Rentevoet?

Vandaag weer wezen fitnessen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet helemaal weet hoe ik alles gedaan heb, want ik liep nogal te suffen. Maandag een afspraak voor m'n eerste update. Dan word ik weer gewogen (helaas, volgens mij is er nog niets af), maar voor mij belangrijker, je prestatieniveau wordt bekeken evenals je verhouding vet/spiermassa. Uithoudingsvermogen durf ik zo al te stellen is flink verbeterd, als dan nu al blijkt dat m'n spieren hun best ook doen, ben ik tevreden.

Paul heeft vandaag nog even boos mogen worden op de mensen van Austria Telekom.
Hij werd om een uur of elf gebeld dat de afspraak van vandaag niet door kon gaan omdat de monteur pech had met de auto. Maandag kon hij dan wel weer eens komen.
Toen heeft Paul ze even heel duidelijk gemaakt dat hij toch echt betalende klanten heeft op de camping en dat hij het niet kan maken om ze nog eens 3 dagen zonder internetverbinding te laten zitten.
Toen ineens kon er wel wat geregeld worden en om 12.00 uur precies stond de monteur toch op de stoep. Daardoor liep Paul z'n lunch wel mis, want het brood stond nog af te bakken in de oven, maar dat hebben Joris en ik hem later netjes nagebracht.
Op de camping nog een hele tijd staan praten met Bob en Ingrid uit Hoorn, ze waren ondertussen wel erg benieuwd hoe het met ons ging hierzo. Ze kenden deze site namelijk nog niet :)

Sabine was ondertussen met buurmeisje Sabrina en haar oma gaan wandelen. Ze hebben heerlijk in 2 speeltuintjes gespeeld.
Paul heeft weer naar tevredenheid z'n eerste klant geholpen en daarna zijn we naar de bank gegaan om tijdens de zogenaamde spaardagen eens te informeren naar de spaarmogelijkheden hierzo.
Hou je vast: op een spaarboekje krijg je het gigantische rentebedrag van 0,25% ! Dan kunnen ze dat na wat verder vragen verhogen naar 0,75% maar daar houdt het echt op. Wij hebben ze er toen op gewezen dat we in nederland tegen de 3% kunnen krijgen (nou ja, het is 2,5% bij de postbank geworden) maar dat is toch een giga stuk meer dan hierzo. Vooral omdat het bij de postbank ook gewoon dagelijks opvraagbaar is zonder boeteclausule. Ik vrees dus voor de mensen bij de Raiffeisenbank dat wij weer een groot deel van het geld naar Nederland gaan overhevelen en daar op een spaarrekening gaan zetten. Van internetbankieren had onze, overigens altijd zeer behulpzame en deskundige, baliemedewerker wel gehoord, maar ze hebben het nog niet.

Thuisgekomen nog even het een en ander bijgewerkt en toen stond de buurvrouw alweer met de kinderen klaar. Vanavond heeft ze weer school (tot laat dit keer) dus wij mogen weer oppassen.
De jongste spruit is niet helemaal lekker wat resulteert in continu dramatisch op de grond gaan liggen rollen en krijsen. Pfffffff. Toen kon ik ook de aardappels niet meer vinden, waardoor ik geen fatsoenlijk avondmaal op tafel kon zetten en toen baalde ik even flink.
Gelukkig had Paul de oplossing: op de terugweg van de camping (ja, daar zat hij natuurlijk weer want het probleem met de repeater is nog niet opgelost) ging hij pizza's halen bij de spar. Paul Rense was zo ontzettend vriendelijk om hem naar de spar en vervolgens weer naar huis te brengen (nog bedankt Paul) waardoor er op een fatsoenlijke tijd in ieder geval iets op tafel stond.

