beetje ziek

Gisterochtend voelden Sabine en Paul zich helemaal niet lekker. Sabine dus thuisgehouden van school en Paul mocht ook nog even lekker blijven liggen.
Zelf heb ik Joris snel naar school gebracht en daarna meteen door naar de camping. In de serie rekeningen schrijven was ik namelijk de winterkampeerders vergeten. Ik zat er helemaal mee in m´n hoofd dat die altijd betalen als ze aankomen, maar het blijkt dat die dus ook een rekening krijgen. Je moet het maar weten.
Volgens Christoph ben ik eigenlijk diep van binnen ontzettend blond. Ach, misschien heeft hij ook wel gelijk, hihi.

Natuurlijk duurde het allemaal weer langer dan gedacht doordat er weer mensen voorbij kwamen om te betalen, muntjes te halen enz enz. Om half 1 was ik dan klaar en mocht ik van Christoph donderdag en vrijdag niet meer op de camping komen om te werken. Nou ja, als het dan echt niet mag.....

´s Middags is Paul in de kelder verder gegaan met stucken. We hadden nog wat plekjes gevonden die ook nog moesten. Ik ben in de tussentijd boodschappen gaan doen bij de Pennymarkt, want we zaten helemaal zonder drinken, fruit en verse groenten.
Daarna met z´n tweetjes naar de Hofer, want daar had Paul lampen in de aanbieding gezien. Gelukkig lag er nog een aantal die wij leuk vonden en we voor een leuk prijsje konden kopen.
Die hebben we dus ook nog opgehangen zodat we eindelijk weer fatsoenlijk licht hebben in plaats van de bouwlampen die we van de camping hadden meegenomen.
Om vijf uur nog even langs de camping. Paul moest voor internetklanten langskomen en ik wilde nog even wat maten opnemen voor het magneetbord dat we nodig hebben. Tot nu toe deden we het met magneetstrippen, maar die waren eigenlijk niet sterk genoeg waardoor onze magneetjes zo nu en dan spontaan naar beneden kwamen zetten.

Thuisgekomen de kinderen op tijd in bed gemikt en vervolgens samen in de kelder aan de slag gegaan. Kasten in mekaar gezet en het buro naar beneden gehaald.
Nog een tijdje zitten praten en toen was het alweer tijd om naar bed te gaan.

Vanochtend ging het met Sabine weer een stuk beter, dus lekker weer naar school. Zelf ben ik thuis aan de slag gegaan met het maken van een brief voor de nederlandse belastingdienst. Die had ons namelijk een dreigbrief geschreven met daarin een termijn die we niet op konden volgen omdat de sukkels het met de slakkenpost hadden verstuurd en de brief daardoor al 2 dagen later dan de in de brief genoemde termijn aankwam. Ben benieuwd naar het antwoord, want de medewerkers die Paul aan de lijn had gehad, waren ook niet bepaald allemaal even hulpvaardig.
De brief snel naar de post gebracht en aangetekend verstuurd. Ook nog even langs de plaatselijke smid voor het stuk ijzer dat ik nodig heb voor ons magneetbord. Plaat ijzer langs de camping gebracht en de collega opgedragen dat hij ´m netjes op moet hangen. ´Doe ik chef´ kreeg ik als antwoord. Kijk, die jongen kent z´n plaats, hahaha.

Om 10.00 uur werden we door Sabine´s leraar gebeld dat ze had overgegeven. Dus snel naar school om haar op te halen. Kreeg ik op m´n kop dat we haar naar school hadden gestuurd. Tja, we hadden echt het idee dat het beter ging hoor, anders hadden we het niet gedaan. Nadat ik had moeten beloven dat we haar morgen niet naar school laten gaan als het niet echt duidelijk beter gaat, mochten we weer naar huis.

