De foto

Gisteren hadden we een echte regendag en dat betekent dat Hans niet op het land kan werken....
Dus heb ik hem tussen de middag maar eens gebeld om te vragen wanneer hij de laatste werkzaamheden gedaan wilde hebben en of hij er al aan gedacht had dat de boekhouding van maart toch ook echt naar de boekhoudster moest.
Nou, het is gelukt, om drie uur ´s middags ben ik er maar eens heengegaan (hij zou tussen twee en drie bellen, maar toen hij dat nog niet had gedaan, ben ik zelf maar gegaan). De laatste dingetjes afgemaakt, gezorgd dat de boekhouding klaarlag om naar de boekhoudster te brengen, Hans nog laten zien hoe hij de statistische gegevens uit het skischoolprogramma tevoorschijn kan toveren, afgerekend (jawel...!), nog even kort met Paul erbij staan praten en toen was het seizoen ook voor mij afgesloten.

Om dat goed af te sluiten zijn Paul, de kinderen en ik, een hapje gaan eten in de Kegelstüberl, daar waren we ook de hele winter niet meer geweest, dus ook weer eens gezellig. Daar even leuk met Gottfried bij zitten kleppen en iets na zeven uur naar huis gegaan, want Sabine moest haar huiswerk voor typen nog afmaken.

Daar ik weet dat er een hoop skileraren zitten te wachten op de foto, heb ik een kopie meegesmokkeld en zal deze hier dan ook maar compleet illegaal en in kleinformaat neerzetten, zodat tenminste iedereen weet hoe de foto er uit ziet.

een doordeweekse dag

De kinderen moesten allebei vroeg de deur uit vandaag, Paul ging naar een Citrix seminar in Salzburg en ik mocht weer eens naar de kapster. M´n haar zit nu weer in een model dat ik leuk vind, dat scheelt een stuk, nu alleen nog een goed verfje er in, want de twee die ik uit NL had meegebracht, waren heel slecht. Ik kocht m´n haarverf altijd bij de Action toen we nog in Wieringerwerf woonden, maar dit keer was het echt troep. Ik had chocoladebruin gekocht, maar de kleur die er uit kwam was meer roodbruin. Op zich geen probleem ware het niet dat het er na een keer of vier wassen alweer uit is.

Hier dus maar weer een nieuw doosje gekocht. Als ik het bij de kapper laat doen, ben ik zo 50 euro meer kwijt en dat geld spaar ik op het moment liever voor het weekend :)

De kinders lezen mijn logje niet Peter, dus dat is geen enkel probleem gelukkig. Kom zeg, je gaat je tijd toch niet verdoen met de verhaaltjes van je moeder lezen...haha.
Oostenrijkse mannen.....zeg dat wel Monique, erg vermoeiend altijd dat vreselijk lakse (vooral omdat ze altijd woest worden als iemand laks is als ze zelf eens iets nodig hebben...).

Voor de rest zijn we de dag lekker doorgekomen. Vanmiddag weer een flinke tijd met de kinderen gezeten voor hun huiswerk. Sabine had het procentenrekenen helemaal verkeerd in haar hoofd zitten, dus ik heb uitgebreid de tijd genomen om haar uit te leggen hoe ze dat het beste kan doen. Ze heeft maar geluk met een moeder die goed kan rekenen en een vader die de andere wiskundige vaardigheden beheerst.
Joris heb ik nog geholpen met z´n duits, alhoewel hem dat vandaag ook best afging. Hij hoefde dan ook alleen maar over te schrijven (betekent echter niet dat hij dan geen fouten maakt, sommige woorden zijn voor hem echt extreem moeilijk om te schrijven).

Voor de rest geen bijzonderheden, behalve dat ik met Sabine niet aan het planten van onze bessenstruiken ben toegekomen, er kwam van alles tussen. Dan doen we dat morgen maar.

Alweer een week voorbij

Mensen wat gaat de tijd toch snel, alweer een week voorbij en om nu te zeggen dat ik bijgehouden heb wat we allemaal gedaan hebben... nee dus.
Paul en ik zijn zoals altijd natuurlijk gewoon aan het werk. Het idee waar ik mee bezig ben, begint steeds meer vorm te krijgen en slokt ook het grootste deel van de tijd op. De kinderen gaan weer braaf naar school, mopperen over hun huiswerk, over het feit dat ze naar school moeten enz. enz.

Ik zou afgelopen week voor de skischool nog het nodige afmaken, maar daar het eigenlijk de hele tijd behoorlijk tot erg mooi weer is geweest, is Hans op het land bezig en dus niet bereikbaar. Beetje irritant is dat wel, want hij is me ook nog een flink stuk salaris schuldig. Maar goed, ik weet waar hij woont dus mocht het me niet snel genoeg gaan, dan ga ik er gewoon langs!

Verder is de aarde nu op het terras gestort, dus we kunnen zo langzamerhand gras gaan zaaien en plantjes gaan zetten. Heel langzaam, maar gestaag draait het project "huis" ook verder. We hebben ook de tegels voor achter het huis al besteld en als die komen, gaat ook de stratenmaker weer verder met dat stuk daar betegelen. Kan ik tenminste de plasticbak uit mijn kamer naar buiten zetten en als we een soort van hokje hebben, kan ook het papier en karton naar buiten. Gaat mijn buro er misschien ook ooit eens opgeruimd uitzien haha.

Ook hebben we nu al de eindafrekening van het vorige huis gekregen. Zoals te verwachten was zijn we het er niet mee eens, dus we gaan mooi bezwaar maken. Paul en ik hebben al in de planning staan om woensdag eens naar Wörgl te rijden om onze advocaat ook eens in het echt de hand te drukken, dus dan kunnen we hem meteen even om raad vragen.

Heel stiekem hebben we voor de kinderen ook een verrassing voorbereid. Ik heb bij beide scholen komende vrijdag en maandag vrij gevraagd, en gekregen, zodat we lekker een lang weekend naar ons favoriete appartementenhotel in Süd Tirol kunnen. Even lekker met z´n viertjes bijkomen van een lange winter.
De kinderen zijn zo lief en behulpzaam geweest en dat vinden we wel een beloning waard.
We vertellen ze gewoon helemaal niets, donderdagavond moeten we nog naar een ouderavond van de hauptschule en vrijdagochtend gaan we ons verslapen (hihi). Vervolgens vertellen we de kinderen dat ze dan niet naar school hoeven en dat we wel gezellig een dagje met z´n viertjes naar Innsbruck gaan. Het eerste uur hebben ze dan zeker nog niets door, pas als we Innsbruck voorbij gaan rijden, zullen er misschien wat lampjes gaan branden. Paul en ik hebben al grote voorpret!

Dan ga ik mij nu bij man en kinderen voegen, zodat we gezellig samen een kopje thee kunnen drinken voordat de kinderen naar bed gaan.

Tot de volgende keer!