Teufilauf v.d. Kaslachpass bij de Papalapub

Gisteravond was het dan zover, het optreden van onze plaatselijke duivels.
Iets na zevenen kwamen wij binnenvallen, iets later dan geplanned, want de heren duivels waren hun cd met muziek vergeten mee te nemen, dus daar moest er snel nog 1 van gemaakt worden.

Eerst even met de kinderen genagelt en de kinders hebben ook nog biljart gespeeld.


Rond kwart over acht waren de heren zover en lieten ze zich uitgebreid door het publiek bewonderen. Dat gaat gepaard met veel rook, veel geluid en natuurlijk veel toeschouwertje bang maken ;) Een geluk is dat we daar met z´n allen voor komen!


Als je bedenkt dat het een vereniging is, de jongens hun kostuums zelf betalen en een goedkoop kostuum rond de € 900,- kost, dan is het toch prachtig dat dit soort vertoningen gratis opgevoerd worden.


Na deze eerste ronde was ik Joris kwijt. Ach, die zal wel naar binnen gegaan zijn, maar toen hij daar niet was, werd ik toch een beetje zenuwachtig moet ik zeggen. Bij iedereen gevraagd, maar niemand had hem gezien.
Ik was al bang dat hij naar huis was gaan lopen, maar bedacht dat hij wel eens in de auto gekropen kon zijn en jawel, achter de Papalapub bij de auto stond een bibberend mannetje. Dus even uitgebreid geknuffeld en daar ook Sabine een beetje bang was, heb ik de kinderen toen naar huis gebracht. Lekker samen in bed gestopt en toen moest ik weer terug voor de tweede fotoronde.

Daar werd het stuk opgevoerd dat het kwaad (gespeeld door de rode duivel met de grote horens) door de goede duivels wordt omgebracht. Dit is dus eigenlijk ook het hele doel van de krampussen, ze drijven het kwaad uit voordat Nikolaus komt. Dat doen ze op hun eigen brutale wijze (ook sommige duivels hebben een roe, zie hier de vergelijking met zwarte piet) waarvoor ze door Nikolaus worden berispt. In dit stuk komt Nikolaus niet voor omdat het nog geen 5/6 december is en Nikolaus pas op die datum met zijn engeltjes uit de hemel komt.




Hier kun je de gigantische rookontwikkeling zien, op sommige momenten zie je dus gewoon niets meer daardoor.


Als het beest dan gedood is, wordt er nog even gevierd door de duivels en dat is het einde van de voorstelling.




De jongens zijn tegen die tijd goed moe van het rennen en springen met die zware pakken, maskers en eventueel bellen dus hoogste tijd om in de kroeg te gaan feesten.
Het was heerlijk druk en ontzettend gezellig moet ik zeggen, maar ja dat zeg ik volgens mij altijd (dat van dat gezellig dan, haha).


Frank, de foto is een beetje vaag, maar dat je gezellig kan feesten is duidelijk! Oftewel, mensen ga in de winter ook eens langs in de Kellerbar van Haus Tirol!


Om iets na twaalven hebben we ook nog de verjaardag van Kees van Ekeren van Pension Brixen im Thale gevierd en rond twee uur hielden wij het ook weer voor gezien. Vandaag moet er ook nog gewerkt worden, we worden nog geacht te verschijnen bij de opening van de nieuwe werkplaats van de plaatselijke smid Unterrainer en natuurlijk moeten we vanavond ook nog naar het optreden van de band Milestone. Dan maken we het niet te gek.

Paul en de Teufi

Om half 1 ´s nachts van woensdag op donderdag kwam Paul weer thuis na een lange rit.
Donderdag werd er natuurlijk niet uitgeslapen, per slot van rekening moesten we gewoon weer naar school en aan de slag.
Om half negen was Paul alweer gespot en dat betekende werk. Hij heeft gisteren dan ook de hele dag mogen werken, wel tot kwart voor elf ´s avonds! Was een beetje lang, maar vooruit.

Ik heb weer wat nieuwe lijstjes voor de boekhouder bij mekaar verzameld die nu netjes in het mapje voor november zitten. Daar begin ik uiterlijk maandag aan. Probeer het nu echt zo goed en snel mogelijk bij te houden, zodat we niet meer met zo´n gigantische achterstand komen te zitten, daar werd ik ook niet blij van.

