weer een lange dag

Vanochtend stond ik om kwart voor acht weer bij de bakker. Paul zorgde er weer voor dat Joris op school kwam en natuurlijk ook voor de inkopen voor het eten van vandaag.
Ik werd vandaag alweer verwend met allerlei pakken hagelslag! Fantastisch mensen, ik vind het zo ontzettend lief.
We hebben ondertussen genoeg hagelslag voor een jaar, hahaha.

Vanochtend weer lekker bezig geweest in het buro, daarna nog even gezellig bijgepraat met wat mensen en toen samen met Christoph op het nieuwe gedeelte draden gespannen zodat we de elektriciteitskabels eindelijk eens op kunnen binden.
Dat was natuurlijk weer lachen, gieren, brullen met z´n tweeën. Tja we kunnen heel goed samenwerken, maar dat gaat wel gepaard met het nodige gescheld op mekaar. Christoph trok de draad strak en ik ramde er vervolgens van die haakjes omheen. Dat ik daarbij regelmatig missloeg, was voor Christoph reden voor gemopper en veel gelach. Vooral toen ik op m´n duim timmerde kon hij zich bijna niet goed houden, maar eerlijk is eerlijk hij heeft niet hardop gelachen.
Een goed uur later waren we klaar met twee rijen, dus dat viel nog best mee.
Ik zei op een bepaald moment al dat ik het zo leuk vind dat we alletwee altijd zo lekker lopen te mopperen tijdens dit soort klussen, vind hij maf maar moet er achteraf ook altijd om lachen.

Zo tegen half 1 was ik weer thuis, waar Paul en ik samen aan de kook gingen.
Heerlijk rijst met driedubbelbereide boontjes (eerst koken in bouillon, dan met fijngesneden ui en knoflook opbakken in een mengsel van boter en olie, daarbij zout, suiker, sojasaus en sherry (oké die hadden we niet dus dat hebben we gewoon weggelaten) en daarna nog 20 minuten in de oven) en kipfilet gebakken in wat olie, met zout, peper en weer sojasaus.
Zaaaaaaalig.
Daarna de kratten limonadeflesjes opgehaald bij de camping en toen in Kirchberg weer nieuwe vulling gehaald. We hadden verdikkie niets meer te drinken op het werk en dat is met deze temperaturen echt wel nodig. We kwamen aanrijden toen Christoph ook bij de werkplaats stond. Niet even helpen met kratten naar beneden tillen natuurlijk. Neeee, meneer stal alleen maar 2 flesjes en was weer weg.
Vervolgens begonnen met het opbinden van de hoofdstroomkabel. Natuurlijk heeft me dat weer waanzinnig veel tijd gekost, want tussendoor moest ik ook mensen aan stroom helpen, even gezellig bij mensen een glaasje limo drinken, nog ergens helpen en vervolgens was het alweer 4 uur en moest ik naar het buro.
Daar ook nog 2 uur lekker bezig geweest.
Daarna weer even wat gasten aan een teller voor de stroom helpen, natuurlijk ook even praten en de stekker van de electrische vliegenvanger (ja ja, sinds vandaag bovenop de container) isoleren. Toen was het alweer kwart voor zeven en vond ik het wel weer genoeg geweest.

Nog even snel een patatje gegeten bij Ton en Anneke en door naar huis.
Op dit moment is het aan het onweren. Niet zo vreemd na zoveel dagen van dat hete weer, het zat er aan te komen.
Nu alleen hopen dat het niet als een idioot gaat hagelen of regenen, daar hebben we toch echt even geen behoefte aan.

en het blijft heet

Het grillen was gisteravond erg gezellig, het eten moest wel erg snel moet ik zeggen, we hadden het ene stuk vlees nog niet op toen het andere alweer op het bord lag. Heel leuk zitten praten en met de kinderen lopen dollen. Op het eind lag ik met de twee jongsten over het gras te rollen, hihi.

