Sabine heeft een kerstlied geschreven

en ze typt het hier zelf in:

1-4das Christkindlein das Cristkindlein ist da o we o we owa. 1 Mit der erste Kerze kommtdas Christkind noch lange nicht 2 Mit der zweite Kerze steht der Baum schon da 3Mit der dritte Kerze hat der Baum ein schmuck 4 Mit der vierte Kerze ist das Christkind da !

Het verbaasde kaboutertje

Het verbaasde kaboutertje is een term die het in consuminderkringen goed doet en het idee erachter is erg leerzaam.
De lol is, om bij alles wat je doet of ziet je voor te stellen dat je een kaboutertje bent dat alles voor het eerst ziet of meemaakt. Een hele nieuwe wereld zogezegd.

Vandaag voelde ik mij zo'n kaboutertje toen Paul en ik onze nieuwe autopapieren zaten te bekijken. Echt heel anders dan we in Nederland gewend waren en dus ineens weer het bekijken waard.
Ik voel me hier vaker zo nieuw, de regeltjes zijn echt weer anders dan we gewend waren. We moeten natuurlijk ook een beetje inburgeren, dat scheelt ook, de mensen kennen ons hier nog niet zo goed en wij hun niet. In Nederland liepen we bijvoorbeeld gewoon de garage in bij het autobedrijf, hier netjes door de voordeur naar de receptie. We werden trouwens wel netjes meteen geholpen. Geen afspraak voor nodig, de banden lagen klaar en het was met een klein half uurtje gepiept. Ondertussen nog een klein gesprekje gehad met de auto verkoper bij de garage, ook leuk. Het is een renault garage en laat de goede man nu helemaal gek zijn op clio's. Hij dook meteen met de techniker de auto in om even te kijken. Zijn opmerking: Prachtig zo'n zwarte clio, maar waarom heb je er geen airco in? :)

Verder nog een flinke hap geld uitgegeven aan autostoeltjes voor de kinderen, ruitewisservloeistof, beschermkappen voor de wielen en sneeuwkettingen. Wel van alles de goedkoopste versies genomen, maar alles bij mekaar tikt het altijd weer aan. Ik kan er toch een week van eten.

Vanmiddag weinig bijzonder gebeurd, Sabine heeft huiswerk gemaakt, Joris heeft geslapen en Paul heeft weer lopen schelden op Telekom, die weer eens niet terugbelden terwijl ze dat wel hadden afgesproken. Zucht.
Vanavond lekker met z'n viertjes in de huiskamer gezeten, pizza gegeten (pfff, wordt een beetje veel de laatste tijd) en daarna heeft Paul nog wat gewerkt en heb ik met de kinderen over de grond liggen rollen (van het lachen).

Verder het avondritueel: Kinderen naar bed, ik in de kelder panfluiten (zit hier een mooie echo die in de huiskamer niet aanwezig is), Paul naar Joost om de auto te laten zien en een cd-rom te lenen en nu is Paul weer aan het werk en luisteren we naar: The best of ABBA!

opruimeritis en lang verwacht en nu gekregen

Vandaag mocht Joris nog een dagje thuisblijven. Het ventje zag zo bleek vanochtend. Maar ik kan je vertellen dat hij morgen gewoon weer naar school mag (grumbl).
Hij heeft echt de hele dag achter me aangelopen, ik kon geen stap doen of daar stond meneer weer achter me. En dat is lastig als je 1 van je zeldzame opruimbuien hebt, wat ik je brom.

Paul mocht vanochtend aan de slag bij iemand die hij in de kabelbaan had ontmoet. De moeder van een jongetje bij Joris uit de slag. Zij en haar man doen de adminstratie en verzorgen alle andere rompslomp voor verenigingen van eigenaren. Er moet een laptop opnieuw ingericht worden en een netwerkje gemaakt enz enz. Paul heeft ingeschat dat het een uurtje of 3 tot 4 werk oplevert. Toch weer leuk. En wie weet wat er daar in de toekomst nog inzit, want ze schijnen behoorlijk aan het groeien te zijn als ik het goed heb begrepen.

Toen Sabine thuiskwam had ze een natte broek en wilde daarom even lekker douchen, dat eindigde natuurlijk met Joris samen in bad. Paul en ik hebben daarom maar onze warme prak gegeten toen de kids in bad zaten, want die wilden er nog niet uit en Paul moest om 13.00 uur weer op de camping zijn omdat er een technicus van Telekom zou komen. Nou, mooi niet dus. Paul heeft de hele middag voor Jan Lul zitten wachten en is uiteindelijk om iets over vieren maar naar huis gekomen om de spullen op te halen voor de auto. Die was namelijk wel klaar vandaag.
Gelukkig wilde Gonnie de Pater met Paul meerijden zodat ik bij de kids kon blijven en zij haar eigen auto weer mee naar huis kon nemen.
Toen Paul om iets voor zessen weer thuis was, heeft hij meteen weer Telekom gebeld en verteld dat hij toch niet echt blij kon zijn met de gang van zaken. Toen hij al een klein kwartier in de wacht hing, ging hij met z'n telefoon zitten spelen en verbrak daardoor de verbinding. Helaas zijn ze niet zo klantvriendelijk dat ze even terugbellen dus we hebben nog steeds niet gehoord hierover. Maar blij zijn we er in ieder geval niet mee. Het moet met de kerst verdikkie volledig operationeel zijn en dat gaat op deze manier niet lukken natuurlijk.

