1e werkdag en heiligenabend

Vandaag was dan mijn eerste echte werkdag. Meteen in het diepe, want tja niemand had er natuurlijk echt tijd.
Ik heb zelf het gevoel dat het redelijk ging. Natuurlijk ging niet meteen alles van een leien dakje en ik heb ook echt wel fouten gemaakt, dat weet ik zeker, maar ik heb zover ik nu heb gemerkt nog geen grote blunders begaan en dat is het belangrijkste.

Wat me opvalt is dat er op zo'n camping 2 verschillende types rondlopen.
De mensen die echt relaxed zijn, want het is toch vakantie. Die kun je dus ook echt niet gek krijgen en zijn een groot plezier om voor te mogen werken.
Je hebt ook de stresskippen, daarvoor is niets goed genoeg, alles is te duur, te langzaam te weet ik veel. Dan is het weer een geluk dat ik niet snel gek te krijgen ben, want ze zaniken je echt helemaal gek aan je kop.

De werktijden zijn vrij goed, ik heb geen echt grote problemen ermee. Ik heb ook de hele dag door aanloop dus de tijd gaat ook vrij snel.

Paul heeft mij naar de camping gebracht en is vervolgens lekker rustig opgestart met de kinderen. Hij heeft eerst nog wat zitten werken en is tegen een uur of 10 met de kinderen naar de camping gegaan om daar op het bergje te skiën.

Tussen de middag hebben we lekker een pizza'tje gegeten en een uurtje wat rustiger aan gedaan. Alhoewel het ook niet echt rustig was, want ik moest de laatste kerstkadootjes nog inpakken, dus we hebben de kinderen verboden in de kelder te komen en toen ben ik snel aan het inpakken geslagen.

's Middags heeft Paul eerst geprobeerd om boodschappen te doen, maar hij kwam 5 minuten te laat, want alle winkels bleken om 14.00 uur dicht te gaan. Ik had al wel zoiets gehoord, maar het was toch niet helemaal tot me doorgedrongen. Nou ja, dan maar iets zuiniger aan doen met de melk en dan maar geen extra kerstkoekjes in huis.
Rond een uur of 4 zag ik Paul en de kinderen weer rondlopen. De kinderen met slee en snowboard dus die hebben zich ook weer prima vermaakt.

Om 18.00 uur de boel op de camping dichtgegooid en met de kinderen naar huis gegaan. Paul bleef even met de kinderen in de auto zitten en met de smoes dat ik ontzettend nodig naar de wc moest, heb ik snel de kadootjes vanuit de kelder onder de boom gemikt. Toen hebben we met z'n allen nog even in de kelder doorgebracht om de kadootjes voor de buren van een labeltje te voorzien en vervolgens hebben we die naar boven gebracht.
Daarna gingen we zelf weer naar beneden en kijk daar, onder de boom had het Christkind kadootjes neergelegd.
Het Christkind had ook een kerstkaartje in de boom gehangen waarop stond dat de kadootjes echt heel leuk zouden zijn (met dank aan Sabine).

Daarna onder veel gejuich de kadootjes geopend. Allebei de kinderen hebben er een stapel boeken bij. Sabine een paardenpuzzel met 3d effect, van die magnetische staafjes en balletjes, een bordspel, sterretjes vuurwerk en wat ze het mooiste vond....kaarsenzand. Een stuk of 10 zakken vol! En het mooie was, die had ik in een gratis meenemen bak gevonden. Als dat niet prachtig is!
Joris had naast de stapel boeken een vrachtwagen met 2 autootjes erop, een playmobiel vrachtwagen, een soort van plastic pistooltje waarmee je zo'n draaiding in de lucht kunt schieten, stoepkrijt, een leercomputertje, sterretjes vuurwerk en van school ook nog een zakje met daarin een hartje van klei en een koekje.

Paul kreeg 2 donald duck strippockets, 1 kinderknusel en een thermometer voor binnen en buiten.
Ik had 3 kinderknutsels, een kersttreintje waarin je een waxinelichtje kunt zetten en een fles hazelnootlikeur (advocaatdikte).

We vinden allemaal dat we ontzettend verwend zijn en voor de kinderen (vooral voor Joris, want Sabine is natuurlijk niet gek) was het een hele verrassing dat het Christkind zoveel voor ons had meegebracht.

Joris was zo ontzettend blij dat wij allemaal een dikke frohe Weihnachten mamma, pappa, Sabine - knuffel van hem kregen. Echt om te smelten zo fijn.