Vanochtend stonden we om tien voor half acht alweer bij het hotel. Ik had beloofd dat ik daar nieuwe palen op zou halen voor de ingang en we wilden ook even de auto lenen omdat er een waanzinnig aanbod bij de penny markt was. Een droger voor maar 179 euro, dat is natuurlijk geen geld. Dus Paul daarna snel door naar Kirchberg voor de droger en ik naar de bakker voor de dagelijkse bestelling en om Joris naar school te brengen.
Even later belde Paul op dat er maar 1 droger was geweest en hij was nummer 2..... Shit zeg dat is niet lollig. We hadden er flink de pest in in ieder geval.
Terwijl ik de palen in mekaar aan het schroeven was, kwam Christoph ook even langsrijden om wat administratie af te geven. Helaas had hij niet zoveel tijd om te komen helpen als hij gisteravond nog dacht (tja we hadden weer aan de telefoon gehangen samen) dus dat was wel even balen.
Ook bleek dat er sinds 2 dagen bosbouwwerkzaamheden begonnen waren en dat precies in het hoogseizoen achter de camping. 3 klanten zijn hierdoor weggegaan en dat is natuurlijk ontzettend balen. Die gasten zijn namelijk van 6 uur in de ochtend tot een uur of 7 in de avond bezig en dat is natuurlijk niet leuk als je daar voor je rust staat. We zijn er erg boos over en er wordt zelfs gedacht aan boze opzet, maar er iets aan doen, kun je toch niet. De verantwoordelijke is namelijk de gemeente....

Vanmiddag is Paul met de kinderen gaan zwemmen om de hitte een beetje te verdrijven en ik ben om half twee weer naar de camping gegaan om te gaan maaien. Ton stond er namelijk nog steeds in z´n eentje voor en dan kost het veel te veel tijd voordat de hele camping klaar is.
Dus flink staan zweten, want reken maar dat het heet is zo in die brandende zon.
Net voor vier uur opgehouden en naar het buro gegaan.
Even later kwam Christoph toch om te gaan grasmaaien. Gelukkig, want nu is het bijna klaar. Het is nu nog een kwestie van een paar rijen maaien en nog een hoop trimwerk, maar dat doen Jan en Ton.
Omdat het niet druk was in het buro heb ik vanaf vijf uur de straat weer schoongeveegd, want daar had C. een zooitje van gemaakt met z´n maaimachine. Iets over zessen was ik daarmee klaar en kwam Christoph me vertellen dat ik morgen vrijaf heb. Ik keek ´m zeer verbaasd aan, waarop de opmerking kwam: Vrijaf voor wat betreft grasmaaien, hahaha. Ik vond het al vreemd en dook er met open ogen in.
Nog even gas afgesloten voor 1 van de gasten die morgen met de caravan naar Italië vertrekt en daarna natuurlijk weer de broodjes voor morgen besteld bij de bakker.
Had ik er alles bij mekaar toch een werkdag van 9,5 uur opzitten. En dat in een relatief rustig seizoen. Ben benieuwd hoe dat komende winter gaat worden. Zou me niets verbazen als we dan dagen van 10 uur gaan draaien, maar goed dat zien we dan wel weer. Eerst de zomer maar eens overleven, want deze hitte vind ik toch minder. Gelukkig kan ik er vele malen beter tegen dan een jaar terug. Ik ben er duidelijk ingegroeid.

Paul is weer naar de fotoclub, dat is toch ook wel erg leuk, alhoewel ik blij ben dat ik vanavond gewoon lekker thuis mag blijven. En ik moet ´m toch maar eens vragen waar het leesapparaat is voor het fototoestel. Ik wil namelijk graag weer eens wat foto´s publiceren.

grasmaaien en grillen

Gisteravond hebben we voor het eerst kunnen genieten van onze nieuwe stereo installatie. Ondanks onze parketvloer en gestucte wanden klonk het helemaal niet verkeerd en dat zegt wat!
Nu weer langzamerhand een fatsoenlijke muziekverzameling op gaan bouwen, over een jaar weten we volgens mij niet eens meer wat er een maand geleden gebeurd is :)
Verder rustig aan gedaan, nog een flink gesprek met Sabine gehad. Die werd weer heel bang in bed, dus moest haar angsten goed kwijt kunnen. Gaat altijd een hoop tijd inzitten, maar daarna kon ze dan tenminste ook goed slapen. Paul heeft zitten programmeren en toen gewoon op tijd weer naar bed.

