ff geen logje

gisteren een flinke onweersbui gehad, dus ik had voor de zekerheid de computers maar eens ontkoppeld. Waarschijnlijk maar goed ook, vandaag gebeld door een klant die hier vlakbij zit, dat hij sinds het onweer geen internet meer heeft.

En voor de rest ben ik ziek. Bleeeegh. Het naar school brengen van de kinderen lukt me nog net. Eten maken gaat met nog veel meer moeite, ik ben moe en misselijk en wil slapen.
Dus tot de volgende keer maar weer als het weer wat beter gaat met dit meisje.

kamertjes bouwen of hoe heet het ook al weer

Na het ontbijt de kinders weer snel naar school gebracht. We komen er momenteel slecht uit met die warmte en dan koelt het hier ´s nachts tenminste af!
Toen de bovenverdieping maar weer eens gaan poetsen. Dan blijft het daar tenminste een beetje op orde. Voor de rest moet ik proberen de benedenverdieping ook op te ruimen. Ach, met elke dag een beetje kom je ook ergens dus dat doen we dan maar.
Tegen een uur of elf werd ik door Christoph gebeld met de vraag of Paul er niet was. Nee die is er deze week niet. ****, maar ik moet de computer omzetten vanwege de ombouw van het buro. Kan jij het ook? Tuurlijk joh, ik bel Paul wel even met de vraag wat er precies moet gebeuren en dan laat ik van me horen.
Eigenlijk weer heel simpel, als je maar weet wat er moet gebeuren.

Tussen de middag had ik vanwege het warme weer niet teveel heisa van het eten gemaakt. Met z´n drietjes 1 pizza met daarop een käsekrainer in stukjes en wat sliertjes hete peper. Daarbij een bak salade en als toetje trifle.
Het ging er allemaal in als koek dus moeders was weer blij :)

Sabine ging na het eten weer snel aan haar huiswerk, waarbij ik heb voorgelezen zodat zij makkelijker kon schrijven. Om 2 uur moesten Joris en ik naar de camping om de computer aan te sluiten. Daar vonden we Christoph die drijfnat stond te wezen bij het afbikken van tegeltjes. Sleutels gekregen en het zwikkie geregeld.
Daarna weer naar huis om Sabine weer te helpen met huiswerk maken.
Even later werd er aangebeld. Daar stond Babette van het reisburo die even een handje nodig had bij wat spullen in haar auto tillen. Geen probleem, dus dat even snel gedaan. Tja, toen besloten Rafael en Joris dat ze met elkaar wilden spelen dus Joris mocht lekker met ze mee.
Waarop Sabine en ik besloten dat we dan even gezellig op de camping zouden gaan kijken of Ruud en Meity er waren. IJsjes meegenomen, want met die hitte gaat dat er bij iedereen wel in.
Eerst even een ijsje het oude buro ingemikt. Met die warmte gun je per slot van rekening iedereen een ijsje.
Helaas was de familie er niet, waarop we besloten even verder te rijden om te kijken of ze misschien een wandelingetje over de camping aan het maken waren. Ook dat waren ze niet, maar we zagen wel dat kennissen Gerhard en Evi er waren. Sabine was meteen helemaal blij waarop ik heb besloten dat we dan daar gezellig langs zouden gaan.
Gerhard en Evi vonden het superleuk dat we er waren dus daar hebben we een hele gezellige middag gehad. Sabine verveelde zich een beetje dus wilde graag een spelletje gaan doen. Het werd het ouderwetse kamertjes bouwen/verhuren hoe noem je het ook alweer?
Op zo´n ruitjesblad en dan moet je steeds een lijntje tekenen en proberen een vierkantje te sluiten waar je dan jouw tekentje in mag zetten.
In ieder geval heeft Sabine glorieus gewonnen. Ik moet eerlijk zeggen dat dat volgens mij veel te maken had met het feit dat ze na Evi kwam en Evi het erg zielig vind als kinderen verliezen...., maar ze is ook wel goed hoor.
Tegen een uur of zes weer weggegaan om Joris op te halen. Die was al weggebracht, wat ik bijzonder vond omdat ik niet thuis was. Thuisgekomen was er geen Joris, dus via Paul het nummer van Babette achterhaald (we waren zo dom geweest om geen nummers uit te wisselen dus konden mekaar niet bellen) en die gebeld. Waarop zij me vertelde dat Joris gewoon bij mijn buurvrouw was :) Maar die had mij niet zien thuiskomen, dus dat was weer een prachtig misverstandje.

