Bubble Express

[gastblog, paul]

Vanmorgen vroeg stond opeens Joris aan mijn bed. "Ik ben weer lekker". Ofwel, mijnheer had lekker geslapen, en vond dat hij niet meer ziek was. Jaja, hij wou gewoon mee gaan skieen.

Eerst maar eens ontbijten, ik zei de gek, heb een heerlijke Griesmeelpap gebouwd als ontbijt, iets wat je zeker nodig hebt als je flink gaat sporten. Daarna eerst even gekeken welke liften vandaag allemaal open gingen. Helaas, teleurstellin alom, de Poldangerlift, een eenvoudige sleeplift met idem afdaling was gesloten.
Joris en Petra zijn nog niet in staat om al een grotere afdaling te maken..... Wel waren alle liften geopend om naar Scheffau te kunnen skieen. Helaas voor joris en Petra dus geen mogelijkheid tot skieen, maar bedacht petra dan kunnen we wel een beetje oeffenen onderaan de zinsberg... maar ook dat viel in het water, Joris bleek minder beter dan hij dacht. Een flinke koorts aanval gooide roet in het spreekwoordlijke eten.

Dus zijn Sabine en ik samen naar de lift gegaan.
In de lift troffen we een klasgenootje aan van Joris, met zijn moeder en een zus die in de parallel klas van Sabine zit.
We zijn dan ook met hun samen een tweetal keer de Zinsberg abfahrt gegaan.
Wel goed ook, want ze heeft verschillende computerproblemen dus, visite kaartje afgegeven en wellicht een potentiele klant :)

Later troffen we Kevin, de kok van het Campingrestaurant, en zijn daarmee iets harder naar beneden geskiet. Ook niet verkeerd.
De lift leek al een paar mankementen te vertonen, maar ach we stapten er toch weer in. Na de derde keer omhoog zaten we net in de lift, "plong" stil. Na een tijdje, 3 meter naar voren, 2 terug... en zo ging het nog even door........ Voor diegene die mij een beetje kennen... HELP ik heb hoogtevrees, en een lift die gaat is niet erg, maar die stil hangt vinnik niet leuk dus.... maar na zon 20 minuten waren we toch uiteindelijk boven. pffff
maar goed, inmiddels flink koud geworden en weeer beneden, bleek dat ze bij de lift eerst maar de lift gingen maken voodat er weer personen meemochten. We zijn toen maar naar huis gegaan. Lekker warm worden.

Zodadelijk lekker een Birmeese kip eten (www.smulweb.nl), biertje d'r bij.. klaar is de Fam. Leyten :)

Tjonge, 26 november skieen in je voortuin... vorig jaar zat ik nog te kwijlen bij de webcamera's en wilde niets liever dan naar de Pistes, en nu kan het zomaar.. in een woord:

JIPPY

LG,
pauli

en toen was Joris ziek.....

Tja, met Sabine gaat het vandaag weer goed, dus het was natuurlijk te verwachten. Gisteravond tegen een uur of tien, half elf begon Joris ziek te worden. In tegenstelling tot Sabine die alles er in 3 keer uitgooide, is hij de hele nacht en de hele ochtend bezig geweest. Ongeveer om het half uur konden we met hem naar de wc rennen. In dit soort gevallen ben ik altijd erg blij met de wasmachine :)

Omdat Paul dit keer de nachtdienst gedraaid had en vanochtend om half zeven kapot was, heb ik toen de verzorging over genomen en ben maar niet naar de fitness gegaan. Erg jammer, maar dan ga ik maandag wel weer.

Doordat Joris vandaag zo'n intensieve verzorging nodig had weinig meer gedaan dan de benodigde huishoudelijk dingen. Naar buiten gaan was er weer niet bij en of het morgen gaat lukken moeten we nog zien. Ik voel me namelijk ook niet zo lekker....

pff, eigenlijk geen zin om een blogje te schrijven, maar vooruit

Vanochtend begon met de controle van Sabine haar temperatuur. Het ging wel, maar ik vond haar wat warm. Toch wilde ze graag naar school, dus lekker een bordje griesmeelpap voor ons gemaakt (dat wilde ze al zo lang) en daarna naar school.
Van het tweede is dus niets gekomen, want het bordje pap was voor de helft op toen ze weer ontzettende pijn in haar buik kreeg.

