regen

Gisterochtend regende het natuurlijk, want ik moest een strenge controleronde lopen van de baas. En op dat soort dagen is het eigenlijk altijd raak met het weer.
Met kletsnatte broek was mijn ronde geëindigd en toen moest ik nog het karton uitruimen. Dat zijn echt mindere dingen hoor. Vooral omdat ik natuurlijk nooit bedacht had dat ik wel eens een droge broek mee zou kunnen nemen.

Daarna in het buro weer allerlei klusjes uitgevoerd die ook nog moesten gebeuren en nog even de mensen van het tourismusverband aan hun hoofd gezeurd dat ik winterinfo nodig heb omdat ik niets meer kan versturen.
Natuurlijk hebben ze niets, want ze zijn niet zo snel hierzo. Nog wel even een doos met zomer/winterinfo van de bergbahnen meegenomen, dan hebben we dat maar in huis. Kunnen we tenminste voor elk jaargetijde gebruiken.

Iets na 12 uur afgesloten en de kinders van school gehaald. Omdat we voor het eten niets kant en klaar in huis hadden ook met z´n allen nog even langs de Billa gegaan. Paul stond ons daar al op te wachten, dus gezellig met z´n viertjes rondgekeken.
De kinderen namen weer een mooi kinderzakje met broodje, drinken en fruit of iets lekkers.
Joris was helemaal in z´n nopjes met de grote, heerlijke appel die hij in z´n zakje had totdat hij doorkreeg dat Sabine een koek had en hij niet. `Waar is mijn koek nou?´ Uhh, die heb jij niet Joris, jij hebt zo´n heerlijke appel. Ja maar die heeft Sabine ook. Neehee, die heeft een koek.
Onze dochter zou onze dochter niet zijn, als ze (na heel lief vragen van Joris) niet een stukje voor hem over had gehouden. Dus uiteindelijk Joris ook weer blij.

´s Middags ging Sabine weer naar gitaarles. Ze heeft een half uurtje privéles en het halve uurtje daarna heeft het andere meisje les. Aan de ene kant fijn, maar aan de andere kant wel jammer. Het is toch altijd wel erg leuk om ook samen het een en ander te kunnen spelen.

De kinderen hebben heerlijk samen in de kelder gespeeld, terwijl ik wat email zat te beantwoorden. Tja, ik kan dan wel weer de rest van de week vrij hebben, maar dat betekent niet dat ik de email niet meer hoef te beantwoorden.

Paul was ondertussen hard bij klanten bezig en kwam rond kwart over zes weer thuis. We zaten net aan het eten toen hij binnenkwam. Snel het eten naar binnen gewerkt en daarna moest Paul alweer weg. De server op de camping moest een reset hebben omdat er een stroomuitval was geweest en vervolgens stond de fotoclub weer op het programma.
Ik heb toen nog met de kinders gespeeld en daarna ben ik de was en strijk maar weer eens gaan wegwerken. Er lag weer een hele hoop kinderkleding die gedaan moest worden en dat is nu tenminste fijn verwerkt.

Tegen half tien vond ik dat Joris wel erg lag te hoesten in bed, dus ben ik hem een slokje water gaan brengen. Mamma, wat is dit voor water? Gewoon water jongen. Ik vind het niet ....KOTS....lekker.....KOTS...
Oké, bed verschonen dus. Normaalgesproken nooit last van, maar dit keer wel. Werd zelf ook helemaal niet lekker.
Paul kwam iets na tien uur ook weer thuis en na een tijdje gepraat te hebben, ben ik ook maar snel met een kom naar bed gegaan, want ik voelde me ook helemaal niet lekker.
´s Nachts kwam ook Joris weer bij ons. Z´n bedlampje was kapot gegaan en hij is nu eenmaal bang in het donker. Dus ik ben op zijn bed gaan slapen, zodat hij fijn bij pappa kon.

Vanochtend heb ik lekker uit mogen slapen en toen Paul fris geknipt van de kapper terugkwam, kreeg ik ook nog een lekker kopje thee. Die heb ik dan lekker achter de pc opgedronken, want echt zin om in bed te blijven liggen, heb ik niet. Ondertussen ook koorts erbij gekregen dus vandaag maar rustig aan denk ik zo.

Dorpsvernieuwing

Vandaag een heel gewone dag gehad. Beetje gewerkt, kinderen hebben aan het eind van de dag nog even met hun nieuwe vriendje op de camping gespeeld.

