Alweer een dag Oostenrijks burger, leuk hoor

En alweer een heel klein stapje gezet richting het beheren van een eigen pension. Ik heb me ingeschreven voor de cursus in Zell am See. 3x een week en 1x 2 dagen les. Ook alvast een pensionnetje in de buurt aangeschreven met het verzoek om me een leuk aanbod te doen voor die periode, want de cursus vindt plaats tussen 17 oktober en 29 november, dus laagseizoen. Ik ben heel benieuwd wat ik erop te horen krijg.

Vanochtend heb ik heerlijk tot half elf mogen uitslapen (zzzzzzzzzzzzzzzzzz), waarna we met z'n allen een broodje gegeten hebben en met de trein naar St. Johann in Tirol zijn gegaan. We gingen namelijk op zoek naar een goede fiets voor mij, dus eerst langs de Hervis gegaan (die hebben in het laagseizoen altijd goede aanbiedingen), maar daar kon ik niet beslissen dus na heel wat fietsen gepast te hebben, toch tegen de meneer daar gezegd dat ik nog even wilde nadenken.
We hebben daar trouwens al wel mooie snowboard schoenen voor Sabine kunnen kopen voor maar E 20,- en een fietshelm met race auto's erop voor Joris.
Toen zijn we doorgelopen naar de Intersport, waar we tot onze verrassing Maayke nog tegenkwamen. Maayke en Simon bleken nog geen vakantie te hebben omdat hun huis nog niet helemaal opgeleverd is, dus na ook daar weer een aantal fietsen gepast te hebben een fijne fiets voor mij gevonden. Ik wilde persé geen mountainbike, want ik zie mezelf niet voor de lol bergen opfietsen, maar ik heb dus een mooie comfortbike gekocht, waar we ook Joris zijn fietsstoeltje op kunnen monteren. Fijn om weer een fiets te hebben, want ik miste 'm wel hoor.

Verder nieuws is nog dat Paul heel hard bezig is met het overnemen van het Wireless netwerk op de camping, samen met Paul R. een vaste campingbezoeker.
Paul is wezen praten met Christof, de beheerder en die heeft alle medewerking aangeboden. Investeren wil hij niet doen, maar Paul krijgt alle ruimte om iets op te zetten. Christof vindt het namelijk belangrijk om met wireless internet te kunnen adverteren, dus hij wil het graag houden en het huidige bedrijf zit in betalingsmoeilijkheden en houdt er daarom bij ons op de camping mee op.
Kijk, een vetpot zal het niet worden, maar misschien kan Paul hiermee een naam maken en dat is natuurlijk wel belangrijk. Daar is hij dus op dit moment weer hard mee bezig.

Verder hebben we vanavond gezellig met de bovenbuurvrouw en kinders gebarbecued. Was erg gezellig, goed voor ons Duits en natuurlijk ook lekker.
Toen de kleine meid om half 8 moe was en naar d'r bedje wilde, begonnen de wolken wel erg goed samentrekken en terwijl we de eerste spullen aan het opruimen waren, begon het te regenen.
Vanaf een stukkie verder hoorde ik ook al dat er onweer aankwam, dus snel verder opgeruimd en net voordat het echt bij ons begon hadden we alles weer weg.
Met z'n allen nog even lekker na zitten kletsen terwijl de kinderen aan alle kanten bij ons op schoot zaten omdat ze erg bang waren van het onweer.
Tegen kwart over negen was alles gelukkig weer over en de tennisbanen staan weer blank, want het regende behoorlijk.
De kinders ook in bed gemikt en wij weer lekker naar de kelder om onze computerverslaving weer even uit te leven.

Soms ben ik wat oenig moet je maar denken

Bedankt voor je commentaar Monique. Het is natuurlijk dom van me dat ik graafwerkzaamheden totaal niet in verband breng met de tunnel die door Brixen wordt gelegd. Eigenlijk elke grote werkzaamheid houdt hiermee verband (behalve dan natuurlijk de bouw van het appartementencomplex aan de dorpsstraat). De werkzaamheden aan de tunnel vlotten trouwens heel aardig. Het is ongelooflijk als je ziet in welk tempo zoiets uit (of liever gezegd in) de grond gestampt wordt. Ik geloof er inderdaad wel in dat het netjes op tijd klaar gaat zijn. En hard nodig is het. Als je hier op de stoep loopt dan raast het Fernverkehr als een stel idioten langs je heen. Je moet niet struikelen en dan half op de weg terechtkomen, want je leeft echt niet meer.

Paul heeft het gisteren trouwens erg naar z'n zin gehad op het BMW-open golftoernooi. Er waren allerlei sub-toppers aanwezig en een aantal daarvan heeft hij ook zien spelen. Zelf was hij meegelopen met de nederlander Robert Jan Derksen die na de 1e dag gedeeld 1e staat, dus dat was erg leuk om te zien.

M'n bovenbuurvrouw vroeg me of ik misschien zin heb om van september tot en met december 2x per week 's avonds op haar kinderen te passen, want ze gaat dan een opleiding doen. Ik heb gezegd dat ik dat wel wil doen, dus wie weet. Ze wacht natuurlijk ook nog even de andere sollicitanten af (ze heeft een advertentie gezet in het plaatselijke krantje en een briefje in het gemeentehuis opgehangen dus daar kan ook nog wel wat op komen natuurlijk). Gister aan het eind van de middag had ze pas 1 sollicitant gehad en die vroeg E 13,- per uur om op 2 kinderen te passen, waarvan de kinderen nog het grootste deel van de tijd in bed liggen. Beetje veel van het goede, vooral omdat m'n bovenbuurvrouw het echt weer niet zo breed heeft. Maar goed, ik ben benieuwd. Ik zal het vanzelf wel gaan horen of ze echt wil dat ik het ga doen.