Zelf was ik ook erg moe, dus ook op bed gaan liggen.
Paul heeft ondertussen de computers beneden geïnstalleerd en ook de stereo staat weer werkend in de kelder. Het wordt steeds gezelliger in ons kelderhok.
Tussen de middag snel een broodje naar binnen gewerkt en daarna ben ik het bed weer ingedoken, want ik voelde me steeds slechter. Werd ook steeds duizeliger, bij mij een teken dat m´n bloeddruk weer hard daalt.
Daarom flink aan de pepermunt en dat helpt gelukkig wat.
Paul heeft de kelder ook alweer aan de huiseigenaren laten zien, die ook blij zijn dat het er weer een beetje fatsoenlijk uitziet en dat wij er weer wat mee kunnen.
Nu maar hopen dat zij hun belofte houden dat de kachel binnenkort ook een keer gemaakt gaat worden. Het wordt ´s nachts alweer aardig fris dus over een maandje willen we toch wel weer graag kunnen stoken.

Paul moet vanavond weer naar een klant toe. Hij heeft er niet heel veel puf in, want hij is nog niet helemaal lekker, maar ja, wat moet dat moet.

Verder ben ik vanmiddag ook nog even langs de camping geweest om een prijslijst op te halen. Als ik niet werk, krijg ik wel de nederlandse emailtjes doorgestuurd ter beantwoording en dan is het wel handig als ik fatsoenlijk kan antwoorden. De prijzen ken ik vrij aardig, maar de periodes waarin ze gelden zitten echt nog niet in m´n hoofd.
Toen ik daar toch was ook nog even langs de werkzaamheden gereden en aan de kant van de Brixenbach deze foto´s gemaakt. Ze schieten al aardig op.

kasten en tapijt

Vandaag was het dan zover, na een uurtje burodienst gedraaid te hebben (nou ja een pietsje langer ik moest op Paul wachten) auto met aanhanger geleend en vervolgens naar de Kika.
Paul had daar prima en goedkope vloerbedekking gezien, dus daar moesten we kijken.
Inderdaad gewoon prima vloerbedekking voor een kelderhok en een stuk goedkoper dan onze plaatselijke man. In plaats van ongeveer EUR 580,- waren we nu EUR 90,- kwijt. Dat scheelt echt teveel.

Ook nog 2 open kasten voor de administratie en rommeltjes gekocht en een burostoel voor mij. Niet zo´n belachelijk duur ding als die van Paul, maar gewoon een fatsoenlijk stoeltje waar ik prima op kan zitten.
Nu duurde het wel erg lang voordat we onze spullen geleverd kregen bij de Kika. Ga je naar de Selbstabhohlung, duurt het gewoon bijna een half uur voordat de spullen daar zijn, pfffff.
Toen snel Joris van school gehaald, want het was alweer half 1 geweest en ook Sabine kwamen we al snel tegen. Dus ik met 2 kinderen op schoot en snel naar huis. Tja een pick up heeft nu eenmaal maar 2 zitplaatsen dus het was ff lastig.
Thuis alle spulletjes uitgeladen en daarna de geleende biertafels en kruiwagen (die laatste hadden we hier pas sinds de overstroming staan, oepsie) teruggebracht.

Auto weer geruild, nog even staan kletsen en toen naar huis om de vloerbedekking te gaan leggen. Natuurlijk eerst de vloer nog even schoongemaakt en nadat we wat missende spulletjes bij Kaufmann gekocht hadden snel aan de slag. Het hele zwikkie uitgerold en lopen trekken totdat we het naar onze zin hadden liggen en toen is Petra aan de slag gegaan met het stanleymes. Wat lastig, maar het is gelukt. Wel hebben we aan alle zijkanten een overlap van ongeveer 15 cm laten zitten om de buizen die er liggen weg te werken. Het staat niet eens zo slecht, laat de kamer wat groter lijken vinden wij en nu hoeven we geen grote, dure plinten te gaan kopen om de waterleidingen weg te werken.