Ondanks allerlei kleinigheden die we hier wat minder vinden (de rente bijvoorbeeld) voelen we ons hier zo ontzettend thuis. Na het pestweer van augustus werkt het weer nu ook ontzettend goed mee. De herfst is heerlijk!

draadloze perikelen, jonge ondernemers en prachtig weer

De perikelen op de campingplaats gaan gewoon verder. Vandaag was er ineens helemaal geen verbinding meer. Het bleek dat er geen carrier signaal meer was. Paul werd er helemaal verdrietig van en de klanten op de camping natuurlijk ook.
Morgenmiddag is er een monteur besteld, die zich als het goed gaat tussen 12.00 en 14.00 uur op de camping gaat bevinden om een en ander te herstellen.
Wij zijn zeer benieuwd. Daaraan merk je dat het in Nederland wat dat betreft toch wel een stukkie beter geregeld is door alle glaskabel die daar al ligt (vermoeden wij tenminste).

Verder kregen wij vandaag van de wirtschaftskammer een pas binnen voor het lidmaatschap van de Jungunternehmer in Oostenrijk. Hier kun je je bedrijf presenteren, maar bijvoorbeeld ook coaching krijgen van gevestigde ondernemers.
Jullie mogen raden waar wij allemaal gebruik van gaan maken ;) We moeten natuurlijk nog wel goed omschrijven wat voor raadgevingen we graag willen hebben, maar het lijkt ons in ieder geval zeer interessant. Vooral ook omdat het platform mede geïnitieerd wordt door een groot ICT bedrijf hier in de buurt. We houden jullie natuurlijk op de hoogte van onze vorderingen in deze.
Morgen gaat Paul trouwens voor het eerst officieel als Computer Total een klant helpen. Het is een vrouw die al eerder bij ons aangeklopt heeft voor hulp en die toen zeer tevreden was.

Verder blijft het weer hier fantastisch, de temperaturen zijn in de zon ruim boven de 20 graden. We zijn vandaag (nadat we eerst nog even bij de camping waren geweest zodat Paul nog wat kon checken) dan ook weer lekker de berg opgegaan. Dit keer zijn we richting Haus Maria Louise Bad gelopen (ligt aan de kant van de camping) en daar zijn we de alm opgelopen. Het mos ligt daar zo'n 20 cm dik op de berg dus je zakt er helemaal in weg. Hele grappige gewaarwording is dat.
Joris ontdekte nog een boomhut, waarna Sabine en hij daar natuurlijk meteen inklommen. Sabine liep daarbij een flinke smeer hars in haar haar op, die we gelukkig met overmatig gebruik van pruimenschnaps en shampoo er weer uit hebben gekregen. Toen nog door een stukje bos gelopen en vervolgens via een behoorlijk steile hang weer naar beneden gelopen.
Ook hebben we met wat moeite nog 5 kastanjes kunnen scoren (waarvan Sabine er thuis meteen weer 2 uitgedeeld heeft aan buurkinderen), hoewel de meeste bomen al leeg zijn.
Toen hadden we door dat prachtige weer en het heerlijke buiten zijn, ontzettende trek gekregen in een ijsje. Bij de Billa hebben we daarom dan ook lekker allemaal een ijsje uitgekozen en meteen worstjes voor het avondeten gehaald (en afvoerontstopper, die haaruitval van mij veroorzaakt toch vrij snel slecht weglopend badwater).

De komende 2 dagen verwachten we nog meer van dit soort fantastische najaarsweer, dus we zullen zoveel als mogelijk op de wandelschoenen te vinden zijn.

