Zo is het rustig, zo krijg je een telefoontje...

Gisteren was eigenlijk een relatief rustige dag. Wel continu rustig bezig geweest (ff geen zin om naar de camping te rijden om foto´s van de bouw te maken), maar geen stress of iets wat er op lijkt. We hadden ons al voorbereid op een lekker weekend met z´n viertjes toen rond half zes de telefoon ging.
Nederland aan de lijn: Paul, we hebben hier een noodgeval, het systeem waar jij toen dat probleem van hebt opgelost, werkt weer niet en maandag moeten er weer een hoop mensen mee aan de slag. Kun je NU komen! Uhhhhh, jeetje, dat is een overval zeg. Even nadenken, agenda nakijken enzo.
Goed, half uur later teruggebeld dat hij eraan komt en een treinkaartje geregeld.
Ik ben toen met de kinderen naar Wörgl gereden om het kaartje op te halen, want de balie gaat daar om kwart over zeven dicht en de trein ging pas om kwart over negen.
Wij daar snel bij de Mc Donalds (goh wat vonden de kids dat erg) wat te eten gehaald en toen weer snel naar huis waar Paul ondertussen en lijstje voor mij had gemaakt met de klanten waar dit weekend nog langsgegaan moet worden.
Tja, dat gaat toch door en het meeste kan ik zelf doen dus dat scheelt weer.
Nog even snel wat doorgepraat, de kinderen in bed gestopt, natuurlijk nog een flinke knuffel van pappa gekregen en om half negen zijn we richting Wörgl vertrokken.
Paul daar afgezet en weer snel teruggereden.

Paul is vanochtend om acht uur geradbraakt in Heerlen gearriveerd (hij had slecht geslapen) en ik ben een pc af gaan leveren bij een klant. Daar zou Paul het een en ander van nakijken en daar heeft hij gewoon even tijd voor nodig en om die pc nu hier te laten staan terwijl die mensen dan niet door kunnen werken, dat kan niet.
Die daar weer netjes aangesloten en toen met de kinderen naar de camping. Die wilden graag bij opa en oma spelen, maar die waren alweer weg om te skiën.
Zelf moest ik nog langs het buro om daar een monitor en draadloze muis/toetsenbord combi af te leveren. Eigenlijk had ik die ook willen aansluiten, maar vanwege het feit dat er een aantal mensen naar huis gaan vandaag, was daar geen tijd voor. Dat wordt dan maandagochtend vroeg. Vrije dag voor de kinderen dus eigenlijk wil ik daar nog wat mee gaan doen op maandag, alhoewel ik ´s middags ook nog een afspraak heb staan om bij iemand het internet aan te sluiten.

Verder hebben we hier een flinke verstopping. Ik krijg m´n spoelwater in de keuken niet meer weg en ook in de badkamer wil het niet helemaal lekker weglopen, dus ergens onderin zit iets flink in de weg.
We hebben gisteravond samen nog geprobeerd om er wat uit te pulken met zo´n draaigevaldingsbums (weet niet hoe dat heet hoor) en daar kwam van die zwarte drab vol met haren touwtjes en weet ik wat voor troep uit. Nu ben ik niet vies uitgevallen dus dat draaistaal weer netjes schoongepulkt, maar echt goed lukken wilde het niet. Dus daarvoor vanochtend weer snel langs Bucher Christian om een afspraak te maken en gelukkig had hij om 13.00 uur nog een gaatje. Want om nu t/m dinsdag met de afwas enzo te blijven zitten, vind ik toch een ietsje pietsje minder.

Daarnet de keuken weer zover uitgeruimd dat Christian er straks makkelijk bij kan en nu dan maar even in het bovenhuis met de hand gaan afwassen....bleeegh. Het zal toch moeten gebeuren en hopelijk heb ik daar nog net genoeg plek om het waswater weg te krijgen.
Nou ja, gelukkig is het niet de wc...

Zoals altijd wat later

Zoals we ondertussen wel gewend zijn hier in Oostenrijk, begint het allemaal net een ietsje later dan toegezegd.
In plaats van gisteren, is de graafmachine vanochtend begonnen. Ik trof hem toen hij een half uur tot 3 kwartier bezig was.
Het eerste laagje grond is alweer vakkundig weggeschoven en als het in dit tempo doorgaat, zal vanmiddag waarschijnlijk ongeveer de helft van het stuk grond gedaan zijn.






Ik ben erg benieuwd te zien hoe het verder gaat, het is toch een aardig project.

