rommel

Tjonge jonge was Sabine daar gisteren een hele morgen op de berg, is ongeveer het enige dat ik erover gehoord heb: ze liepen allemaal veel te hard en dan gingen ze uitrusten, maar als ik er dan aankwam dan moesten we weer verder dus ik kon nooit uitrusten.
O ja, ze waren nog bij een een of andere see geweest en dat was mooi, er waren veel vissen en ze had blaren, maar dat had ze eigenlijk pas thuis gemerkt.
Tot zover het verslag van de wandeldag.

Ik ben gisteren om half 1 Joris van school gaan halen en daarna hebben we thuis lekker patatjes voor onszelf gemaakt. Ik had de patat er nog niet inzitten toen ik alweer gebeld werd. Waar ben je? Ja, thuis waar denk je anders.
Kan je niet komen, de trekker is klaar en ik moet naar Kitzbühel gebracht worden...
Dus Petra sprong weer in de auto om meneer naar Kitz te chaufferen. Daar ik gisteren ongelooflijk melig vervelend was natuurlijk ook weer flink zitten plagen. Blijft toch altijd lachen.
Om half zes begonnen met vegen, want er was weer een hele ploeg aan het grasmaaien geweest en nadat Christoph er met de veegmachine (nieuw aangeschaft om te zorgen dat alles sneller netjes is voor de gasten) eroverheen was geweest, zou ik de laatste restjes nog even wegvegen. Zo gezegd zo gedaan. Het zag er netjes uit, toen Christoph besloot om ook nog even nat na te vegen, zodat het extra schoon werd.
Toen ik even later moest komen kijken (ondertussen nog een ander stukje geveegd en met een engelse gast staan praten) moest ik toch een beetje huilen. Er lag weer allemaal -nat- gras... Boehoehoe. Had ik daarvoor m´n best gedaan.
Dus de bezem weer gepakt en opnieuw begonnen. Vond Christoph dat ik overdreef en dat ik gewoon naar huis moest gaan. Ik heb hem maar naar huis gestuurd en ben zelf eerst nog even wezen vegen. Half zeven kon ik dan tenminste met een fatsoenlijk gevoel naar huis; de ergste ramp was weer weg.

Vanochtend hebben Paul en Sabine heel zachtjes gedaan, zodat Joris en ik net even wat langer konden slapen. Zelf wilde ik om 8 uur op de camping zijn om een controle ronde te fietsen (ik ben trots op mijn kampeerders, allemaal netjes het nummerbordje achter het raam), maar eerst nog even snel langs de billa voor een käsestangerl, want ik had nog niet gegeten. Vroeg de kassière of m´n man niet alles mee had genomen, want hij was toch ook net hier :) hihi het is toch wat wordt dat ook al gecontroleerd.
Na de controle ronde ook nog de inrit geveegd, want daar lag ook nog allemaal gras, zag er niet uit en dan erger ik me daar aan en dan moet dat meteen opgeruimd natuurlijk.
Kreeg ik van Christoph op m´n kop. Ik heb toch een veegmachine, dan hoef jij toch niet met een bezem te gaan lopen. Ja, als ik op jou moet wachten dan zit ik hier met sint juttemis nog.
Daarna allebei weer flink aan de slag gegaan, ik met de administratie hij met de vuilnis. Werd ik na verloop van tijd weer uit m´n bureau getrokken omdat ik moest helpen met aanwijzen omdat meneer met de trekker verkeerd stond en niet kon zien of hij de vuilcontainer niet tegen de trap aan zou zetten.
Nou, dat werkte dus ook voor geen meter, want hij begreep mijn aanwijzingen niet. Vond mijn signalen voor: kom maar en DRAAIEN er hetzelfde uitzien....
Moest ik even later een pin uit de verbinding tussen trekker en container zien te trekken, maar zoveel kracht heb ik niet (hij had er zelf ook moeite mee), waarop ´ie weer begon te emmeren waarom hij mij eigenlijk voor zulke klusjes vraagt omdat ik toch niets kan enz. enz.
Tja, dat gaat gewoon in het voor ons bekende en absoluut niet al te serieus zijnde, hard-tegen-hard spel. Alleen was het bij sommige mensen van de camping ietsje verkeerd gevallen. Die vonden het heel erg dat Christoph zo tegen me stond te schelden, terwijl ik me totaal niet aangevallen voelde.
Dus lieve mensen, als wij tegen mekaar schelden, laat maar lekker gaan. Zo zijn we nu eenmaal. We vinden mekaar desondanks toch wel lief (alhoewel we dat mekaar natuurlijk niet toegeven, haha).