Verder valt er eigenlijk niets te melden, behalve dat Paul vanavond weer naar de vergadering van de dorpsvernieuwing is geweest. Heeft alles bij mekaar weer een uur of 4 geduurd en hij zit nu officieel in een werkgroepje dat zich bezig gaat houden met het gezelliger maken van de dorpsstraat door middel van het scheppen van presentatiemogelijkheden voor bedrijven, cultuur en dies meer in leegstaande panden.
We zijn heel benieuwd wat hier uit gaat komen. Voor geïnteresseerden: je kunt kijken bij Der Tropfen waar het allemaal over gaat.

Tot zover vandaag, ben benieuwd wat er morgen gaat gebeuren.

Waar is Sabine?

Oei oei wat kwamen we weer slecht uit ons bed vanochtend. Joris vond alweer dat hij ziek was en dus niet naar school kon, maar goed dat hebben we hem uit z´n hoofd kunnen praten.
Weer snel de kinders naar school en vervolgens ben ik meteen doorgegaan naar de camping, want ik wilde m´n controleronde die ik gisteren niet helemaal heb kunnen maken, afmaken.
Op de een of andere manier blijft er maar werk komen, terwijl ik (en vooral de chef) steeds denk dat ik nu toch echt klaar ben. Vanochtend ook weer heel wat mensen gehad die stroom- of hele jaarrekeningen af wilden rekenen, 2x stroom afgesloten en meer van dien. Het was weer 12 uur voordat ik er erg in had.

Toen richting Paul en Joris gelopen. De auto stond voor de verandering weer eens vast in de garage omdat de afstandsbediening nog in de auto lag en de deur weer eens in het slot gevallen was. We moesten dus weer wachten met autorijden tot de buuv weer thuis was. Moeten we toch beter op letten, want het is wel heel lastig.

Paul had weer een heerlijke pastasaus voorbereid dus we hadden vanmiddag weer een heerlijke pasta a la Paul. Toegegeven de slagroom levert aardig wat kalorietjes, maar het blijft toch gezonder dan kant en klaar spul. Nog lekker een ijsje met smarties toe en wij konden er weer tegen.

Sabine heeft flink door zitten werken om haar huiswerk af te krijgen, want een (klein) kind van nieuw aangekomen gasten had gevraagd of mijn kinderen misschien met hem wilden spelen. En ja, daar hadden ze alletwee wel zin in. Joris had z´n nieuwe pistenbully meegenomen, want daar is hij zo trots op die wil hij aan iedereen laten zien. Ik zou zelf gezellig bij ze komen zitten, maar ze waren continu met z´n allen verdwenen.
Uiteindelijk Christoph een beetje gaan assisteren bij het maken van de wasbakken. Er lekt(e) van alles en er is heel veel vervangen en morgen wordt er verder gegaan.

Weer een uurtje buro gedraaid en vervolgens de kinderen bij mekaar proberen te zoeken. Joris was zo gevonden, maar waar was Sabine? Volgens Joris was ze bij de lift achter de camping aan het spelen, maar wij zagen daar geen Sabine.
Toen naar de camper gegaan van de familie van het jongetje waarmee ze aan het spelen was, maar ook daar geen kinderen. Luidkeels geroepen, maar geen antwoord.
Tja, toen begonnen we ons toch echt af te vragen waar ze waren. Waarschijnlijk ergens in het bos aan het spelen, maar ja het werd toch al wel wat laat (half zeven). Toen hebben we met de familie afgesproken dat we mekaar op de hoogte zouden houden. Wij gingen naar huis om even snel een broodje te eten. Paul ging na een half broodje alweer de fiets op met broodje in de hand en Joris en ik bleven thuis om Sabine eventueel op te vangen in het geval dat ze naar huis zou gaan.
Gelukkig vond Paul ze gewoon op de camping in de speeltuin. Op de een of andere manier hebben we ze daar over het hoofd gezien, want we hebben daar ook nog gekeken.
Dat was dus weer even een beetje spannend, alhoewel ik niet zo zenuwachtig was als Paul daarover. M´n dochter lijkt een beetje op haar moeder, dus ik had het gevoel dat ze vanzelf wel weer op zou duiken.