Heute ist Nationalfeiertag

Nationalfeiertag

Am 26. Oktober 1955 wurde im Nationalrat das Bundesverfassungsgesetz über die Neutralität Österreichs beschlossen. Unter Bezugnahme auf das Gesetz wurde 1965 der 26. Oktober zum „Österreichischen Nationalfeiertag“ erklärt.
Neben der Unabhängigkeitserklärung vom 27. April 1945, dem Staatsvertrag vom 15. Mai 1955 und dem Verfassungsgesetz über die immerwährende Neutralität gehört die Moskauer Deklaration vom 30.Oktober 1943 zu den grundlegenden Dokumenten der Zweiten Republik. Mit der Moskauer Deklaration wurde ein Grundstein für die österreichische Staatlichkeit der Zweiten Republik gelegt: Die Sowjetunion, die USA und Großbritannien legten sich darin auf das gemeinsame Kriegsziel fest, Österreich von deutscher Herrschaft zu befreien und als unabhängigen Staat wieder zu errichten, erinnerten aber gleichzeitig Österreich daran, „dass es für die Teilnahme am Kriege an der Seite Hitler-Deutschlands eine Verantwortung trägt, der es nicht entrinnen kann“ („Verantwortungs- bzw. Mittäterklausel“) und man deshalb Österreich den eigenen Beitrag zu seiner Befreiung in Rechnung stellen werde („Beitragsklausel").
(zuletzt geändert am 25.10.05)Dieses Thema hat für Sie zusammengestellt: Servicestelle Politische Bildung


Vandaag wordt gevierd de bevrijding van de duitse overheersing, maar vooral de oprichting van de oostenrijkse republiek zoals deze nu bekend is.
Ik heb eerlijk gezegd niet gezien of dit hier in het dorp groots gevierd wordt. Normaalgesproken zie je overal wel aanplakbiljetten, maar die heb ik nu niet gezien, maar misschien heb ik iets gemist hoor.

Paul heeft gisteren weer flink bij Joost gewerkt. Ze hebben nu alle isolatieplaten op zolder liggen zodat de rest van het huis weer op orde kan worden gebracht.
Met Brixnet gaat het op het moment ook niet helemaal lekker. Gelukkig of helaas, hoe je het wilt noemen, is dit geen fout veroorzaakt door Paul en Paul, maar door Austria Telekom. Gisteravond hing Paul al aan de telefoon, maar toen waren natuurlijk alle technici al niet meer bereikbaar.
Dan proberen we het vandaag maar weer, alhoewel we vrezen dat er vandaag ook geen kip bereikbaar is in verband met de feestdag.
Paul is er erg boos over, net als over het feit dat hij zelf z'n routerinstellingen(dacht ik) niet kan beheren. Daardoor is het onmogelijk om Brixnet hier vanuit huis te controleren. Dan moet hij voor alles wat niet goed gaat naar de camping om het daar te controleren en dat was eigenlijk niet de bedoeling. Daarover is hij dus ook in een mailwisseling met Austria Telekom, maar net zoals bij veel van die grote logge instituten zijn ze hier ook erg goed in het sturen van standaardantwoorden waar je niets aan hebt. Ben benieuwd waar ze straks mee komen.

Verder voelen wij ons hier nog steeds erg lekker. Ik wil hier voorlopig echt niet weg.

Tjonge wat vliegt die tijd

Het is ondertussen alweer dinsdag.
Zondagmiddag zijn we om 10 voor 1 vertrokken om te gaan wandelen.
Eerst naar de vroegere speeltuin/grillplek vertrokken. Vroeger omdat de hangjeugd hierzo het er zo bont heeft gemaakt (ook hier slopen ze) dat er elk jaar een flinke hoeveelheid geld bijgelegd moest worden om alles weer op orde te maken.
Nu staat er dus alleen nog een bankje en daar hebben wij met z'n allen eerst heerlijk gegeten. Kaas-uienbrood, appel-rozijnen-notenmuffins, brood met kipfilet, brood met salami achtig iets, mandarijnen, appels, wortels, kaas, en nog meer.

