Joris zijn verjaardag!

Dinsdagmiddag kwam Joris met de opmerking dat hij eigenlijk wel erg graag een verjaardagsfeestje zou willen geven. Natuurlijk mag dat! Per slot van rekening moeten de kids al zo vaak rekening met ons en ons werk houden dat er met de verjaardag best wat gedaan mag worden.
Na een inventarisatie bleek dat hij 8 kinderen uit wilde nodigen.
Tja bij ons thuis gaat dat niet, daarvoor is ons appartement echt niet groot genoeg.

Daarbij was de weersvoorspelling voor maandag niet al te best, dus er moest een alternatief bedacht worden.
Maar eerst de uitnodigingen..... Geprint op papier met schatkaartachterkant onstond er een uitnodiging aan de schatzoekers. Woensdagnacht heb ik nog twee uur lang buiten gestaan om met een kaarsje de brieven van een mooie verbrande rand te voorzien :)
Met half bevroren vingers, maar tevreden met het resultaat nog even de namen van de genodigden geschreven en vervolgens naar bed.

De volgende dag overleg gehouden met Christine en Christoph, want ik wilde graag de recreatieruimte op de camping gebruiken. Ik kreeg toestemming om gebruik te maken van alle ruimtes op de camping, alleen de grote schuur mochten we niet in vanwege instortingsgevaar (en dat wil ik niet op m´n geweten hebben Petra).

Samen met Sabine spelletjes bedacht en teksten geschreven. Tja het moest natuurlijk wel in het duits en dan maak ik graag gebruik van de diensten van mijn dochter!

Op de ochtend van de verjaardag moest ik nog inkopen doen voor het eten en natuurlijk nog snel een taart bakken. Nu wilde Joris gewoon een eenvoudige plaatkoek met ananas en laat ik voor een eenvoudige plaatkoek nu toch een supersnel en goed recept hebben! Dus dat kon mooi in één ruk door.
Rond kwart over tien ben ik beladen met eten en attributen naar de camping gereden om daar alles verder voor te bereiden. Per slot van rekening ging de school al om 11.45 uur uit dus ik moest zorgen dat het allemaal klaar stond.
Natuurlijk was ik weer het een en ander vergeten, maar dat kreeg ik allemaal door Christoph in m´n handen gestopt met de opmerking dat ik verder wel van de harddrugs af moest blijven. Tja misschien had ik ze het verhaal niet moeten vertellen wat ik bij de speurtocht verzonnen had....

Het verhaal ging als volgt:
Vroeger woonde er een oud boertje hier in Brixen. Zoals het gros van de mannen hier heette hij Sepp (oftewel Joseph).

Seppi z´n vrouw was al lang geleden gestorven en kinderen waren er niet. Toch was hij altijd een spaarzaam typje geweest waardoor hij tegen het eind van z´n leven een aardig vermogen had opgebouwd. Om dit verborgen te kunnen houden voor de grote rijke boer die vlakbij woonde en voor de arme ridder die in dienst stond van die boer, had Seppi de schat verborgen en een kaart getekend.
Die kaart had hij in 6 stukken geknipt en op verschillende plaatsen verborgen met opdrachten erbij. Als een opdracht was voltooid, vond je een stuk van de kaart met daarop de aanwijzing voor het volgende stuk.
Het enige probleem was, dat Seppi wat vergeetachtig was geworden en zelf niet meer wist waar hij alles verborgen had. Dus schreef hij een brief voor de eerlijke vinder en die zou dan met moeite vast de schat kunnen vinden.

Nu woonde Sepp in een hut aan de rand van het bos (de oude saunahut op de camping). De rijke boer woonde in een groot huis (receptie + restaurant) en had een werkplaats voor zijn knechten (2e sanitairgebouw). De arme ridder had enkel een klein kasteeltje gemaakt van hout (de vuilnisplaats), want meer kon hij niet betalen. Dan stond er ook nog een grote oude schuur op het terrein, maar die was van niemand meer.

Toen de kinderen arriveerden, moest er eerst wat gegeten worden (wat heel moeilijk was, want ze wilden meteen de schat gaan zoeken) en daar de kadootjes uitgepakt.



De eerste opdracht was het vinden van de letter J in de recreatieruimte.
(hier lees ik dat aan ze voor):


Na ca 2 minuten was die gevonden en volgende de eerste opdracht: het spijkerpoepen (groot succes want dat spel is hier compleet onbekend):


Daarna volgde het boogschieten op de ballon. Paul had het thuis uitgeprobeerd en daar lukte het prima, maar op de camping wist helaas geen kind de ballon te raken.
Geen probleem, ze vonden het namelijk alsnog vreselijk leuk!





Hierna moesten ze naar de burcht van de arme ridder om daar sneeuwballen door het gat in een kartonnen doos te gooien. Grote hilariteit want ze gingen er een meter van af staan om te gooien en dan moet je wel heel slecht kunnen mikken om ernaast te zitten. Maar goed, ook daar geen probleem, de lol was heel groot!

Toen weer terug naar ons uitgangspunt om daar met eieren op een lepel te gaan lopen.
Ook dat weer een groot succes, want ook dit spel is hier blijkbaar onbekend.




