Leuk maar wel lastig

zo'n eigen bedrijfje opstarten. Je moet aan zoveel zaken denken en zeker omdat er bij ons in de familie helemaal geen eigen bedrijven zitten, is het nog een keer moeilijker. We moeten het toch voor een groot deel zelf uitvinden, alhoewel we gelukkig voor hulp bij allerlei instanties aan kunnen kloppen.

Vandaag een aanvraag voor visitekaartjes de deur uitgedaan, maar daar bleken we onze voorbeelden in het verkeerde format te hebben opgeslagen (Tif in plaats van JPeG) en we hebben de grootte verkeerd ingeschat, dus Paul moet helaas nog een keer aan de slag om dat te verhelpen.

Verder hebben we een advertentie verstuurd naar ons plaatselijke krantje: Unter Uns.
Krijgen we een ontzettend aardige mail terug dat er nog wat taalfouten instaan (oeps, we hadden zo ons best gedaan) en of ze die even voor ons moeten verbeteren.
Ook op onze homepage hadden ze nog wat fouten ontdekt en of we daarvoor ook wat sprachliche Hilfe nodig hebben :)
Wij hebben op beide voorstellen een volmondig JA GERNE geantwoord. Dat is toch ff leuk. Je kunt natuurlijk vinden dat de mensen zich niet met je zaken moeten bemoeien, maar wij zijn er juist ontzettend blij mee. Zo leren we steeds meer mensen in het dorp kennen (en zij ons!) en wie weet wat ervan komt.

En een beetje extra duitse les is helemaal niet verkeerd. Voor mij niet en zeker voor Paul niet. Misschien krijgen we wel net zo'n leuke lera(a)r(es) als Maayke uit Fieberbrunn.

Vanochtend zijn Joris en ik trouwens naar school gelopen en in plaats dat wij met de buuv meereden, is het buurmeisje met ons meegelopen. Joris heeft daardoor ook alvast bij de Kindergarten kunnen kijken. De klassen zijn wel een stuk groter helaas dan bij de peuterschool (volgens mij zo'n 25 kinderen per klas), maar het zag er allemaal heel leuk uit. We zijn ook meteen aan de juf voorgesteld, dan weet die ook al wie er straks misschien ook nog in haar klas komt.

Vanmiddag na het middagslaapje van Joris en het huiswerk maken van Sabine, zijn de kinderen en ik met een tas groenvoer naar de zwijntjes gelopen om die te voeren. Langs de weg daarnaartoe lagen allemaal gevelde bomen en daar hebben de kinderen allemaal takjes van meegenomen.
De eerste hoeveelheid kerstgroen hebben wij daardoor al in huis, hahaha. Toen naar de camping gelopen om Paul z'n zendmasten te bewonderen. Op de camping werden we al meteen aangesproken door onze duitse kennissen daar en het was duidelijk dat Joris ze nu (voor de eerste keer) eens verstond. Erg leuk om te zien.

Paul en Paul waren hard bezig om het zwikkie aan de praat te krijgen, dus echt gezellig waren ze niet. Nadat we door Annelies waren voorzien van een glaasje limo, hebben we die vrij snel opgedronken en zijn daarna weer naar huis gelopen. Het liep ondertussen al tegen kwart voor zes dus hoogste tijd voor het avondeten.

Tijdens het avondeten schoot m'n rug helemaal vast (dat kwam doordat ik de hele tijd met Joris aan de hand had gelopen, nou, je kunt beter een zak aardappelen mee moeten slepen), dus ben ik op bed gaan liggen. Paul heeft snel de tafel afgeruimd en is gaan zitten lezen. Alhoewel hij na 5 minuten alweer gebeld werd door oma Singer die nu ook wel eens wilde weten hoe het hier ging.
In die tussentijd hebben de kinderen mijn rug los gemasseerd (kunnen ze heel goed) en hebben we nog even een klein ganzenbord-achtig spelletje kunnen doen.

De kinderen liggen ondertussen in bed een boekje te lezen en ik heb eindelijk weer even tijd om achter de pc te kruipen.

Paul is alweer weg, die moest een laptop gaan repareren bij mensen op de camping. Zo heb je niets te doen, zo heb je het stinkend druk! We zijn er blij mee hoor.

De site is in de lucht!