Vanochtend weer op tijd uit de veren, want de broodjes lagen alweer bij de bakker op me te wachten en het karton moest ook weer klaargezet worden om te worden opgehaald. Tot tien uur heb ik me bezig weten te houden, maar het was niet echt druk. Toen naar het hotel gegaan om de pick up op te halen. Ik had beloofd dat ik naar Wörgl zou rijden om daar voor het hotel 5 tuinbanken op te halen die ze hadden besteld voor de tennisbanen. Paul had zin om mee te gaan, dus we zijn gezellig met z´n tweetjes gegaan. Ook nog een burostoel voor Paul gekocht. Wel duur die krengen, maar hij moet er dan ook heel wat uurtjes op doorbrengen. Het was nog best passen en meten want met 5 van die bankjes achterin, konden we de stoel niet meer in de achterbak kwijt. Met wat passen en meten konden we ´m gelukkig achter de voorstoelen kwijt. Gevolg was wel dat ik erg krap zat op de terugweg, maar ja, het was voor een goed doel.

Vanmiddag zijn Paul en de kinderen gaan zwemmen terwijl ik op de camping zou gaan grasmaaien. Er moet veel gedaan worden en Ton was helemaal in z´n eentje bezig en dan duurt het natuurlijk eeuwig voordat het af is. Het terrein is nu eenmaal niet zo klein. Bleek dat er maar 1 machine is die werkt! Daar wordt een mens wel moe van hoor, ouwe rotzooi hier, altijd maar stuk. Heb dus ook weer even flink lopen mopperen op de chef. Natuurlijk telefonisch, want zien doen we mekaar op dit moment helemaal niet meer. Kommuniceert wat lastiger, maar is niet echt erg, alhoewel ik ´m nu bij het maaien wel mis, want wij mogen van hem niet op de maaimachine (dat is namelijk zijn speeltje) en dat betekent dat het een stuk langzamer gaat.

Sabine en Joris zijn als het goed is op dit moment alweer bij Günther en Nelli. Daar mochten ze lekker in het zwembad komen spelen. Vanavond gaan we dan eindelijk bij ze grillen, dat hadden we al afgesproken voor de overstroming en nu is het weer er eindelijk weer eens naar.

Het weer is zoals gezegd prachtig, blijft dat voorlopig ook dus wij mogen absoluut niet klagen. Dus mocht er iemand zijn die twijfelt of het in Oostenrijk wel mooi weer is in de zomervakantie en daarom twijfelt om er op vakantie te gaan.....niet doen, gewoon komen en natuurlijk het liefst bij mij op de camping.

Schöne Sommergrüße

Oei oei, wat een schande

ruim een week niet meer geschreven. Moet ik even diep in mijn geheugen graven wat we allemaal hebben beleefd de afgelopen tijd.

Superveel gewerkt heb ik niet, zeker niet afgelopen week. Dat is dan ook een beetje de reden dat ik niet op het internet aanwezig was. Het kan nu wel weer vanuit huis, maar omdat we nog geen vaste computerplek hebben, kwam het er niet van.
En natuurlijk was ons meisje zaterdag jarig.
Daar ik de rest toch alweer vergeten ben, beginnen we zaterdag.
Ik had het hele weekend vrijgekregen, omdat Christoph vond dat ik de voorbereidingen voor Sabine´s verjaardag toch fatsoenlijk moest kunnen doen. Dat had nog wel wat voeten in aarde gehad, want hij wilde namelijk eigenlijk ook vrij dit weekend. Er was zaterdag Garn Weidach fest, het feest van de verenigingen en hij zou helpen opbouwen en afbouwen en dat kon daardoor niet doorgaan. Maar goed, omdat het Sabine´s verjaardag was en ik nog niet echt een weekend vrij had gehad, had hij toch besloten dat hij dan maar niet zoveel moest helpen op het feest.

