind ik. Op een bepaald moment zijn we met z´n tweetjes naar het serverhok gegaan om daar verder te werken, dat gaat toch net ff makkelijker dan in de voortent bij opa en oma.

Tegen vijf uur kwam Christoph nog even bij ons kijken (hij is helemaal niet nieuwsgierig hoor) en daarna gingen we allemaal weer verder.
Opeens hoorde ik het van de lucht storten dus even kijken.
Veel regen en wind en 1 van de vlaggen kwam alweer half naar beneden. Na mijn schreeuw naar Christoph dat de vlaggen naar beneden moesten, kwam Ton ook snel aanhollen. Toen zo snel mogelijk de vlaggen naar beneden gehaald, want er staat wel een caravan onder en die wilden we natuurlijk geen schade laten oplopen. Zeiknat waren we een minuut of 10 later, maar de vlaggen waren beneden.
Paul had ondertussen het werk af en ging naar opa en oma. Ik volgde vrij snel daarna (moest nog even wat in het buro mikken) en werd onderweg naar opa en oma nog door Christoph van m´n sokken gereden (letterlijk), hij had zin om over me heen te rijden zei hij, zucht............... vermoeiend zo´n chef.
De kinderen wilden ondertussen naar huis en oma was zo lief om ons te brengen.

Thuis gekomen geen zin in brood, dus lekker twee pizza´s de oven in geschoven en met abrikozen als toetje hadden wij ons buikje weer warm en vol.

Op dit moment drupt het nog wat van de lucht en is Paul even gaan fietsen, hij had geen zin meer om binnen te zitten, waar ik me iets bij kan voorstellen.
Ik vermaak me hier verder wel, er staat alweer een was achter me te drogen en er moet nog het een en ander gevouwen en gestreken worden, dus dat komt ook nog wel goed.
Eigenlijk moet er ook nog een pan soep op, want we willen morgen tussen de middag gröstl eten en dat gaat met draadjesvlees. Dat moet dan natuurlijk al wel een paar uur hebben staan trekken voordat het goed is voor zo´n gerecht.

Heb ik al eens verteld dat ik zo waanzinnig blij ben met de beslissing die we hebben genomen om hiernaar toe te gaan? Ik weet het wel zeker! En mensen, ik blijf er blij mee, ook al is het weer op dit moment bescheten.

Kennen jullie: Everything counts, van Depeche Mode?
Daar zit ik nu naar te luisteren en ik blijf het goed vinden.