rustig maar gezellig en S N E E U W !!!

We beginnen maar even kort met gisteren. Gisterochtend om half zeven was Joris al wakker en keek meteen uit het raam. Paul en ik lagen nog te suffen, maar hoorden hem al mopperen. Heee dat is gemeen het is niet eens wit, er is geen sneeuw. Sabine er is geen sneeuw...

Tja dat was een tegenvaller natuurlijk want op de radio hadden ze gezegd dat er sneeuw zou komen. Op de berg lag het wel, maar niet bij ons in het dal helaas. Maar goed, niet getreurd we moesten eerst nog naar school komen.
Sabine afgezet en toen langs de Billa om het bestelde brood voor de jausentag van Kindergarten op te halen. Elke week is er een ander gezin aan de beurt om het brood te leveren en deze keer was ik het. Op school aangekomen bleek het wel erg weinig te zijn. In plaats van 2 hele broden hadden ze twee halve voor ons gemaakt. Foutje! Maar goed, snel naar de bakker gegaan die zo´n beetje naast de kleuterschool zit en daar nog extra gehaald.

Tussen de middag heb ik weer een serviettenknödel in mekaar gedraaid, dit keer gegeten met gemengde groenten en saftfleisch (varkensschnitzel met een pakje saus) natuurlijk wel even op smaak gemaakt met een scheut slagroom, want dat vinden we zo lekker :)

´s middags was het dan eindelijk zover, de sneeuw kwam ook het dal in. Joris is al zingend en gillend van plezier naar buiten gerend, hij wacht al zo vreselijk lang op de winter. Helaas was de bui niet van lange duur, maar genoten hebben we er wel van, het blijft gewoon heerlijk buiten als het sneeuwt.

´s Avonds zijn Paul en ik eerst even langs Tresor gegaan (voor de bezorgde lezertjes, ja hoor de buuv hield weer een oogje in het zeil) waar we Christian (Reithä) het lied Tiet veur un Pafke van Harko en Pao hebben overhandigd. Zowel het liedje als de tekst op papier. Christian roept dat namelijk altijd als hij een sigaret gaat roken en er zijn nederlanders in de buurt, dus wij vonden het onze plicht hem het bijbehorende culturele goed (uche uche) ook te leren. Verder niet heel veel loos, wel even gezellig met wat kennissen zitten praten en toen door naar de Papalapub.
Ook daar was weinig loos, ik heb wel meteen 2 rondjes nagelen verloren, maar ja tegen Paul en Hannes kan ik gewoon niet op. Geeft niets, ik kan tegen m´n verlies :)
Toen weer terug naar Tresor gegaan, want daar kun je gewoon veel lekkerder praten.
Daar half en half een opdracht voor een kleine homepage gescoord (hij belt van de week terug als hij met vrouwlief heeft overlegd) en gezellig met een stel nederlandse vakantiegangers staan praten.
Vervolgens geswitched naar een boogschietcollega van Paul, waarna ik nog een hele tijd ouderwets gezellig met Christoph en Christine heb gepraat. We hebben gisteren besloten dat we mekaar weer goed kunnen zien, maar dat we echt niet meer samen willen werken. Nu wisten we dat laatste eigenlijk al, maar gisteren nog eens uitgesproken.

Ondertussen was ook vriend Andi langsgekomen dus daar lekker mee zitten ouwedeuren. Hij was weer helemaal op de betwetertoer dus ik heb ´m regelmatig even de les gelezen. Ik vind het helemaal niet erg als iemand een andere mening heeft dan ik heb, integendeel dat heb ik graag want dan kun je ergens over discussieren, maar als je dan vervolgens volledige onzin gaat zitten vertellen (in de trant van sneeuw is warm en blauw) en dan niet eens wilt luisteren naar mijn versie van datgenen, dan heb ik daar geen zin meer in.
Paul had ondertussen vriendin Inken opgeduikeld en omdat ook de broer van Andi met vriendin was aangekomen en de twee broers altijd wedstrijden houden in wie het meest op kan scheppen, zijn zij met z´n tweetjes nog even naar de Papalapub gegaan om even aan het strijdgewoel te ontsnappen.

