Gescheurde voetband

Donderdag was ik ziek. Zo te merken een buikgriepje opgelopen die ook op m´n maag is geslagen. Niet echt prettig dus vrijwel de hele dag in bed gelegen.

Gisteren gewoon weer uit de veren, vertaalwerk gedaan, rekeningen geschreven met Paul, huishouden weer zo goed en kwaad als het ging bijgehouden.
´s Middags ging Paul weer met wat vrienden boogschieten. Iets voor half 1 heb ik hem bij het trefpunt (café central) afgezet en toen hij om half vijf nog niet thuis was, maar eens een sms gestuurd. Een rondje Bockern duurt normaalgesproken een uur of 2 dus ik begon me een beetje ongerust te maken.
Ging een kwartier later de telefoon. Hoi met mij, we zijn op een baan bij Waidring en ik lig hier in het bos op de grond. Ben door m´n enkel gegaan en kan niet meer verder lopen, dus wacht op de Rettung. Oeps! dat kunnen we niet hebben hoor, we zijn van je mobiliteit afhankelijk.
Een kleine anderhalf uur later mochten we Paul gelukkig weer ophalen vanuit St. Johann. Hij heeft waarschijnlijk een band bovenop z´n voet gescheurd. Mocht kiezen uit gips of een brace en heeft voor het laatste gekozen. Tja, met gips ben je toch behoorlijk immobiel en ook zaken als in bad liggen kun je dan gevoegelijk vergeten.
Als je dan bedenkt dat half september Nederland weer wacht met een opdracht, dan kun je je voorstellen dat we toch graag willen dat Paul zo mobiel mogelijk is.
De brace moet 6 weken om blijven. Wel een flinke tijd, maar ja het moet toch genezen.

Vandaag is Paul alweer gewoon in de auto gesprongen naar een klant, ik hoefde niet te sturen wat ik eigenlijk wel had verwacht.
Verder een rustige dag. Allebei redelijk veel rust genomen. Bij mij is de griep nog niet weg en Paul is nog erg moe van de klap van gisteren. Hij heeft na het verzwikken van z´n voet nog doorgelopen, maar ging even later van de pijn bijna van z´n stokje. Daar wil je lichaam wel op reageren met vermoeidheid.

De kinderen zijn vandaag weer superlief geweest. Sabine is bezig geweest met haar nieuwe passie; zelf kleding maken. Ze heeft voor haar beertje wat in mekaar genaaid met de kindernaaimachine die we van mijn tante Joke hadden gekregen. En voor zichzelf heeft ze een shirtje half aan flarden geknipt en loopt daar nu trots in rond! Oma riep al dat ze veel te koud gekleed is, maar dat kan haar natuurlijk niets schelen. Joris heeft heerlijk het spelletje Worms gespeeld op hun pc en natuurlijk zijn zus bijgestaan (of in de weg lopen, het is maar hoe je het ziet) bij het naaien.
Vanavond mogen de kinderen weer gezellig bij opa en oma slapen, wij hebben met Andi afgesproken dat we mekaar weer bij Tresor ontmoeten en verder zien we wel.

Regen, spelletjes en dromen

Gisteravond begon het met een beetje onweer. Vanaf toen eigenlijk continu buien gehad. De ene met meer, de andere met minder regen.
Ach, die dagen horen erbij. Het enige wat jammer is, is dat dit erg goed is voor de slakken in de tuin en die hoeven we nu toch echt niet hoor. We hebben al een emmer met bier buiten staan en gooien daar elke slak in die we vinden. Buurman Anatol heeft teveel moeite met dieren doden en heeft een heel nest slakken eieren op de composthoop gegooid....... aaaaargh dat betekent nog veel meer van die slijmerds.

Verder vandaag weer wat vertaalwerk gedaan, huishouden en nog wat zaken uitgezocht. Paul is vrijwel de hele dag onderweg geweest, maar kon om 6 uur toch met vrienden Reithä en Nieding Andi (niet mijn vriendje Andi, maar een andere) gaan boogschieten. In de regen, dus drijfnat weer thuis maar dat mag de pret niet drukken.

Vanochtend werden we ook nog gebeld door vriendje Andi met de vraag of we zaterdag voor hem vrij wilden houden, want hij wilde ons wel weer eens zien :) Tja, je moet maar gemist worden, hihi.

En verder ben ik heerlijk aan het dromen over de toekomst. Weet je wat me nou echt leuk lijkt? Mijn eigen camping in Brixen

nieuwe kleren en wat foto´s

Na de gewone dagelijkse bezigheden, even langs de camping voor wat zaken, strijken enz., besloten dat we met z´n allen even naar Wörgl zouden gaan om wat noodzakelijke nieuwe kleding te kopen.
Paul heeft een kast vol t-shirts, maar ze zijn eigenlijk allemaal of te klein, of te oud (en dat is bij ons echt afgedragen) of gebruikt om te klussen. Daarom maar eens naar de M4 (winkelcentrum) gereden om daar wat in te slaan.

Nou, we kunnen er weer eventjes tegen (niet te lang, wij zijn niet zo goed in kleding kopen). Paul heeft wat t-shirts met korte mouwen, wat met lange mouwen en 2 vesten erbij. Ik 2 langmouw-t-shirts en Sabine had voor zichzelf ook nog een shirtje en een vest gevonden. Joris zit nog goed genoeg in de kleding en had dit keer ook geen behoefte om iets te kopen dus die heeft dit keer niets gekregen.

Verder vond ik op de site van Tresor nog wat foto´s met onze koppen erop.

Van links naar rechts: Peter, Paul, Petra, Andi, Martin


Reithä (Christian) en Paul. Niet de meest mooie foto maar de 2 vrienden staan er tenminste eens samen op


Paul geniet nu van de relatieve rust deze dag en is met het mooie weer nog snel even boogschieten. De kinders zijn naar de trafik om stripboeken te kopen en ik ben lekker Rammstein aan het luisteren en ga zo nog even de laatste zaken strijken.