Klein hapje gegeten, Sabine haar rugzak voor de wandeldag van morgen klaargemaakt en mijn liefdes in bed gebonjourd. Helaas slapen ze nu nog niet, tja licht en warmte is nu eenmaal geen goede combinatie dus het zal morgenochtend wel weer lastig zijn om uit bed te komen.
Denk dat ik zelf ook niet al te laat naar bed ga, ben ook behoorlijk moe.

Een legerbroek....

Ettje, nog bedankt voor je berichtjes. Tja, ik weet dat jij één van degenen bent die WEET hoe het voelt om daar te zijn waar je hart ligt. Dat gevoel blijft onbeschrijflijk en volgens mij alleen te begrijpen voor mensen die datzelfde hebben gedaan (dus verhuizen naar de plaats van hun dromen).

Vandaag vrij lui geweest. Kinders naar school gebracht, langs de camping om een advertentie voor de verkoop van een caravan op te hangen (is trouwens niet gelukt omdat het buro in de verbouw ligt, maar dat moet dan nog maar een paar dagen wachten), langs de bank voor m´n nieuwe pincode (tja, ik was de oude vergeten wegens nooit gebruikt) en kijken of ik een oppas kon regelen voor a.s. zaterdag. Dat is tot nu toe helaas nog niet gelukt, maar we gaan gewoon verder zoeken.

Tussen de middag lekker tortilla´s gegeten met een bak sla en tomaat erbij, want met deze hitte heb ik niet veel behoefte aan iets zwaars. Toen is Sabine haar huiswerk gaan maken, ik nog wat gaan opruimen en daarna was het weer tijd om naar Wörgl te gaan.
Omdat Joris de laatste tijd erg veel broeken heeft versleten (alle knieën zo´n beetje kapot) had hij wat nieuws nodig, dus even langs de Kik (soort Zeeman) gereden. Daar een zwarte spijkerbroek voor hem gevonden en .... zo´n broek met legerprint. Paul en ik houden daar helemaal niet van, maar hij moest en zou die broek want die past namelijk zo goed bij z´n sokken.... Tja het kind heeft gelijk en moet ik dan echt zeggen dat het niet mag? Dat kan ik niet, dus hij heeft z´n legerbroek.
Ook nog een extra t-shirtje voor hem gekocht en een t-shirt voor Sabine. Zij is er ook erg blij mee, want het is blauw en daar is ze op het moment helemaal dol op (en verder kun je vrijwel alleen maar roze krijgen en daar blijft ze toch echt een hekel aan houden).

Toen moesten we ook nog langs de Hofer, want we hadden verder niets meer in huis. Geen afbakbroodjes, geen croissants (dat is hier in huis een mega ramp!), geen fruit, geen melk dus dat moest ingeslagen.
Ook hadden ze waar de aanbieding van die chinese noedels waar je alleen nog wat water overheen hoeft te mikken. Hartstikke lekker bij geeuwhonger en een prima zoute opkikker als mijn bloeddruk het weer eens nodig vindt om te laag te zijn :)

Sabine weer opgehaald, naar huis gereden en daar de rest van de tortilla´s opgegeten. Als toetje hadden we lekker een bak kersen gehaald. Helaas voor de kinderen kregen ze maar een beetje van de kersen, de rest wil ik ze morgen graag meegeven naar school. De bakker sponsoren vind ik best leuk, maar niet dagelijks, dat kost me echt teveel centjes en daarbij geef ik ze zeker met dit weer liever fruit mee.
Toen moesten we natuurlijk nog een potje bowlen, wat ik dit keer glansrijk heb gewonnen. Joris werd 2e en Sabine tot haar grote woede laatste. Tja, het is ook niet makkelijk om te verliezen als je normaalgesproken altijd de winnaar bent!