Verder was vanochtend ook de bestelde laptop voor een klant gekomen. Deze moet ingericht worden en Paul hoopt het ding morgenavond of vrijdag af te leveren. Dat is prima, want ze wilden deze graag voor de kerst hebben en dat is dan bij deze hopelijk gelukt.

Op dit moment zit Paul weer bij een bijeenkomst. Dit keer iets door het tourismusverband georganiseerd en daar wij ook een uitnodiging hadden gekregen en ook iets van E 30,- hebben betaald daaraan (dacht ik toch) heeft Paul besloten om ook daar maar eens te gaan kijken. Info kunnen we niet genoeg krijgen en ook je gezicht laten zien is nu eenmaal ontzettend belangrijk als je klantenkring op dit moment nog volledig hier in het dorp zit.

Zelf heb ik net op het internet gezocht naar bladmuziek voor de panfluit en ik heb zowaar nog wel wat gevonden ook. De stukken speciaal voor panfluit zijn voor mij nu nog te moeilijk, maar ook voor de blokfluit staan er leuke dingetjes op en daarvan kan ik er een aantal al leuk spelen.
Dus net hier voor de monitor met panfluit gaan zitten en maar spelen. Toch weer fijn een uurtje geoefend. Met de 20 minuten die ik vanochtend nog enigszins heb kunnen oefenen is dat toch goed om te doen. Misschien leer ik het dan ooit toch nog eens, haha.

Brixen vandaag

Vanochtend wilde de hele reutemeteut alweer niet uit bed, maar met veel liefde is het me toch weer gelukt.
Toen we Joris voor school aan het aankleden waren, zei hij al dat hij eigenlijk helemaal geen zin had vandaag. En toen we voorstelden dat hij dan maar naar bed moest gaan, ging hij gelijk! Een teken aan de wand dat hij echt geen puf had. Nou, dan maar lekker een baaldagje hoor. Een kind van bijna 4 hoeft per slot van rekening echt niet elke dag naar school. Later op de dag bleek dat een slimme zet te zijn, want er kwam spontaan koorts opzetten.
Juf dus maar even afgebeld en Paul weer snel naar z'n vriendjes om te skiën. Vandaag hing er een flinke brok hochnebel dus dat was skiën met hindernissen.
Paul is daar niet zo gecharmeerd van, maar Koen en Wim hadden het weer prima naar hun zin.

Toen Sabine om 1 uur thuiskwam eerst lekker semmeltjes met frankfurter gegeten en vervolgens de kerstboom behangen. Het ding staat er weer heel mooi bij. Wij zijn er heel blij mee in ieder geval. Dit jaar zijn we maar eens in het goud gegaan (de kleur die Sabine bij IKEA had uitgezocht). Daarna is Sabine nog even lekker buiten gaan spelen met Sabrina, maar na een stief half uurtjes moest ze toch echt binnenkomen om haar huiswerk te doen.
Dinsdag is een lange dag en levert dan ook veel huiswerk op.

Vanmiddag zou dan eindelijk onze auto klaar zijn, maar alweer helaas. Het onderdeel was er weer niet, maar zou nu morgen echt geleverd worden en om vandaag de auto te gaan halen om 'm morgenochtend weer weg te brengen, da's ook zo wat.
Dus alweer een dag zonder auto en m'n boodschappenlijst wordt steeds langer, want ik stel het boodschappen doen continu uit totdat de auto er is. En dan te bedenken dat het ding er afgelopen vrijdag al had moeten zijn. Pfffff.

Het is maar goed dat we de afgelopen dagen zo gezond gegeten hebben, want het avondeten stelde ook alweer niets voor. Kringelfriet met worstjes. Ook hier weer het slechte excuus dat ik nog geen boodschappen had gedaan en dus niets meer in huis had.

Om zeven uur naar Tirol Heute gekeken en daarna de kinderen weer naar bed gebracht. Paul ging snel richting de eigenaar van Tirol Musik om de panfluit te betalen en vervolgens door naar z'n buurman (Pension An der Loipe) om de kamersleutel van kamer 4 terug te brengen, die Koen vergeten was terug te geven. Nogmaals foei Koen, nu moet mijn arme mannetje in dat koude weer buiten lopen! Ook moesten er weer computerprobleempjes opgelost worden, dus dat gaat in 1 ruk door.