Vanochtend voelde ik me helemaal niet lekker, giga pijn in m'n rug en ook in m'n buik. Ik had al besloten dat ik maar niet naar de fitness moest toen m'n buuv huilend de hal binnen kwam lopen omdat vriendlief met z'n echtgenote (tja dat heb je als je minnares bent) op vakantie moest. Zij had dus ook geen puf om te gaan, dus dat was in dit geval mooi. Hopelijk voel ik me vrijdag beter en wil zij dan ook wel weer gaan, want ik wil niet te lang overslaan, dat voelt niet prettig. Als ik ooit mooie spierbundels wil kweken moet ik natuurlijk wel veel oefenen.

Na het middageten ben ik met Joris en Sabine naar Kitzbühel gegaan. Lekker met de trein. Een retourtje kostte me (voor Sabine en mij met kortingskaart) het giga bedrag van E 2,80 dus dat is te doen.
We moesten namelijk voor Sabine een nieuwe schooltas kopen. Behalve het feit dat haar huidige tas moeilijk sluit, staat 1 van de slotjes op het punt van uiteenvallen, dus Petra heeft toch maar bakzeil gehaald en besloten dat er een nieuwe tas moet komen.
Een schooltas is duur! Jasses wat een hoop centen, maar goed, mevrouw heeft nu een prachtige tas met allerlei geglim erop, goed stevig en niet kinderachtig dus ze kan er nog een aantal jaren mee door. De meester zal wel blij zijn dat ze nu niet meer elke ochtend hoeft te etteren om de tas open te krijgen.

Paul is weer flink bezig geweest met het plaatsen van de tweede mast op de camping. Hij heeft daarbij een flink pijnlijke hand opgelopen toen de trap het nodig vond zijn broek in beslag te nemen en Paul daardoor flink te laten vallen. Gelukkig is Paul een flinke vent, dus hij is gewoon verder gegaan.

Nadat we gisteren bij een duitse hosting site hadden geprobeerd onze site aan te melden, maar deze hoster per fax volledig onbereikbaar bleek (ook vanochtend), hebben we vanochtend ook meteen een nieuwe hosting site gevonden waar we binnen een paar uur geholpen waren. Een screen print van onze betaalopdracht was genoeg om de site online te zetten.

Dus:

KOMT ALLEN KIJKEN NAAR ONZE SITE

Bij de meester (neem de wijs van In the navy)

was het weer heel errug fijn
Bij de meester
voelde ik me even klein (tja dat krijg je als je op een kinderstoeltje moet zitten)
Want die meester
die is zo slecht nog niet
Ja de meester, ja die meester....

Ik was dus bij Sabine's Lehrer. Even gevraagd wat Sabine hem al had verteld en vervolgens aan hem verteld wat Sabine tegen mij had gezegd.
Hij vertelde al dat hij het in de klas in een kringgesprek al over had gehad dat het niet getolereerd wordt als er slecht over elkaar wordt gesproken of als er kinderen gepest worden. Ook heeft hij ze erop gewezen dat het niet zo gek is dat Sabine nog niet alles even goed verstaat en dat ze haar daarbij moeten helpen. Hij vertelde ook dat dat een thema is dat hij regelmatig in de klas herhaald.

Hij heeft het er met Sabine ook over gehad dat ze zelf op kinderen af moet gaan om vriendjes te maken en dat het echt niet erg is als niet iedereen je vriendje is of wil zijn. Zaken die ik ook allemaal met Sabine heb besproken.

Meer kan hij natuurlijk ook niet doen, maar ik wilde even zeker weten dat zijn aandacht erop gevestigd is, vooral omdat Sabine thuis natuurlijk ook niet altijd even veel verteld.
Ik heb ook verteld dat Sabine een jongen uit haar klas, Mario, best graag wil helpen met z'n rekenen. Sabine is daar gewoon goed in, maar Mario krijgt de tafels (het einmaleins) maar niet onder de knie. Dat vond de meester in ieder geval wel een goed idee, dus Sabine maar eens een beetje pushen. Per slot van rekening sluit je op die manier ook vriendschappen en misschien leert Mario het wel als Sabine hem helpt, dan kan het kwartje ineens vallen.

Paul is weer op de camping bezig met de installatie van alle apparatuur en weet ik wat voor zooi die nodig is om het draadloos netwerk aan de praat te krijgen en ik mag het huis weer op orde gaan brengen.

Eerste mond op mond reclame

Vandaag konden we met z'n allen ons bed niet uitkomen, maar we hebben het toch maar gedaan.

Paul heeft gezorgd dat de kinderen richting school gingen, terwijl ik de voorbereidselen had gedaan en daarna ben ik de sportspullen maar weer eens aan gaan trekken.
Het sporten ging vandaag vrij goed. Ik heb ook tien minuten extra op de fiets gezeten aan het eind van m'n training. Niet omdat het moest, maar omdat ik die tijd moest overbruggen met het wachten op de buuv.
Paul is om iets over achten weer naar Joost vertrokken om de zolder verder te isoleren en daarna naar de camping vertrokken om te beginnen met het opstellen van de zendmasten.

