In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, juli 07, 2007

laatste schooldag en dorpsfeestje

Gisteren was het dus de laatste schooldag voor de kinderen.
Sabine had alleen nog een kerkdienst en de rapportuitreiking en was dus ook al vroeg thuis. Het mooie rapport hebben jullie allemaal al wel gezien denk ik en ik ben er nog steeds supertrots op.
Ook Joris had een fijne laatste dag gehad en wij hebben afscheid genomen van de juffen, nou ja, met Katharina natuurlijk afgesproken dat we mekaar van de zomer zeker nog wel een keer zouden zien.

Paul en ik hebben gewoon de hele middag gewerkt, want dat staat natuurlijk niet stil. De conculega die voorbij zou komen, is naar goede oostenrijkse traditie niet geweest. Ach, we zijn het gewend en kijken er niet meer van op. Komt een andere keer wel goed denk ik zo.

´s Avonds tegen half acht richting dorpsplaats gaan lopen, want het eerste concert van de muziekkapel op de plaats was weer een feit. Eerst gezellig met wat mensen van de camping staan praten toen we de muziekkapel zagen aankomen.


Het was al snel gezellig druk op het pleintje, want behalve gasten waren er vooral veel Brixeners gekomen. Veel meer dan normaal eigenlijk. Iedereen had wel zin in een feestje, want beneden is er al lang niets meer geweest.


Helaas waren de boerinnen er niet met hun brodakrapfen en kuchen stand en dat was vooral voor Sabine een giga teleurstelling, want die hadden we beloofd dat ze naar aanleiding van haar superrapport zoveel brodakrapfen mocht eten als ze wilde. Er waren wel een paar standjes met handwerkspullen, een aantal oude tractoren stonden er mooi te wezen, natuurlijk een biertent, en de kledingboetiek was open, net als het Tourismusverband.


Paul heeft me voorgesteld aan de mannen van ons plaatselijke krantje Unter Uns. Ik moet binnenkort eens met ze gaan praten over een eventuele rol van mij hierbij dus dan is het handig dat ze je al van gezicht kennen. Verder ook nog een tijd staan praten met Christine van het TVB. Ik had haar een mailtje gestuurd over een tekst die ik moest vertalen. Hierin stond dat een plaats gemarkeerd was met een Steinmandl. Dus op mijn beste tirools lees ik daar een stenen mannetje (man=man -dl is een verkleining, manda=mannen) maar ja, gemarkeerd met een stenen mannetje.... Bleek dat Christine echt geen idee had wat het is, dus die heeft gebeld met de eigenaar van het Gasthof dat daar in de buurt staat en die bevestigde mijn vermoeden. Een aantal kleine stenen zo op mekaar gestapeld dat het een klein mannetje lijkt! Ben ik goed zeg, weet ik gewoon beter dan iemand die hier al 20 jaar! bij het TVB werkt wat het tirools inhoudt! Vond ik zo onwijs leuk (en zij ook trouwens). Ook zij had het idee dat wij hier toch zeker al een jaar of 10 woonden, vooral doordat wij zoveel mensen kennen, maar vooral veel mensen ons kennen.

De kinderen hadden het na wat opstartproblemen ook gevonden. Sabine was bij de kinderopvang gaan kleuren. Ze hadden kleurplaten liggen voor een wedstrijd en daar wilde Sabine wel aan meedoen. Per slot van rekening is er aan ballonvaart te winnen! Joris lag ondertussen half in de fontein te spelen. Water blijft nu eenmaal trekken bij die kinders.


Paul en ik hebben met ontzettend veel mensen gepraat. Campinggasten, dorpsbewoners echt teveel om op te noemen. Voordat we het wisten was het dan ook half elf en hoogste tijd om naar huis te gaan.
Kinderen snel in bed gestopt en vervolgens hebben wij nog lekker wat voor de buis gehangen met z´n tweetjes.