Nu liggen de kinderen weer heerlijk in hun bedje en ik ga zo weer aan mijn avondklus beginnen. De STRIJK!

Je zal toch maar in dit land wonen!

Om te beginnen, wil ik graag iedereen voor de complimenten bedanken.
Tja, het is wat hè Jo dat strohwitwe zijn. Gelukkig voorlopig zover wij weten het laatste weekje, dan hebben we het weer even gehad. Het kwam gelukkig redelijk goed uit zo in de relatief rustige tijd hier.
Er zijn heel veel mensen die mij vragen waarom ik niet officieel iets met die taarten ga beginnen, zoals Jolanda. Tja, eerlijk gezegd vind ik het wel leuk om te doen, maar niet hele dagen. Verder is er eigenlijk geen droog brood mee te verdienen. Als je bedenk dat ik alleen aan tijd al 60 uur in deze taart heb zitten, en dan nog eens een kleine 30 euro aan ingrediënten. Het wordt gewoonweg onbetaalbaar. Daarnaast ben ik geen gediplomeerd bakker, banketbakker of iets anders in de voedselindustrie en moet ik dus eerst een diploma gaan halen om hiermee te mogen werken. Dan mag ik het ook niet meer vanuit huis doen, want in de levensmiddelenindustrie gelden (terecht) zeer strenge regels en daar voldoe ik nu eenmaal niet aan in mijn huiskeuken en huiskamer. Dus nee hoor, voor mij is dit echt geen werk.

Gisteravond is Paul nog heel even langs Tresor geweest om een probleem op te lossen, maar verder hadden we eigenlijk geen van beiden puf om uit te gaan. Het feest bij Thalhof hebben we dan ook overgeslagen. Gewoon lekker samen naar bed en geen gedoe aan ons hoofd.

Vandaag hebben we eerst een beetje uitgeslapen, vervolgens de ontploffing in huis opgeruimd (tja, er heeft iemand een volle week alleen maar aan een taart gewerkt, de ander is alleen maar bij klanten geweest en de kinderen hebben veel geknutseld en niets opgeruimd....) en om twaalf uur zijn we gewapend met rugzak, broodjes, beleg, drinken, handdoeken en zwemspul naar de gondel gegaan. Weer een stel zomerpassen gekocht en vervolgens heerlijk naar de Filzalmsee op Hoch Brixen.
Daar hebben we ons tot half vier heerlijk vermaakt met een beetje water plonzen, zonnen, wat praten met bekenden en genieten van ons fantastische uitzicht.
Het is er niet zo druk, wel continu wat mensen om je heen, maar de meesten blijven maar een uurtje of twee dus er ontstaat nooit file. Ruimte zat om te liggen en dan het bergpanorama om je heen.
We waanden ons in ons privé paradijs, zo heerlijk. Niets uren rijden voor het vakantiegevoel, gewoon even met de lift omhoog en genieten, genieten en nog eens genieten.
Je zal hier toch maar wonen!!!

Thuisgekomen nog even heerlijk buiten gezeten en ook weer genoten van ons mooie plekje onder de zon.
Tegen vijf uur hebben we Paul weer naar Wörgl gebracht en zijn de kinders en ik na het eten weer even een spelletje met de spelcomputer gaan spelen.
Helaas voor hun was het om half acht echt weer slaaptijd.
Nu slapen we vandaag met z´n allen in het bovenhuis. Toch een beetje vakantiegevoel ook al moeten we er weer op tijd uit.
Ik ga me zo weer eens aan het strijken zetten, want na een week ligt er toch het nodige ook al is de berg nog te wassen goed ook niet klein....