Bezorgdienst....zucht en afsluitende avond schooljaar 2009

Voor een klant hebben we ca. 2 weken terug een toner besteld, bij navraag van de klant (wij waren vergeten dat we het ding besteld hadden dus hadden niet meer opgelet) bleek dat de toner voorlopig niet leverbaar was. Dus hebben wij deze bij een andere leverancier nabesteld waarbij de planning was dat de toner uiterlijk dinsdag bij ons zou zijn. Toen er dinsdag niets kwam, werd ons verteld dat het al verstuurd was dus dat we ´n dan woensdag wel zouden krijgen. Omdat ook woensdag niets kwam, hebben we vandaag maar weer eens gebeld. Bleek dat de DPD nog nooit had gehoord van dorpsdeel Lauterbach en ook de Buchberg was bij hun compleet onbekend..... Vreemd want er staan hier toch echt al heel wat jaartjes huizen. Maar goed, klap op de vuurpijl, er was dus ook niet even contact met ons of met de leverancier opgenomen, maar ze hadden het pakketje maar weer retour afzender gestuurd. AAAAARGH! Ik heb de klant vandaag maar even een email met uitleg en excuses gestuurd, want alhoewel dit natuurlijk compleet buiten onze macht ligt, is het wel ontzettend vervelend. Onze leverancier stuurt het pakketje weer onze kant op en een klacht naar de DPD (Deutsche Paket Dienst), nu maar hopen dat we dan maandag onze klant kunnen helpen. Zo nu en dan worden we wel eens moe van onze afhankelijkheid van dat soort diensten, maar ja, zelf even uit Duitsland halen wordt ook een beetje duur.

Verder zijn er gelukkig ook nog leuke dingen op zo´n dag. Sabine moest vanochtend natuurlijk weer om half acht op school zijn, maar om kwart over negen belde ze al op of ze gehaald zou kunnen worden, want ze was alweer vrij! Helemaal super natuurlijk en ze heeft zich ook heerlijk vermaakt.

Ik heb me gestort op het eindelijk eens vertalen van het laatste stuk dialect naar het nederlands en engels, dat heeft me ook weer een uur of vijf gekost, maar het is voor een goed doel :) Uiteindelijk kom ik dan met naam en toenaam in een boekje te staan dat voor toeristische doeleinden wordt gebruikt. Wie weet of er van die kant dan nog wat extra klandizie komt.

Joris was vandaag erg zenuwachtig, vanavond was de afsluitende avond van het schooljaar en Joris had ook een rol. Hij moest de stukjes van zijn klas aankondigen en alhoewel het niet heel veel of heel moeilijke tekst was, moest hij daar toch maar eventjes in zijn eentje gaan staan.

Hij las goed voor en wist daarna niet hoe snel hij weer weg moest wezen, hihi.


De andere eerste klas deed eerst een liedje en daarna een dansje. Ook die hebben we een stukje kunnen filmen, erg schattig (gschtiascht) vonden wij als ouders.


Aan het einde was er voor alle kinderen een ijsje. Daar was het betere duw- en trekwerk gevraagd. Gelukkig dook Sabine voor Joris in de meute, "ik ben dat gewend mam, hoe denk je dat ik anders in de bus ooit een zitplaats krijg" en hadden beide kids tot slot ook een ijsje. Daarna moesten we weer als de wiedeweerga vertrekken, want Paul had z´n afspraak van zes uur (hij was vergeten dat de avond was) naar acht uur verplaatst en dat was het ondertussen bijna. Thuisgekomen nog een kopje thee gezet, Sabine en ik waren de hele tijd gek aan het doen en "that´s the way I like it" aan het zingen. Joris moest daar ontzettend van huilen, want hij was naar eigen zeggen, veel te moe. Na het kopje thee zijn de kinderen dan ook snel naar hun bedjes vertrokken. Ik heb mijn plicht voor vandaag weer netjes gedaan, Paul is nog bij z´n klant en ik ga nog even gezellig verder luisteren naar KC & the sunshine band.

tja, wat zou jij in zo´n geval doen?