Vanochtend alweer op tijd wakker, besloot ik om eens een wandelingetje te gaan maken. Per slot van rekening al lang niet meer gedaan. Dus mijn favoriete stukje van de Brixner Gangl gelopen en vervolgens naar de baustelle. Op een bepaald moment de baustelle opgegaan om alles van wat dichterbij te bekijken. Erg interessant en er is al een heel stuk vrijwel dicht. Toen ik vlak bij de camping aangeland was, dacht ik even snel over te steken. Eerst voorzichtig geprobeerd of ik er wel kon lopen en dat was geen probleem. Totdat ik over een vers stukje kwam. Zakte tot m´n knieën weg zeg. Tijdens het gebeuren al meteen m´n telefoon uit m´n broek naar m´n vest getransporteerd voor het geval dat, maar bij m´n knieën bleef ik steken. Gelukkig kon ik mezelf er uit krijgen en weer verder. Net ff pech gehad, was een stukje van een halve meter dat nog te zacht was.
Omdat ik toch bij de camping was nog even foto´s gemaakt van de nieuwe rotonde in aanleg. Ziet er netjes uit moet ik zeggen:



Toen heeft Paul me opgehaald, want ik vond het wat lullig om met m´n broek vol modder door het dorp te moeten, ziet er zo stom uit...

We hopen dat het weer zich vandaag goed houdt, want vanavond hebben we vriend Andi en vriendin Inken uitgenodigd om bij ons te komen grillen en dat is wel zo leuk als we dat buiten kunnen doen.

vrijdag, juli 06, 2007

BELANGRIJKE UPDATE!!

Sabine komt net thuis met haar rapport en wij zijn super de super trots. Hier de cijfers:

Sachunterricht (geschiedenis, aardrijkskunde, topografie enz.) 2
Deutsch, Lesen, Schreiben 1
Mathematik (rekenen enz.) 2
Musikerziehung 1
Bildnerische Erziehung (tekenen, schilderen enz.) 1
Werkerziehung (handwerken) 1
Bewegung und Sport 1
Lebende Fremdsprache teilgenommen
Verkehrserziehung teilgenommen
Gesunde Ernährung teilgenommen
Religion 1

Prachtig rapport. Mathematik heeft ze een 2 omdat ze een tijd zo slecht in haar vel zat dat ze erg veel vergat te maken, want qua niveau heeft ze ook gewoon een 1.

Wij (en zij) zijn er in ieder geval blij mee!!

donderdag, juli 05, 2007

hard aan het werk

Tja, als ik na onze vakantie een flinke mail wil uitdoen, dan moet ik er nu heel veel tijd aan besteden om dat voor te bereiden. En ik kan zeggen, dat merk ik.
Het feit dat ik een op maat gemaakt aanbod wil maken voor de toeristische bedrijven hier in de regio, betekent dat ik elke website na moet gaan om te kijken hoeveel werk er in zit.
Niet makkelijk, maar ik hoop gewoon dat de tijdsinvestering er uit komt.

Vandaag ook ruim 2 1/2 uur zitten vertalen voor de kitzbüheler alpen want ook dat gaat gewoon door natuurlijk.
De kinderen zijn momenteel al weer wat beter te hanteren, ze merken gewoon zo goed dat de vakantie er aan komt, waardoor ze ook weer wat beter in hun vel zitten. Vooral dat meisje van ons is een stuk relaxter nu ze geen huiswerk meer heeft.

Verder weinig te vertellen op dit moment. Behalve werken doen we niet zoveel.
Morgenochtend komt de conculega van ee-software bij ons langs om eens te praten. We hebben hem gevraagd om een aanbod voor het bouwen van websites. Dat is niet geheel ons pakkie an, maar er wordt door klanten wel soms naar gevraagd. En wie weet wat voor samenwerking we daarvan kunnen maken.
Erg interessant moet ik zeggen.

Morgenavond is er brixener sommernacht hier in het dorp met de muziekkapel, jongmuzikanten, de nieuwe stieglbiertent moet feestelijk geopend worden en ook de boerinnen zullen aanwezig zijn met brodakrapfen en ander lekkers. Nu hopen dat het morgenavond droog is, anders is het wel heel sneu. Ook een leuk begin van de vakantie samen met de kinders zo´n feestje.
En als ik er aan denk, dan maak ik natuurlijk wat foto´s :)

dinsdag, juli 03, 2007

Bau-arbeiten

Vandaag heb ik besloten dat ik mij niet meer door de chagerijnige kop van een bepaald persoon laat tegenhouden om foto´s te gaan maken bij de tunnel enzo.
Dus vanmiddag met Joris samen even gezellig naar de camping gewandeld met het fototoestel om de nek.
Joris heeft ook wat foto´s geschoten en deze vond ik wel erg mooi:


Voor de camping begint het er al steeds opgevulder uit te zien. Ben benieuwd wanneer ze echt dicht zijn:


En ook aan de andere kant van de weg ziet het er goed uit. De tunnel is in ieder geval al helemaal dicht.