Toen begon Andi flink rondjes te geven en natuurlijk allemaal sterk. Dat was voor ons genoeg van het goede en we zijn naar huis gegaan. Tis best.

Vanochtend lekker uitgeslapen en gewekt door een heel blije Joris want.....
er ligt S N E E U W ! ! !


Natuurlijk nog geen superdikke laag, daarvoor zijn de vlokjes te klein, maar oh wat is het weer mooi en wat is het toch lekker spul!



De kinderen waren natuurlijk niet meer te houden, dus na het ontbijt van warme griesmeelpap (we hebben het koud mam), want zij waren al heerlijk buiten geweest, zijn ze weer lekker buiten gaan spelen.
Natuurlijk hadden we eerst weer even de winterpakken uit de kast getrokken, anders is het toch wat minder.


Sabine heeft zich uitgeleefd in het maken van sneeuwknödelsuppe, sneeuwtaler (munten), sneeuwcake en nog meer heerlijke eetbare sneeuwdingen.
Joris had meer zin in een gewoon sneeuwballengevecht, wat ik ook nooit erg vind.


Daarna hebben we nog even heerlijk gevoetbald in de sneeuw en heb ik nog een rondje om het huis gemaakt waarbij ik deze hangplant bij buurman Anatol zag. Vond het een mooi plaatje, dus snel een foto gemaakt.


Ondertussen sneeuwt het nog steeds en wat mij betreft mag het nog heel even zo blijven. Dinsdag schijnt het weer warmer te worden dus dan zijn we de sneeuw weer kwijt, maar dat mag voor nu de pret niet drukken. Sterker nog, we genieten er gewoon extra van!

van de regen in de drup...

peldedrup. Oftewel vandaag hebben we geen zon en ook geen sneeuw maar gewoon van die ellendige

Omdat de kinderen Paul gisteravond zo misten, hebben de kinderen heerlijk samen wii sports gespeeld terwijl ik zat te kijken. Kopje thee met een koekje (bij ons een zeldzaamheid dus zeeeer gewaardeerd) erbij en toen lekker in de voorverwarmde pyama in bed.
Ik ben toen maar gaan strijken, want de stapel werd toch wel erg groot en nu gaat het weer een beetje. M´n hulp heeft het strijkijzer schoongemaakt met azijn, maar sindsdien wil het ding vrijwel niet meer stomen, toch eens kijken of we daar wat aan kunnen doen.

Paul kwam net iets na 9 uur weer thuis en toen hebben we Oostenrijk (met voetbal) nog zien winnen van de Ivoorkust. Volledig onverwacht, we zaten ook met z´n allen met de monden open en degenen die gewed hadden liepen zelfs te mopperen want niemand had op een overwinning voor Oostenrijk gewed. Op tijd weer naar bed gegaan, want we waren best wel moe.

Vanochtend was het ontzettend donker en had ik echt goede hoop op de voorspelde sneeuw, maar helaas pindakaas alleen maar van dat natte vocht uit die wolken. Heel jammer, maar goed misschien morgen beter!

Het wordt saai, maar ik heb weer de hele ochtend hard zitten vertalen terwijl Paul bij klanten langsging. Vanmiddag moesten we met Joris naar de Volksschule voor het intake-gesprek. Daar worden de gegevens opgenomen en wordt bij de kinderen gekeken of ze nog wat extra hulp nodig hebben om op het gewenste niveau te komen. En jawel, Joris heeft wat extra hulp nodig bij de grammatica en bij het zich goed verstaanbaar maken. Grammaticaal wisten we eigenlijk wel, maar we hadden het idee dat z´n woordenschat wel groot genoeg was. Nu weten we dat hij wat lui is en vaak gewoon geen zin heeft om duits te spreken dus het was allemaal niet zo verrassend. 10 minuten binnen en dan is het alweer voorbij. Het vooraf wachten duurde bijna langer. Meteen aangegeven dat we liever niet willen dat Joris bij dezelfde leraar als Sabine in de klas komt, als Sabine al dagelijks mopperend en scheldend naar huis komt dan wordt het bij Joris een regelrecht drama. We hadden de nieuwe directrice als gesprekspartner, dat was dan wel heel prettig moet ik zeggen want nu hebben we het direct bij de goede persoon neer kunnen leggen. Ze heeft natuurlijk niets beloofd, maar als we er de volgende keer zijn, kan ze in ieder geval niet zeggen dat we niets aangegeven hebben.