Ook besloten dat we nu gaan beginnen met het bijhouden van een urenlijst. Dan kunnen we voor onszelf (en indien nodig voor het finanzamt) bijhouden hoeveel uren Paul eigenlijk maakt voor service/garantie, voorbereidend programmeren en studie. Zeker voor het Finanzamt handig i.v.m. eventuele zwartwerk-vermoedens. Nu moeten zij dat weliswaar bewijzen, maar toch. Voor onszelf vind ik het ook heel belangrijk, omdat je na een week hard werken je wel eens afvraagt hoe het komt dat je maar 4 rekeningen kunt sturen en je echt elke dag van 8 uur ´s ochtends tot een uur of half tien ´s avonds bezig bent geweest.

Vandaag was Paul ook alweer op tijd op pad, dit keer naar een klant in Kirchberg. Daar moeten we nu een aanbod voor een draaibare camera maken (zo een als op de camping staat), de man was super enthousiast hierover.
Ik heb een rustig dagje gehad, niet veel werk en ook niet veel zin, dus rustig aan gedaan.

Vanavond vanaf 7 uur gaat het weer van start, dan moet Paul in de Papalapub aanwezig zijn in verband met het Teufifest dat om 8 uur gaat beginnen. Ik ga er naartoe gewapend met camera in verband met foto´s voor de homepage van de duiveltjes. Ook de kinderen gaan gezellig mee en er hebben al heel wat kennissen gemeld dat ze ook komen! Dat gaat weer gezellig worden!

Sinterklaas en de sneeuw

Oei, wat hadden we vanochtend weer een moeite om op te staan. Zowel Sabine en ik hadden slecht geslapen. Bij mij niet zo´n wonder, de halve nacht wakker gelegen van de buikpijn enzo.
Dus ons uit bed gesleept en toen zagen we dat het buiten -10 graden was. Brrrr, maar wat een prachtig weer! Witte bergen, blauwe lucht echt fantastisch!

Nadat ik de kinderen naar school had gebracht, weer rustig naar huis gelopen, waar de kasten in de huiskamer alweer vlijtig van de rotzooi werden ontdaan. Echt ongelooflijk wat een puin we hebben.
Nog even samen met de poetsvrouw een kopje thee gedronken en toen ging zij naar het volgende adresje en ik ben richting boekhouder gegaan. Zoals ik al tegen de tantes op school zei: Ach, als ik dan toch naar iemand toe moet met m´n zere lijf, dan vind ik het niet erg als het een man is, hahahaha!
Daar aangekomen goed nieuws gekregen: over 2006 hoeven we niets te betalen, krijgen we zelfs wat terug, maar over 2007 gaan we zeker moeten betalen :) dat vind ik helemaal niet erg, dat betekent dat we winst maken en daar gaat het per slot van rekening om!

Toen werd ik gebeld door de plaatselijke huisdecoratie zaak (gordijnen, behang, vloerbedekking e.d.) of ik langs wilde komen, want er klopte iets niet met de virusscanner. Op zich niet erg, ware het niet dat het helemaal aan de buitenkant van het dorp is en wel aan de andere kant dan waar wij wonen. Boehoehoe en dat moest natuurlijk ook met de benenwagen. Maar het zijn hele lieve mensen en goede klanten dus daar doe je dan wat voor. Helaas helaas (of gelukkig) was er niets aan de hand, dus het was een wandeling voor niets, maar o, o, o wat een heerlijk weer om te wandelen, echt super.
Op de terugweg ben ik met de chef meegereden naar de huisjes bij de camping, hij moest controleren of z´n personeel het goed had gedaan en ik ben natuurlijk even mee naar binnen geweest!
De huiskamer is netjes, keukentje ook en keurig ingericht. Toen ben ik naar beneden gegaan en daar heb je twee keurige ruime slaapkamers, een hele nette badkamer met alles er op en eraan en onder de trap een mooie ruimte waar je je spullen kwijt kunt. Goedkoop zijn ze weliswaar niet, maar je krijgt naar mijn mening wel waar voor je geld en dat is ook belangrijk.

