In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

vrijdag, februari 08, 2008

Ouderwets gezellig en druk

De woensdag was een prettige dag, ´s ochtend wat vertaalwerk gedaan terwijl Paul zich weer de benen uit het lijf liep bij z´n klanten.
´s Middags moesten we naar de camping om de nieuwe telefoonlijn (voor het internet hebben we alweer geïnvesteerd en een 2e lijn aangeschaft) aan te leggen samen met de man van telekom. Nu kent Paul die ondertussen heel goed en ik ken zijn vrouw dan weer vrij goed dus dat is wel heel grappig.
Omdat het natuurlijk allemaal weer vrij lang duurde, ben ik bij Christoph in het buro gaan zitten, want buiten was het toch wat frisjes. Ik moet zeggen dat het weer ouderwets gezellig was. Mekaar een beetje geplaagd, over van alles en nog wat gepraat en gewoon lekker gezeten en verder niets. Ook de kinderen waren ondertussen naar de camping gekomen, bleken alleen bij heel iemand anders in de caravan te zitten omdat ze mij niet in het buro hadden gezien en opa en oma nog niet bij de caravan waren. Ik ongerust natuurlijk, Christoph plagen dat ik een veel te bezorgde moeder ben (Petra natuurlijk doen ze er lang over om hier te komen, als Sabine nog 1 stap langzamer loopt dat gaat ze achteruit), maar ondertussen ook steeds naar buiten kijken of hij ze niet zag lopen.
We bleken ze gemist te hebben, maar opa had ze gelukkig weer snel gevonden.

Thuisgekomen moest Sabine weer naar de Schützen en Joris mocht mee, Sabine zei dat de trainer had gezegd dat Joris wel mocht komen kijken en proberen. Natuurlijk is Joris nog veel te klein daarvoor, dus hij was op een stoel gezet en mocht bij de jongens en Sabine kijken en dat vond hij ook heel interessant.

Paul komt momenteel niet voor half acht bij de apres ski vandaan en moest ook woensdagavond nog naar een klant, dus echt veel zien we mekaar niet.

Donderdagochtend bleek Sabine weer ziek te zijn, hele zere keel, eten en drinken doet hartstikke pijn dus die ligt weer in bed. Ik was ook niet helemaal lekker en ben na de standaardwerkzaamheden ook even op bed gaan liggen. Toen Paul om 12.00 uur thuiskwam werd ik net wakker, dus dat was weer wat. Gelukkig had Paul al heerlijk hachee gemaakt die alweer de hele ochtend stond te pruttelen, dus met het maken van wat rijst waren we klaar voor het eten.

´s Middags hebben de kinderen weer voor de tv en de wii gehangen terwijl ik lekker heb gelezen/gestudeerd. Paul weer continu onderweg en die kwam ook weer volledig uitgeput thuis om half acht. Eigenlijk moest hij nog naar een klant, maar die had hij afgezegd.
Samen nog wat zitten praten en wat tv gekeken, waarna we om iets over tienen weer ons bed zijn ingedoken.

Vandaag moeten we weer zien wat het wordt, ik ga in ieder geval om 10.00 uur naar de fysiotherapeut onder andere om te leren hoe ik met 1 kruk moet lopen. Volgens mij heb ik dat ding niet aan de goede kant (alhoewel soms moet dat wel, want ik wissel af) en ik weet ook niet precies hoe ik nu op 1 zo´n ding moet steunen. Verder ook nog maar eens vragen of het normaal is dat m´n knieschijf zo naar binnen gedraaid is, ik vind dat maar helemaal niets eerlijk gezegd.

Voor de rest geen nieuws goed nieuws, het weer schijnt van het weekend prachtig te worden, eens kijken of we nog tijd hebben om wat leuks te gaan doen.

woensdag, februari 06, 2008

Fasching

En toen was het alweer zover, carnaval! Dus de kinderen moesten verkleed naar school. Joris wilde weer als piraat net als vorig jaar dus dat was makkelijk. Voor Sabine was het een groter probleem, we konden haar tovenaars-jurk niet vinden en hadden er helemaal niet meer aan gedacht om iets te kopen.
Uiteindelijk vond ik in de kast nog een mooie blauwe zijden kimono met draken erop. Dat was meteen een topper, dus Sabine ging in een iets te grote kimono (het onderste stuk sleepte toch echt over de grond) met de haren opgestoken met natuurlijk 2 satéprikkers erdoor, ogen zwaar opgemaakt en zo´n klein rood mondje, naar school.
Op school houden ze altijd een verkiezing in de klas wie zich het mooiste verkleed heeft en daarbij werd Sabine 4e! Van de 18 mogelijke stemmen had ze er 12 gekregen.
Daar was ze nog eens extra trots op omdat René, een redelijk verwend jongetje bij haar in de klas, ook als chinees verkleed was en maar 7 stemmen had gekregen.
Toen was hij zo kwaad geworden dat hij haar blaadje met 12 erop had lopen bekrassen. Je moet maar zielig zijn.
Sabine had dat in ieder geval helemaal niet erg gevonden, die snapt dat dat gewoon stomme jaloezie is.