Verder kwam Paul ook nog even gezellig langswaaien op de camping, kon hij meteen helpen met een Australia nummerplaat op de radlader schroeven. Die had Christoph ooit uit Australië meegenomen en dat is natuurlijk mega cool dus die moest erop. Ik vind alles best alleen ga ik niet zeggen dat ik het cool vind als ik dat niet vind. Tja, dat moet ik nog dagen horen vrees ik.
De hele middag heb ik besteed aan het controleren van de rekeningen en ik heb er nog een aantal gevonden die niet goed in de pc stonden en dus nog uitgedraaid moesten worden. Voordat je dat allemaal voor mekaar hebt, ben je ook weer een aantal uur verder, dus eind van de dag was het ook weer snel.
Toen ik nog even m´n standaard rondje aan het fietsen was, werd ik door mensen geroepen of ik ook een biertje kwam drinken. Christoph zat daar ook al samen met vriendin en andere collega dus vooruit Petra ook even zitten om wat te drinken. Natuurlijk geen bier, want dat lust ik niet, maar een sapje is ook goed.
Werd ik gebeld door Paul (nou ja, het bleek Sabine te zijn) waarvan ik begreep dat hij kwaad was dat ik nog steeds niet thuis was. Dus nadat ik duidelijk gemaakt had aan de anderen dat ik onder de plak zit en dus naar huis moest, snel naar huis gefietst, waar Paul heel verbaasd was. Hij was namelijk helemaal niet boos. Zat gewoon gezellig met Joris X-box te spelen.....
Miscommunicatie noemen ze dat geloof ik.

Nog even snel een broodje gegeten en daarna lekker met Sabine op bed liggen kletsen en Nintendogs mogen bewonderen. Paul moest ondertussen weer weg. Is vanavond aan ene Widauer C. aan het uitleggen hoe hij het een en ander op de pc moet zetten/gebruiken weet ik veel en daarna gaan ze vermoedelijk samen een biertje drinken.
Ik heb ze in ieder geval allebei gezegd dat ik daar geen bezwaar tegen heb dus dat ze zich voor mij niet hoeven inhouden :D

De kinders liggen ondertussen lekker in bed, de afwasmachine staat te draaien en Petra vermaakt zich verder wel.

Morgen nog de ochtend werken en dan ben ik de rest van het weekend vrij.
Gekregen van mijn chef, omdat ik deze week zo hard gewerkt heb.....

Ik vrees dat ik die tijd deels zal moeten gaan gebruiken om de rommel hier in huis op te ruimen, want jongens jongens, er is hier weer een bom ontploft dat wil je gewoon niet weten!

Begrafenis

Vandaag was het dan zover. De begrafenis van Paul z´n kennis Heinz.
Het was druk in de kerk, erg druk. Niet vreemd, want Heinz deed heel erg veel in het dorp. Toneel, muziekvereniging, dorpsfeesten en weet ik veel wat allemaal meer.

De dienst was oecomenisch omdat Heinz evangelisch was en z´n vrouw katholiek. Daarom mocht het ook in de kerk hier in het dorp, dat kun je anders gewoon heel erg vergeten. Erg indrukwekkend vond ik het, maar ik vrees dat ik dat bij veel begrafenissen vind.
Natuurlijk was de muziekvereniging er ook, maar ook een delegatie van de Schützen, delegatie van de bergwacht, de voltallige toneelvereniging, delegatie van de muziekvereniging, het volledige gemeentebestuur en nog heel veel andere mensen.
Alles bij mekaar heeft het een klein 2 uur geduurd en dat was vooral omdat we met z´n allen nog langs de kist gingen, waar iedereen wat wijwater over de kist gooide (we doopten een ijzeren bol in het wijwater en dan maak je daarmee een kruis bij de kist) en vervolgens ga je met z´n allen naar huis.

Zelf ging ik daarna weer naar de camping omdat er natuurlijk nog veel werk ligt en Paul ging naar huis om Sabine even te spreken.
Die had namelijk tijdens de kerkdienst haar eerste gitaarles gehad. Ze zit samen met een meisje uit haar klas, Tamara, en daar was ze heel erg blij mee. Sabine kan het namelijk goed met Tamara vinden, dus dat is heel fijn voor haar.
Ze vond het in ieder geval leuk om te doen en dat is het belangrijkste.