Toen snel naar huis, wat werk gedaan en even uitgerust van al dat wandelen, waarna het alweer tijd was om Joris op te halen. Onderweg een paar plaatjes gemaakt van de omgeving. Hier eerst de Hohe Salve vanaf Hotel Reitlwirt:



Besneeuwde boompjes bij Schmiedhäusl:


Bushalte tegenover Reitlwirt:


De weg vanaf bakkerij Hirzinger richting Kitzbühel:


We waren door al dit moois al helemaal in een goede stemming en toen we de hal in kwamen, werd het alleen maar veel beter. Daar stond namelijk een groot pak van Sint Nicolaas! uit het pakjeshuis te Den Haag.
Dat moest natuurlijk meteen opengemaakt worden:


Er zat ook een mooi gedicht bij en dat heeft Sabine professioneel voorgelezen, alleen met het woord rijmelarij had ze wat moeite:


En jongens, jongens wat zijn we weer verwend! Bergen van die heerlijke dikke speculaas, speculaaspoppen, kruidnootjes, pepernoten, gevulde kikkers, chocolademunten, chocoladeletters....



Sabine kreeg ook nog een prachtig dik Sudoku boek (daar zit ze nu in te schrijven in plaats van haar huiswerk te maken...) en supermooie kleurpennen (die tatoo pennen zijn een grote hit):


En Joris was dolblij met zijn stickerboek (ohhh die wilde ik) en is door het dolle met z´n auto (die wilde ik voor m´n verjaardag al hebben, dat wist Nikolaus!):


Er wordt hier nog steeds nagejubeld zo blij zijn ze ermee. DANK U SINTERKLAASJE!!!! Had ik al gezegd dat ik ook erg blij ben met al dat lekkers! Joris heeft al een stapel chocolademunten uitgezocht die hij mee gaat nemen naar school om uit te delen en natuurlijk mogen er ook kruidnoten en pepernoten (als er daar nog van over zijn, want die is Sabine aan het snoepen) meegenomen worden. We hebben nu eenmaal 2 uitdelers hier in huis wonen, dus waarom niet!

Omdat het weer zo mooi is, ben ik ook nog even naar het bovenhuis gegaan om wat plaatsjes vanaf het balkon en uit het raam te maken. Deze zonder commentaar.








Werd ik net opgebeld dat de Allerhandes die voor mij waren meegenomen door iemand ´geleend´ zijn, want ze lagen niet meer in het postvakje. Ik hoop dat diegene er blij mee is. Het is toch jammer dat er mensen zijn die niet met hun vingers van andermans spullen af kunnen blijven, maar er is me alweer een nieuwe lading toegezegd. Marijke, je bent fantastisch!

Dan ga ik nu maar weer eens verder met een stukje chocoladeletter eten, niet gezond ik weet het, maar zo geweldig lekker!

Opgeruimde kelder en lezen lezen lezen

Gisteren hadden we een dagje sneeuwstorm. Tjonge jonge het ging aardig tekeer zeg. Dus ´s ochtends met z´n drietjes door de sneeuwbui naar school gelopen en ik natuurlijk ook weer terug. Thuisgekomen eerst maar eens opgewarmd met een bakkie thee, dat was nodig. Wat administratief werk gedaan, contact gehad met Canon over de printer (stuurt u deze maar op mevrouw....) en contact gehad met de eigenaresse van de printer.
Tegen een uur of twaalf ging ik Joris halen, maar die liep alweer in z´n gymbroek rond. Hij had het bij het wandelen weer zover gekregen dat onder z´n skipak toch z´n broek en z´n maillot kleddernat waren. Die lagen nog te drogen. Toen vond Tante Martina dat zij ons wel mee zou nemen naar huis, maar dan moest ik wel tot 13.00 uur wachten. Dus ik snel boodschapjes gedaan, thuisgekomen balletjes gedraaid voor de tomatensoep die ik al in mekaar gedraaid had en snel weer terug naar school. Sabine ondertussen opdracht gegeven om op de soep te letten en daar gingen we weer door de sneeuw. Loopt wel erg vermoeiend trouwens, maar lekker blijft het!
Terug dus met Martina meegereden die meteen aanbood dat ze dat best vaker wilde doen. Ik heb haar natuurlijk hartelijk bedankt en er ook meteen bij gezegd dat ik er waarschijnlijk niet al te vaak gebruik van zal maken omdat ik het heerlijk vind om zo door de sneeuw te lopen.