Thuis nog even rustig een broodje met leberkäse gegeten en even later de kinderen in bed gestopt.
Daarna lekker in de kelder een rustig avondje. Paul heeft nog wat gewerkt en ik gewoon lekker wat op internet zitten lezen.
Nog even met m´n moeder gebeld over pa. Het gaat gelukkig een beetje beter met ´m. De dokter hoopt dat hij eind van de week weer naar huis mag. Fijn om te horen, want ik was er toch een beetje op voorbereid dat ik misschien nog wel een paar dagen naar nederland zou gaan om daar even een kijkje te nemen.

Even schrikken

Zoals jullie hebben gemerkt, vliegt de tijd. Vrijdag had ik ook vrij gekregen van Christoph, maar ik zat ´s middags gewoon weer op de camping omdat we even wat uit moesten zoeken. Nou ja, moeten....., ja wij wel. We hadden een overschrijving gekregen onder een verkeerde naam en dan kunnen we er allebei niet tegen dat we niet weten waar diegene bij hoort. Dus dat samen uitgezocht.
Vrijdagavond gingen de mannen weer samen dobbelen en heb ik thuis een giga hoeveelheid was en strijk weggewerkt. Moest helaas ook gebeuren.

Zaterdagochtend weer op de camping aan het werk en in plaats van 1 uurtje werden het er weer 2 1/2, want er was weer van alles dat moest gebeuren. ´s middags thuis weer samen het een en ander gedaan en tegen een uur of half vier ging Paul langs een klant en de kinderen en ik langs familie op de camping.
Om vijf uur mocht ik het buro weer in en dat ging ook weer lekker snel. Tegen zes uur kwamen er 2 klanten langs en even later ook Christoph en daar zo´n beetje met z´n allen afgesproken dat we mekaar ´s avonds wel in de kroeg zouden ontmoeten.
Natuurlijk eerst de kinderen in bed gelegd, dat vinden ze wel zo prettig en daarna gezellig uit.
Daar zaten we nog geen uurtje toen we opgebeld werden met de mededeling dat m´n vader in het ziekenhuis lag. Hij was afgelopen week geopereerd en dat zou goed moeten zijn, maar het gaat helemaal niet goed. Doordat het verhaal mij even iets anders werd verteld dan het echt was, schoot ik even helemaal in de stress. Gelukkig het nummer van pa in het ziekenhuis gekregen en die meteen opgebeld. Daar weer wat gerustgesteld. Het is weliswaar niet goed, maar niet zo slecht dat ik naar Nederland moet (waar ik door Christoph alweer bijna heen gestuurd werd). Gelukkig maar, maar we houden het in de peiling.

Verder een heel gezellige avond gehad en tegen half twee/twee uur naar huis gegaan.
We lagen nog niet in bed toen Joris kwam met het feit dat hij bij me wilde slapen omdat hij bang was. Nou ja, dat mag dan, maar betekende voor mij weer dat ik vrijwel niet geslapen heb omdat hij continu tegen me aankroop.

Vanochtend op de camping heb ik eerst het tweede sanitairgebouw moeten sluiten omdat de verwarming helemaal in de stress was geschoten en we dan geen risico aangaan en het hele zaakje sluiten. De monteur is al gebeld en komt morgen, maar helaas zijn er een toch een hoop mensen die er weinig begrip voor hebben dat zoiets nu eenmaal kan gebeuren. Tja, we doen het echt niet voor onze lol hoor.
Toen nog even een klein rondje gelopen om auto´s te controleren op het voeren van het verplichte bordje. Dit keer veel duitsers gehad die het bordje er niet onder hadden liggen. Dat verschilt echt erg per keer.

Thuisgekomen met z´n allen aan het opruimen geslagen, want we konden zowat het huis niet meer inkomen van alle rondslingerende spullen. Het is nog niet klaar, maar ziet er ondertussen alweer een stuk beter uit.
Uit de kamer van de kinderen hebben we wel 3 volle wasmachines met kleding gehaald, ze hadden echt hun spullen overal liggen en we hadden gezegd dat we niets meer zouden wassen dat ze niet netjes in de wasmand zouden mikken.
Helaas is dat bij ons tegen dovemansoren want het lag er nog steeds en tja je laat ze toch niet in hun blootje naar school gaan, alhoewel het pedagogisch gezien misschien wel eens goed zou zijn.

Nu nog even lekker achter de pc en dan zo weer een uurtje naar de camping. Per slot van rekening is het weekend en dan draaien we 2x een uurtje per dag in plaats van alleen maar 1 uurtje in de ochtend.

O ja, ik heb eindelijk een foto van de taart die ik voor Christoph heb gemaakt: