klein stukje Brixenbach

Eindelijk even droog, dus gingen Paul en ik er snel op uit om nog even ons 10.000 stappen per dag doel van de Polar Loop te halen te wandelen.
Ver zijn we niet gekomen, want toen begon het weer te regenen, maar het was wel een leuk stukje om te wandelen, want dit paadje hadden we nog nooit genomen.

Hier weer de foto´s:

 

Er wordt hard gewerkt om de beek zodanig in goede banen te leiden, dat overstromingen niet (meer) mogelijk zijn. Een project van 13 jaar met een totaal budget van 14 miljoen euro.

Dit keer wandelden we een keer niet langs de beek verder, maar sloegen we het eerste paadje naar rechts in.

Zo´n klein beekje omgeven door varens, tussen de bomen, heeft toch iets magisch.

Het pad was niet lang, het liep naar een kleine almweide. Ook hier is het uitzicht prachtig!

En daar waar bij de Brixenbach de stuwen uit beton worden opgetrokken, vind je hier nog eenvoudige houten stuwen. Erg mooi :)

In een aardig regenbuitje reden we weer naar huis en nu, ca. 20 minuten later, is het alweer droog en komt er een klein zonnetje door.
Alleen gaan we nu niet meer naar buiten, maar gaan we zo lekker RailAway kijken.

Paul is jarig

Gisterochtend gingen Paul en ik al vroeg op pad. Iets over half acht startte onze wandeling vanaf het zwembad in Brixen. Hier het uitzicht vanaf het beginpunt.

Eerst wandelden we langs de hal van de Eisstock-vereniging, het voetbalveld en de tennisbanen.

Daarna kom je langs het zwembad/zwemmeer/recreatiegebied met uitzicht op de Hohe Salve.

Net na de speeltuin kom je over een klein bruggetje.

Verder over de heerlijke wandelweg in het dal. Het was voor mij helaas niet mogelijk om weer een bergwandeling(etje) te doen, omdat mijn bekken het daar niet mee eens was, maar dat geeft niets, want een wandeling door het dal is ook prachtig.

De weg verloopt voor een deel langs een beekje...

... en komt uit bij de spoorweg.

Vervolgens slingert de weg tussen de weides door naar dorpsdeel Achenberg.

(ik ben dol op bomen :) )

Aan de rechterkant continu begeleidt door de spoorbaan en de provinciale weg.

Langs de beekjes groeien allerlei leuke bloemetjes en plantjes.

Bij de Achenberg zijn we weer omgedraaid, toen was er een half uur voorbij en er moest natuurlijk ook nog gewerkt worden.

Gelukkig is het uitzicht op de weg terug nog steeds mooi!

Voor we het wisten, waren we het half uur ook alweer terug gelopen en stond de auto braaf op ons te wachten.

Thuisgekomen vroeg dochterlief (die had een vrije dag van school, omdat ze als klas teveel uren hadden gehad) of ik niet meewilde om wat kleding te kopen in Wörgl. Ik had weliswaar wat anders geplanned, maar hé als je dochter vraagt of je meegaat, dan ga je natuurlijk mee!
Tijdens het winkelen waren we ook hard op zoek naar een kado voor Paul z´n verjaardag, maar we vonden niets passends.

Dus zonder kado weer naar huis gereden en op de terugweg bedacht wat de kinderen als kado konden geven, want een vader die niet weet wat hij wil hebben, is best een uitdaging.
Na thuiskomst zijn we nog snel naar de supermarkt gereden om nog wat eten te halen voor de bbq ter ere van Paul zijn verjaardag. We hadden besloten om dat de dag van tevoren maar te doen, omdat er voor zaterdagavond slecht weer (onweer) was voorspeld.
Toen opa en oma ´s middags kwamen, hoefden we alleen de salade nog te maken en het brood te snijden. De rest was al netjes voorbereid.
We aten heerlijk: stokbrood met zelfgemaakte kruidenboter, aardappelsalade, schopf, spare-ribs, oosters gemarineerde kipfilet, zelfgemaakte hamburgertjes en een salade van romanesco-sla met watermeloen en feta. Helaas ben ik vergeten om een foto van het lekkers te maken, ik laat het dus aan ieders eigen fantasie over om hier een beeld bij te bedenken.
Na het eten kwamen Marco en Emiek van Haus Tirol nog gezellig bij ons langs en hebben we heerlijk op het terras zitten kletsen tot het bedtijd was.

Vanochtend was zoonlief al een tijdje uit bed toen ik opstond. Samen zijn we naar de kleine Spar op het dorpsplein gereden om inkopen voor het ontbijt te doen. Verschillende broodjes, croissants, een choco-croissant en bladerdeeg-gebak met abrikozen. In het dorp stond politie en overal brandweer, dus ik ben maar even gaan vragen of we nog terug konden rijden. Helaas, er was een algeheel rijverbod, want de fietsers van de KitzAlpBike kwamen er aan. Paul moest dus nog even op zijn ontbijt wachten, want Joris en ik moesten gedwongen op een bankje plaatsnemen om de fietsers aan te moedigen.

Ik heb maar van een klein deel foto´s gemaakt, want er doen wel 400 mountainbikers mee aan deze meerdaagse wedstrijd! Ook hebben we nog even gezellig gepraat met een duitse moeder met zoon, wiens man/vader meedeed aan de wedstrijd. Al zolang de wedstrijd gehouden wordt, doet hij mee en ook zoonlief doet vanavond (als het weer tenminste meewerkt) mee aan de KidsAlpBike, de kinderwedstrijd van dit wielerfestijn.
Ongeveer een kwartiertje later konden we onze rit naar huis weer hervatten en dekten we snel de ontbijttafel.

Paul kreeg zijn kadootjes overhandigd: van de kinderen een familiewandeling naar de Speckalm met een door de kinderen betaalde Jause en van mij een Polar Loop. Dat laatste is een zogenaamde Activity Tracker; een soort armband die bijhoudt hoeveel beweging je op een dag hebt gehad. Die hebben we dus eerst opgeladen en via een Internet applicatie ingericht. Daarna is Joris naar het zwembad gegaan en zijn Paul, Sabine en ik naar Salzburg gereden. We hebben heerlijk door de stad geslenterd en een ijsje gegeten, want het was er ontzettend warm.
We namen een kijkje bij het waterrad, waarnaast de oudste bakkerij van Salzburg gevestigd is.

Hier nog een mooi plaatje van de burcht.

Ook gingen we nog even bij de Asia-shop langs om onze afbak-kroepoek aan te vullen. Ook kochten we onze favoriete rijstcrackers en een fles zoete sojasaus (ketjap), dat kunnen we altijd wel gebruiken.

Door de warmte hadden we nog niet genoeg honger gehad om te willen eten, maar thuis aangekomen (half drie) hadden we wel flink honger gekregen. Dus hebben we de bbq weer aangestoken, sneetjes gemaakt van het overgebleven brood van het ontbijt, de kruidenboter en het overgebleven vlees uit de koelkast gehaald en de rest van de watermeloen in stukken gesneden. Het begon ondertussen al te rommelen (onweren) en licht te regenen, dus we waren nog eens extra blij met onze beslissing om de verjaardags-bbq gisteren al te houden.
Het is ondertussen bijna half zes en we genieten allemaal op onze eigen manier van de vrije dag, terwijl het buiten continu rommelt en telkens weer wat regent.
Voor morgen wordt steeds weer regen afgewisseld met droge periodes afgegeven, dus we gaan het zien. Hopelijk kan ik morgen toch foto´s posten van een lekkere wandeling.

Wandelingetje

Zoooooo, na de teststress van dochterlief (prima geslaagd voor het examen restaurantfachfrau, dus daar is ze alvast vanaf) en de weken van zeer depressief makende regen, is het vandaag heerlijk zomers weer.
Daar de temperatuur van vandaag op rond de 30 graden in de schaduw wordt voorspeld, ben ik vanochtend eerst maar eens even een wandelingetje gaan maken.
Eerst hebben we natuurlijk Sabine uitgezwaaid, die voorzien van gebakken kaasplakken, pikante groentencurry a la Jamie Oliver (aten Sabine en ik gisteravond, de mannen aten onvoorzien niet mee, dus het nodige over) en met kruidnagel en citroen geparfumeerde basmatirijst, richting school vertrok.
Joris heeft vandaag wandeldag, ze gaan met school de Floch op wandelen.

Vom Brechhorn zum Floch - Bergwanderung im Brixental

Vom Brechhorn zum Floch - Bergwanderung im Brixental

Vom Brechhorn zum Floch -...

Wanderung

Kurzbeschreibung

Ausgangspunkt der Wanderung ist die Bergstation der Alpenrosenbahn Westendorf am Talkaser. Man folgt dem Wanderweg Nr. 81, vorbei am Laubkogel, Fleiding, über die Höhninger Scharte Richtung Brechhornhaus.

Schwierigkeit

schwierig

Ausgangspunkt

Westendorf 1100 m

Een zware wandeling op zo´n warme dag. We hebben hem twee en een halve liter ijskoude limonadesiroop meegegeven, een broodje pikante fleischkas, twee laugenstangerl, twee kaminwürstl en een koelhoud-doosje met komkommer en tomaat. Verder een handdoek, een extra paar sokken, zonnenbrandcrème en een pet met flinke zonneklep, want dat is op een dag als vandaag wel nodig. Ik ben benieuwd hoe uitgeput hij straks weer thuiskomt.
---
Zelf ben ik een mieterig rondje gelopen, maar ja, met mijn bekken gaat het echt niet veel anders op dit moment. Ik moet gewoon uitkijken.
Begonnen ben ik natuurlijk voor de huisdeur

Een kleine 50 meter lager loopt de Lindenweg naar links tussen de weilanden door.

De weg maakt vervolgens een scherpe bocht naar rechts, waar deze langs een beekje verder loopt. Hier is ook een stuw gebouwd om bij gigantisch noodweer het water op te kunnen vangen en niet, zoals in 2006 toen ons toenmalige huis overstroomde vanwege het water dat van deze berg kwam, zo het dorp in te laten lopen.

Je wandelt er via een iets steiler pad mooi in (rechts hiervan ligt het wandelpad).

Er staat momenteel heel wat meer water in dan normaalgesproken, vanwege de regen van de afgelopen tijd. Een heerlijk plekje om te picknicken of boven een zelfgestookt vuurtje te bbq-en!

Hier zie je de dalkant van de stuw...

 ...en hier de bergkant...

 ...met watervalletje.

Nadat ik even van dit prachtige plekje had genoten, ben ik weer verder gelopen. Eerst nog een stukje langs de stuw naar beneden.

Vervolgens links de hoek om, waar ik de stuw vanaf de andere kant weer tegenkwam :)

De weg loopt vervolgens weer langzaam omhoog...

...verder langs wat boerderijen, waar dan weer een prachtige boom en een kapelletje (achter de heg) staan.

Dan wandel je gewoon verder...

...en loopt langs een veldje met wat kippen, eenden en een konijn (soms staan er ook wat geitjes, die waren er vandaag niet).

Ik ben dol op rotstuintjes en gelukkig kom je die tijdens de wandeling ook tegen.

Ondertussen is de eerste rustplaats in zicht, een paar meter ervoor kun je naar rechts tussen wat bosjes door naar een beekje lopen. Erg fijn als je even af wilt koelen!

Hier zie je het uitzicht vanaf het bankje.

De weg loopt weer verder omhoog...

...en een stukje verderop volgde ik de Lindenweg naar Brixen im Thale. Linksaf dus.

Het paadje loopt naar een huis, maar dat kun je vanaf hier nog niet zien.

 Dit is het uitzicht als je naar links kijkt.

Vervolgens ga je rechtsaf een iets steiler paadje de berg weer op en het bos in.

Onderweg is het genieten van het prachtige licht en schaduwspel...

...en natuurlijk elke keer weer het prachtige uitzicht op de bergen.

En daar ben ik alweer op weg naar mijn volgende rustplekje.

Een boombankje,,,

... met alweer een fantastisch uitzicht op het dal en ik had mazzel, de trein kwam ook langsrijden toen ik daar zat. Dat blijf ik ook altijd een leuk gezicht vinden.

Hier zit ik nog steeds op het bankje en kijk naar rechts, waar het pad verder loopt.

 

Een deel van het gebied waar je doorheen wandelt, is hoogveengebied. De stukken die het meest zompig zijn, zijn voorzien van loopplanken, zodat je niet in de prut zakt. 

Deze is trouwens niet meer zo best, de draagbalkjes er onder zijn doorgerot. Als je op het midden van de planken ging staan, vielen die helemaal naar binnen.

Ook dit "bruggetje" is niet meer wat het geweest is. Gelukkig kun je er rechts prima langs stappen.

Deze hele bosroute loopt, zoals ze het hier zo mooi zeggen, over stok en steen. Die "stokken" (boomwortels dus) kun je hier goed zien.

Ik word altijd helemaal blij van alle planten in het bos. Deze jonge varens vond ik erg vrolijk :)

En ook hier weer een prachtig doorkijkje.

Al die kleine bloemetjes zijn zo mooi!

 

Vergeet-me-nietjes bij een heel klein watervalletje (de foto is wat donker, toch zie je ze volgens mij nog wel).

Hier kun je ook nog eens goed zien, dat het de afgelopen tijd erg veel geregend heeft. Normaalgesproken is het pad droog.

En ja hoor, alweer dat prachtige uitzicht.

 

 

Op dit stukje loop je letterlijk tussen de varens door. Erg leuk. Vanaf hier is het niet meer ver naar huis.



Hier zie je het pad naar beneden en links daarvan als je goed kijkt een wildpad.

 

Het is natuurlijk veel leuker om over het wildpad naar beneden te lopen! Hier loopt het echt direct naast het wandelpad even later buigt het een stukje af om vervolgens weer op het wandelpad uit te komen.

Hee kijk, daar zie je de huizen van onze achterburen!

Nog even het bruggetje over...

... aan de rechterkant een watervalletje...

... aan de linkerkant het beekje waar ik een stukje lager op de berg aan het begin van de wandeling ook al langs ben gelopen.

Had ik al iets gezegd over het uitzicht tijdens deze wandeling?

Bijna thuis!

Ook onze naaste buren hebben mooie plantjes in de rotstuin.

Thuis! En Paul is ondertussen ook weer terug van klantenbezoek.

Je zou misschien denken dat dit een flink lange wandeling is, maar niets is minder waar. Ik deed er iets meer dan een uur over en dan heb ik ook nog twee keer gezeten om m´n lijf een beetje te laten uitrusten.

Morgen is het volgens het weerbericht nog steeds mooi weer, dus dan ga ik ook weer lekker wandelen.