Paul is nu weer naar een klant, maar gaat vanavond weer verder met de electriciteitsleidingen wegwerken en als dat gebeurd is, kunnen we onze spulletjes vanuit de huiskamer naar beneden gaan verhuizen. Dat zal me toch heerlijk zijn zeg. Ik verheug me er al helemaal op.
Dan moeten we nog het open gedeelte in de kelder verder verven. Het plafond ziet er daar echt niet meer uit en ook een aantal muren moeten nodig onder handen genomen worden. Maar onze eerste prioriteit is echt de werkkamer. Foto´s maken hiervan wil niet echt lukken; we hebben geen groothoeklens en dan kun je toch erg slecht zien wat we ervan maken.

rustig weekje

Toen ik vanochtend op de camping kwam, had ik het idee dat ik om 11 uur wel weer thuis zou zijn omdat er niet heel veel werk lag.
Nu klopte die hoeveelheid werk wel, maar de hoeveelheid mensen die langskwam was behoorlijk groot waardoor ik een stuk minder snel opschoot dan gedacht. Ach, geeft niets als ik me maar vermaak.
Wel met Christoph afgesproken dat ik deze week verder weinig werk.

Na wat opmerkingen van mensen dat ze met langskomen in het buro wachten totdat ik er ben, omdat ze om welke reden dan ook liever niet langs Christoph gaan, met Christoph afgesproken dat ik deze week wel de burodiensten draai. Ach, dat uurtje per dag is nu ook niet echt een ramp. Ik vind het zelfs wel lekker, alleen jammer dat Christoph mij hierdoor niet echt vrij kan geven (wat hij juist zo graag wilde doen, want hij vindt dat ik toch ook eens vrij moet hebben).

Vandaag dus lekker tot 12 uur in het buro bezig geweest, daarna thuis weer een heerlijke pasta creatie van Paul gegeten.
Vanmiddag rustig aan gedaan. Met Sabine gezellig naar de Schlecker gewandeld om daar nog wat kleine inkopen te doen en vervolgens nog even broodjes en melk bij de Billa gehaald voor het avondeten.

Eigenlijk wilde ik vanavond nog even langs de bouwput voor de camping om foto´s te maken, maar voordat ik het wist was het eigenlijk alweer te donker om fatsoenlijk te fotograferen, dus toen de berg strijk maar eens aangevallen. Is dat ook maar weer eens gedaan.
Paul was hard bezig met een computer verrot te schelden, het wilde allemaal niet lukken. Deze pc ligt nu op de schroothoop, er was niets meer van te maken.
Ook heeft Paul in de kelder alvast de kabels weggewerkt en een hoekbank (zo´n houten geval) in mekaar gezet. Ziet er goed uit, nog bedankt Marco en Moniek.

Nu dan nog even lekker internetten en dan weer op tijd het bed in. Morgen gaan we (als er niets tussenkomt) vloerbedekking en eventueel alvast wat kasten kopen voor in de kelder. Hopelijk kunnen we deze week in ieder geval ons werkhok weer zover klaar krijgen dat we het buro weer naar beneden kunnen verplaatsen. Dat zou een hoop rommel in de woonkamer schelen, denken wij.

almfest en wandelen

Om maar weer bij de zaterdag te beginnen.
Ik vond bij mij in bed een erg moe uitziende man, met last van koppijn, hihihi.
Zelf stond ik om 8 uur alweer op de camping het bord aan de ingang dat ik met nieuwe letters bekleed had weer op te hangen, gasten in te schrijven en nog veel meer van dat soort. Er is nu eenmaal altijd wel wat te doen.
We zijn op dit moment bezig met de voorbereidingen voor de winter en dat betekent dat ook de kaarten voor de wintergasten gemaakt moeten worden. Daar heb ik me de rest van de ochtend mee bezig gehouden. Leuk werkje vind ik.
Tegen een uur of half tien kwam Paul met de kinderen langswaaien. Paul moest namelijk langs een klant in Westendorf en had de auto nodig.
Nog geen 2 minuten later kwam er een andere jongeman aanrijden en die zag er minstens net zo slecht uit als mijn echtgenoot.
Ik heb ze lekker hard uitgelachen, hahaha. Maar goed, dan zijn ze met z´n tweeën en dan pakken ze me terug. Pffff, twee tegen 1 ze durven wel hoor die mannen.

