voorbereidingen voor oostenrijk

Zo heel langzaam begint het toch een klein beetje te kriebelen.
Om alvast wat zaken voor te bereiden, heb ik brieven geschreven voor een aantal instanties (vnl. financiële instellingen) om wat info los proberen te krijgen over mogelijkheden voor ons krediet, pensioen en meer van dat soort zaken.
Wanneer moeten we wat opzeggen en wat moeten ze precies weten. Verder ook nog wat prognoses gevraagd over de waarde van verschillende zaken.
Hoe meer info we daar straks over hebben, hoe beter ik kan bekijken hoe we er straks in augustus financieel voorstaan. Erg belangrijk voor eventuele onderhandelingen met een oostenrijkse bank over een hypotheek.

Ik ben benieuwd wanneer ik antwoord krijg, want ze zijn natuurlijk toch niet blij dat ze een klant gaan verliezen en dan zijn de meeste financiële instellingen meestal ineens niet meer zo snel met informatie geven.

Sinterklaas natuurlijk

Zo, dat was me een sinterklaasdagje wel.
Vanochtend Sabine met panfluit naar school gebracht, zodat ze een liedje voor de Sint kon fluiten.
Daarna Joris voorbereidt op zijn bezoekje aan de peuterspeelzaal. Toen we daar aankwamen, was het toch eventjes schrikken van 2 vrolijke (maar wel rustige) zwarte pieten. Pakjespiet en Snoepjespiet waren er en bij alletwee mochten de kinderen wat halen.
Als kadootje kregen ze een houten puzzelbord met zeedieren en een hengeltje. Kunnen ze leuk de beestjes uit de puzzel vissen. Joris was helemaal bij, want zijn hengelpuzzel was stuk en nu kreeg hij zomaar van Zwarte Piet een nieuwe! Hij was dolgelukkig.

Om kwart over twaalf Sabine weer uit school gehaald en die hadden als Sint kado een optreden van een duo gekregen. Quk heten ze. Geen idee wat ik me er bij voor moet stellen, maar dat horen we 21 januari, want dan komen ze. Mooie kalender erbij + een potloodje zodat ze de dagen af kunnen strepen.

De rest van de middag ben ik samen met de kinderen bezig geweest met m´n surprise. Even eten en daarna, weer aan de slag. Nu zijn we tenminste bijna klaar. Ik moet nog 2 kadootjes kopen, ff inpakken, gedicht erop en we zijn d´r. Gelukkig maar, want morgen om een uur of 2 willen we toch wel graag in Den Haag zijn.

Tot zover de belevenissen van vandaag. Ik ben moe en ga lekker pitten.

van alles en ook nog wat

Vandaag was weer eens een druk dagje.
Om 5 voor 7 was ik m´n bed al uit (pffff, da´s niks voor mij hoor), omdat zoonlief wakker was en graag z´n schoentje wilde inspecteren. En omdat er natuurlijk weer van alles inzat, moest hij daarmee weer naar boven om Sabine wakker te maken door 1 van die dingen zachtjes op haar hoofd te slaan.
Daarna weer hard aan het opruimen en poetsen geweest omdat we om 14.00 uur weer een kijker hadden. Wel erg veel last van m´n bekken en in de loop van de ochtend bleek hoe dat kwam.....ongesteld dus.

De rondleiding liep voorspoedig en op 11 december wordt ook de rest van die familie meegesleept om te komen kijken. De vrouw in kwestie kende dit soort huizen al en had al de hele tijd een vreemd gevoel in d´r lijf, dus ze moest en zou komen kijken.
Het viel haar allemaal duidelijk mee, dus nu duimen we met z´n allen heel hard dat haar man ook positief is........

Vanmiddag ook nog de schoorsteenveger op bezoek gehad en ik moet zeggen dat de hoeveelheid roet die uit de schoorsteen kwam wat mij betreft ontzettend meeviel. 1 krantje vol en dat na een hele winter stoken!

Gistermiddag kwam Sabine thuis met het verhaal dat ze op school had verteld dat zij wel even op de panfluit `zie ginds komt de stoomboot´ zou spelen voor Sinterklaas.
Nu moet ik daar dus bij vertellen dat ze nog nooit 1 goede noot uit die fluit had gekregen en dat in het liedje een aantal keer een bes gefloten moet worden en die is niet makkelijk, wat zeg ik, gewoon moeilijk om te blazen.
We hebben dat dus veranderd naar ´sinterklaas kapoentje´ en nu met haar tweede oefendag krijgt ze dat al heel aardig voor elkaar. Echt ongelooflijk, dat had ik niet verwacht. Ik ben al apetrots op haar, dus nu alleen nog hopen dat ze vrijdag voor Sint zelf niet te zenuwachtig is en dat het haar gaat lukken.