´s Middags heb ik me dan op het opruimen van de kelder gegooid terwijl m´n hulp boven bezig was. Mensen mensen wat een zooi toch, maar volgens mij ben ik er heel aardig doorheen gekomen. Ik ben er achter gekomen dat de hoekbank die we gekregen hadden er nog steeds staat! Tja dat was ondertussen echt niet meer te zien.
Ben daardoor flink trots op mezelf, dat zijn van die zaken waar ik altijd maar tegenaan loop te hikken en die dus nooit gebeuren, maar nu dan eindelijk wel!

Gisteravond rustig aan gedaan en op tijd m´n bedje ingedoken. Tja je hebt zo van die dagen...

Vanochtend dan weer op tijd uit bed en de kinderen naar school gebracht. M´n hulp is zo lief om de kasten in de huiskamer eens uit te mesten. Die liggen vol met papieren, knutsels, speelgoed, spellendozen zonder spellen en weet ik wat allemaal. En zij vindt het niet erg om dat uit te zoeken en ik laat haar lekker gaan zonder te kijken wat ze allemaal wegmikt, vaak is het beter dat iemand anders dat doet.
Zelf heb ik de kinderen weer naar school gebracht en ben vervolgens doorgelopen naar de camping waar nog wat Allerhandes op me zouden liggen te wachten. Onderweg een keer flink onderuit gegaan, wat me de opmerking van de bouwmeester van de tunnel opleverde: tja je moet natuurlijk met dit weer wel je sneeuwkettingen omdoen :) Hij had ze alleen ook niet in maat schoen bij zich, hihi.
Helaas zijn mijn Allerhandes of al door een ander meegenomen of nog niet in het postvakje aangekomen. In het buro was er ook niets bekend dus we zien wel of ze nog langs komen waaien.

Na bijna een uur onderweg te zijn geweest weer thuis aangekomen en toen rustig aan de slag. Nog even gezellig zitten bellen met een vriendin en daarna maar een beetje zitten rommelen. En toen......ging de bel! De postbode! Op zich niets bijzonders, maar dit keer was het pakje voor mij met boeken die ik een week of twee terug besteld had.
JOEPIE DE POEPIE oftewel ik heb de rest van de dag niets meer gedaan dan wat noodzakelijk was (kinderen ophalen, koken, wat opruimen, wat vertaalwerk) en voor de rest ben ik met mijn neus in de boeken te vinden.
En daar ga ik zo weer naartoe, tot later!

saai weer

Tjonge jonge wat vliegt de tijd toch, alweer zondag en m´n laatste logje was woensdag...

Woensdagavond had ik het ff gehad en heb Andi gevraagd of hij geen zin had om een glaasje te komen drinken in Tresor. Andi zou Andi niet zijn als hij daarop geen JA had gezegd. Dus gezellig gekletst, dart gespeeld en om elf uur weer naar huis, het is per slot van rekening gewoon een doordeweekse dag.

Donderdag, even nadenken, o ja, ik ben langs de boekhouder geweest met de spullen die ik nog had liggen, daarna langs de camping om geld op te halen (zat jammer genoeg niet de kassa, dan maar een ander keertje langs), bij Haus Tirol langs om een kabeltje aan te sluiten en software op te spelen. Helaas is dat laatste niet gelukt, vermoedelijk toch een brandfoutje bij de CD. Moet ik nog nakijken, is niet het allerbelangrijkste gelukkig. Toen doorgelopen naar de plaatselijke loodgieter (vriendje Christian, alleen was hij er helaas zelf niet, die jongen heeft het druk) om daar de computer in het magazijn te bekijken die niet meer verder wil. Nou, daar is wat meer aan de hand dan alleen en klein foutje en dat kon ik daar dus niet oplossen en daar ik geen auto heb, kon ik het ding ook niet meenemen. Maar eens kijken of ik Christian maandag zo gek kan krijgen dat hij de printer even langsbrengt, per slot van rekening kan Paul daar ter plaatse ook niets doen, dit moet echt in een testomgeving gebeuren. Mijn gevoel zegt dat de harde schijf wel eens overleden kan zijn...
´s Middags vertaalwerk gedaan en voor ik het wist was het alweer avond.