Dan nu weer business as usual oftewel: Petra gaat door met vertalen en Paul is de nieuwe pc voor de directrice van de Volksschule in mekaar aan het zetten. Net even afgesproken dat hij die (als zij dan tijd heeft tenminste) maandagmiddag komt opleveren. Is echt zo´n soort levering die niet heel veel geld in het laadje brengt, maar wel veel goodwill bij de gemeente en dat is ook wat waard.

Zou de sneeuw echt komen?

Er wordt gezegd dat we vanaf vrijdag sneeuw gaan krijgen. De sneeuwgrens zal zo rond de 400-500 meter liggen..... Ik ben heel erg benieuwd. Aan de ene kant hoeft het van mij nog niet zo nodig, per slot van rekening is het pas half oktober, maar aan de andere kant is het zulk mooi spul. De lucht wordt meestal ook ze heerlijk helder en het voelt gewoon fantastisch aan.
Ach, we zullen het wel zien, per slot van rekening is het nu pas woensdag en straalt het zonnetje weer fantastisch.

Net nog even buiten gezeten om nieuwe energie te tanken. Hele dagen vertalen is best leuk, maar je energie raakt op een bepaald moment gewoon op. En dan is een half uurtje in het zonnetje zitten lezen wel heel erg fijn.
Het ziet er trouwens naar uit dat ik het werk halverwege volgende week helemaal af heb en dat is een fijn idee moet ik zeggen. Dan kan ik hopelijk eventjes wat rustiger aan doen en daarna weer volop aan de slag met andere zaken.

Gisteren naast het vertalen eigenlijk niets gedaan. Daar is momenteel geen tijd voor. Voor de kinderen wel jammer, want ook de tijd om samen een spelletje te doen ontbreekt op dit moment, maar ze weten waardoor het komt.
Tussen de middag wel even tijd genomen om met Sabine de schooldag door te nemen en daarnet in het zonnetje gezellig met Joris gebabbeld.

Paul heeft vanochtend flink zitten programmeren en de klant op de camping geholpen met zijn probleempje. Was volgens mij snel opgelost, kwestie van iets niet goed geïnstalleerd en een verkeerde instelling als ik het goed begreep. Dat lossen we dan wel weer gratis op voor de mensen, alhoewel het eigenlijk niet inbegrepen is. Maar voordat iedereen denkt dat we echt alleen maar op geld uit zijn, dat is ook weer niet waar. We waarderen onze klanten zeer en proberen ze (wel binnen grenzen) zo goed mogelijk te helpen.

Ik was vandaag ook nog even naar de camping om een abonnement te verlengen en ben daarna langs het tourismusverband (vvv) gegaan. Ik heb bij het vertalen gemerkt, dat bepaalde pagina´s niet in het systeem vermeld staan en dat kwam omdat ze niet goed ingedeeld waren. Daarover even met de betreffende persoon gepraat die zich van geen kwaad bewust was en maar liep te roepen dat ze toch echt indeelde, kijk maar in het systeem, en eigenlijk was ze een beetje boos op me daarover. Tja, jammer ik kan er ook niets aan doen als het niet goed wordt ingevoerd. Momenteel doet ze het waarschijnlijk wel goed, maar in het begin liep het niet altijd even goed en dan is het voor mij weer een hele hoop extra zoekwerk waar ik op bepaalde momenten gewoon geen tijd voor heb (en wat ik gewoonweg irritant vind, want dan moet ik een hogere rekening schrijven omdat zij hun werk niet goed doen en daar word ik dan weer op aangekeken).
Ook nog even gezellig met Regina van het tvb staan praten over mijn stukje in het plaatselijke krantje. Net als iedereen vond ook zij het zo knap dat ik durfde te zeggen dat er zoveel geroddeld wordt en dat dat niet leuk is. Ze is zelf nogal eens het onderwerp geweest van dat gepraat en dan ben je daar natuurlijk nog eens extra gevoelig voor. Ben er alleen niet al te lang gebleven, want tja die vertalingen....