Voor ons was het een prachtige dag en we hopen morgen op weer zo'n mooie kerstdag.

Zo ben je bezig met het ophangen van een briefje

dat je je aanbiedt als oppas (nou ja, dat liet ik Paul doen, want die moest toch naar de camping) en even daarna zit je in gesprek of je niet bij de receptie van de camping kunt komen zitten. Frau Widauer zat er namelijk zelf omdat ze niemand hebben voor de receptie op dit moment. Christoph heeft geen tijd, die is hele dagen aan het sneeuwruimen en het meisje dat er normaal zat, zit nu in haar examenperiode en kan dus ook al niet komen.
Om een lang verhaal kort te houden, vanmiddag ben ik zo goed en kwaad als het ging ingewerkt (maar nog lang niet op alles) en morgenochtend om 8 uur begin ik dan voor het eggie. Werktijden van 8.00 - 12.00 uur en van 14.00 tot 18.00 uur. Voorlopig voor 2 weken, daarna zien we weer verder.

Het wordt natuurlijk wel even kijken hoe we het met de kinderen gaan doen, maar Paul heeft op dit moment geen opdrachten lopen dus dat scheelt. Ik vind het wel weer leuk om buitenshuis aan de slag te zijn, al levert het natuurlijk niet echt veel op.
Op zich is dit wel een job voor mij en mevrouw Widauer is op zich helemaal geen slechte als ik het zo merk. We hebben vandaag samen ons best gedaan om alles weer onder de knie te krijgen, want voor haar was het ook alweer 15 jaar geleden dat ze voor het laatst op de camping had gewerkt.

Het betekent natuurlijk wel voor mij dat ik voorlopig even niet naar de fitnessschool kan, die moeten we dan maar even afbellen voor de komende weken. Aan de ene kant wel jammer, want ik vind het nu eenmaal wel leuk, maar het is voor een goed doel.

Paul is bezig geweest op de camping, vanochtend ging het allemaal gelukkig weer goed. Op dit moment is hij nog even bij de klant langs waar hij een laptop voor geregeld heeft, om de gebruikster uit te leggen hoe het nu precies werkt met het draadloze internet.
Joris is blij dat hij voorlopig niet meer naar school hoeft. Hij vindt het er wel erg leuk, maar hij heeft zo'n zin om even niets meer te hoeven.
Het zal wel tegenvallen dat mamma er dan ineens niet is, maar daar went hij wel aan. En ze kunnen zo weer elke dag op het campingbergje skiën. Als die dezelfde openingstijden hebben als vorig jaar, dan kunnen ze elke dag tussen 10.00 en 19.00 uur lekker in bezig zijn. Dat komt allemaal wel goed.

Arbeit und mehr

Vanochtend was Sabine nog steeds flink koortsig dus naar school mocht ze niet van me. Joris wel en die had daar flink de pee in. Tja, je zus zal maar 'lekker' thuis mogen blijven en jij niet, dat valt tegen!

Paul en ik hebben Joris om iets over achten naar school gebracht en zijn daarna doorgereden naar Wörgl, waar Paul voor een klant het een en ander moest kopen. Ook nog even bij de Penny en de Hofer gestopt om nog wat kleine inkoopjes te doen.
Bij de Penny markt was Paul z'n favoriete biertje weer in de aanbieding dus daar hebben we 4 trays van ingeslagen. Per slot van rekening bederft het spul niet zo snel en tegen die tijd gaat het waarschijnlijk wel weer in de aanbieding.
Als ik het goed heb onthouden, is dit bier ongeveer 1x in de 2 tot 3 maanden in de aanbieding. Zo lang redden we het vermoedelijk wel met deze voorraad.

Thuisgekomen eerst wat spulletjes opgeruimd en vervolgens ben ik naar de Volksschule gegaan om Sabine's huiswerk voor de vakantie op te halen. Nog even met meester Thomas doorgesproken of het verstandig is om Sabine morgen wel bij het kerstfeest te laten komen. Ze gaat in ieder geval niet naar de gymnastiek morgenochtend, misschien dan om 9.00 uur naar de kerstviering van de klas en tegen kwart voor 10 gaat de rest van de klas naar de kerkdienst en dan neem ik Sabine weer mee naar huis.
Ik denk niet dat het echt verstandig is om een kind met koorts in die koude kerk te laten zitten.