Eind van de ochtend moest ik voor de eerste keer naar fysiotherapie waar de eerste vraag die ik kreeg was: waar zijn je krukken? Tja, kleine stukjes doe ik zonder krukken en daar ik voor de deur was afgeleverd en daar ook weer zou worden afgehaald, had ik de krukken niet bij me.
Verder natuurlijk moeten vertellen wat er precies is gebeurd, waar ik pijn heb en of ik nog veranderingen aan m´n been heb bemerkt. Nou dat laatste heb ik zeker! Ik had al een beetje X-benen, maar m´n rechterknie staat nu echt flink naar binnen (volgens mij dan). Maar goed, daar moet ik vermoedelijk maar aan wennen.
Nog wat oefeningen moeten doen, met electrische stroomstootjes de hele zwik nog eens geactiveerd en daarna mocht ik weer naar huis. Natuurlijk kreeg ik eerst ook nog een faschings-krapfen, want Fasching moet overal toch een klein beetje gevierd worden :)

Sabine heeft zich thuisgekomen eerst gedouched want de schmink bij haar ogen was erg uitgelopen en ook de gel in haar haren was wel heel plakkerig geworden.
Heerlijk een rode-kip-curry met mihoen gegeten en toen was het tijd om huiswerk te maken. Dat heeft ze behoorlijk snel gedaan, want we wilden ´s middags met Paul mee naar de Papalapub.

Tegen drie uur hebben we ons allemaal weer in de kleren gehesen. Sabine haar haar was dit keer een groter probleem, want ik mocht er geen gel meer indoen en dan krijg je er met geen mogelijkheid meer een knotje in. Ze heeft net zulk glad haar als ik en we hebben geen haarspeld in huis, dus ik had ´s ochtends gewerkt met van die ijzerdraad hangertjes voor in de kerstboom. Dat wilde nu niet meer lukken, dus het uiteindelijk maar als een wild staartje laten staan met weer stokjes erin.
Ik had voor mezelf helemaal niet aan een pak gedacht, dus uiteindelijk de blauwe werkoveral die we hebben aangetrokken, haren zo goed en kwaad als het ging omhoog onder een pet gestopt en een baardje getekend. De oude verf-emmer mee die we nog hadden staan meegenomen en mijn verkleedsel was ook klaar.

Nu vraagt iedereen zich natuurlijk af: waar zijn de foto´s........ de batterijen van onze camera waren leeg en geen tijd meer gehad om nieuwe te kopen. Ik baal als een stekker, maar goed het is nu eenmaal zo.

Kwart over drie naar de pub gereden waar Paul zich als piraat heeft verkleed. Het hele team was dit jaar in piraten-outfit met halfzwart geschminkte gezichten, allemaal minstens 1 zwarte tand en natuurlijk een beetje ruw doen.
Paul had een lege fles strohrum gevuld met ijsthee met wat cola erdoor. Dat ziet er precies uit als rum (zeker van een afstandje) en met het trekken van vieze gezichten als hij een slok nam, dacht echt iedereen dat hij echt aan de rum was.
De stemming was hartstikke goed en er waren meer mensen dan er ooit geweest zijn op faschings-dienstag dus ook Chris en Anita waren in een superstemming.
Chris loopt nu ook mee als DJ, want met de 2 dj´s die ze nu hebben, is de kans dat er op een bepaald moment niemand kan ook een stuk groter geworden en hij wil er zeker van zijn dat hij niet zonder komt te zitten.
Geeft een heel leuk effect die twee zo achter de draaitafel, ze jutten mekaar op, Paul leert Chris welke liedjes wat zijn en wat hij het beste op welke momenten kan draaien (Chris kent de meeste liedjes wel, maar de titels niet) en ook hoe hij het programma precies moet gebruiken. Chris is weer heel goed in praten, dus die hanteert de microfoon en leert Paul hoe hij over zijn praatangst heen moet komen. Zoals gezegd echt een gouden duo die twee, het ziet er leuk uit en het klinkt ook net weer een stukje beter.