Ik heb nadat ik de kinders in bed had gemikt nog lekker een klein uur op de panfluit geoefend. Heerlijk om te doen, maar ik moet echt erg wennen aan de grote fluit. Ik heb tijdens de lessen altijd op een fluit met 15 pijpen gespeeld en nu heb ik er 1 met 25 pijpen. Dat scheelt nogal een stukkie kan ik je vertellen.
Na zo'n uurtje oefenen ben je best wel moe, dus nu weer lekker in de kelder verder met m'n Golden Earring verzameling beluisteren. Op dit moment draait de elpee Second Live, 1 van mijn favorieten. Ik ga zo maar wel eens een vest aantrekken, want het is een pietsje fris hier beneden. De radiator staat hier wel aan, maar is enkel lauw om te zorgen dat de pc's het niet te koud krijgen, maar echt warmen doet het ding verder niet. Vestje komt zo, vestje komt zo, vestje komt zo.......

Maandag 12 december 2005

Gisterochtend eerst een lekkere griesmeelpap gekookt voor ons allemaal. Dat is toch wel erg lekker met dit koude weer.
Daarna heeft Paul Sabine naar school gebracht en ik heb samen met Anita de kleintjes weer naar school gereden.
Anita en ik gingen vervolgens weer naar de sportschool, waar ik me weer erg heb uitgesloofd, maar het is toch wel lekker om te doen.
Paul ging weer skiën met Koen en Wim.

Sabine is meteen aan haar huiswerk gegaan toen ze thuiskwam (ik was ondertussen Joris weer ophalen) en heeft dat in een flink tempo gemaakt. Paul bleef boven eten, dus wij aten met z'n drietjes weer pasta met pastasaus à la Paul en een bakje vruchtenyoghurt toe.

Toen ben ik met Joris in bed gaan liggen om te zorgen dat meneer z'n zo broodnodige slaap kreeg. Helaas duurde het nogal een tijd voordat hij in slaap viel, dus ik heb het vertrek van Sabine en Koen niet helemaal meegekregen.
Sabine en Koen gingen namelijk samen snowboarden. Helaas voor Koen alleen op het oefenveldje, want onze dochter is nogal eigenwijs en luistert dus niet zo ontzettend goed. Maar Sabine had het ontzettend naar haar zin gehad, vooral toen ze een beker warme chocolademelk en een stuk taart voorgezet kreeg van Koen :)

Joris en ik waren ondertussen om half vier opgehaald door Katrin om samen een kerstboom te gaan kopen bij de OBI in St. Johann. Katrin had ons namelijk ernstig afgeraden om hier in het dorp een kerstboom te kopen. Volgens haar veel te duur en ook nog eens niet zo goed als de bomen bij de OBI.
Daar duurde het nog een tijd voordat Katrin een boompje had uitgezocht, want omdat ze niet zoveel ruimte heeft in het kantoortje (waar de boom dus komt te staan) moest ze een klein en smal boompje kopen. Ik zei al tegen haar dat ze het boompje dan toch gewoon een beetje bij moet snijden, maar dat duurde even voordat dat tot haar doordrong, haha.
Ondertussen liet dochter Sabrine ook nog eens een pot houtlijm op de grond vallen waardoor dat ook nog eens opgeruimd moest worden. Gelukkig door de zeer vriendelijke medewerkster van de OBI. Toen moest er natuurlijk nog een nieuwe pot lijm komen en kwam Katrin ook nog eens een vriendin tegen, dus er moest even flink bijgepraat worden. Joris en ik hadden dat laatste gemist en stonden buiten al op haar te wachten.
De Hofer moest daarna ook nog met een bezoekje worden vereerd dus voordat wij weer thuis waren, was het half zes geweest. Paul vroeg zich ondertussen af waar wij waren en omdat ik de mobiel helemaal niet had horen gaan, kon ik hem dus ook niet vertellen waar we waren.

Uiteindelijk hebben we de boom nog in z'n waterpot gezet na 'm een uurtje bij te hebben laten komen. Om kwart voor acht de kids weer naar bed gebonjourd en vervolgens samen lekker naar Eurosport zitten staren. Er waren snookerkampioenschappen en dat vinden we zo nu en dan wel eens leuk. Ondertussen lekker samen zitten kletsen en toen was het weer zo 10 uur en wilden wij ons bed weer in. Zeker voor Paul was het weer een vermoeiende dag geweest, zo de hele dag op de piste.