Vervolgens Joris opgehaald en naar huis gelopen. Paul was ondertussen op de camping bezig met het installeren van een router, zodat hij het hele zwikkie op afstand kan gaan beheren. Dan hoeft hij niet elke keer naar de camping te gaan als er iets mis is, maar kan vanaf huis kijken hoe het allemaal gaat.
Vervolgens een broodje met kaas (uit de oven) gegeten en de kinderen in bed geschopt. Sabine wilde wel slapen, maar helaas maakte Joris er een zooitje van, dus na een uur heb ik ze maar uit bed laten komen, want van slapen kwam er toch niets.

Paul is ondertussen naar een klant waarvoor hij een laptop in mekaar heeft gezet. Daar gaat hij ook nog een netwerkje maken zodat dochterlief voor wie de laptop bestemd is, vanuit haar kamer en de huiskamer ook gewoon kan internetten met dat ding.
Ik heb de administratie weer bijgewerkt; er liggen 2 rekeningen klaar om verzonden te worden en ik heb er weer 4 betaald.

Van de laptop ging Paul weer door naar de camping, want daar was ondertussen de aansluiting veranderd. Van een business speed naar een business pro aansluiting. En daarvoor moet natuurlijk weer een nieuw modem komen. Dat is bij AON vragen om problemen en jawel, ook nu weer problemen. Sinds de monteur langs is geweest (alles doet het hoor meneer, ik heb het gecontroleerd) doet niets het meer!

Als avondeten lekker makkelijk kaasspätzl gemaakt. Heerlijk simpel, met tomaat en komkommer als groenten erbij. Smaakte weer prima moet ik zeggen. De kinderen gingen zomaar vrijwillig om kwart over zeven zelf naar bed (misschien dat het toch iets te maken had met het feit dat we net daarvoor boos waren geworden over de hoeveelheid puinhoop die ze weer hadden gecreëerd), maar helaas helpt dat niets, want slapen doen ze nu nog niet, snif.

Natuurlijk zou Paul teruggebeld worden door AON en natuurlijk is hij tot nu toe weer niet teruggebeld. Echt een baggerservice daarzo. En je klacht kun je natuurlijk nergens kwijt, want de betreffende afdeling heeft geen open lijn naar buiten, dat gaat allemaal via de vriendelijke mensen van de helpdesk waar je niets aan hebt, want ze kunnen niets behalve je verzoek weer via een formuliertje doorgeven dat waarschijnlijk pas na de kerstdagen behandeld gaat worden.
Ondertussen zitten er op de camping wel mensen te wachten die betaald hebben voor hun internet aansluiting. Er staat weliswaar in de voorwaarden dat Brixnet niet verantwoordelijk is voor dit soort zaken, maar ja, je wordt er natuurlijk wel op aangekeken.
Ongelooflijk, maar AON geeft bij ons echt alleen maar problemen.

Verbaasd

Gistermiddag toen de kinderen klaar waren met slapen, bleek waarom zelfs Sabine naar bed was gegaan. Het kind is ziek en nog behoorlijk ook. Waarschijnlijk heeft het sleeën zonder muts en handschoenen (ze had het zo heet) haar een flinke klap gegeven. Ze had vreselijke pijn in haar hoofd en kreeg later ook koorts.
's Avonds ook nog kotsmisselijk erbij dus vanochtend bleef Sabine thuis.

Paul heeft Joris naar school gebracht en vervolgens ben ik maar weer eens naar de fitness gegaan. De fitnessschool leek wel uitgestorven. We waren er volgens mij met een mensje of 7 en dan nog eens 3 trainers. Veel aandacht gehad dus vandaag.
Tussen de middag snel een goulashsoep in mekaar gedraaid en dat met brood erbij gegeten.
Vanmiddag eerst snel het huishouden weer wat op orde gebracht. Sabine huiswerk laten maken, maar ook heeft ze nog geslapen, net als Joris trouwens.

Daarna gingen we met z'n allen naar de camping, waar Paul nog wat spullen op moest ruimen.
Ikzelf ben ook nog bij bekenden langs geweest. Paul had van ze gehoord dat ze voor het restaurant nog mensen tekort kwamen en hij had al geopperd dat ik wel wilde helpen als ze erg omhoog zaten. Ze wilden graag dat ik even kwam praten en dat heb ik vandaag dus gedaan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me afvraag waarom, want op mijn vraag of ze al mensen hadden werd ontkennend geantwoord. Maar mij hoefde ze ook niet te hebben, want ik heb geen ervaring! Ja, heb je nou hulp nodig of niet? Kom ik een beetje voor Jan met de korte achternaam opdraven. Ik moet zeggen dat ik lichtelijk verbaasd was hierover. Maar goed, het is duidelijk ook als ze in stinkende nood zitten dan kom ik natuurlijk niet meer helpen. Graag of niet hoor.
Soms begrijp ik mensen gewoon niet, maar dat zal wel aan mij liggen.