Joris is momenteel heerlijk met de wii aan het spelen en aan het trampolinespringen, Sabine is naar vriendinnetje Jenny toe en Paul is naar een klant in Wörgl. Daar moet vanavond iets aan de server gedaan worden en dat moet nu voorbereid worden. Geen idee hoe laat hij thuis gaat komen, maar met het eten is hij er in ieder geval niet. Jammer, want we proberen nu eenmaal altijd de maaltijden samen te zijn, maar in dit geval kan dat even niet anders.

Tot zover dan weer het nieuws uit het zonnige Brixen. Met een beetje geluk volgt er morgen meer.

Brixnet, herfstvakantie en natuurlijk vertalen

Gistermiddag wat vertaalwerk gedaan en vervolgens met Paul samen naar Kitzbühel om daar oranje papier te kopen en inktpatronen voor mijn printertje. Was natuurlijk weer niet goedkoop, vooral omdat we de verleiding niet konden weerstaan om nog een spel voor de wii te kopen.
Toen we thuiskwamen zat het doosje keurig tussen de stapel papier en de inktpatronen, maar Joris zag het natuurlijk meteen. Hee, mama wat is dat voor doosje? Ohhh joepie een spelletje voor de wii, welke is het? Heeee dat is Paper Mario! Nou, Paul en ik vielen ongeveer om, want Joris kan namelijk nog helemaal niet lezen! Wat bleek, voor dat spel in continu reclame bij de kindertelevisie en daar kijkt hij nogal eens naar... We stonden echt met ons mond volledig open.

Toen is Sabine naar de schützen gegaan en zijn Paul, Joris en ik de auto ingestapt naar vriendje Robert Bacher van Werbeagentur Cutline. Hij maakt allerlei reclame-drukwerk, schrijft dus zelf niet, maar maakt het mooi op en drukt het.
Daar hebben we eindelijk onze nederlandse Brixnet Flyer gemaakt zodat we die op de camping neer konden leggen en hangen.
Thuis het zwikkie op het knaloranje papier gedrukt en deels ingesealed.

Gisteravond zijn we na het eten allebei weer hard aan de slag gegaan. Paul bij een klant en ik hier thuis achter de pc. Tja, het werk gaat gewoon door.
Om half elf vonden we het genoeg geweest en zijn maar eens ons bed ingedoken.

Vannacht heb ik heerlijk geslapen en gedroomd van Papala-Chris die verliefd was op Christina Stürmer. Een mens droomt wat rond zeg. Werd daardoor wel ontzettend vrolijk wakker, was een leuke droom.

Daarna de kinderen weer op weg naar school geholpen en vervolgens snel de duitse flyers ook geprint en gesealed. Nog wat aan de administratie gedaan en vervolgens snel naar de camping om de flyers in het buro te brengen en de gesealde versie in de toiletgebouwen op te hangen.
Was trouwens ook weer wat. Ik had Christoph een sms gestuurd met de vraag of het goed was en daar kwam natuurlijk geen antwoord op. Dus ik had het in het eerste gebouw al opgehangen toen ik meneer de koekepeer tegenkwam. Ik roep dus: geen antwoord betekent Ja hè? (heel dom hoofd terug) Dus nog een keer: geen antwoord betekent dat je het ermee eens ben toch? (wat was het dan ook alweer dat je wilde?) Toen moest ik toch echt even hard lachen en heb verteld dat ik de flyers op wilde hangen. Tja als ik een uurtje daarvoor pas de sms heb verstuurd dan mag ik hopen dat hij dat nog weet. Maar goed, puntje bij paaltje was het natuurlijk goed. Hij kon ook niet veel anders geloof ik, hihi.

Daarna thuis weer heel hard verder aan de slag, ondertussen gestoord door internet vriendin A te BM die weer zo nodig moest msn-en! (was wel gezellig hoor, haha)

Tussen de middag eenvoudig eten gemaakt. Chinese-koolstamppot met gehaktballetjes in ketjapsaus. Ging erin als stamppot zullen we maar zeggen! De kinderen houden wel van zo´n hollandse hap en vooral omdat ik dat niet zo heel vaak maak nog eens extra geliefd.