Toen bij de rivier wezen spelen en daarna zijn we dan de berg opgelopen. Het weer hield zich prima en wij liepen (buuv met kinderwagen) over allerlei kleine paadjes. Dat was nogal heftig, vooral omdat we Lydia (van 1) regelmatig moesten dragen omdat we anders met de kinderwagen niet verder konden.
We verheugden ons er op om lekker bij de Brixenbachalm wat te gaan drinken, maar helaas waren die al gesloten, snif.
Toen maar weer in onze eigen tassen gedoken en daar wat te eten en drinken uitgehaald. Daarna zijn we de tocht naar beneden weer gestart, dit keer over de brede weg, dat is toch een stuk makkelijker.
Daarbij moesten we ook de Brixenbach oversteken en dat was nog even vreemd kijken voor ons. Normaalgesproken is dat een doorwaadbaar stuk waar je met de auto doorheen kunt. Dat was nu dus niet meer mogelijk! Ook hier is met het hoge water erg veel schade aangericht.

Toen we op zo'n 10 minuten lopen van huis af waren, begon het te regenen. Gelukkig nog maar zachtjes, dus we zijn zo snel als we konden (en dat was niet meer zo snel, de kinderen waren erg moe) naar huis gelopen. Voor de grote bui waren wij gelukkig binnen. Het was ondertussen half zes en wij waren erg blij dat we nog 2 blikjes goulashsoep hadden staan. Dat snel opgewarmd met het restje van de goulash die we ook nog hadden staan. Brood erbij en wij waren weer gelukkig.

Maandagochtend ben ik naar fitness gegaan en de kinderen zijn samen naar de peuterschool geweest omdat Sabine vakantie heeft. Ze wilde graag met Joris mee naar school en die mogelijkheid bestaat gelukkig (helaas wel tegen betaling, maar vooruit). Paul heeft ondertussen weer bij Joost gewerkt en op de camping het een en ander geregeld.
's Middags zijn Paul en ik met Joost samen naar Kitzbühel gereden. Ik had bij Hofer dameslaarzen in de aanbieding gezien, dus dat wilde ik graag bekijken, terwijl Joost nog op zoek was naar een flinke hoeveelheid pur-schuim voor het isoleren van z'n zolder. Eerst bij het Lagerhaus (coöperatieve inkoopvereniging) geweest, maar daar waren de bussen pur een goede 8 euro. Dat vonden we te prijzig.
Daarna door naar de Hofer waar een zelfde hoeveelheid pur te koop stond voor E 4,20 (omgerekend, want de hoeveelheid was anders).
De laarzen voor mij waren helaas niets, veel te koud voor de winter, dus die heb ik laten staan. Wel voor halloween nog een pompoenenlampjessnoer en een spookjessnoer gekocht. Die branden nu mooi in de kelder, de kinderen zijn er hartstikke blij mee.

We hadden met Joost afgesproken dat we 's avonds nog langs zouden komen om hem te helpen met het versjouwen van isolatieplaten naar zolder. Helaas was Joris om 10 voor 7 zo moe dat ik hem naar bed moest brengen. Toen zaten we even met een probleem, dat gelukkig snel opgelost werd. Joris wilde namelijk absoluut niet dat de buurvrouw op zou passen, maar Sabine mocht gelukkig wel oppassen. Sabine zag dat ook wel zitten, dus die hebben we in de huiskamer gezet met een disney tekenfilm op de video. Het telefoonnummer van Joost in de telefoon geprogrammeerd en ook nog even op een briefje geschreven.

Toen zijn Paul en ik naar Joost gegaan en hebben we ons een goede anderhalf uur in het zweet gewerkt. Toen hadden we ongeveer 120 van die platen 3 trappen hoger liggen. We zijn best wel trots op onszelf mag ik zeggen.
Toen we om ongeveer half tien thuiskwamen, was Sabine net aan een puzzel begonnen. De film was al een tijdje afgelopen, maar ze had nog niet kunnen slapen.
Ze wilde erg graag in de kelder op de logeerbank slapen, dus die hebben we voor haar opgemaakt. In de keldergang de spook- en pompoenlampjes aangelaten zodat ze nog genoeg licht had en mevrouw sliep als een prinsesje.