Gisteren heb ik een conversatie tussen de kinderen gevolgd toen ze het over de muffins hadden die ik gebakken had.
Joris: "Meine Mamma backt immer die leckerste Muffins"
Leonie: "Weiß ich nicht, stimmt das?"
Gabriël: "Ich glaub schon"
Joshua (had net geproefd): "Ja, du hast recht es sind die leckerste Muffins"
waarop de rest daar al smullend mee instemde.

Heee, een betere oppepper voor je ego is er niet te vinden, voorals als je bedenkt dat de kids helemaal niet door hadden dat ik mee kon luisteren.
Ook op de tweede ronde werd aangevallen, dus nu er vandaag weer twee zijn komen spelen, heb ik nog maar weer een bak muffins gemaakt. Ze staan nu in de oven en de jongens zijn al komen snuffelen :)



Ook heb ik vandaag de jaarbalans naar de bankman opgestuurd en weer wat rekeningen de deur uit gedaan, kost toch altijd weer aardig wat tijd.
De electriciteitsstanden doorgegeven aan de Tiwag zodat de stroom van het oude huis op de eigenaar over wordt geschreven (mochten wij regelen, fijn hè).

Sabine gaat in de zomervakantie lekker een weekje op kinderkamp, coaching kamp heet het. Daar hebben ze ´s ochtends gezamenlijk steeds bewegingsoefeningen en training in retoriek en communicatie. ´s Middags kunnen ze dan kiezen uit een uitgebreid vrijetijds aanbod. Vandaag heb ik daar de laatste zaken even voor geregeld en dan mag mevrouw 2 augustus heerlijk naar het Salzkammergut. Ze heeft er superveel zin in!

Heb ik dat weer?

Gisterochtend sliepen we traditiegetrouw nog half toen de kinderen naar school moesten. Dus netjes alles ingepakt, eten en drinken mee en hup naar buiten.
Om vijf over acht werd ik door Joris zijn juf opgebeld: "Petra, ik hoor net van Andi (een leraar) dat Joris als enige bij school staat, kun je ´m nog even naar de Brixenbach brengen want we hebben vandaag wandeldag hoor". Tja, dat heb ik dus weer. Geen auto bij de hand, dus dat snel uitgelegd. Was geen probleem dan kwam zij Joris wel ophalen en bij mij nog een goede jas en rugzakje halen.
Ik was achteraf ontzettend blij dat ik nog een klein pizzabroodje en een mueslireep in het rugzakje had gedaan, want Joris had z´n schooltas met eten en drinken gewoon op school laten staan. Ook de dikke jas was een goed idee, want een kleine 20 minuten later begon het weer van de lucht te gieten.
Joris kwam dan ook als een verzopen katje om tien voor twaalf thuis (hij was heel lief gebracht door Sabine Reitmeier, de mamma van Joris zijn verloofde Angelina) en dook meteen het bad in om weer op te warmen.

Paul was weer flink onderweg bij klanten en is tussendoor hard bezig om z´n buro op orde te maken. Ik heb het huishouden maar weer onder handen genomen zodat we ook daar weer enigszins bij zijn.
De kinderen hebben heerlijk met de Wii gespeeld, want ze hadden allebei geen huiswerk.

Tegen zes uur gingen Paul en Sabine nog even brood halen en meteen even bij de dokter langs voor de splinter onder Sabine haar nagel, want die deed steeds best pijn.
Een goed uur later kwam Paul met een heel bleek meisje thuis. De nagel was deels weggeknipt om de splinter weg te kunnen halen en ze had veel pijn ook al was haar vinger verdoofd. Daarom heb ik haar een flinke pijnstiller gegeven die na een goed half uur ook fijn hielp, ze kreeg toen tenminste weer kleur op d´r gezicht.

