GROOT (of eigenlijk heel klein) NIEUWS!

Werk- en familietechnisch is er gister en vandaag niets bijzonders gebeurd. We hebben allemaal hard gewerkt, ik ben nu ´s ochtends standaard bij de skischool en vanaf komende week vermoedelijk ook het eind van de middag; Paul loopt z´n benen uit z´n lijf om het werk bij te kunnen houden; Sabine heeft veel huiswerk, vooral veel wat getekend moet worden en dat kost altijd vreselijk veel tijd; Joris heeft niet zoveel, maar concentreert zich ook beter dus gaat het sneller.

Maar goed, het nieuws..... toen we gisteravond naar bed gingen, wilde Paul de vissen nog even voeren toen hij het volgende zag:

Super toch! Hebben we leuk jonkies gekregen. Ik vrees dat de Molly´s net zo goed fokken als guppy´s.....

Sega Mega Drive

Ken je ´m (nog)? De Sega Mega Drive. Paul en ik hebben er een gekocht toen we zijn getrouwd in 1992. De onze was helaas overleden eind jaren negentig, begin 2000. We weten het niet meer precies. Erg jammer, want we vonden de spelletjes zo leuk.

Op een bepaald moment waren we aan het struinen in de kringloopwinkel in Middenmeer en daar stond er 1 voor slechts 4 Euro. Die hebben we meteen meegenomen, want alle andere zaken hadden we nog en die werkten gewoon.

Favoriet was natuurlijk het spel Sonic the Hedgehog

Na al die jaren blijft het leuk en sinds kort hebben de kinderen onze Sega Mega Drive ontdekt en spelen er weer met heel veel plezier mee. Als spellenfan kan ik alleen maar aanraden om een oogje in het zeil te houden. Er schijnt in 2010 een nieuw Sonic spel aan te komen in 2D, omdat de nieuwe 3D spellen niet bepaald van een fantastisch spelniveau zijn (wij hebben een spel voor de Wii en dat is gewoon niet leuk en stikduur).

Beetje reclame dus en gewoon simpelweg omdat de kinderen en Paul gisteren en vandaag weer zo heerlijk met deze spellen hebben gespeeld.

Vrije dag

Gisteravond zijn Paul en ik nog even kort naar de Papalapub geweest om het rooster voor de komende weken door te spreken. Paul vindt het prettig als ik daarbij ben, omdat ik wat beter op de hoogte ben van onze agenda dan hij. Lekker twee koppen thee gedronken en een beetje met Mike(y) zitten kletsen. De knul is 17 en timmerman in opleiding. We hebben erg gelachen want het lukte Mike niet om van ons te winnen met nagelen. Is natuurlijk best erg voor een timmerman (en dan ook nog eens van een vrouw verliezen....auw!). Ik heb me dan ook ingehouden en ben niet heel hard gaan juichen toen ik won (doe ik normaal wel). Ook nog met twee nederlandse ski-leraren gepraat; vader en dochter, super leuke mensen. Dat blijkt ook wel, want vaders zit al behoorlijk volgeboekt met mensen die persé les van hem willen hebben. Dan moet je gewoon wel goed zijn. Ik moet natuurlijk ook hard oefenen met gezichten in combinatie met namen inprenten dus dat is altijd goed.
Daarna de kinderen in bed gestopt, nog even zitten kletsen en toen zijn we ook ons bed ingedoken.

Vandaag hadden we lekker nog een dagje vrij. Maria Ontvangenis.
Elke Maria-dag wordt hier gevierd, dus daar hebben we mazzel aan. Er wordt ons door nederlanders vaak gezegd dat we hier zoveel vrije dagen hebben :), tja het is natuurlijk een goede reden om naar een land te verhuizen waar het volk de regering niet de gelegenheid geeft om alle feestdagen af te pakken.....