Joris met veel gezeur (die was natuurlijk ook ineens ziek) naar school gebonjourd en vervolgens weer hard aan de slag in huis. Tussendoor ook steeds stickertjes geplakt op de visitekaartjes, zodat onze homepage daar tenminste ook opstaat. Ik heb nu de eerste 250 kaartjes gehad.
Ook nog even gezellig met een email vriendin zitten msn-en en daarna snel aan het eten begonnen. Vandaag hadden we:
bouillon met gekleurde backerbsen
rest zuurkool met spek en kummel, rundvlees met jus en opgebakken knoedel met ei (soort omelet)
vanillepudding met warme frambozensaus

Vanmiddag mocht Sabine even buiten spelen want dat wilde ze heel graag.
Tegen drie uur zijn Paul en ik naar Wörgl gegaan terwijl de kinderen thuisbleven. We wilden nog even boodschappen doen bij de Pennymarkt (sekt in de aanbieding voor E 0,99 per fles en hij is best te drinken, geen topwijn, maar dat kan ook niet voor die prijs), langs de mediamarkt voor een accespoint voor op de camping zodat de problemen met de tweede paal hopelijk eindelijk voorbij zijn en we zijn ook langs de muziekwinkel gegaan om te kijken wat een gitaar voor Sabine moest kosten.
Nou, die prijzen zijn niet misselijk kan ik je vertellen! We hebben uiteindelijk een kleine 170 euro neergelegd voor een kindergitaar met hoes en leerboek. Pfoei, maar Sabine heeft dan ook beloofd dat ze op les gaat en dat ze verder niet meer gaat zeuren over andere dingen die ze graag wil (zoals paardrijles bijvoorbeeld). En ik heb een panfluit op proef besteld.
De fluiten die ze hadden liggen hadden zulke vreemde randjes van de pijpen gevijld dat ik er zo snel geen fatsoenlijke toon uit kreeg en de tonen die ik er wel uit kreeg waren van zo'n flutkwaliteit dat ik die fluiten echt niet hoefde te hebben.
Maar goed, een dure dus besteld om te kijken of het was is en als het niet echt heel goed is, dan moet ik het ding niet.
Gelukkig hoeven we om de fluit te testen niet weer helemaal naar Wörgl, want de eigenaar woont naast pension An der Loipe (jawel van die kennis van ons) in Brixen en die neemt 'm voor ons mee.

Vanavond hebben we niet fatsoenlijk gegeten, maar lekker wat zitten naschen (snoepen), ach moet een keer kunnen, want we hadden het veel te druk met Sabine haar gitaar uitproberen. Nu heb ik er dus flink de balen van dat ik net voor de verhuizing het gitaarboek dat ik nog had liggen naar de kringloopwinkel heb gebracht. Jakkes. Ik heb jaren terug redelijk op de gitaar kunnen pingelen (voor een beginner hoor, ik kon het niet echt goed ofzo) maar dat was met akkoorden en Sabine's nieuwe boek werkt met notenschrift en dat is heel gek ineens op een gitaar. Ik zal dus ook weer aan het oefenen moeten om haar ermee te kunnen helpen. (hihi wat naar zeg...)

Vanavond niet veel soeps gedaan, een spelletje sneltypen en verder gekeken naar de eerste schansspringwedstrijd vanuit Finland.
HOERA de wintersporten op tv zijn weer begonnen! Kan ik eindelijk weer eens lekker tv kijken.

sabine en meer

Sabine voelde zich vanochtend nog steeds helemaal niet lekker dus die is maar thuis gebleven. Joris wilde toen meteen ook niet meer naar school, maar helaas voor hem, hij ging toch. En gelukkig is hij zo gauw hij op school is ook weer helemaal blij daarmee.