Zaterdagochtend zijn Paul en ik druk bezig geweest met zaken als inkopen en alles klaarmaken voor het kinderfeestje. Sabine had 5 kinderen uitgenodigd en die verwachtten we om 12 uur.
Toen zijn we met de bus van de buurvrouw en onze eigen auto naar de lift gereden en zijn met z´n allen omhoog gegaan. Daar hebben de kinderen eerst boven op de trampolines gesprongen en na een 20 minuten zijn we naar de Filzalmsee gelopen, waar we zouden gaan picknicken.
Nu hadden 2 van de jongens al gegeten en de rest wilde ook eerst zwemmen. Dus eerst zijn de zwembroeken aangetrokken en zijn alleen Paul en ik gaan eten. Daarna druppelde het langzaam naar ons toe omdat ze toch wel honger kregen.
Natuurlijk hadden we gebak geregeld en verder bergen kaas/worst/tomaat/komkommer en broodjes. We hebben de hele middag geen kind aan ze gehad. Lekker in het water, in het modderbad, met de speelapparaten en ook steeds even bij ons langs om even af te drogen, wat te drinken en wat lekkers te halen. Want natuurlijk hadden we ook chips en snoep mee.
Sabine is ontzettend verwend met kadootjes en vooral bergen snoep. We kunnen er weer flink tegenaan wat dat betreft.

Om 4 uur weer naar beneden waar de moeders ons al stonden op te wachten (we hadden ze gebeld of ze de kinderen bij de baan op wilde komen halen) en wij namen buurmeisje Sabrina mee. Net voor 4 uur belde Christoph toch nog op of ik misschien toch middagdienst kon draaien omdat hij toch was gaan helpen. Nee dus.
Maar wel de afspraak gemaakt dat ik toch de zondagochtend zou draaien. Ze hadden erg lopen zeuren dat hij moest helpen met afbouwen en dat wilde hij dan toch ook wel graag doen. En daar ik de rotste niet ben...
Toen zijn we naar huis gereden en hebben ons in onze trachten gehesen (en geen foto gemaakt, erg hè) en naar het Garn Weidach kinderfeest gegaan. Erg heet, maar wel leuk. Sabine heeft nog een beetje op een steen zitten beitelen (Joris ook, maar die had het vrij snel gezien), natuurlijk het nodige aan spelletjes gedaan en met kennissen een kippetje zitten eten en de eerst alcohol naar binnen gewerkt.
Om kwart over acht zijn we onze oppas gaan ophalen en hebben we de kinderen naar huis gebracht.
Kwart voor negen waren we weer op het feest aanwezig. We kwamen meteen onze buren tegen, waar we eerst een hele tijd mee hebben zitten praten. Natuurlijk heen en weer drankjes uitgedeeld. Toen verder gegaan om te kijken of we de mensen met wie we hadden afgesproken konden vinden. Nu duurt dat nogal een tijdje, want je komt zoveel bekenden tegen, maar tegen een uur of half twaalf hadden we ze gevonden. Daar we van hun in trachten moesten komen, waren we erg nieuwsgierig of zij ook netjes gekleed waren en jawel! Gelukkig maar, want er waren dit keer wel heel erg weinig mensen in die kleding en alhoewel je absoluut niet voor gek loopt, voel je je toch een heel klein beetje opgelaten als je de enige bent.
Om een lang verhaal kort te maken, we hebben met ontzettend veel mensen gepraat en gedronken. Het was heel erg gezellig en we zijn tegen een uur of 2 (dacht ik) met spijt in het hart maar weer eens op huis aangegaan.
Tja, de volgende dag toch vroeg werken en dat heb ik geweten. Lang geleden dat ik zo´n houten kop heb gehad.
Toen ik thuiskwam, ben ik meteen m´n bed ingedoken en gaan slapen. Werd pas om half vier weer wakker. Paul en de kinderen ging het trouwens niet beter, ook die zijn na het middageten naar bed gegaan en gelijk met mij wakker geworden. Was een heftig dagje geweest die zaterdag.
Daarna zijn we nog lekker naar het zwembad gegaan waar ik Harry Potter verder ben gaan lezen en de rest is gaan zwemmen.
´s Avonds bij Massimo gaan eten want we hadden zo´n zin in pizza.
Sabine is daarna door Paul naar Günther en Nelli gebracht. Dat is een klant van Paul, waar we ook al waren wezen eten. Sabine wilde zo graag daar slapen en die mensen vonden dat maar wat leuk.
Sabine is daar de hele maandag gebleven. Is met ze naar de Kandleralm gelopen en daar weer schandelijk verwend met aardbeienmelk, ijs en weet ik wat.
Joris is maandagochtend gewoon naar school geweest en Paul en ik hebben allebei gewerkt. Paul heeft het huis onder handen genomen, want er was weer eens een bom bij ons ontploft en ik was natuurlijk alweer vroeg op het buro aanwezig vanwege de broodjes die dagelijks om 8 uur aanwezig moeten zijn.