Nog even wat gedronken en de liefhebbers hebben nog wat gesnoept, waarna we naar de volgende opdracht, sneeuwmannetje prik, gingen.
Sabine had hier alle attributen gemaakt. Dus een tekening van een sneeuwman met daarop alvast vaag getekend waar alles opgeprikt moest worden. Ze had precies evenveel attributen gemaakt als dat er kinderen waren. 2 ogen, een neus, een mond, 2 armen, 3 knopen.
Alleen de mond was goed geprikt en ik heb eerlijk gezegd het idee dat het meisje dat dat deed toch stiekem kon kijken, maar dat maakte de lol niet kleiner. Hier een foto van het eindresultaat.


Toen kwam het spannendste deel, we moesten in de verwarmingsruimte op zoek naar de laatste opdracht. Het is daar heel warm, is een koelwaterput waarin je het water continu hoort lopen en ook de verwarming maakt het nodige geluid.
Julia durfde niet naar binnen, ook niet toen ik haar aan het handje nam, maar gelukkig had de rest de laatste opdracht (een puzzel van de foto van de boer) snel gevonden.
Dus terug naar de recreatieruimte en daar de puzzel in elkaar gezet.
Er was een groepje dat zeer fanatiek puzzelde...


De rest had het druk met toekijken en de snoepjes eten die Joris voor z´n verjaardag had gekregen...(op Joris zijn schouder zie je Angelina, zijn grote vriendin en soms ook verloofde)


Op het moment dat die puzzel opgelost was, hadden we alle zes stukken van de puzzel bij elkaar gevonden en kon de zoektocht naar de schat beginnen.
Tussen een stapel haardhout bij de oude hut van Seppi vonden we (eigenlijk Emanuel) een heel oud kistje. Zo oud dat de bodem eruit viel toen we ´m op wilden tillen.
Ik heb ingegrepen en het kistje er zelf uitgetild zodat de inhoud niet achter het hout zou verdwijnen.
En de kinderen waren zeer tevreden over hun vondst want......... nou ja kijk zelf maar
er zat echt geld in!!! Toen duidelijk werd dat ze dat ook echt mochten verdelen ging het dak er helemaal af.
Paul heeft uiteindelijk eerlijk verdeeld zodat niet de grootste graaiers alles zouden krijgen.



Na het vinden van de schat gingen we nog wat drinken en voor de liefhebbers was er taart. Daarna was het tijd voor de kinderen om weer naar huis gebracht te worden.
De volgende commentaren hebben we gehoord:
"ik wist al jaren dat er een schat in Brixen lag, ik wist alleen niet waar"
"ja en als ik ook niet in Brixen was geboren dan had ik dat ook geweten"
"we zijn rijk! we zijn rijk!"
"welnee we zijn niet rijk, zoveel geld is het niet"
"jawel we zijn rijk, we zijn rijk!"
"volgend jaar kom ik weer op Joris zijn verjaardag hoor, het was echt leuk"
"wanneer gaan we de volgende schat zoeken?"

Afijn een super geslaagde dag dus.


Toen ik aan het opruimen was, kwam ook Christine nog langs met een kado voor Joris. Ze was helemaal teleurgesteld toen ik zei dat Joris met Paul al naar huis was om de kinderen weg te brengen. Dus ik heb snel Paul gebeld en die was net op de terugweg naar de camping met Joris! Natuurlijk wist Joris weer niet hoe verlegen hij moest zijn toen Christine zei dat hij eens bij haar moest komen, maar uiteindelijk is het hem toch gelukt :)

´s Avonds ging het feest gewoon verder, want toen kwamen opa Nanno en oma Gonnie om gezellig bij ons te gourmetten. Dat had Joris als verjaardagseten gekozen. Natuurlijk ook het door hem gekozen vanille-toetje was aanwezig.
Klap op de vuurpijl was echter de race-baan die opa en oma voor hem meebrachten. Het gejubel was niet van de lucht, want dat was zijn allerliefste wens.

Een fantastische dag en Joris is nog twee dagen helemaal wild geweest van al die leuke indrukken.

2 weken stilte

Niet dat dat expres was, maar het was gewoon veel drukker dan verwacht.
Natuurlijk heb ik op de camping weer veel meer uren gedraaid dan van tevoren afgesproken, maar dat zijn dingen die ik weer graag doe. Tussendoor ook geprobeerd om het huishouden een beetje op orde te houden, wat absoluut mislukt was waardoor ik ook daar een inhaalslag te doen had.

Verder had Joris besloten dat hij een verjaardagsparty wilde, dus we hebben ons ook nog eens drie slagen in de rondte gewerkt om dat voor elkaar te krijgen (meer hierover volgt in een extra stukje).

Na Joris zijn verjaardag moest de hele administratie weer compleet bijgewerkt worden, dat heeft me ook anderhalve dag doorwerken gekost. Ook ligt er nog steeds vertaalwerk waar ik nog niet aan toe ben gekomen.

Afgelopen donderdag en vrijdag hebben we in het nieuwe huis gebuffeld om te zorgen dat we alles op orde zouden krijgen voor de stucadoors die nu in het huis bezig zijn. Alles bij mekaar heel veel leuke (en wat minder leuke) zaken die ons zo druk hebben bezig gehouden dat er geen tijd meer over bleef voor een weblog, maar die maak ik dan vandaag goed door er meteen 3 te schrijven.
Dit is de eerste, dan volgt er nog een over Joris zijn verjaardag en de laatste gaat dan over het bouwgedeelte waar we nu mee bezig zijn.
Veel leesplezier!