Sabine gaat vandaag met school skiën. Ze heeft er helemaal geen zin in omdat ze gewoon niet goed kan skiën (in vergelijking met veel van haar klasgenoten) en dan is er natuurlijk niet zo veel aan. Vooral omdat ze dit jaar bijna niet op de lange latten heeft gestaan, is het natuurlijk extra moeilijk.
Nou ja, ze zal zich er vast wel weer doorheen slaan. En voor vanmiddag ligt er nog niet al teveel huiswerk, omdat we gisteren samen heel hard hebben gewerkt om zoveel mogelijk af te krijgen.
Ze was gisteren alweer helemaal in paniek, want ze wist me bij hoog en laag te vertellen dat de leraar ze niet had geleerd hoe ze honderdtallen van mekaar af moet trekken. 981-306 en hup..... volledig in de stress toen ik zei dat 1-6 echt geen 7 is. En de leraar had gezegd dat ze moesten optellen om aan de uitkomst te komen, jank jank. Dus ik weer heel rustig uitgelegd hoe ze het wel moest doen en waarom blablabla. Puntje bij paaltje: ze snapt nu hoe ze het moet doen en vindt het zelfs leuk. Zelf vraag ik me af of de leraar het echt niet heeft uitgelegd of dat het in haar hoofd gewoon weer heel anders is aangekomen. Dat is bij Sabine altijd een grote vraag.

Na anderhalf uur huiswerk maken, mocht ze van me ophouden en zijn we nog lekker naar buiten gegaan. Ook om half 5 schijnt het zonnetje per slot van rekening nog en de rest van het huiswerk doen we vanmiddag wel. De leraar had weer een giga hoeveelheid opgegeven. Hij is echt bang dat die kinderen niets te doen hebben volgens mij.
Ik vraag me eerlijk gezegd af hoe kinderen het doen die naast muziekles en kookles ook nog 1 of 2 sporten doen. Die hebben volgens mij nooit tijd om buiten te spelen. Of Sabine haar leraar moet inderdaad zoveel meer huiswerk geven dan de andere leraren, dan kan ik me er ook nog iets bij voorstellen.

Verder hebben de kinderen nog even lekker mario bros tegen mekaar gespeeld op de Nintendo en zijn heerlijk samen in 1 bed gaan slapen. Is een prachtig gezicht: Sabine aan de ene kant, Joris aan de andere kant van het bed. Jammergenoeg niet op een foto te vangen. Ben altijd blij dat onze kinders het zo goed met mekaar kunnen vinden, het kan per slot van rekening ook heel anders.

Ik heb gisteravond nog wat vertaalwerk zitten doen, wel even moeten zoeken hoe of wat, want ik moest ineens verwijzingen en tekstvelden in gaan voeren en dat had ik nog nooit gedaan en natuurlijk ook nog nooit uitleg over gekregen. Maar dan merk je gewoon weer dat ik veel ervaring met dat soort dingen heb, want ik had het eigenlijk binnen een paar tellen gevonden. Dan ben ik toch altijd weer een beetje trots op mij! (tja als niemand anders het zegt......)

Verder geen bijzondere dingen gebeurd dus hier houden we het maar weer even bij voor vandaag.
Of ik moet natuurlijk met camera bij de hand weer mensen tegenkomen die graag op de foto willen :)

Ontmoetingen

Vanmiddag nog even naar Gasthof Nieding gereden om een fotoserie te maken. Per slot van rekening moet de taart flink voorbereid worden. Het gaat een flink project worden, dat is zeker, maar wel superleuk.

Natuurlijk moesten we nog even gaan zitten om een glaasje te drinken en daar bleken bekenden van ons op het terras te zitten. 6 stuks campinggasten om precies te zijn en de stationschef van Brixen kwam even later ook langs fietsen (letterlijk).
Joris moest even een foto maken van een deel van de bekenden, dus bij deze staan jullie nu op mijn logje (zoals beloofd).

foto´s

Zoals beloofd hier dan wat foto´s. Door het fantastische weer, maar vanaf 1 kant de tunnelbouw kunnen fotograferen, want met de zon op je lens zie je zo weinig :)

Genomen vanaf de achterkant van de camping, waar al een heel stuk zodanig is dichtgegooid dat het alweer op een stuk land begint te lijken. Weer eens wat anders dan een bouwput...








Dan ook alvast een paar foto´s van het begin van de bouw van het Feriendorf.
Gisteren was er alleen nog te zien dat het gras er mooi kort gemaaid is:




Vanochtend was het stuk al afgepaald:




Vandaag zouden ook de eerste graafmachines al moeten komen, dus ik ben benieuwd naar de vorderingen morgenochtend.

weer veel gebeurd

in de laatste dagen. Vooral een hoop dingen die zodanig privé zijn dat ik ze niet op de log ga zetten, maar waardoor ik niet aan loggen ben toegekomen :)