Paul is al de hele dag aan het programmeren aan een programma dat af moet, en tussendoor ben ik ook nog snel naar de camping gereden om te kijken wat het probleem was bij een klant die het internet niet op kon komen. De problemen worden waarschijnlijk veroorzaakt door z´n nieuwe USB-stick en daar hij er verder totaal geen ervaring mee heeft krijgt hij het zelf niet aan de praat. Tja heel vervelend, ik kon het zo snel ook niet vinden en ben ook geen prof op dat gebied. En omdat het geen probleem is van het netwerk heeft het voor ons geen prioriteit. Er zijn andere zaken die we sneller op moeten lossen. Wel vervelend want het klinkt alsof we de man niet willen helpen, dat is niet zo, maar we hebben zoveel ander werk dat het gewoon niet lukt. En eerlijk gezegd weet ik ook niet of onze hulp wel zo gewenst is als blijkt dat er voor dit soort hulp gewoon betaald moet worden.

Verder ben ik me helemaal gek aan het vertalen, moest nu heel even een vertaal-pauze hebben, maar ga zo weer verder anders krijg ik het namelijk echt niet af.

O ja, dan nog het onderwerp herfstvakantie. Het is duidelijk herfstvakantie, want de camping loopt weer vol. Heel gezellig moet ik zeggen. Aan de internetlezers wil ik graag nog even 1 ding heel duidelijk maken, want ik krijg de vraag naar mijn mening een ietsje te vaak:

NEE, PETRA KOMT NIET MEER TERUG OP DE CAMPING!!!

Niet omdat Christoph het niet wil en niet omdat IK het niet wil!
Alhoewel ik het werk en de mensen echt wel mis, gaat het me persoonlijk veel beter nu ik niet meer zoveel conflicten heb. Terugkijkend op de periode dat ik er heb gewerkt, blijkt dat ik zeker elke week wel minimaal 1 meningsverschil heb gehad en dat breekt uiteindelijk op, hoe goed de samenwerking verder ook was.

Poeh dat is lang geleden

dat ik heb geschreven. Ik had dus in mijn hoofd dat ik vrijdag voor de laatste keer geschreven had, maar het was dus nog langer terug.

Het mag duidelijk zijn dat we op dit moment gewoon omkomen in het werk. Zijn allebei hele dagen bezig en zijn daar ook heel erg blij mee.

Ondertussen hebben we het computerbureau helemaal opgeruimd, alhoewel op Paul zijn kant alweer een klein stapeltje spullen begint aan te groeien. Verder de administratie zo ver mogelijk op orde gebracht. Ik moet nog 2007 helemaal goed verwerken en vervolgens richting boekhouder doen, maar dan zijn we ook weer helemaal bij.

Donderdag is er nog wat bijzonders gebeurd. Zoals jullie weten, hebben wij nog contact gehouden met de duitsers die als laatste in het campingrestaurant hebben gezeten. Nu kwam hij van de week ineens langs met de vraag of ik iets voor hem kon betekenen op het gebied van vertalen en of ik misschien wilde bemiddelen. Toen hij begon op te geven dat als deze verkoop doorging we zeker een jaar niet meer hoefde te werken, begon ik al een beetje te grinniken. Ja ja snel rijk verhalen, is goed hoor ik wil best voor je vertalen en bemiddelen zien we dan nog wel.
Toen ik de tekst van hem kreeg via email had ik ineens zo´n raar kriebeltje in de buik. Heel gek, je weet niet waarom en toch. Ik had het idee dat hij de vorige keer een andere achternaam had gebruikt toen we voor Wirtshaus am Brixenbachl hadden nagevraagd dus dat heb ik nagekeken en dat klopte. Vreemd, maar goed het kon zijn dat ze de naam van z´n vrouw gebruiken. Toch maar eens contact opgenomen met Christoph. Ik had het sms-je nog niet verstuurd of hij hing aan de telefoon. Wat is er aan de hand Petra, waarom wil je dat weten. Dus ik het verhaal uitgelegd en hij ondertussen gezocht. En ja hoor.....andere achternaam en ook vrouwlief een andere achternaam. Nu heb ik het niet zo op mensen die zoveel verschillende achternamen hebben, dus ondertussen al besloten dat dat bemiddelen niet door zou gaan. Ook Christoph vond dat geen goed idee, want die heeft wel 4 keer gezegd dat ik het niet mocht doen en hij heeft me zelfs laten beloven dat ik het niet zou doen (grinnik) en dat terwijl we toch niet meer op zo´n goede voet met mekaar staan.
Toen Paul thuiskwam nog even met hem hierover gesproken en we zijn het er met zijn allen over eens dat het geen goed idee is. Ik heb weliswaar niet het idee dat de man al die namen gebruikt om mensen op te lichten, maar je weet het natuurlijk nooit.
Een mens beleeft nog eens wat....