Vervelende buurjongens en meer

Paul was vanochtend alweer vroeg uit de veren en ik een ietsje later.
Paul kon niet meer slapen, want er was vannacht een Joris bij hem in bed gekropen en die lag nogal irritant in de weg. Tja, dan kun je er net zo goed uit gaan.
Ik ben vanochtend eerst met Joris boodschappen gaan doen (en daar besloten dat we vanavond maar een klein bbq-tje moeten doen) en daarna langs de camping om een nieuwe klant aan te sluiten en bij een andere klant een toetsenbord te leen te geven.
Helaas voor het leentoetsenbord zat de cd er niet bij en dan kun je nog weinig, dus vanavond gaan we een nieuwe poging doen.

Toen veel te lang zitten kletsen bij Ans en Piet (was wel heel gezellig, hihi) en tegen 12 uur weer naar huis. Daar bleek de doos tomaatjes voor het avondeten al op te zijn (de boeven), maar gelukkig hadden ze nog wel honger.
Snel eten gemaakt voor de kinders en mezelf en lekker even een spelletje met ze gespeeld.
Daarna ben ik beneden bezig gegaan, is Paul richting klant gegaan en zijn de kinderen heerlijk blijven spelen.
Toen Paul terugkwam, vond hij zijn tennisracket (van grafiet) door midden gemept. Hij heeft daar meteen de buurjongens en vriendjes op aangesproken die het natuurlijk geen van allen gedaan hadden. Daarom doorgegaan naar buurvrouw die er erg boos over was en meteen aanbood dat Paul een nieuw racket moest kopen, haar de rekening moest geven en dat dat van de jongens hun zakgeld afgetrokken zou worden. We vinden al te vaak zaken van ons die kapot zijn en onze kinderen hebben vaak niet eens de kracht om die dingen kapot te maken. En tot nu toe (ff afkloppen) hebben ze het altijd eerlijk gezegd als er iets stuk was gegaan. Soms zou ik die verwende snotapen van de overkant graag eens achter het behang plakken.

Paul is ondertussen weer bij een klant, Joris en ik hebben net nieuwe tomaatjes gehaald en ik ga eens kijken of ik de kelder een beetje kan opruimen. Vandaag komt de olieboer langs en die wil graag bij het olievat kunnen, maar mijn echtgenoot gebruikt het daar nogal als opslagruimte dus volgens mij kan de goede man er niet eens bij. Nou ja, handen uit de mouwen maar en dan hopen dat het er straks weer een beetje beter uitziet.

Iedereen die mij de laatste tijd een berichtje heeft gestuurd hartstikke bedankt.
Jo uit Ro, je bent een lieverd, maar geen hormonen meer aan mijn lijf, daar kan ik niet zo best tegen zullen we maar zeggen.
En alle gulden guldenaren die nog meelezen: heel veel plezier de 16e september bij Jet, wordt vast weer supergezellig!
Boehoehoe die bijeenkomsten mis ik wel hoor, maar 1000 km rijden om erbij te zijn vind ik toch een beetje gortig. Gelukkig hebben we straks de foto´s nog.

trampoline

Het voetbal gisteren was helaas niet van een heel mooi spelniveau en we zijn ook nog weggevaagd met 1-3. Nu moet ik eerlijk zeggen dat de tegenstander de nummer 1 is van de Landesliga en ons team net omhoog gepromoveerd is en een nieuwe trainer heeft dus dat is ook niet het makkelijkst. Ach, misschien gaat de volgende wedstrijd beter.
Paul is laat in de avond ook nog even een drankje bij Tresor wezen halen. Ik kreeg zo´n hoofdpijn van de muziek (vol snotterhoofd dus dat wil niet zo met harde muziek) dat ik na 1 klein glaasje limonade alweer naar huis ben gegaan.

Vanochtend eerst even langs de camping geweest om een internet klant op weg te helpen. Daarna rustig opgestart en toen samen met Paul de trampoline voor de buurvrouw in mekaar te zetten.
Ze had gevraagd of wij dat zouden willen doen als ze op vakantie was. En ach, wij zijn de kwaadsten niet, dus dat hebben we gedaan, alhoewel ze weer terug is. De kinderen hebben er toen ook nog even op kunnen springen (kwartiertje ofzo) en toen was het alweer tijd voor het middageten.

Na het eten uitgebuikt, waarna Paul en de kinderen zijn gaan zwemmen. Ze kwamen in het zwembad duitse vrienden van de camping tegen, dus supergezellig.
Ik ben lekker gaan wandelen en heb ook nog een tijd heerlijk bij een beekje gezeten. Echt helemaal tussen de bergen in, waardoor ook het geluid van het verkeer helemaal wegviel. Zalig zitten genieten van de rust en de hele tijd met de leisteen die daar lag gespeeld. Vind ik toch zo´n mooie steensoort om te zien, daar kan ik uren naar kijken.
Even lekker `die Seele bäumeln lassen´ zoals ze zo mooi in het duits zeggen.

Vanavond hebben we nog een rondje gereden. Via Kitzbühel en St. Johann naar Walchsee en via Kufstein weer terug. Het blijft toch een prachtige omgeving waar we wonen.

Nu zijn de kinderen nog even lekker met de Wii aan het spelen (ik wilde ze wel in bed doen, maar de buurjongens zijn nog herrie aan het maken op de trampoline dus dan lukt slapen toch niet) en Paul is naar de camping om daar langs internetklanten te gaan wiens laptop erg langzaam is en daarna ook nog langs het restaurant waar het ook niet helemaal lekker wil.