Nou ja, burodienst uitgedraaid en toen linea recta met de kinderen naar het feest, want het was per slot van rekening almabtrieb.
We waren niet in trachten gegaan, want de kinderen (nou ja, vooral Joris) hadden daar geen zin in en ik wilde niet in m´n eentje in dirndl gaan lopen. Paul zat nog vast bij de klant in Westendorf en even later achter de koeien dus die was er nog niet. Had ik toch een uiterst vreemde gewaarwording daar op het feest. Ik voelde me zo stom zo zonder tracht; er liepen namelijk heel veel mensen wel in tracht rond. Dus toen Paul aan was gekomen, we nog wat koeien hadden bekeken en nog wat hadden gegeten, zijn we eerst naar huis gereden om ons om te kleden. Dat voelde meteen weer een stuk beter. Had ik nooit gedacht hoor een jaar geleden dat ik me goed zou voelen in een jurk!
De kinderen hebben zich de hele middag prima vermaakt en wij ook. Heel gezellig een hele tijd zitten praten met een zus van een kennis van ons. Ook werden we door de burgemeester aan andere mensen voorgesteld met de woorden: kijk dit zijn nu echt ingeburgerde immigranten in Brixen, hoe lang woonden jullie hier nu ook alweer een half jaar? Nee een jaar, tjonge een jaar alweer.
Heel grappig, maar vooral ook vleiend dat we als ingeburgerd worden voorgesteld. Aan het eind van de middag werd dit tegen Paul ook nog een keer gezegd door de vice burgemeester annex bouwondernemer uit het dorp. Dan sta je toch wel te glimmen hoor als zoiets over je gezegd wordt.

Ook nog leuk staan praten met duitsers en nederlanders van de camping en voordat we het wisten liep het tegen half zeven en was het feest zo´n beetje voorbij.
Daar we al aardig wat op hadden (tja, dat krijg je als je tussen de middag begint met feesten) hebben we besloten om de avond maar gewoon rustig thuis te blijven, is ook wel eens lekker.

Vanochtend dan eerst uitgeslapen en toen in de benen want we hadden een fikse wandeltocht op het programma staan. Dezelfde wandeling die Sabine afgelopen donderdag met school had gemaakt.
Alleen hebben wij er een stuk langer over gedaan, want ten eerste loopt Joris niet zo snel en ten tweede hebben wij een aantal keer stil gestaan om te genieten van het uitzicht.
Het eerste stuk was wel ontzettend druk, we liepen zowat in de rij richting Kreuzjochlsee en ook daarna richting Wiegenalm was het nog aardig druk. Bij de Wiegenalm nog even leuk zitten praten met wat duitsers met wie we de tafel deelden en daarna gingen we onderweg naar de Brixenbachalm. Dat stuk was gelukkig rustig en daar hebben we dan ook even heerlijk zitten eten onderweg. Want je kunt wel bij elke hut wat gaan eten, maar dat loopt zo in de papieren. Een drankje vonden we dit keer goed genoeg.

Ik was ontzettend trots op Sabine, want ondanks haar problemen met haar evenwicht en daardoor angst om af te dalen (ze kan dat soort dingen niet goed inschatten) heeft ze toch heel flink doorgelopen. Dan loopt mamma (en ook pappa) toch echt te glimmen van trots hoor.
Bij de Brixenbachalm moesten we natuurlijk aan de kant van de dorpelingen komen zitten (dat is de schaduwkant, aan de andere kant in de zon zitten de toeristen) en hebben daar even lekker zitten uitrusten. Sabine ging met wat kinderen daar eieren zoeken, dat had de waardin aan ze gevraagd en ze heeft ook nog snoep uitgewisseld met haar. Sabine gaf een echt nederlands snoepje (een haags hopje) en kreeg een echt oostenrijks milka chocolaatje terug. Heel lief.
Na een gemeend: tot de volgende keer, gingen we weer verder naar beneden. Het was ondertussen al bijna vier uur en we wilden graag een beetje op tijd thuis zijn.
Paul moest namelijk ook nog op de fiets naar Westendorf om daar de auto op te halen.

De dag feestelijk afgesloten met een etentje bij de mc donalds en thuis heerlijk uitgebreid in bad gehangen. Helaas geen foto´s gemaakt dit weekend, dat waren we vergeten, maar heerlijk was het dat is een feit.