Thuisgekomen met Sabine haar huiswerk afgemaakt in de hoop dat ze zich morgen beter voelt, maar ze ligt nu weer met koorts in bed, dus ik vrees voor haar dat ze de kerstviering niet mee gaat maken dit jaar. Arm kind, ze had zich er zo op verheugd. Maar goed, wie weet draait het nog bij en kan ze vrijdag nog naar school. Dan moet ik er morgen ook maar heen om het huiswerk voor de vakantie op te vragen, want je kunt natuurlijk geen vakantie houden zonder de kinderen ook nog eens een flinke berg huiswerk mee te geven. Bah! Je zal maar lekker weg gaan, dan moeten je kinderen in de vakantie gewoon leren.

Verder heb ik vanavond lekker heel lui spelletjes zitten spelen op spele.nl. Erg leuk, maar ik vrees dat m'n pols vind dat ik vandaag een ietsje teveel heb gedaan, oeps.

Ook heb ik nog een briefje in mekaar gedraaid dat ik bij bekenden met pension op ga hangen (ook even op de camping vragen) dat ik mijzelf aanbied als nederlands talige oppas. Het schijnt dat er vraag naar is en het zou voor ons natuurlijk een leuke bijverdienste zijn.

Moeie kinderen

Nu ik toch al achter de pc zit, kan ik net zo goed alvast aan een blogje beginnen. Vanochtend bleek ik niet meer met Paul in bed te liggen, maar lag er een klein ventje naast me. Die scheen vannacht onze kant op te zijn gekomen, maar daar had ik dit keer helemaal niets van gemerkt.
Ik geloof ook dat ik de enige was die echt wakker was, dus dat was mooi in m'n voordeel. Eerst met de kinderen ontbeten en vervolgens iedereen klaargemaakt voor de wandeling naar school. Paul had zich ondertussen ook snel aangekleed en liep gezellig mee.
Natuurlijk gingen we weer met de slee, want dat loopt een stuk sneller dan als Joris gewoon moet lopen. Zeker met die zware ploegsneeuw die op de stoep ligt, gaat dat errug traaaaag.
Tien voor acht leverden we Sabine af bij de schooldeur en om iets na acht uur stond ook Joris in de Krabbelstube. Snel weer naar huis gelopen en daar een lekker kopje thee gemaakt.
We zaten nog niet in de kelder om de adminstratie te doen en een notebook in te richten of de telefoon ging. Of Paul even langs kon komen om een netwerkkaart te installeren. Natuurlijk kan dat, waar moet ik zijn? Op de berg dus. Waren wij toch ontzettend blij met onze auto! Met een uurtje zou Paul bij die mevrouw zijn, waarover zij ontzettend blij was (lekker snel) en wij natuurlijk ook.
De boodschappen die we om die tijd wilden gaan doen dan maar even uitgesteld. Dit gaat toch echt voor!
Rond kwart over elf was Paul weer terug en zijn we bij de Hofer inkopen gaan doen. Per slot van rekening staat het kerstweekeinde voor de deur en dan is het wel makkelijk om alles in huis te hebben. Alleen donderdag nog even langs de pennymarkt rijden, want dan gaat daar het favoriete bier weer in de aanbieding. Scheelt toch E 2,40 per tray en dat is toch een leuk bedrag.

Iets over twaalven hebben we Joris weer opgehaald, Sabine had tot half 1 les, dus die mocht zelf naar huis lopen.
Tussen de middag hebben we patat, gefrituurde vis, groentenmengsel van gisteren, komkommer, tomaat, appelmoes en een beetje frietsaus gegeten.
Erg lekker en vooral heel erg vullend.

De kinderen liggen op dit moment allebei te slapen, ze waren zo verschrikkelijk moe. Het is tijd dat het vakantie wordt, dan kunnen ze weer even lekker bijkomen.
Achter me staat de droger weer te draaien en Paul is hard bezig met in slaap te vallen achter z'n pc. Dan ga ik nu maar een kopje thee zetten om die slaapkop wakker te houden. Hij moet zo nog bellen voor een klant en om 17.00 uur wordt hij met notebook verwacht bij de volgende klant dus voor slapen heeft hij echt geen tijd.