Vanochtend is Paul om iets over negenen weer naar Joost vertrokken om platen te gaan leggen en ik probeer hier het huis weer een beetje op orde te krijgen. Sabine is huiswerk aan het maken (tja, dat krijgen ze hier in een redelijke hoeveelheid mee tijdens vakanties) en Joris is heerlijk aan het spelen.
Hij heeft net een te kleine maillot gevonden en die brengt hij nu naar de bovenbuurvrouw. Volgens Joris is de maillot precies goed voor Lydia :)
Ja ja, hij zal z'n vriendinnetje echt niet vergeten, gisteren heeft hij haar al een pak hagelslag gebracht, hahaha.

Ik had even geen zin

Vrijdag was er niet veel gebeurd en had ik gewoon geen zin om een blog te schrijven. En gisteravond kwamen we bij WDR het programma 50 jaar songfestival tegen.
Sufferds als wij zijn, dachten we dat we dan wel veel oude liedjes zouden zien, maar dat viel natuurlijk weer vreselijk tegen.
We hadden de buuv erbij gehaald zodat die 's avonds ook eens niet alleen hoefde te zitten en hebben wel erg gelachen met z'n drieën.

Het wireless internet op de camping draait ondertussen, de eerste 2 aanmeldingen (en betalingen!) zijn al binnen. Hopelijk gaat de rest net zo voorspoedig. Paul heeft een dubbele beveiliging ingebouwd, want hij had al via een goede kennis begrepen dat er anders heel makkelijk ingebroken kan worden. Binnenkort gaat hij zich ook nog verdiepen in een beveiliging via een server, maar daar heb ik verder geen verstand van.
Gisteravond hadden we allebei geen trek in brood, maar in iets 'lekkers'. Eigenlijk best wel in een frikadel met pindasaus! En dat kennen ze hier niet en hadden we ook niet meegenomen. Maar onze redding was nabij. Het campingrestaurant wordt sinds kort gerund door Ton en Anneke en die hebben al die zaken op de kaart staan! Frikadel, kaassouflé, kroket, saté. Jammie jammie, daar hebben we dus even heerlijk hollands gesnaaid. Het was ook flink druk in het restaurant, ik heb het er in ieder geval buiten het hoogseizoen vrijwel nog nooit zo druk gezien.
Nu moet erbij gezegd worden dat het hele gezin ontzettend hard werkt. Vader en zoon (19) werken overdag op de camping en bij het sporthotel en 's avonds in het restaurant. Dochter (14) zit normaalgesproken op school, maar moet in het weekend ook in het restaurant helpen (en dat vindt ze helemaal niet zo leuk....maar ja, wat moet dat moet) en moeder zorgt voor de schoonmaak van de hele toko, helpt ook op de camping indien nodig en rent zich 's avonds d'r benen uit d'r lijf om te zorgen dat het de gasten aan niets ontbreekt.
Wat ze ook veel beter doen dan alle eerdere pachters, is dat ze zich ook continu op de camping laten zien en met de mensen praten. We zaten vorige keer bij m'n schoonouders toen ze met z'n tweeën persoonlijk iedereen langsgingen en uitnodigden voor het happy hour die avond en ze hebben dus ook heel slim de hollandse snackbarhap op de kaart staan. Dat willen in ieder geval die hollanders hier eten, waardoor ze alvast een voorsprong hebben op de zoveelste pizzeria in het dorp.

Vandaag heb ik vreselijk lui tot half tien in m'n bed gelegen en ben ontzettend langzaam opgestart. Op dit moment heb ik alvast muffins in de oven staan voor straks (want we willen op de berg gaan wandelen).
- zo, die muffins zijn er ook weer uit en ruiken heerlijk -
en ook het brooddeeg staat te rijzen. Daar kan ik dan een lekker kaas-uienbrood van fabriceren, die kunnen we ook mooi meenemen en met z'n allen delen.

Het weer is alweer fantastisch te noemen, dus nu hopen dat het vanmiddag ook aanhoudt. Mochten we foto's maken, dan zal ik er hier natuurlijk een aantal zetten.