En dan de gasten, ik zal het moeten beschrijven denk ik maar.
De nederlanders weten sowieso meestal niet dat het carnaval is dus zijn niet verkleed, maar er was een groepje dat echt kwam om feest te vieren en die trokken een hoop mensen mee. Superleuke lui waar Sabine ook een hele tijd mee heeft lopen dansen en gek doen! (en dat zegt wat, want Sabine houdt daar eigenlijk niet van)
Het team liep er dus bij als piraat, verder kwamen er 3 bluesbrothers, een aantal mensen met een gek hoedje of een pruik op. Er was een Paul McCartney (ik had ´m niet als zodanig herkend), een mime-speler, een zeer vrouwelijke tiroler buam (jongeman) met trekharmonica en wat wel heel interessant was: Chris en Anita waren er ook. Een stuk breder dan gewoonlijk, Anita haar haren zaten wel wat slordig en ze had ineens een voorgevel, ongelooflijk! Dat waren dus twee mannelijke vaste bezoekers van de pub en die doken dus ook meteen achter de bar om te schenken, te verkopen (ook het betalen werd meteen door ze overgenomen) en de lege glazen werden ook door ze opgeruimd. Dat was natuurlijk de giller van de dag voor de ingewijden vooral als Anita Chris er met haar borsten van langs gaf.

Joris was ondertussen moe en was in de auto gaan liggen om wat te slapen. Een half uurtje later heeft Sabine hem weer opgehaald en ging het weer een beetje, alhoewel hij ook weer begon te emmeren van moe en wil naar huis. Tja dat ging niet, dat hadden we van tevoren al tegen hem gezegd. Gelukkig kwamen op dat moment de tantes Martina, Katharina en Katrin binnen en mocht Joris bij tante Martina op schoot. Tja, dan gaat het vanzelf weer goed met je natuurlijk! Om iets na zevenen kreeg Paul vrij van Chris (hij wilde gewoon zelf DJ spelen, we hadden het wel door haha!) en dook met zijn fles rum achter de bar. Daarbij moest iedereen die hij kende ook "rum" drinken wat een hoop gemopper opleverde want dat wilde niemand. Maar met wat piratige dreigementen gaven de meesten toch toe en lachten zich te pletter toen ze merkten wat ze eigenlijk aan het drinken waren. De enige die er niet in was getrapt was Martina, Katharina dacht echt dat Paul aan de rum was, maar Martina zei al: "Paul aan de pure rum, geloof je dat nou echt?".
Om half acht zijn we naar huis gegaan, hoogste tijd voor de kinderen en ook wij hadden wel genoeg gehad. Ik had een groot deel van de avond gestaan en gek lopen doen. Dansjes meedoen enzo. Weliswaar alles op 1 been, maar dat wordt toch vermoeiend.

Toen moesten we nog even langs de camping om een storing te verhelpen (er zijn op dit moment weer werkzaamheden bezig bij Telekom en elke kleine stroomonderbreking of data-onderbreking zorgt er bij ons voor dat de router op tilt slaat) en toen thuis voor de tv gaan hangen. Klein pizzaatje erbij, we hadden natuurlijk nog niets gegeten en om tien uur ook ons bed opgezocht. Het was weer een ontzettend leuke, gezellige dag geweest. Ben blij dat we er waren en dat we met zoveel meer mensen contact hadden dan afgelopen jaar (en toen was het al hartstikke leuk!)

maandag, februari 04, 2008

De mooiste wandelingen van het Brixental

Pfoei, de vertaling is af. Morgen nog nakijken en dan kan dit weer afgeleverd worden. Lijkt me wel heel erg gaaf hoor, ligt er straks een door mij vertaalde brochure/boekje in alle tvb´s! Ik ben trots op mij!

Verder heeft Joris van vrijdag op zaterdag bij opa en oma geslapen. We waren namelijk uitgenodigd bij vrienden Franz en Martina om echt tirools te komen eten. Super lekker, Martina had zich een beetje teveel uitgeleefd maar goed, het was wel heerlijk! Vooraf brood besmeerd met Grammelschmalz (soort reuzel) met rauwe uien, niet mijn favoriet maar wel eetbaar. Daarna knödel, spatzle, sauerkraut, goulasch. Dat soort eten gaat er bij ons altijd wel in! Toe had ze ... uhm, stik ik weet niet meer hoe het heet. Een soort koek met vanillesaus. Alles bij mekaar superzwaar maar heel erg lekker.
Uiteindelijk zijn we om half twaalf weer richting huis gegaan, na een hele fijne gezellige avond.