Vrijdag was in ieder geval een relatief rustige dag voor ons. Paul hoefde geen apres ski meer te draaien en de kinderen gingen in de loop van de middag naar opa en oma. Kinderen mochten daar gezellig een nachtje overblijven, wat ze natuurlijk fantastisch vonden. Zaterdag wilden ze ook alweer blijven slapen, maar opa en oma vinden dat natuurlijk niet altijd goed (het blijft toch een beetje krap in een caravan).
Wij moesten zelf vrijdagavond eerst langs een klant in Wörgl, toen daar in een restaurant gaan eten. De Tiroler uhhhhh, stik hoe heet het nu ook alweer. Ligt in ieder geval aan de doorgaande straat en moet een van de beste restaurants daar zijn.
Ik vond het in ieder geval goed eten. Had een trio genomen van spinatknödel (zo´n broodbal met spinazie), kaspressknödel(brood met kaas door mekaar gekneed en gekookt) en schlusskrapfen (zo´n envelopje ook weer gevuld met kaas). Daarbij een lekkere salade en ik zat wel weer vol.
Paul had een boeuf bourguignon genomen. Was wel lekker, maar de prijs was enigszins aan de hoge kant voor de hoeveelheid die hij daarvoor voorgeschoteld kreeg. Wel erg gezellig weer met z´n tweetjes moet ik zeggen.
Daarna nog langs de papalapub, waar we een heel gezellig avondje hebben gehad. Toen langs tresor om nog even een tosti te eten (tja we hadden weer honger) en even wat te kletsen.
Volgende ochtend was ik alweer om 9 uur op de camping om de kinderen op te halen, want opa en oma wilden graag op tijd gaan skiën. Een gezellig zaterdag met z´n viertjes gehad. Paul had maar een halve dag werk staan, dus we hadden fijn tijd voor mekaar.
Zaterdagavond had ik met iemand afgesproken, dus zaten we weer in de pub. Daar erg gelachen met een nederlander die liep op te scheppen dat hij de spijker er wel in 2 keer had ingeslagen. Nou, daar was niets meer van te merken zullen we maar zeggen :)
Heel gezellig zitten kletsen met Charlotte en gek gedaan, gelachen, gedanst en genagelt met mijn knuffelvriendje Andi. Andi zei op een bepaald moment nog tegen me: Petra, ik vind het met jou altijd zo gezellig, je bent zo lekker gek :)
Kijk, dat vind ik van Andi nu ook, haha.

Verder staat onze agenda voor de komende tijd alweer aardig in het teken van feesten.
8 april moeten we naar het Feuerwehrball en 21 april naar het Jungbauernball. Het feestseizoen gaat weer beginnen!

Zondag heeft Paul eerst weer gewerkt en daarna zijn we met z´n allen de berg opgereden naar Gasthof Nieding. Eindelijk eens tijd om daar een hapje te gaan eten.
We waren ook nog niet gearriveerd toen we al werden geroepen: Heee familie Leyten, zijn jullie er eindelijk! Dat was Hanna die uit het keukenraam stond te loeren wie er aankwamen :) Natuurlijk moesten we de keuken inkomen om een glaasje te drinken, gelukkig hielden we het er bij 1, meer hadden we geen van tweeën zin in. Helaas vergeten om het fototoestel mee te nemen. Dat moet eigenlijk wel, want ik heb afgesproken dat ik op 15 juni een taart klaar heb van het Gasthof. Een van de broers (ze zijn met 7 kinderen) wordt dan 40 (een rond getal dus feest) en daar wilden ze graag iets origineels voor hebben. En ik vind het wel een uitdaging om eens een keer een heel Gasthof na te maken. Ik kan al het een en ander aan voorwerk doen, want ze willen broerlief er als poppetje bij hebben en er moet persé een koe komen.
Verder heb ik al gezien dat er het een en ander aan schoorstenen en pijpen op het dak zit en zo´n dakklok. Allemaal redelijk arbeidsintensief, dus fijn om vooraf te kunnen maken. Dat gaat echt een flink project worden, heb er zin in. Maar goed, binnenkort dus nog een keer langs om foto´s te maken en enigszins uit te meten. Ik moet maar eens aan Katharina vragen wanneer die broer er niet is, dan kunnen we even rustig praten over hoe en wat.

Toen was het alweer maandag en mocht iedereen weer aan z´n dagelijkse bezigheden. Tja dat moet per slot van rekening ook gebeuren en vinden we ook niet erg hoor.
Na het middageten zijn we heerlijk buiten gaan zitten. Het weer is hier prachtig. Nu schijnt ook alweer de hele dag de zon en gisteren ook heel veel buiten doorgebracht.
Gistermiddag weer met z´n allen naar Wörgl (Paul had geen afspraak dus kon ook een keer gezellig mee) en daar de auto maar weer volgegooid met benzine (scheelt momenteel 8 cent per liter met Brixen) en een berg boodschappen.
Ik ga zodadelijk maar eens kijken wat ik voor eten ga maken, want het is alweer kwart over elf.
Zelf heb ik wel zin in gevulde flappen dus dat zal het dan wel gaan worden denk ik zo. Van gisteren heb ik nog sauerschopf over en wat groenten. Als ik van het vlees gehakt draai, nog wat extra groenten erbij en een salade, dan hebben wij weer wat lekkers.

Morgen komt er weer een logje met foto´s. Dan begint de bouw van het Feriendorf bij de camping en dat vind ik eigenlijk ook wel leuk om bij te houden. Bij de tunnel gebeurd op dit moment niet veel zichtbaars, dus dat worden 1 of 2 foto´s en daar houdt het dan weer mee op.

Tot morgen!