Vrijdag tussen de middag waren we door de kleuterschool met z´n allen uitgenodigd om het oogstfeest te komen vieren. Er was een heerlijke groentensoep en broodjes met gezonde smeersels (paprika- en wortelsmeerspul) en het was echt allemaal lekker. We hebben ons helemaal vol gegeten en daarvoor netjes een bijdrage in het soepkommetje dat daarvoor stond gedaan.
Met Katharina afgesproken dat we mekaar als het even kon ´s avonds zouden treffen in de Papalapub, want Paul mocht weer de dj spelen. Tegen een uur of negen heb ik Andi en Inken opgehaald want die wilden er ook wel bij zijn en ik vind het niet zo erg om zo nu en dan eens taxi te spelen.
Het was echt supergezellig, er waren niet eens ongelooflijk veel mensen (de boerenjeugd had de volgende dag een uitje en bleef daardoor maar kort) maar we hebben zo leuk zitten kletsen. Ook met 2 duitsers die in het sporthotel bleken te logeren gepraat. We hadden met de vrouwen een wedje of het hollanders zouden zijn, zeker de ene had echt een hollands uiterlijk...tja dan ga ik daar wel op af hoor om dat te vragen en omdat 1 van de meiden vond dat we ze dan ook moesten uitnodigen om bij ons te komen zitten, dan doe ik dat toch!
Toen ook de afspraak met ze gemaakt dat ze de volgende dag om 13.00 uur langs Nieding moesten komen om daar een glaasje te drinken.
Paul was ondertussen klaar met draaien en wilde naar huis omdat hij zaterdag boogschiettoernooi had. Ik was nog veel te gezellig samen met Katharina en wij besloten dan ook om gezellig met z´n tweetjes verder te gaan.
Uiteindelijk zijn ook wij om 4 uur maar weer eens op huis aangegaan, vonden we toch wel tijd worden.

Zaterdagochtend werd Paul om 9 uur opgehaald door Reithä en ben ik uit bed gerold om langs de camping te gaan. Ik moest nog steeds die adressen nakijken en daar Christine nu in het buro zit, gaat dat ff wat makkelijker.
De kinderen mochten van mij cakejes bakken en hebben dat met heel veel plezier gedaan. Toen we om half 1 Inken op gingen halen voor de lunch bij Nieding, hadden ze voor haar ook een cakeje meegenomen die met veel gejuich door Inken werd ontvangen.
Omdat het zulk heerlijk weer was, zijn we op het terras gaan zitten. De kinderen hebben zalig met de andere kinderen die daar waren gepraat, terwijl ook Inken en ik heel wat af hebben zitten kletsen. Deels ook met Katharina en Hanna, maar die moesten helaas werken omdat het toch best druk was dus de meeste tijd toch samen.
Tegen 4 uur wilde Sabine weer naar huis, ze begon het een beetje koud te krijgen en was gewoon wat moeiig.
Zo tegen half zes kwam Paul ook weer thuis en hebben we lekker met z´n allen een hapje gegeten. Nog gezellig wat spelletjes Memory met z´n allen gedaan en toen was het weer bedtijd voor de kinderen.
Paul en ik zijn nog wat gaan drinken, maar daar op tijd weer naar huis omdat Paul zondag toch ook weer boogschiettoernooi had.