Zaterdag van alles en nog wat gedaan. Onder andere met Paul boodschappen wezen doen. Tjonge jonge, dan merk ik dat ik nog niet veel kan hoor, ik was zo kapot daarna dat ik niet eens meer kon helpen de auto uitruimen. Gelukkig hebben we 2 kinderen die dan wel weer fijn helpen dus dat scheelt een stuk.
Lekker makkelijk tosti´s gegeten en nog het een en ander aan werk gedaan. Ik heb ook geprobeerd zoveel mogelijk van het huishouden bij te werken, want met een zieke hulp gebeurt er natuurlijk niet veel.

Zaterdagavond moest Paul weer DJ spelen, maar ik ben thuisgebleven. Had een beetje teveel gedaan die dag en daar had ik last van. Later hoorde ik van Paul dat het onofficiële carnavalsfeest al was geweest dus dat heb ik helaas gemist, alhoewel ik nog steeds niet weet hoe ik eigenlijk moet gaan.
Paul kwam om 3 uur ´s nachts weer thuis en helaas was onze lieve zoon alweer om zeven uur wakker.

De kinderen hebben zondag de hele dag met de wii en de computer gespeeld en tv gekeken. Zonde want het was prachtig weer, maar ze hadden echt geen zin om naar buiten te gaan. Dus zijn Paul en ik samen maar een stukje gaan rijden naar de Skialm in Kirchberg, dat is een klant van Paul en ik was er nog nooit geweest, dus daar even een colaatje gedronken en genoten van het echt fabuleuze uitzicht.
Tijd gaat snel en voordat we het wisten, was het alweer avond dus tijd om te eten.
We hadden helemaal geen puf om iets te maken (tussen de middag hadden we al heerlijk broodjes met zelf gekookte kalkoenfilet gegeten) en waren bijna in de verleiding gekomen om ergens wat te halen of ergens heen te gaan.
Maar eigenlijk hadden we nergens echt zin in. Toen kwam ik op het idee dat het al lang geleden was dat we een jause hadden gegeten dus dat hebben we gedaan. Allerlei lekkere zaken op een schaal gelegd (paprika, komkommer, kalkoenfilet, banaan, lychees, kaas, worst, spek) en dat alles met brood met boter geserveerd. Alles was schoon op, het koste geen bakken geld en eigenlijk was het gewoon heel lekker!

´s Avonds zijn Paul en ik samen nog even snel een drankje gaan halen bij Tresor, daar waren we al zolang niet meer geweest en we hadden even behoefte aan samen een uurtje uit. Langer dan dat duurde het ook niet, we waren allebei ook best moe.

Vanochtend weer met heel veel moeite uit bed gekomen. Terwijl Paul de kinderen naar school bracht, heb ik het huis zoveel mogelijk op orde gemaakt. Daarna weer aan de slag gegaan met m´n vertaling, want die wilde ik persé vanmiddag af hebben. Paul moest weer bij allerlei klanten langs en ook nog even langs de Papalapub om te praten, want er liepen wat zaken niet helemaal oké en voordat zaken dan uit de hand lopen is het handig om het even aan de orde te stellen. Was goed, de partijen weten weer van mekaar wat ze willen en wat ze van mekaar verwachten en dat is heel belangrijk om de werkrelatie goed te houden.

Tussen de middag had ik me een beetje uitgesloofd met het eten: gebakken aardappelschijfjes uit de oven (zelfgemaakt, niet uit een zakje), gemengde groenten en kipfilet met paprika-roomsaus. Als ik zeg dat het heerlijk was, onderdrijf ik schromelijk. Dus ook nu is alles weer schoon opgegaan.
Hoera hoera, Sabine kwam vrolijk thuis. De leraar praat regelmatig even met haar en ze had ook al veel zin om naar de Schützen te gaan vanmiddag. Over 2 weken is er weer een toernooi en ze heeft veel zin om daar weer aan mee te doen dus er moet geoefend worden.

Jammergenoeg ging het met het huiswerk maken weer niet goed, dus ze hebben alweer een straf van 3 dagen geen tv, computer of iets in die richting.
Wat wel fijn was, is dat m´n poetsvrouw weer beter is en ze dus weer heel fijn van alles heeft kunnen doen terwijl ik me op m´n vertaalwerk kon storten.

Natuurlijk stortte het internet op de camping in op het moment dat Paul in de Papalapub stond te draaien en echt niet weg kon. Gelukkig was de diagnose snel gesteld en met hulp van Christoph (tja ik kom zonder auto niet van huis) het probleem opgelost. Op de een of andere manier schiet zo nu en dan de router van Austria Telekom in de stress waardoor ook ons netwerk in mekaar stort.

Ondertussen is het hoogste tijd voor het eten, ik ga maar eens een omeletje bakken voor bij het brood....