Vanochtend het achterstallige huishoudelijke werk maar weer eens opgepakt. Weer een stapel was weggewerkt in de kelder, terwijl Sabine daar lekker onder een dekentje op de bank lag. Toch handig. Ook nog even bezoek gehad van Lydia, want moeder Anita moest naar de tandarts en dat is lastig met zo'n rondkruipend kind bij je.

Tussen de middag lekker knoedel, zuurkool met spek en kummel en draadjesvlees met jus gegeten. Altijd lekker met dit weer. Daarna is Sabine naar bed gegaan (verplicht, want ze wilde natuurlijk niet) en zijn Paul en Joris met Anita en Linda gaan rodelen. Toen ze ongeveer een kwartier weg waren, was Lydia ook rijp voor d'r bedje dus die heb ik toen ook lekker ingestopt.
Een goed uur later was ik weer in de kelder aan het werk toen ik een ongelooflijk gebrul hoorde. Ik dacht al dat Lydia uit d'r bed gekiept was ofzo, maar het bleek Joris te zijn die voor de deur stond te brullen. Hij was ontzettend koud geworden (hij had de hele tijd op de slee gezeten en dan is het koud als het vriest) en z'n voetjes waren ijskoud geworden.
Snel een kruikje voor z'n voeten gemaakt en een beker warme choco voor z'n buikje. Toen heb ik 'm nog lekker in bed gestopt en ben er bij gaan zitten en na een klein half uurtje ging het gelukkig weer goed. Tja, koud zijn is ook niet fijn natuurlijk.
Tegen vijf uur kwamen Linda en Lydia weer bij ons, want woensdag is schooldag voor Anita dus de kids weer bij ons.
Omdat ik geen zin had in gewoon brood en we nog een turks brood hadden liggen, hebben we vanavond heerlijk turks brood met kip gyros gegeten. Daarbij lekker tomaatjes, komkommer, olijven en van die kleine maiskolfjes en onze buikjes waren weer heerlijk gevuld.

Nadat we alle kinderen in bed hadden gemikt, is Paul hard begonnen aan het herschrijven van de homepage van computer total. Het is nog een flinke hoeveelheid werk dus dat duurt nog wel even voordat dat weer helemaal up to date is, maar dat geeft niet. Bij ons zul je geen vreselijk 'onder constructie' plaatje zien. Daar hebben we zo'n ongelooflijke hekel aan, zet dan niets op je pagina of laat je oude pagina staan.
Ik heb nog 1 1/2 stickervel gevonden en die zo goed en kwaad als het ging (erg oude stickervellen, dus de maat bestaat niet meer in Word) stickertjes gemaakt met het internetadres van computer total erop. Dat bleken we met ons suffe hoofd vergeten te zijn op de visitekaartjes, dus dat gaat er allemaal handmatig opgeplakt worden.
Ik heb nu zo'n 100 kaartjes gedaan, dus nog een kleine 900 te gaan......

dinsdag 22 november 2005

Vanochtend begon met een periode van weer blij wakker worden omdat het weer flink gesneeuwd had. Daarom had ik besloten om de kinderen met de slee naar school te brengen. Joris, Sabine en buurmeisje Sabrina met z'n drietjes op de slee en Petra ervoor. Mens, dat was nog even ontzettend zwaar zeg. Maar wel erg leuk om met drie van die grinnekende mensjes op de slee te lopen. Moe maar voldaan kwam ik dan ook tegen half negen weer thuis, waar ik meteen ons buitentrapje van sneeuw en ijs heb ontdaan. Dit om te zorgen dat we niet ontzettend op ons gezicht gaan vallen, want die kans zit er wel degelijk in.

Toen samen met Paul weer hard aan de slag gegaan met de offerte voor de gemeente, want ook die moest vandaag de deur uit. Tegen een uur of 10 leek het erop dat we het nog net af zouden krijgen voordat we naar het tien minuten gesprek op school moesten. Helaas helaas, ik ontdekte nog net in de laatste minuut dat er nog een erg kromme zin in stond en die kregen we niet meer op tijd af. Dus snel naar school gegaan en natuurlijk was degene voor ons iemand die een stukje meer tijd nodig had dan dat ervoor stond, dus wij hadden eigenlijk maar 5 minuten over :(
De meester is nog steeds zeer tevreden over Sabine, ze komt al vrijwel net zo goed mee als de rest van de klas en hij verwacht zeker dat ze aan het eind van het schooljaar een eventuele achterstand volledig heeft weggewerkt. Zoals altijd (in Nederland was dat ook het commentaar op Sabine) zo'n beetje hetzelfde verhaal: Sabine moet wat meer contact proberen te zoeken met de andere kinderen, ze is erg dromerig, en iets wat wij zelf ook vinden; ze is ontzettend slordig. De meester zei letterlijk dat hij daar een pesthekel aan heeft. Nu weet ik wat hij bedoelt, want ik probeer het haar thuis ook aan het verstand te krijgen, maar op de een of andere manier dringt het niet tot de botte hersentjes door.

Daarna weer snel naar huis en even rustig de offerte nagekeken en op hoop van zegen naar de gemeente gebracht. Toen Joris en Linda van school gehaald en met die twee naar huis. Linda thuis afgeleverd en toen weer met de auto Sabine ophalen en door naar de Hofer. Daar weer een flinke hoeveelheid boodschappen ingeslagen plus nog leuke kerstkadootjes voor Sabine, Joris en Paul. Helaas helaas voor mij alweer niets, maar ik vrees dan ook dat ik gewoon niet weet wat ik wil hebben. Lekker goedkoop moet je maar denken.

Thuis lekker verse semmeltjes met zo'n witte worst gegeten en daarna ging Joris naar bed, Paul naar de camping en ik met Sabine aan het huiswerk. Tegen vier uur was Paul weer thuis, Joris uit bed en Sabine klaar met haar huiswerk en zijn we met de slees nog even een stukje gaan wandelen en sleeen. Op dat moment was het al tegen half zes en we waren met z'n allen koud en moe en wilden gewoon lekker eten. Dus besloten om onze waardebon voor de Italiaan nu maar eens in te gaan wisselen. Daar ook weer heerlijk gegeten. Ik vooraf Bruschetta )geroosterd stokbrood ingesmeerd met olijfolie en dik belegd met gemarineerde tomaatjes; Paul wilde graag een salade (groooot bord vol), daarna Joris een pizza met salami en ananas, Sabine spaghettig bolognese, Paul een pizza met scherpe salami, ui en nog wat en ik een bord penne met een witte wijn-roomsaus en stukjes kipfilet. Daarbij Paul flink wat bier en ik twee flesjes prosecco dus de alcohol hebben we deze avond flink gehad.
Als toetje nam Paul nog een bakje met 3 ijsbollen, terwijl Sabine, Joris en ik ons tegoed deden aan een verrassingscoupe. Heerlijk vruchten(sorbet)ijs met vers fruit. Jummie.
Toen weer met de bijbehorende slee (tja we weten van tevoren dat de kinderen moe zijn na uit eten) naar huis gelopen. Kinderen in bed en wij volgden om half tien ook al.
Tegen tien uur begon Sabine te roepen dat ze zo'n pijn had om vervolgens al d'r eten er uit te gooien. Na het ritueel van kom legen, Sabine en kom schoonmaken en weer in bed kruipen 3x gevolgd te hebben ging het goed. Ik was ondertussen bij Sabine gaan liggen terwijl Joris op mijn plekje was gelegd. Tot zover de dinsdag.

een halve meter nieuwe sneeuw

Vannacht heeft het een leuk tijdje gesneeuwd, daardoor lag er vanochtend een kleine dertig centimeter nieuwe sneeuw. Nu heeft het de hele dag ook nog gesneeuwd, het ene moment meer dan het andere, maar ook daardoor is er een flinke laag bijkomen.

Alles bij mekaar een goede halve meter nieuwe sneeuw, heerlijk.
We hebben de kinderen vanochtend lopend naar school gebracht en het grote glibberen was daarmee begonnen. Het eerste sneeuwlaagje ligt al vastgevroren op de stoep en is daardoor spekglad. Paul en ik hebben dan ook afgesproken dat voorlopig 1 van ons 2 's ochtends met Sabine mee naar school loopt, of ze nu met een vriendje meeloopt of niet. Nu rijden de meeste automobilisten nog niet zo heel hard, maar dat gaan ze straks gewoon weer doen als ze aan de sneeuw gewend zijn dus het blijft gevaarlijk.

Verder hebben we vandaag al een aantal keer onze ingang schoongeschept. Niet dat er veel sneeuw ligt, maar we willen niet dat we vlak voor de huisdeur ons nek breken door de gladheid.
Vanmiddag ook heerlijk met de kinderen buiten gespeeld. Sabine is al begonnen met het fabriceren van een sneeuwhut. Elke ochtend komt er een boer met trekker langs die onze plaats schoonschuift en dat wordt natuurlijk een magnifieke stapel sneeuw waar je een prachtig huis van kunt maken.
Nu stelt het nog niet veel voor, maar we kunnen ons voorstellen dat het in de loop van de winter een prachtig geheel gaat worden. Natuurlijk hebben Paul en de kinderen ook nog even geprobeerd of de slee het goed doet bij ons van de oprit af (en jawel, het werkt), terwijl ik hard bezig was met het maken van de warme maaltijd, want die gaat er wel in na zo'n middag buiten spelen.

De kinderen zijn op tijd weer hun bed ingedoken, helaas is het slapen momenteel een probleem, ik heb op dit moment nog 2 wakkere kinderen. Dat wordt morgenochtend weer een ellende om ze eruit te krijgen....

Nog meer sneeuw...

en zo ziet het er nu bij ons uit:




Paul

wat is het leukste aan een uur lang een berg oplopen?

Weer naar beneden met de slee natuurlijk!

Nadat we vanochtend weer hard aan de slag zijn geweest met de offerte voor de gemeente, zijn we na het middageten (spruitjes, gekookte aardappels, jus, schnitzel) naar de brixenbach gereden en daar met de twee slees naar boven gelopen. We zijn ongeveer een uur bezig geweest met naarboven lopen en daarna heeft het zo'n beetje een kwartier gekost om weer beneden te komen.
Zo ontzettend leuk is dat, alhoewel ik soms met de billen flink dichtgeknepen zat omdat we erg dicht bij de beek kwamen en ik echt niet meer kon sturen.....brrrrr. Maar zowel Paul en Sabine (rodel 1) als Joris en ik (rodel 2) zijn heelhuids beneden gekomen.
Toen nog even een almpje opgeklommen en naar beneden gegleden en uiteindelijk waren we ongeveer twee uur nadat we waren vertrokken weer thuis.
Snel allemaal een flinke beker warme chocolademelk voor iedereen gemaakt met daarbij nog een stuk van die heerlijke Daimtaart van de IKEA en wij waren weer helemaal blij.
Paul en ik vreselijk rozig, Joris gewoon moe en Sabine had volgens eigen zeggen nergens last van.

Paul heeft toen de bedlampjes van de kinderen nog opgehangen (gelukkig voor de buren dat ze er niet zijn, dat boren maakt toch best herrie) waarna het alweer tijd was voor de avondmaaltijd. We hadden geen van allen echt veel honger dus veel brood is er deze avond niet in de maagjes verdwenen.

Nu liggen de kinderen alweer een uurtje in bed, Paul is met een vriend de offerte nog eens aan het doornemen en ik heb de was maar weer eens de droger ingemikt. Ten eerste is het hier dan lekker warm en ten tweede heb ik dan straks ook de nieuwe dekbedhoezen netjes in de kast liggen. Dan kunnen de logees komen :)