De entree bij de camping is momenteel ook niet meer aanwezig. Er wordt een rotonde aangelegd. De ´nieuwe´ ingang is nu tussen de rijen 50 en 60 gemaakt. Van campinggasten heb ik begrepen dat alles rond half juli klaar moet zijn.


En ook nog een plaatje van de kant van de camping:


Verder nog heel gezellig staan praten met wat duitse gasten van de camping. Ik kreeg al de klacht: Petra, we zijn hier nu al twee weken en hebben je nog helemaal niet gezien! Tja mensen, ik kom nu eenmaal niet meer zo veel op de camping. Nou we zijn er nog tot zondag en als jullie tijd hebben moeten jullie even langskomen voor een praatje hoor! Blijft lief.
Ook heb ik gehoord dat er weer een nieuwe pachter voor het restaurant schijnt te zijn, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. Jullie zien het vanzelf wel.

We hebben een nieuw rekeningenprogrammaatje aangeschaft zodat we eindelijk eens fatsoenlijk rekeningen kunnen drukken en zijn nu hard bezig om ons daar in te werken. Dat zijn altijd even lastige dingen, maar als het dan werkt, scheelt het weer een hoop tijd.

De kinderen zijn hard toe aan vakantie, dus ik ben blij dat ze nog maar 3 dagen hoeven. Van moeie kinderen wordt een mens nu eenmaal niet echt blij.

maandag, juli 02, 2007

Grilfeestje

en toen was het weekend alweer voorbij. De voorbereidingen voor het feest hebben best wat tijd in beslag genomen moet ik zeggen.
Vrijdag boodschappen gedaan, het bier en de bierbanken werden geleverd.

Zaterdag de laatste boodschappen gedaan en alvast het e.e.a. gaan voorbereiden. Garage leeggehaald, vlees dat in de marinade moest in de marinade gezet enz.
Tja, dan is het zondag de hele dag aan de slag. Ik had gevulde tomaatjes, komkommer met paté en gevulde eitjes gemaakt. Verder nog een grote bak fruitsla (tja wij kunnen niet zonder) en bakjes met groente.
Lekker rustig aan kunnen doen omdat we niet teveel mensen hadden uitgenodigd (stuk of 40) waarvan uiteindelijk de helft kwam opdagen.
Dus weer veel te veel eten (er kwam er ook 1 met een giga bak tiramisu en kartoffelsalat) en drinken ingeslagen zoals altijd, maar ja, ze zullen maar wel allemaal komen dan zit je toch mooi als je niets meer hebt.
En het moet gezegd het was ontzettend gezellig. We zijn tot een uurtje of half 1 doorgegaan en toen vertrokken ook de laatste gasten. Tja het blijft vandaag maandag en er moet door de meesten natuurlijk gewoon gewerkt worden.

Jammer dat er zoveel mensen uiteindelijk niet konden komen (te druk, te moe, geen puf) maar wel fijn dat er toch nog zoveel mensen even gezellig langs zijn geweest. Toch leuk dat je na een krappe 2 jaar hier wonen al zo´n relatief grote vriendenkring hebt opgebouwd, dat zegt ons in ieder geval een hoop over hoe we hier geaccepteerd worden.

Vanochtend weer vroeg uit bed (ik werd vreselijk geplaagd door zo´n ellendig fruitvliegje dat het nodig vond op mijn mond, in m´n neus en op m´n ogen z´n landingen te oefenen) en de spullen die er nog stonden opgeruimd. Alweer een was weggestreken en de rest staat te draaien. Het leven gaat door.
De kinderen hebben allebei heerlijk uitgeslapen. In deze laatste schoolweek doet Sabine toch vrijwel niets meer (vandaag stonden er maar 3 uurtjes op het programma waarbij ze gingen tennissen) en voor Joris is het sowieso geen probleem natuurlijk. Per slot van rekening is de leerplicht hier pas vanaf 6 jaar.

Dan ga ik zo het vlees in porties verpakken en de vriezer inmikken, dan hebben wij de komende weken nog wel genoeg te eten, haha!