Morgen gaat Sabine met de klas het jaarlijkse uitje lopen. Het wordt een hele flinke wandeling, dus ze zal vast heel erg mopperen.
Paul gaat weer lekker mee wandelen dus dat is dan wel weer fijn voor haar.
Morgen volgt het verslag daarvan.

en alweer een dag voorbij

Gisteravond al weer heel wat in de kelder kunnen witten, het ziet er al weer een stukkie beter uit, al zeg ik het zelluf.

Vanochtend weer op tijd uit bed, want de kids moesten weer naar school en ik wilde ook graag om 8 uur beginnen. We waren weer eens laat en wilden dus snel in de auto springen, bleek dat de garagedeur in het slot was gevallen en die sleutel hadden we dus niet.... BALEN!
Sabine op een drafje naar school en ik heb snel Joris achterop de fiets gemikt. Gelukkig is het allemaal dichtbij, dus we waren nog wel op tijd.

Op de camping lekker aan de slag gegaan, eerst opruimen, daarna weer verder met de rekeningen. Dat zijn echt van die mega-klussen, kost me gewoon een week. Op zich wel leuk om te doen, vind ik dan. Tussendoor komen er natuurlijk ook altijd mensen langs en dat maakt het ook weer gezellig ondanks dat het niet echt opschiet.
Christoph was braaf zijn deel van de werkplaats aan het opruimen toen ik zo tegen half twaalf iets om hoorde vallen en even later een heel zielig PETRA. Bleek dat de doos met pluggen was omgevallen.... Hij ging het netjes zelf opruimen, maar na dat even aangekeken te hebben, heb ik ´m weggestuurd. Dat kan ik veel sneller en beter en het was etenstijd (voor hem dan) dus hoppa weg ermee.

Om half 1 snel naar huis en daar het eten gemaakt dat Paul al had voorbereid. Overgebleven bbq vleesspiezen opgebakken en daarbij in bouillon gekookte rijst en gebakken groenten. Was weer heel lekker.
Sabine had ondertussen al flink wat huiswerk gedaan, want die had vanmiddag met een vriendje afgesproken en Paul was klaar om naar Wörgl te gaan om wat inkopen te doen.
Ik ben weer snel naar de camping gegaan en eerlijk gezegd is dat met het weer van vandaag ook helemaal niet erg. Veel nattigheid buiten op dit moment, alhoewel het morgen weer mooi schijnt te gaan worden.

Was vanmiddag wel een beetje chagerijnig omdat ik al een tijd om spullen vraag die er nog steeds niet zijn en waardoor ik simpelweg niet lekker kan werken en dat ergert me. Dus nadat ik weer eens op Christoph gemopperd had, vroeg hij waarom ik die spullen dan niet gewoon even zelf ging halen met zijn auto. Nou ja, ok dan, maar niet echt vrolijk geloof ik. Tis maar goed dat hij me niet heeft zien rijden met de auto, raggen was een beter woord geloof ik.

Verder wel lekker gewerkt en gein gemaakt. Paul heeft ondertussen gezorgd dat we weer wat spullen voor in de kelder hebben om daar straks netjes op te kunnen ruimen en we hebben een nieuwe stofzuiger, de oude wil niet meer zo.
Om kwart voor zes had ik het wel gehad en Christoph ging naar het hotel, dus heb ik gevraagd of ik niet even mee kon rijden want het regende pijpestelen en ik had geen zin om daar doorheen te moeten met de fiets.
Ik ben netjes voor de deur afgeleverd en kwam daar tot de ontdekking dat ik de enige thuis was. Paul en de kids waren nog onderweg bij het vriendje vandaan.

Na het eten nog even lekker bijgekomen en nu is het weer tijd voor de verfkwast. Ik ga de muren van ons werkhok vandaag lichtgeel verven. Ben heel benieuwd hoe dat gaat worden.

rekeningen

Vanochtend eerst de kinderen naar school gebracht. We waren een beetje laat dus snel met de auto. Werd ik om kwart voor acht opgebeld of ik alsjeblieft naar Kitzbühel kon komen om Christoph op te halen. Die moest daar de trekker naar de garage brengen en had een lift terug nodig.
Paul had gelukkig geen afspraken dus tuurlijk haal ik ´m dan op.