Op de camping was het zodanig druk dat ik tot 12 uur bezig ben geweest met van alles en ook nog wat. Was in ieder geval erg gezellig.
´s Middags weer om 3 uur begonnen, rioolputten schoonvegen zodat een eventuele regenbui fatsoenlijk weg kan lopen. Uiteindelijk tot half zeven bezig geweest omdat er om iets over zes nog een camper binnenkwam en toen ook nog wat andere mensen even langs kwamen om broodjes te bestellen.
Ik sprong net op m´n fiets om een laatste controleronde te rijden toen ik bijna omver werd gereden door een gek op een trekker. Kwam weer expres op me afscheuren, stopt dan op het laatste moment en omdat hij de ´tanden´ erop had zitten kon hij die mooi om me heenzetten en daarna een zet daarmee geven. Het blijft toch een mafketel.

Gisteravond moest Paul naar een klant, waar hij bijna de hele avond bezig is geweest. Ik heb lekker m´n boek uitgelezen en ben lekker lui blijven liggen.

Vanochtend was het alweer vroeg dag. Behalve broodjes halen, moest ik ook een controleronde lopen en dat kost nu eenmaal wat tijd.
Dus om half acht was ik alweer aan de slag op de camping en alhoewel ik om half elf naar huis had gewild, werd het toch weer twaalf uur. Sabine was ondertussen ook op de camping gekomen om bij de familie Hinrichsen langs te gaan. Ze is dol op die mensen en dat is wederzijds en ze hadden nog een kadootje voor haar verjaardag gekocht.
Toen samen naar huis gefietst en daar bleek het buro dat we hadden besteld bij de bevriende tischler gekomen te zijn. Prachtig groot 1.90 breed, past mooi tussen onze huiskamerkasten. Paul was naar Wörgl geweest en had daar onze stereo installatie opgehaald. Dan kunnen we de hal tenminste weer leeg halen en de spullen naar de huiskamer verhuizen. Ziet er meteen weer wat opgeruimder uit.

Paul had ondertussen voor de boodschappen voor het eten gezorgd (schnitzel met paprikaroomsaus, patat en tomatensla) en was Joris ophalen.
Dus snel aan het eten begonnen, want om 13.00 uur verwachtten we Strobl om de boiler te maken. Die is nu in zoverre gemaakt dat hij het op noodstroom deed, maar omdat het ding alleen op nachtstroom loopt, kunnen we vannacht pas controleren of het ding het ook echt doet.
Vanmiddag om 2 uur maar weer eens naar het hotel gegaan om daar graszaad, printpapier en vuilniszakken voor de camping te halen omdat een bepaald iemand elke keer weer vergeet om dat mee te nemen. Omdat hij op dit moment vrijwel niet op de camping is, heb ik het dan zelf maar gehaald. Ze vonden het wel maf dat ik een emmer op een fiets ging vervoeren, maar ach, zo zwaar is een emmer graszaad niet.

Toen het heuveltje achterop de camping weer ingezaaid (Christoph heeft daar 2 mooie banken neergezet) en vervolgens gezellig gaan zitten kletsen. Het was zo warm en ik had niet veel zin om iets anders te doen. Op een bepaald moment kwamen de mannen van Top Technik voorbij en daar moest ik even mee, want ze hadden de sleutel van de stroomkast niet. Toen daar nog even staan praten, nog wat vuilnis gesorteerd die fijne mensen weer eens in verkeerde bakken of naast de bakken hadden gemikt en toen was het alweer vrijwel tijd voor het buro.

Vanmiddag niet ontzettend veel loos, dus eindelijk weer tijd om m´n blogje bij te werken.

Zo, dan zijn jullie nu allemaal ook weer op de hoogte van de belevenissen van onze familie.