Overpeinzingen

Hoe dichterbij de emigratie komt, hoe meer ik over bepaalde zaken ga nadenken.
Zoals ik al vertelde, zijn we nu een stuk actiever op zoek dan voorheen en nu blijkt toch dat het best moeilijk is om een keuze te maken.

1 van de zaken die wij het liefst anders willen, is de hoeveelheid tijd die we met elkaar bezig kunnen zijn. We zouden gewoon het liefst een zaak samen aanpakken, gewoon omdat we dat prettig vinden.
Aan de andere kant ben je dan gewoon simpelweg afhankelijk van die ene zaak en de kans dat er dan iets niet gaat zoals je het wilt, is weer vrij groot.
Nadeel verder is dat Paul zich nogal op Tirol focust en dat ik vooral ga voor goedkoop (als we een huis kunnen kopen met een hele lage hypotheek dan hebben we gewoonweg minder inkomsten nodig om rond te kunnen komen).
Voor alletwee is wat te zeggen, en tegen beiden ook.

Wat ik wel een voordeel vind, is dat je op internet een schat aan info kunt vinden. Zo zijn er allerlei satellietfoto´s vrij te bekijken, waardoor je de omgeving van het door jou gekozen huis aan een kritische blik kunt onderwerpen zonder dat je er meteen hoeft te zijn geweest.
Zo hoef je niet naar een huis toe te gaan om bijvoorbeeld te zien dat de plaatselijke vuilstort precies tegenover het huis ligt, of dat het huis pal aan de Autobahn ligt.
Nu hoeft het geen van tweeën een groot probleem te zijn, maar als jij graag midden in het bos wilt wonen, is dat ontzettend belangrijk!

Zo ga je dus ook steeds beter bepalen wat voor jou belangrijk is en dat kan voor de uiteindelijke keuze echt gigantisch uitmaken.

sinterklaas, wie kent hem niet....

sinterklaas, sinterklaas en natuurlijk zwarte piet


Zo, vanochtend alweer een hele rits gedichten gemaakt. Morgenochtend als Joris naar school is, ga ik aan de suprise beginnen. Ik ben bang dat het niet iets heel spectaculairs gaat worden, maar vooruit, het gaat om het idee.


Gisteravond hebben we de brief aan de Campingführung geschreven met nog wat vragen die we hebben. Een mens wil toch graag enige info hebben als ´ie misschien pachter wil worden. Ben benieuwd of we antwoord krijgen, want ze wilden toch het liefst oostenrijkers hebben.
Ook nog weer het een en ander uitgezocht gisteravond. We hebben nog allerlei dozen met spullen boven staan, die normaalgesproken door het hele huis zwerven.
Nu met het huis in de verkoop, hebben we alles rücksichtlos in dozen gemikt en is het de grote klus om die dozen uit te zoeken. Het gaat niet snel, maar ik heb me gisteren door 3 dozen heen gewerkt.
Alhoewel we het grootste deel gewoon houden, kon ik toch ongeveer 1/3 van het spul in de vuilnisbak mikken. Dat lucht wel op hoor, het scheelt uiteindelijk een hele hoop spullen die we niet mee hoeven nemen naar Oostenrijk.

Wat is dat toch?

Wat is dat toch, dat mensen zo ontzettend verbaasd reageren als je verteld dat je ECHT naar Oostenrijk gaat verhuizen.
Vandaag was er weer familie op bezoek bij m´n schoonouders en die reageerden echt heel verbaasd, terwijl ze weten hoe we het er altijd naar ons zin hebben. Maar ja, dat hoor je wel vaker, juist de mensen van wie je het niet echt verwacht, reageren verbaasd of boos.

Ze vonden het trouwens wel leuk hoor. In tegenstelling tot m´n schoonvader die het er nog steeds heel moeilijk mee heeft. Alhoewel hij er tegenwoordig ook de positieve kanten wat meer van lijkt te gaan inzien en da´s dan wel weer fijn.

Vanochtend werd ik wakker en had ik duidelijk over Oostenrijk gedroomd. Ik wilde het liefst meteen m´n koffers pakken en wegwezen!
Veel mensen hebben last van een winterdepressie, maar wij als winter(sport)liefhebbers zien juist elk jaar weer uit naar de koude winter. Grappig toch?