Daarna in het buro snel aan de slag met het maken van de rekeningen. Dat is een mega berg werk, want alles moet nagekeken worden. In het programma kunnen we namelijk nergens aangeven of mensen al betaald hebben en ook de rekeningen kunnen niet automatisch aan prijzen gekoppeld worden. Dus om daar de zaken allemaal goed te krijgen moet elke brief gecontroleerd worden en daar ben ik nu dus mee bezig. Voorlopig schat ik het in op een dag of 4 werk. Je wordt namelijk ook elke keer ´gestoord´ door gasten die iets nodig hebben en die zien dat je in het buro zit. Tja, natuurlijk loop je dan even naar binnen voor een wasmuntje of een fles gas, heel logisch, zou ik ook doen. Maar opschieten doet het niet helaas.

Weer veel zaken met Christoph doorgesproken vandaag. Is ook echt nodig met dit soort zaken, ik weet nu eenmaal een aantal dingen gewoonweg niet en om te kijken of ik het inderdaad goed begrepen heb en of we op 1 lijn zitten, moeten we zo nu en dan even flink praten.
Ook hierbij helaas weer steeds mensen die even binnen kwamen wippen waardoor we dan weer opnieuw moesten beginnen. Wel goed voor de samenwerking dit soort dagen, je komt weer een stukje dichter bij mekaar waardoor we hopelijk van de winter iets minder wrijving krijgen dan afgelopen winter, hahaha.

Verder werd ik op een bepaald moment geroepen. Petra, jij kent toch Adelmann Heinz? Ja die ken ik. Die is dood....... Gisteravond is de man van de toneelvereniging, klant van Paul, waar Paul afgelopen donderdagavond nog was geweest, op het voetbalveld aan een hartaanval overleden. Natuurlijk meteen Paul opgebeld en die schrok eigenlijk net zo als ik.
Dat betekent voor ons onze eerste begrafenis hier, want we moeten er natuurlijk heen. Jakkes, ik ken toch echt leukere dingen. Maar goed, wat moet dat moet.
Tot zover het nieuws vanuit hier. Dan ga ik nu snel in de verfkleding, want er moet beneden nog het een en ander gedaan worden.

schilderen

Gisteravond weer gezellig teruggegaan naar het feestje nadat we de kinderen onder de hoede van de buurvrouw hadden achtergelaten. Ook had Paul nog snel een laptop voor een klant klaargemaakt en die werd ook nog even afgehaald.
Bij het feest was de band nog aan het spelen en hebben wij nog lekker wat gegeten. Ik heb me volledig aan de thee en de almdudler gehouden gister en daardoor voelde ik me vandaag weer helemaal het vrouwtje.

Vanochtend van 9 tot 10 burodienst gedraaid en toen thuis aan het schilderen geslagen. Per slot van rekening is de kelder nu droog en heb ik tijd, dus aan de slag. Het plafond van de werkkamer heeft er nu 2 lagen latex opzitten en het trapgat naar beneden is helemaal gesausd. Heeft me aardig wat uurtjes gekost, maar het ziet er nu een stuk strakker uit.
Om 5 uur weer netjes in het buro, waar ik het hele uur aanloop heb gehad. Was weer erg gezellig moet ik zeggen.
Toen weer met de kids naar huis en daar nog wat stokjes saté naar binnen gewerkt. Die zijn namelijk koud ook zo lekker. Op het moment is er in Kirchberg weer ballonnenfeest (met de luchtballonnen) en er kwamen er weer heel wat over. Toen met z´n allen de auto ingedoken om te kijken of we er ergens 1 konden zien landen. Helaas bleven ze maar in de lucht hangen, dus om 7 uur hebben we het opgegeven en zijn we naar huis gegaan om daar lekker een bak thee te drinken.
Per slot van rekening is het morgen weer gewoon een schooldag dus moeten de kinderen weer op tijd op.

Ook kregen we net nog een telefoontje dat Sabine woensdag voor de eerste keer naar gitaarles mag. Ze heeft er erg veel zin in en wij zijn ook heel benieuwd hoe het gaat worden. We hopen echt dat het gaat lukken en dat ze er veel plezier aan heeft.

Vanavond verder een rustige avond, de kinderen liggen lekker in bed en wij zoals vanouds weer eens samen achter de pc. Ook leuk :)