Na een heerlijke nacht slapen, ben ik vanochtend gelukkig niet vergeten dat Sabine met school naar het Silberbergwerk in Schwaz ging, dus we konden lekker een beetje uitslapen (ze hoefde pas de bus van kwart over acht te hebben) en ging flink bepakt en bezakt weg.
Joris had na school met zijn vriendjes afgesproken dat ze bij ons zouden komen spelen. Ze hebben eerst met z´n vieren heerlijk met de lego gespeeld en zitten nu met z´n allen op de bank te kijken naar Sabine die Super Paper Mario op de Wii aan het spelen is.

vlnr: Joshua, Sabine, Joris, Gabriël en Leonie

Ik heb limonadesiroop en appelmuffins voor ze gemaakt en ze zijn met z´n allen helemaal tevreden :)

Om 9 uur vanochtend hadden Paul en ik een afspraak met onze boekhouder voor de jaarafsluiting 2008. We hebben het zeker niet slecht gedaan, alhoewel 2007 eigenlijk een iets beter jaar was door de opdrachten die Paul toen in NL heeft gedaan. Tja daar kun je van de 8 uur die je aanwezig bent alle 8 uren schrijven, hier kun je van de 12 tot 14 die je werkt er meestal niet meer dan 4 schrijven, dat scheelt nogal een slok op een borrel.
Ach, we hebben de afsluiting vooral nodig voor de bank in verband met de hypotheek en daarvoor heeft de boekhouder een iets uitgebreider verslagje gemaakt met daarbij verduidelijkt dat er natuurlijk wel een wat groter cash-flow is dan uit het jaarverslag blijkt. Niet zo gek hè, voor de belastingdienst wil je zo min mogelijk inkomen hebben, voor het verkrijgen van de hypotheek een zo hoog mogelijk...

Voordat we naar de boekhouder gingen, hebben we de rommel voor het huis ook nog gereorganiseerd, zodat het er iets minder erg uitziet. Ook nog het een en ander aan spullen naar de stort gebracht, waardoor we weer een klein beetje ruimte meer hebben. Ik denk dat ik morgen nog maar het een en ander weg ga brengen.

De rest van de dag ben ik eigenlijk al vrijwel continu bezig met het weer bijwerken van de administratie en ik kan nu op dit moment (bijna half vijf) zeggen dat ik weer bij ben. Ik moet toegeven dat het heerlijk werkt zo in m´n eigen kamertje, dus daar heb ik dan ook maar weer wat foto´s van geschoten.



Met zithoekje en de oude kledingkast van de kinderen als ordnerkast is het al een echt burootje. De lege kast moet nog naar Paul z´n buro, maar die heeft de ruimte daarvoor nog niet vrij, daar moeten nog een aantal dozen uitgepakt worden.


Als laatste heb ik voor de campinggasten nog een verzoek van Christoph en Christine doorgekregen. A.u.b. hun hond niets te eten geven, dan wil ze namelijk thuis niet meer fatsoenlijk eten en krijgt ze onvoldoende voedingsstoffen binnen.

Klachten van mijn schoonvader

Ik krijg klachten van mijn schoonvader dat ik geen foto´s meer plaats van de vorderingen, dus bij deze dan maar heel snel even een paar foto´s. Ik zal echt braaf proberen om nu weer wat vaker foto´s en verhalen te plaatsen.

In de afgelopen week ben ik vooral bezig geweest met het bijhouden van het huishouden, het steeds een klein beetje opruimen van alle zakken en dozen met spulletjes die nog in het opslagruim staan en vandaag dan ook nog echt de aller- allerlaatste spullen uit het oude huis halen.
We hadden de tuinspullen nog staan en waren helaas ook vergeten dat we nog spulletjes in het stookhok hadden geparkeerd. Daar kregen we natuurlijk opmerkingen over van de huisbaas.
Hij probeerde ons ook te overtuigen van het feit dat wij de hal nog moesten verven, maar met de verwijzing naar het feit dat dat nog steeds van de overstroming was en wij niet verantwoordelijk zijn voor het verven na zo´n katastrophe (ja maar daar lag toch geen modder... waarop wij antwoorden: nee, maar wat denk je van al die brandweermannen die daar in en uit zijn gelopen met modder op de laarzen en de pakken). Ik weet nog dat ik toen twee dagen heb staan schrobben om de ergste zooi weg te krijgen.

Paul is weer van hot naar her gerend om allerlei klanten te helpen en heeft daarnaast Franz geholpen om de deuren en deurposten te zetten.
Vriend Andi belde namelijk donderdag dat de deuren er waren, waarop we hadden besloten dat wij dan maandag de deuren zouden kunnen gaan ophalen.
Hierop belde Paul naar Franz om hem dat mee te delen, maar die zei, welnee ik moet toch naar de Obi dus we rijden met z´n tweetjes en halen dan meteen de deuren op.
De vrijdag en zaterdag stonden daardoor meteen in het teken van deuren en deurposten ophangen. Daarnaast moest Paul de serveromstelling voor Holzbau Mantl doen en ben ik weer anderhalve dag op cursus geweest.