Vrijdag had ik een beetje een baaldagje, het liep allemaal niet zoals ik wilde en ik kon maar niet wakker worden. Dus een beetje rondgelummeld, er is per slot van rekening altijd wel iets te doen.
´s Avonds had ik geplanned om op tijd naar bed te gaan, maar daar kwam uiteindelijk niets van terecht.
Om kwart over negen belde Andi of ik naar Tresor kwam en tien minuten later kwam er een sms-je van Katharina of ik....naar Tresor kwam :) Dat is me toch lekker zeg, wordt je gewoon door 2 vrienden gevraagd om langs te komen!
Lekker gek lopen doen en lopen kletsen. Samen met Georg (broer van Katharina) Andi lopen plagen. Georg beweerde met een stalen gezicht dat ik volgens hem toch echt een italiaanse ben en geen nederlandse. Andi hem maar ervan proberen te overtuigen dat ik uit Nederland kom, totdat Georg en ik het niet meer hielden van het lachen. `Gemeen mens` jullie kennen mekaar allang zeker, je hebt mekaar niet net voor de eerste keer ontmoet, oh wat gemeen zijn jullie! Hihihi, ja dat klopt....

Toen zijn Andi en ik naar Papalapub verkast waar de rest later ook nog gezellig langskwam. Nadat Andi mij in Tresor had verslagen (met wel 1 hele punt) met darten, heb ik hem even een paar potjes ingemaakt met nageln. Tja kom zeg, ik laat me niet zomaar afmaken natuurlijk. Daar ook weer moeten dansen met Fritz, ach hij danst een stuk beter dan ik dus dan is het niet zo erg en natuurlijk vreselijk gelachen met z´n allen.
Tegen half drie is Andi naar huis gegaan en de Niedinger hebben het tot een uur of vier volgehouden. Ik wilde toen nog even m´n glas water leegdrinken om de rest van de alcohol te verdunnen toen ik van Chris alweer een Jägermeister in m´n mik geschoven kreeg. Daar werd ik even niet lekker van moet ik toegeven dus snel naar de wc.....
We zaten nog met een heel klein groepje, was erg gezellig en toen mijn water net op was stond er ook alweer een vol glas voor me en ik mocht echt niet weg van Chris. Ach, gezellig is gezellig dus ik ben blijven zitten. Om een uur of vijf was de rest ook bijna allemaal weg, dus de barmensen gingen opruimen terwijl ik met een kennis heb zitten praten wiens vader afgelopen jaar overleden is (wij zijn toen ook naar die begrafenis gegaan). Hij zit daar nog heel erg mee en leeft op de automatische piloot, gelukkig voor hem ben ik in dit soort gevallen een goede toehoorder en ook troosten kan ik vrij goed dus dat heb ik ook gedaan.
Uiteindelijk zijn we om zes uur naar huis gegaan, de kerkklokken begonnen alweer te luiden voor de ochtendmis....

Nodeloos te zeggen dat ik zaterdag niet bepaald veel heb uitgevoerd. Ik dacht ´s avonds nog een afspraak te hebben, maar dat blijkt volgend weekend te zijn dus ik ben ook heerlijk op tijd m´n bed ingedoken. Sabine toen nog even gemaand ook te gaan slapen (tien uur vind ik echt een mooie tijd voor haar in het weekeinde) en volgens Sabine sliep ik vervolgens eerder dan zij.
Joris vond ik ´s nachts naast me in bed, die had zich blijkbaar alleen gevoeld en natuurlijk ook vandaag weer heerlijk uitgeslapen.

Vanmiddag nog gekeken of ik de printer die zaterdag was afgeleverd kon repareren, maar het ding geeft een paperjam en ik kan toch echt geen stukkie papier zien. Alleen is het bij deze printer (Canon Pixma MP 150) onduidelijk hoe je ´m open moet maken en daar ik het ding niet bij voorbaat al wil slopen, maar even de supportafdeling van Canon Oostenrijk aangeschreven met de vraag hoe ik dat het beste kan doen. Alhoewel ik me afvraag of het niet goedkoper is om gewoon even een nieuwe printer te kopen, die dingen kosten vrijwel niets en voordat ik er 2 uur mee bezig ben en de kosten hoger oplopen dan de nieuwprijs neem ik nog wel even contact op met de eigenaresse.

Dit was tot zover het nieuws van deze kant, moet nog wat administratie verwerken en eigenlijk wil ik ook eens gaan beginnen aan het opruimen van de computerpuin hier beneden in de kelder. Zou wel fijn zijn als dat ook eens geordend is, dat werkt zo´n stuk prettiger.