De auto was ondertussen helaas nog steeds niet klaar. De garage had nu het verkeerde onderdeel opgestuurd gekregen, maar we mogen 'm wel komen ophalen, dan wordt er gewoon een afspraak gemaakt om het gebrek te verhelpen.
Ach, vinden wij ook goed.

weer twee dagen in 1

Gisterochtend om 7.00 uur stonden Wim en Koen bij ons op het stoepje. Kun je eens uitslapen omdat het weekend is, zijn ze er zo vroeg (gaaaaap)!
Paul heeft broodjes gehaald en toen even met z'n allen ontbeten. Na het ontbijt gingen de mannen met z'n drieën de piste op. De kinderen en ik bleven thuis en hebben ons daar prima vermaakt.
Ik ben met Joris nog even een boodschapje gaan halen. Uiteindelijk waren we een uur onderweg, want Joris had niet echt zin om snel te lopen.

's Middags tegen een uur of drie kwam Wim binnenlopen. Na een kopje thee taaide die ook af richting kelder om daar even te gaan snurken. Hij had toch wel last van het feit dat hij niet lekker had kunnen slapen de nacht ervoor. Rond half vijf kwamen ook Paul en Koen weer terug en na een glaasje gedronken te hebben, besloten we om bij Massimo te gaan eten. We waren namelijk vergeten om vlees uit de vriezer te halen voor het eten en hadden geen zin meer om richting Billa te lopen.

Heerlijk gegeten met z'n allen en tegen 9 uur waren we weer thuis. De kinderen snel in bed geschoven en ook wij gingen meteen plat. Koen en Wim zitten in Pension An der Loipe en zijn ook vrijwel meteen hun bed in gedoken.

Vanochtend tegen 9 uur stond het zwikkie weer op de stoep en gingen de mannen weer op weg. Paul beloofde wel nog even dat hij ons 's middags op kwam halen.
De rest van de ochtend wil ik niet meer weten, man wat een ongelooflijk slecht humeur had ik!
Tussen de middag hebben de kinderen en ik de pannekoeken die er nog lagen lekker opgegeten en daarna kwam Paul ons halen. M'n humeur was nog steeds beneden alle peil, maar het weer was goed dus ik wilde wel gaan skiën.
Boven aangekomen meteen de würstlexpress genomen. Ten eerste vond ik het er naartoe skiën met al die rondsuizende mensen niet zo prettig. Zeker niet daar Joris en ik toch echt niet zo best op de skies stonden. Het was alweer 5 jaar geleden dat ik boven heb geskied en dan is dat best ff slikken vond ik.
En boven aangekomen bleef natuurlijk de pannekoek (da's het bordje waarop je naar boven wordt getrokken) onder m'n trui hangen waardoor ik (zacht) onderuit ging.
Toen had ik het ff helemaal gehad. Ik stond ineens te shaken alsof ik persoonlijk een milkshake moest voorstellen.
Nadat Paul op me had ingepraat zijn we weer richting de gondel gelopen om vanaf daar wat eenvoudiger te beginnen. Daar eerst naar de wc gegaan en de waterlanders van de schrik en de spanning die in m'n lijf bleken te zitten maar eens te laten lopen.

Daarna weer voorzichtig begonnen en ineens viel m'n oog op de oefenpiste van de skischool Aktiv. Daar was helemaal niemand en dat vond ik wel een fijn plekkie om te beginnen. Dus Joris meegenomen daarnaartoe (da's ook nog lastig, want je moet over een stuk van de piste heen waar ze als gekken naar beneden komen suizen) en toen heerlijk rustig geskied. We gebruikten de rolband die daar ligt om naar boven te lopen, dat gaat makkelijker dan op je skies en toen er nog een skileraar kwam die de band voor ons aanzette, was het helemaal te gek. Daar blijven skiën tot het eind van de middag. Dat was lekker om weer aan het skiën te wennen. Daarna fijn met de gondel weer naar beneden en naar huis gereden.
Daar snel aan de slag met verse groenten snijden voor Paul z'n onovertroffen pastasaus. Koen en Wim besloten om vandaag niet mee te eten, die wilden graag naar de sauna in Kitzbühel. Na het eten is Paul ze gevolgd, heb ik de kinderen in bed gelegd en ben ik hier beneden er maar eens lekker voor gaan zitten. Beetje spelletjes doen op Zylom, maar vooral heerlijk naar m'n Golden Earring elpees luisteren. Daar had ik weer eens zo'n zin in.

Tot nu toe heb ik geluisterd naar:
No promises no debts, Eight miles high en Miracle Mirror. Op dit moment staat Seven Tears op.

Ik krijg ze natuurlijk nooit allemaal afgeluisterd vanavond, maar dat geeft helemaal niets, daar maak ik nog wel een keer een leuk avondje van. Met bijna een liter water achter m'n kiezen zal het slapen vannacht wel een paar keer onderbroken worden, maar het is goed voor het lijf zullen we maar denken.

Good night, sleep tight! Smak.