De cursus was weer zeer leerzaam en tegen alle verwachtingen in erg interessant (het ging over het functioneren van de gemeenteraad en burgemeester). We hadden als voorbereiding de Gemeindeverordnung moeten lezen en dat is zo´n vreselijk saaie kost, dan vraag je je echt af of het wel nuttig is om te gaan. Ja dus! Zaterdagavond de dames weer gedag gezoend en dan zien we elkaar nog 1x een heel lang weekend in oktober. Ik heb er nu alweer zin in.

Goed, dan nu nog even wat foto´tjes. Volgens mij had ik de bank er nog niet opstaan:


De trap tot zover (er moet nog gestuct en natuurlijk moet het hele leuninggebeuren er nog op).



En natuurlijk nog even een indruk van de deuren die we hebben.



Gisteravond hadden we ook nog een verplichting. Het Papalapub voetbalteam had een gezellig spellendag georganiseerd waarbij teams van steeds 6 personen het tegen elkaar opnamen in allerlei onderdelen.
Wij hebben dat dus niet meegemaakt omdat we allebei onderweg waren, maar ´s avonds waren we verplicht uitgenodigd door DJ Gerry die het van de zotte vindt dat wij tegenwoordig nooit meer onderweg zijn.
Dus wij gezellig met z´n viertjes er naartoe, we werden door Gerry al meteen verwend met gebraden kippetjes en drinken zoveel als we wilden. Ook Chris en Anita vonden het ontzettend leuk dat we ons gezicht weer eens lieten zien.
De kinderen gingen gezellig voetballen waarbij het Sabine lukte om een grote splinter onder haar nagel te krijgen toen ze een bal uit het huisje ging halen.
Met z´n tweetjes zijn we toen naar de camping gelopen waar Kurt en Dagmar pincetten en naalden tevoorschijn toverden en hebben geprobeerd de splinter onder de nagel vandaan te krijgen.
Helaas lukte het niet omdat het ding afbrak, maar in ieder geval voelde Sabine zich wel geholpen. Tja en dan sta je daar en dan rol je van de ene campingkennis naar de andere omdat natuurlijk iedereen wil weten hoe het nu met het huis staat en waarom ik nu ineens niet meer op de camping werk (tja de mensen zijn natuurlijk ook niet dom die merken dat heus wel). Een goeie drie kwartier later ben ik ik dan maar weer eens terug gegaan naar het voetbalveld en daar hebben we tot iets over tienen nog heel gezellig met allerlei vrienden en kennissen feest gevierd.

Toen waren de kinderen en Paul toch wel heel erg moe (ik heb daar met wat alcohol in het lijf geen last van) en zijn we weer lekker naar huis gereden. Achteraf gezien helemaal goed, want we waren nog geen tien minuten binnen toen het begon te storten.

Vandaag hebben we dan weer heerlijk uitgeslapen, waarna Paul hard aan het werk is gegaan met de serveromstelling en de kids en ik naar de camping zijn gereden om familie Ruud en Meity met kleinkinderen te bezoeken. Tegen twaalf uur zijn we weer naar huis gegaan, de kleintjes waren eigenlijk veel te moe van de lange reis van gisteren en het feesten dat ze de afgelopen dagen hadden gedaan dus voor onze kinderen was het nu niet echt leuk.
Nadat ik de kinderen thuis had afgezet, ben ik dan echt de allerlaatste spullen uit het oude huis gaan halen, zodat daar geen problemen meer over kunnen ontstaan.
Om half twee de overgebleven pizza van gisteren opgegeten waarna Paul naar Mantl is gereden om de hele serverconfiguratie in het systeem te hangen en te testen.

Uiteindelijk kwam hij iets na zessen weer thuis en is ook deze opdracht weer succesvol afgerond. Nu zijn we dan heerlijk aan het relaxen, nog even genieten van de vrije zondagavond.