We hebben dus heerlijk uitgeslapen en werden wakker met het geluid van ..... regen... :(  boehoehoe
Maar goed, we kunnen er toch niets aan doen, dus we hebben er gewoon een gezellig dagje van gemaakt. Spelletjes gedaan, zowel met als zonder computer, vanochtend was The Little Lord Fountleroy op tv, daar hebben de kinderen en ik naar zitten kijken.
Natuurlijk ook tussendoor nog wel wat werk gedaan, maar niet zoveel en alles lekker rustig aan. Per slot van rekening gaan we morgenochtend weer vroeg aan de slag.

Voor wat betreft de camera van de camping: wij hebben ook gezien dat deze het niet doet. Vragen gaarne aan Christoph richten, wij beheren de camera niet.

Dan wens ik iedereen weer een fijne avond. Ik ben morgenochtend vanaf 6.45 uur weer aan de slag.

Begrafenis

Vanochtend eerst gewerkt bij de skischool.

Vanmiddag hadden we een begrafenis. Degenen die deze weblog al langer lezen, kennen de namen Günther en Nelly waarschijnlijk wel. Günther was een van Paul zijn eerste klanten en hij en Nelly gingen altijd graag ergens een hapje eten en een drankje drinken. Dat hebben wij ook een aantal keer met ze gedaan en Sabine heeft in het oude huis ook twee keer bij ze gelogeerd.
Nu was Nelly al ruim anderhalf jaar ziek. Er was kanker bij de tong ontdekt en Nelly heeft door de bestralingen heel lang niet kunnen praten en, wat voor haar nog veel erger was, niet kunnen eten en drinken. Alles moest met sonde-voeding. Dat is voor iemand met een bourgondische levensinstelling natuurlijk het ergste wat er kan gebeuren.
Uiteindelijk ging het allemaal wat beter, ze kon weer praten (rustig aan) en wat kleine hapjes eten. Ook had ze weer genoeg kracht om zelf auto te kunnen rijden, dus we hadden goede hoop.

Helaas kreeg ze weer een terugslag en is afgelopen woensdag overleden.
Vanmiddag hadden we de begrafenis, erg verdrietig en ik krijg nog steeds tranen in m´n ogen als ik er aan denk.

Nelly is maar 55 jaar geworden...

Nadat we gisteravond sinterklaasavond gezellig hebben gevierd met het uitpakken van de kadootjes en fonduen, hebben we samen met de kinderen nog naar het skiën gekeken. Onze plaatselijke favoriet, Maria Holaus, deed weer mee dus we moesten natuurlijk wel zien hoe ze het er vanaf bracht. Dat was dus niet goed. Was ze vrijdag al niet echt tevreden met haar vijfde plaats, dan moet ze gisteren woedend geweest zijn, want daar kwam ze niet eens in de buurt.

Erg jammer natuurlijk, maar ja, je hebt niet altijd je dag.

Toen de kinderen naar bed zijn gegaan, zijn wij allebei onze buro´s ingedoken en tegen een uur of elf zijn we naar de Papalapub gegaan, waar het, tegen onze verwachting in, behoorlijk druk en vreselijk gezellig was.
We hebben gezellig een potje gebiljard met Franci en Mario, genoten van een spontaan optreden van Thomas Caramelle die een Michael Jackson imitatie deed en toen de jongens van de Kaslachpass in vol ornaat binnenkwamen (5 december is de dag van de duivels, 6 december van Sint Nicolaas), werd het nog veel gezelliger. Echt lang geleden dat er zo ontzettend gefeest is. De Kaslach-jongens gaven later ook nog een klein optreden en toen we iets na twee uur naar huis gingen, was het nog steeds vreselijk gezellig. De muziek stond alleen heel erg hard en we hadden last van onze oren (tja dat heb je als je ouder wordt, dan kun je niet meer tegen 130+ decibellen...).

Vanochtend weer heerlijk uitgeslapen, Paul is daarna in zijn buro rustig wat gaan doen, ik ben mijn buro ingedoken om achterstallig mail- en ander leeswerk te doen. Sabine is aan haar huiswerk verder gegaan, terwijl Joris lekker met de lego aan het spelen was.
Na het eten zijn Paul en de kinderen de film Jumanji gaan kijken en ik ben verder gegaan met mijn achterstallige leeswerk.