Zondag was Paul alweer vroeg weg en heb ik lekker uitgeslapen. Tussen de middag voor de kinderen griesmeelkoekjes gebakken (daar hadden ze zo´n zin in) en daarna zijn wij een speeltuintocht gaan houden.
We begonnen op verzoek van Sabine bij de campingspeeltuin, waar ik ook de nieuwe huisjes maar eens bewonderd heb (ze worden mooi moet ik eerlijk zeggen) en met allerlei mensen heb staan praten. De tunnel bij de camping gaat stukje voor beetje verder dicht, maar het gaat echt te langzaam en je kunt er echt te weinig van zien om dat nog te fotograferen. Voor degenen die hoopten voor de winter nog op hun ´oude´ dan wel nieuwe stekkie te staan....vergeet het maar of er moet ineens een wonder gebeuren.
Daarna zijn we doorgegaan naar de speeltuin bij de Badesee, waar de kinderen zich super hebben vermaakt. Het was ook wel heel bijzonder hoor, het leek net alsof het hele terrein van ons was. In de ruim anderhalf uur dat we er geweest zijn, zijn er 4 andere mensen langsgekomen. Rond een uur of half vijf weer naar huis gegaan, ik had zo langzamerhand toch wel een beetje dorst gekregen en het drinken dat we mee hadden genomen was al een tijdje op.

´s Avonds zijn we met z´n viertjes heerlijk gaan eten bij restaurant Thalhof.
Vooraf hadden ze weer wat bijzonders. Een groet uit de keuken heet het en het was een kopje hooisoep. Heel bijzondere smaak en echt erg lekker moet ik zeggen. De soep was getrokken uit hooi dat van de alm van Sepp Kahn komt. Sepp Kahn is hier een zeer bekende mundart dichter en boer en het is dan nog eens extra bijzonder dat dat bij het verhaal hoort.
Toen hadden Paul en ik een kalfscarpaccio, Joris had pompoensoep gekozen en Sabine een Cordon Blue. Ik had daarna Branzano (wolfsbaars) en Paul eendenborstfilet.
Als toetje nam Joris een caramelpuddinkje, Paul had een ijsbeker en Sabine en ik hadden gekozen voor witte-chocolade-parfait met chocoladesaus en aardbeienpuree.
Zalig volgesnoept zijn we om 8 uur weer naar huis gegaan. Per slot van rekening was het vandaag ook weer een gewone dag.

Vanochtend was ik alweer op de camping te vinden. Vanwege een misverstand tussen Christoph en ons konden mensen hun internetabo niet in het buro betalen en dat is natuurlijk erg vervelend als je dat de mensen wel altijd verteld. Maar goed, ik ben langs degenen gegaan die wilden betalen en zag op de terugweg dat Christoph weer in het buro was. Daar dus naar binnen gedoken en dit even doorgesproken. Hij dacht dus dat we het hem niet toevertrouwden omdat we meestal zelf langs de mensen gingen, waardoor hij Christine had gezegd dat de mensen met ons contact op moesten nemen. Eind goed al goed, er kan weer gewoon in het buro afgerekend worden.

Verder veel vertaalwerk, Paul is al de hele dag bij klanten langs en ik probeer tussendoor ook het huishouden nog een beetje te doen, want er is een klein rampje gebeurd. De zoon van onze poets heeft de waterpokken gekregen, dus ze kan niet komen. Boehoehoe en ik had er zo vast op gerekend.
Dus alweer minder tijd voor het vertalen, wel heel vervelend, maar ik denk dat ik het toch wel red, dan maar gewoon ´s avonds nog wat langer doorwerken.

Tussen de middag lekker cordon blue met gemengde groenten en rösti-rondjes gegeten en daarna weer hard aan de slag.

Wat heel grappig is, is dat sommige mensen contant bij je komen afrekenen. Nu stond er ook ineens iemand voor de deur die wilde betalen en ik wist van niets. Oepsie dat is lastig. Maar goed, we komen er wel uit, gelukkig hebben we een telefoon zullen we maar zeggen.
Nu wel veel geld in de beurs dus straks ook maar even langs de bank.