Weer even bijpraten

Na een heel gezellig maar computerloos weekend nu even een update van mijn kant.

Vrijdagavond tegen een uur of half elf kwamen onze beste vrienden aan in ons huisje. Heel gezellig om die weer eens te zien, want eerlijk is eerlijk we missen ze wel hoor.
Veel bijgepraat, buiten in de sneeuw gespeeld en gewandeld in de sneeuwbuien die langs kwamen waaien.
Vanochtend moesten ze helaas weer terug richting Nederland en dat vonden wij heeeeel erg jammer. Maar goed, dat is het nadeel van zover weg gaan wonen.

Ik kon niet naar de sportschool vanochtend omdat Anita ergens anders naartoe moest en Paul de auto nodig had. Snif, zo krijg ik natuurlijk nooit een mooi afgetraind lichaam (hihi).
Die tijd maar gebruikt om m'n email en de weblogs die ik altijd volg, te lezen.
Voor tussen de middag allerlei groenteresten bij mekaar gemikt en die gebakken in een mengsel van olijfolie en kruidenboter. Was errug lekker kan ik vertellen en zo zijn de restjes ook weer eens op.

De training heb ik trouwens snel ingehaald door eerst Sabine op de slee richting peuterspeelzaal te trekken en vervolgens allebei de kinderen weer naar huis te slepen. En als je bedenkt dat de weg naar huis omhoog loopt en ik toen een dikke vijftig kilo mee sleepte....
Na het eten is Paul weer snel naar de camping vertrokken om de nieuwe antenne te plaatsen en Sabine is aan haar huiswerk gegaan.
Tegen 3 uur zijn Sabine, Joris en ik met de slees ook naar de camping vertrokken.
Daar haalden de kinderen met hun sleetjes allerlei fantastische capriolen uit en ook Paul en ik waagden een ritje naar beneden vanaf de deels geprepareerde piste. Tja, nu zijn er nog geen skiërs dus dan mag dat nog.

Tegen kwart voor vijf zijn we weer naar huis gegaan. Paul en Sabine met de auto, Joris en ik met de grote slee (tja, die paste niet in de kofferbak).
Thuisgekomen hebben de kinderen eerst nog buiten gespeeld en daarna moest Sabine nog de rest van haar huiswerk doen.

Het moeilijke van zo 's middags met z'n allen lekker buiten zijn, is dat je echt zo'n vakantiegevoel hebt en dan is dat opstaan de volgende ochtend weer zo'n ontzettende tegenvaller...!

Visite visite een huis vol visite

Vrijdag avond om een uur of half elf zijn onze vriendjes uit Nederland aangekomen, een rit van 13 uur, waarvan 1 uur in beslag genomen werd door het omleggen van Sneeuwkettingen bij Hopfgarten. Das altijd lastig, hopfgarten ligt op 620 meter, wij op 790. Dit hoogteverschil wordt in een kleine 400 meter geslecht. Ofwel een stijging van bijna 15%. Normaal gesproken geen enkel probleem, maar als het al de hele dag heeft gesneeuwd is de bult vaak goed glad. Tja, en als je dan met zomerbanden komt zijn sneeuwkettingen een noodzakelijk kwaad.
Maar goed, half elf waren ze gearriveerd. Gelukkig. Nog een drankje en wat geklets tegen twaalven maar eens in bed gedoken.

Zaterdag, Eerst maar eens de auto's uitgegraven. Deze waren bedolven onder een 40cm sneeuw. Als je dan de auto uitraaft sta je al snel tot aan je middel in de sneeuw, altijd leuk :)

(Voor het uitgraven)


Daarna even boodschappen gedaan voor het weekend, Teruggekomen was Hois (zo heet hij nu eenmaal) bezig ons terrein sneeuwvrij te maken. Terwijl de kinderen in onder en tussen de sneeuwhopen speelden. Een grote klus kan ik je vertellen.
'S middags lekker een stuk gewandeld met de sleetjes. Heerlijk weer, het bleef maar sneeuwen. Intussen zak ik bij ons in de tuin al tot aan heupen in de sneeuw haha.
Tegen het einde van middag zijn we nog foto's wezen maken (resultaat binnenkort op http://www.pbase.com/boegheim)

Als avondeten heerlijk ge-gourmet. Lekker lui geweest verder.

Voor vandaag, zondag staat weer een mooie wandeling geplanned. Het weer begint een beetje op te klaren. Maar eerst even de auto uitgraven

Gr. Paul