Wat mij trouwens op het volgende doet komen:
Ik kreeg de vraag van een campinggast hoe het zit met eventuele korting als je twee weken achter elkaar skiles neemt. Dat heb ik even nagevraagd bij de chef en ik moet zeggen dat ik het een erg mooie aanbieding vind:
Op de tweede week krijg je 20% KORTING!!
Daarnaast bestaat er ook nog een familiekorting als je met 3 of meer leden uit hetzelfde gezin lesneemt. Info kun je natuurlijk altijd via mij krijgen: petra.leyten@hotmail.com
Ook heb ik Hans al gevraagd of het mogelijk is dat campinggasten die zich als groep aanmelden nog een kleine extra korting kunnen krijgen. Hij moet daar nog even over nadenken, maar ik denk dat het er wel in zit als je met een groep van een mannetje of 10 tegelijk komt. Beloven kan ik natuurlijk niets, maar je weet maar nooit.

Vriendje Andi kwam ook nog even langs om z´n computer af te leveren en heeft ondertussen bedacht dat hij het wel ziet zitten om een opleiding tot financieel adviseur te doen. Uhm....ok.... Volgens mij moeten financieel adviseurs toch tenminste doen alsof ze rustig en serieus zijn en niet opgewonden, rondspringende betweters. Maar goed, hij moet vooral doen wat hij niet laten kan, maar ik zie hem dat niet gaan doen.

Tegen half vijf zijn we met z´n viertjes in de auto gestapt en naar Westendorf gereden waar St. Nicolaus kwam. De goede man komt hier met z´n engeltjes uit de hemel om de brave kinderen een zakje met lekkers te brengen. We moesten beneden parkeren en dan een aardig stuk naar boven wandelen. Het deel waar Nicolaus het lekkers kwam uitdelen was feestelijk verlicht met fakkels.

De goedheiligman met engeltjes moesten flink hun best doen om door de mensenmassa heen te komen, maar dat is uiteindelijk natuurlijk toch gelukt.

Natuurlijk begon Joris een drama te maken toen hij in de rij moest staan voor een zakje met lekkers, dus toen zijn we daar weggegaan om eerst een bekertje warme punch te drinken. Of we er rum in wilden.... nee dank u.... ah het is voor de kinderen....ja (en voor mij).
Die rustig opgedronken en vervolgens teruggelopen waarbij we zagen dat de rij bijna helemaal weg was. Toen durfde Joris samen met Sabine nog wel een zakje te gaan halen. Natuurlijk naderhand weer een ontzettend grote mond, maar zo bij de heilige Nicolaus een zakje gaan halen is ook op je 7e best nog wel eng.
Op de terugweg hebben we een fakkel uit de doos gepakt, die aangestoken en zo mooi verlicht weer naar beneden gelopen. Daar was ik erg blij mee, want ik ben weliswaar niet nachtblind, maar echt goed zien doe ik in het donker nu ook weer niet.

Thuisgekomen hebben we de fakkels op balkon in de sneeuw gezet, toen gaan eten (Paul had een hachee voorbereid en ook de aardappels hadden we vrijwel klaar). Daarna zijn de kinderen nog lekker op balkon gaan spelen met de fakkels en nog wat kaarsjes. Met de flitser aan ziet het er allemaal misschien wat minder romantisch uit:

Maar als je die uitdoet, dan zie je de "vulkaan" die Sabine had gemaakt wel erg mooi.

Natuurlijk weer naar het vrouwenskiën gekeken. Dit keer de Super G waarbij Maria Holaus een nette 9e plaats heeft gehaald, en Oostenrijk met Elisabeth Görgl de overwinning heeft behaald! Joehoe! De alleenheerschappij van Lindsey Vonn (2e op 3 honderdste seconde) nog net doorbroken.

Ondanks dat de kinderen morgen vrij zijn toch niet te vroeg naar bed. Ik heb Hans beloofd dat ik van half negen tot half elf nog even twee uurtjes in het buro zal zijn. Dinsdag niet, dan is het een officiële vrije dag en zolang het geen hoogseizoen is, ga ik dan ook echt niet werken.