In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

vrijdag, juni 11, 2010

Sabine moet worden geopereerd

Sabine had al een aantal maanden steeds weer pijn in haar pols. Eerste gedachte was dat ze gewoon last heeft van teveel computergespeel of een verrekt spiertje of peesje ofzo. Helaas bleef het terug komen en zo zijn we twee weken terug naar de orthopeed geweest om het geheel na te laten kijken. Bij de huisarts al een röntgenfoto gemaakt, maar daarop was niets te zien.
De orthopeed wilde haar dan graag door de MRI - scan hebben en we hadden geluk er was net op dat moment een gaatje, dus we konden meteen door.
De orthopeed had het vermoeden al en de scan bevestigde dit; Sabine heeft een ganglion aan de bovenkant van haar hand.
Hier een plaatje wat ik daarvan op het internet heb gevonden. Het ziet er bij Sabine precies zo uit.
Een ganglion is een holte in of bij een gewrichtskapsel of peesschede die gevuld is met geelachtige glijstof. Een ganglion kan behoorlijk pijn doen en een lelijke zwelling veroorzaken.
Een gangli­on komt het meest voor aan de rugzijde van de pols en aan de vingers, maar kan op andere plaatsen voorkomen.

Gisteren mochten we weer terug waarbij we even bij de orthopeed hebben doorgesproken wat het nu precies inhoudt, maar we waren het er snel over eens dat het ding er gewoon uitgesneden moet worden. Hij is "niet klein" zei de dokter, dus even later waren we op weg naar de afdeling anesthesie voor de intake daarzo. Een afspraak voor de operatie hebben we ook. Op 22 juni zijn we een hele dag in het ziekenhuis. Om 8 uur ´s ochtends nuchter melden en als ik het goed begrepen heb, wordt ze dan tegen het middaguur geopereerd onder een volledige narcose.
Bij kinderen doen ze bij dit soort zaken geen deelnarcose om ze een trauma te besparen.
Ik mag mee de verdovingskamer in en vervolgens ben ik er weer bij als ze in de uitslaapkamer wordt gebracht.
We hopen maar dat het allemaal goed gaat en dat de pijn die ze nu heeft dan weg is, want alhoewel ze bij de dokter natuurlijk heel stoer zei dat het soms wel eens pijn doet, doet het vrijwel continu pijn en zo nu en dan heeft ze zelfs een paar verdoofde vingers omdat het ding tegen een zenuw drukt.


Verder nieuws is dat het plaatsje achter betegeld is en dat we er meteen een badmintonnet hebben neergezet. Ook de rackets liggen buiten in de vensterbank; zo kunnen al onze buren er ook gebruik van maken. Per slot van rekening mogen wij ook gebruik maken van de trampoline bij de buren op de hoek en de buurtjes naast ons zijn op zoek naar een tafeltennistafel om buiten te zetten. Dan hebben we een prachtig speelplaatsje hier aan de achterkant.
Het weer is de laatste dagen prachtig, we zitten op zo´n 35 graden in de schaduw op dit moment. Geluk is de föhn er ook, die zorgt dat er ook wat wind staat, waardoor het wel erg warm is, maar niet al te heet aanvoelt.

zondag, juni 06, 2010

Eindelijk

Tjonge jonge dat is lang geleden.
Heel lang niet geschreven, omdat er van alles anders tussendoor kwam.
In het kort dan maar:
Met het Pinksterweekend zijn onze beste vrienden uit Nederland overgeweest, wat natuurlijk hartstikke leuk was. Op zondag zijn we met z´n allen naar Werfen gereden om de burcht Hohenwerfen te bekijken, waar rondleidingen worden gegeven, middeleeuwse spelletjes en handwerken tentoongesteld werden, een prachtige vogelshow wordt gegeven en zwaardgevechten opgevoerd werden. Hier wat foto´s van die dag.
Het kasteel van buitenaf gezien.
Uitzicht op het binnenplein:
Uitzicht over het omliggende land:

Bij de rondleiding werden we ook meegenomen naar de klokkentoren en daar mochten we de klok ook van heel dichtbij bekijken. Erg leuk (en voor degenen onder ons met hoogtevrees best wel eng...)
De gidsen waren ook heel stemmig in middeleeuwse kleding.

Toen was het zo langzamerhand tijd voor de roofvogelshow. We waren op tijd gegaan zodat we nog een zitplaatsje konden bemachtigen. In de tussentijd konden de jongens lekker op het veldje ravotten.

De show was hartstikke leuk en we waren met z´n allen onder de indruk van de samenwerking tussen de vogels en de trainers. De vogels vlogen heel dicht over ons heen, wat de show natuurlijk nog eens een extra dimensie gaf.


Na de vogelshow moesten we ons haasten om weer op tijd terug te zijn voor de zwaardvechtshow. De roemeense groep deed het heel erg enthousiast en het ging er zo nu en dan best wat gevaarlijk aan toe. Eén van de mannen had na de show een mooie jaap in z´n hand.

Na de show vonden we het weer hoogste tijd om richting huis te rijden, want het is toch zo´n 2 uur rijden.


Over het weer van de afgelopen tijd kunnen we niets leuks zeggen, het heeft voornamelijk heel veel geregend. Op een bepaald moment brak de zon door de wolken heen en hadden we zicht op een prachtige (dubbele) regenboog.

Afgelopen week is Sabine met school naar sportweek geweest. Ze had gekozen voor golfen en boogschieten en heeft het best naar haar zin gehad. Natuurlijk hebben we daar geen foto´s van, want mevrouw weigert om die te nemen (ja, dat vergeet ik toch hoor..).
Met Joris zijn we op Frohnleichnamtag (dat was afgelopen donderdag) naar het motorcrossparcourtje geweest dat tussen Brixen en Kirchberg ligt. Er wordt daar gereden met electro-motoren, wat heel vreemd is, een motor die geen geluid maakt... Joris en Paul hebben lekker gereden, terwijl ik heb toegekeken. Joris werd eerst mooi ingepakt met een grote helm, arm- en beenbeschermers en een nekbeschermer:

Vervolgens mocht hij eerst even een rondje op de buitenbaan rijden:

Waarna hij op het "echte" parcours mocht met hobbels, bobbels en mooie bochten:
Na een kwartier was zijn beurt over en mocht Paul rijden. Die was een kwartier later helemaal af, maar toen wilde Joris graag nog een keertje. Vooruit dan maar. Een dikke tien minuten later was Joris ook op, reed toen nog even lekker rustig een rondje over de buitenbaan en toen was het voor hem ook meer dan genoeg geweest.
Door de arm- en beenbeschermers waren die delen nog redelijk schoon, voor de rest zag hij er uit als een moddermannetje:
Een ding weten we zeker en dat is dat we dit nog een keer gaan doen.

Vrijdagmiddag kwam Sabine weer thuis en die nam de zon mee. Sindsdien is het heerlijk weer en daar genieten we met volle teugen van.
Paul en de kinderen zijn al twee dagen naar het zwembad geweest, terwijl Paul en ik vandaag ook nog lekker een rondje zijn gaan wandelen (de kinderen lagen ondertussen in het zwembad).
Vanavond gezellig met Nanno en Gonnie gebarbecued en tot half negen van de avond genoten. Het is nog zalig warm en het voorspelde onweer lijkt voorlopig in ieder geval niet te komen.

Tot zover de update, ik hoop dat ik mezelf er toe kan zetten om weer wat vaker te schrijven.