Vanmiddag heb ik mij alvast wat geprobeerd te bekwamen in Javascript en dat is heel grappig om te doen. Het is niet heel moeilijk, maar gewoon even goed opletten. Ik heb vooral veel gepikt en een beetje zitten verwerken om er wat feeling voor te krijgen.
Ik ben ook bezig met een homepage voor Sabine, dat vond ze zo leuk. Echt helemaal zitten puzzelen hoe en wat en daar kwam ik al wat problemen tegen, dus goed om te oefenen.

Paul was vanmiddag met Paul Rense (de andere Paul van Brixnet) nog even bij Kaufmann, dat is de plaatselijke ijzerwarenwinkel, toen het gesprek op computers kwam. Paul Rense riep toen vrolijk dat ze, als ze problemen hadden, Paul Leyten maar moesten vragen.
Nu bleken die mensen een probleem met de computer te hebben! Paul L. roept daarop vrolijk, de eerste vijf minuten zijn gratis, daarna ga ik rekenen. Toen werd hij meegetroond naar de pc en na wat heen en weer geklooi had hij binnen 5 minuten het probleem gevonden. Er bleek ergens een kabelbreukje te zitten.
Die mensen helemaal enthousiast en toen Paul vanavond weer langs fietste op weg naar huis vroegen ze al om visite-kaartjes zodat ze die aan hun klanten uit konden delen!
Paul is zich nu dus weer uit de naad aan het knoeien om het logo enz. goed te krijgen, zodat we vanavond en anders morgenochtend visitekaartjes kunnen maken en die zo snel mogelijk alvast bij Kaufmann neer kunnen leggen.
Als dat geen goede reclame voor ons bedrijfje is, dan weet ik het ook niet meer!

Hagedisje

Vandaag hebben we er een lekker rustig dagje van gemaakt. Tot een uur of kwart voor acht uitgeslapen en vervolgens heel rustig aan met de dag begonnen. Eerst nog de laatste formule 1 race van het seizoen gekeken en vervolgens wat gerommeld.
Ook een klein cakeje gebakken met als vulling appelmoes erin. Het was een probeersel en smaakte prima. Eindelijk eens een stuk koek van een fatsoenlijk formaat, zodat we niet allemaal 2 stukken koek moesten opeten (met bijbehorende calorieën).

Paul heeft nog aan de homepage zitten werken en daarna zijn we met z'n viertjes naar de zwijntjes gelopen om onze grote zak appelschillen (van de appelmoes) daar te brengen. Het blijft prachtig om te zien hoe de grote baas al knorriger wordt naarmate de stapel voedsel kleiner wordt. En een hoop jonge zwijntjes dat er rondlopen! Toen gingen we rustig aan richting huis en vlak bij restaurant Fisherstadl zag ik ineens een klein bruin hagedisje op de grond zitten. Het beestje was ongeveer 4 cm groot. Sabine probeerde het te pakken (nadat ze eerst had geroepen dat ze dat niet durfde) en had het beestje bij de staart te pakken. Maar zoals de meesten van jullie wel zullen weten, brak die staart natuurlijk meteen af. Gelukkig kreeg ze 'm daarna bij z'n middel te pakken en toen heeft het nog even bij Joris en Paul op hun handen gezeten. Erg leuk gezicht moet ik zeggen en ook erg leuk om te zien zo'n klein beestje.

Daarna hebben de kinderen bij de Badesee nog heel even in het speeltuintje mogen spelen, waarna we weer snel naar huis zijn gelopen. Het was ondertussen al tegen 1 uur aan het worden en Paul en ik hadden honger.
Na het eten zijn Joris en ik gaan slapen en Paul en Sabine buiten in het zonnetje gaan liggen. Paul werd wakker van de kou, z'n lijf lag helemaal in de schaduw en dan is het ineens niet meer zo lekker warm buiten.
Sabine en Paul zijn toen weer lekker gaan fietsen, terwijl Joris en ik nog lagen te snurken.

Toen ze weer thuiskwamen (en Joris en ik ondertussen ook weer uit bed waren) zijn we nog lekker buiten in het zonnetje gaan zitten.
Vanavond heeft Paul fish and chips gemaakt en dat ging er prima in moet ik zeggen. Alhoewel ik wel blij ben dat ik morgen weer ga trainen, want ik vrees dat er dit weekend nogal wat calorietjes bij zijn gekomen.