Vanochtend hebben we eerst eens uitgeslapen (voor zover dat lukte) en toen rustig aan opgestart. We zijn ook maar eens op zoek gegaan naar een wc-borstel (die hebben we niet en is natuurlijk wel nodig), maar die blijken ze hier in het dorp niet te hebben. Die kun je alleen op bestelling krijgen bij een dure sanitair zaak hier in het dorp.
Nou, ik hoef geen vergulde of bij de rest van het interieur passende borstel, maar een doodgewone plastic borstel, verder geen franje. Het is me wat, wil je je spullen in het dorp kopen, hebben ze niets!
Verder naar de bank geweest en daar de sleutels gekregen van ons postvakje. Dan kunnen we op elk moment van de dag onze post ophalen of juist wegbrengen. Ideaal. Maar wat vooral ideaal is, is dat we dan in het winterseizoen binnen ons geld kunnen pinnen. Dan kunnen al die toeristen dat mooi buiten doen, kunnen zij in de rij staan en wij lopen gewoon lekker door, haha.

Nu net hebben we de kinderen in bed gemikt. Sabine heeft de halve nacht wakker gelegen van het hoesten en ook Joris was weer erg moe, dus het is echt nodig. Vooral omdat we vanavond (als het droog is) naar het dorpspleintje gaan, waar de muziekkapel samen met de rockband Jabberwalky een optreden geeft.
Elk jaar weer leuk om te zien en omdat Sabine ook helemaal weg is van de rockband natuurlijk nog eens extra leuk. De plaatselijke boerinnen zijn ook weer aanwezig met hun Brodakrapfen (gefrituurde deegflappen met een vulling van kaas). Ik vind de daarin aanwezige kaas niet om te eten (doet me een beetje denken aan camembert, ofwel zweetvoetenkaas), maar Sabine is er dol op en Joris vermoedelijk toch wel.
Nu nog hopen op een mooie avond, dan zijn wij alweer tevreden.

Oeps, vergeten te bloggen

Het was gisteren heerlijk weer, dus we hebben zoveel mogelijk buiten gezeten en rondgelummeld. Heerlijk om weer te kunnen doen moet ik zeggen.
Leuk met de buurvrouw zitten kletsen over onze beweegredenen, kinderen, toekomstplannen en van alles meer. Ze vond in ieder geval dat m'n duits heel aardig op peil is (hihi, gelukkig een complimentje over m'n duits, ik vind het zelf nog lang niet goed genoeg, maar volgens Paul moet ik niet zeuren) en dat vond ik niet vervelend, LOL.
Omdat we gistermiddag warm hadden gegeten (Zillertaler Hunte, salade, bauchspeck), zouden we gisteravond eigenlijk brood eten, maar Paul en ik hadden allebei zin in een warme hap.
Eerst wilden we al naar de Pizzeria, toen werd het voorstel pizza halen geopperd en uiteindelijk heeft Paul bij de Billa 3 pizza'tjes uit het vriesvak getrokken en hebben we die in de oven opgewarmd en opgesnoept. Hebben we van alle dure dingen, toch de goedkoopste versie genomen. Het consumindervirus zit er nog steeds, alhoewel ik me de laatste tijd wel eens afvraag waar, want het geld gaat er op dit moment vrij hard doorheen.

Gisteravond op tijd naar bed gegaan, want Paul moest er vanochtend op tijd uit om met Joost (kennis met eigen pension) naar het BMW open golftoernooi in München te gaan. Paul viel natuurlijk pas op het laatste moment z'n bed uit en was dus ook nog ruim bezig met broodjes beleggen toen Joost al kwam binnenlopen.
Zelf erg slecht geslapen wegens een erg hoestende dochter en een krijsende bovenbuurbaby, dus ik bleef zelf nog even lekker liggen.
Om half acht werd ik er door Joris uitgemikt (tja, mamma moest even komen helpen op de wc) en toen besloten dat wij met z'n drietjes de Kandleralm maar moesten gaan beklimmen vandaag.
Om kwart voor negen was alles in kannen en kruiken, de rugzak was gepakt en we konden broodjes bij de bakker gaan halen. 6 broodjes en 2 Brezen (zoute krakelingen) verder gingen we op weg. We hebben het heerlijk rustig aan gedaan, hebben elk beekje uitgebreid bekeken, elke paddestoel geteld (volgens Sabine hebben we wel 26 verschillende soorten gezien) en op elk bankje gezeten om een slokje te drinken of wat te eten.
Onze tocht begon bij ons huis dat op 850 meter hoogte ligt en eindigde op 1120 meter hoogte bij de Kandleralmhütte. Om ongeveer half twaalf kwamen we daar aan en de kinderen gingen natuurlijk meteen spelen in het speeltuintje dat ze daar hebben.
Nadat we alledrie een beker aardbeienmelk hadden gedronken, besloot ik dat we daar ook maar bleven eten. Dan hoef ik vanavond niet meer te koken. Ik aan grillworst met salade en gebakken aardappels, Sabine en Joris ieder frankfurters met een broodje.
Natuurlijk kregen we het niet op (en de hoeveelheid was niet eens groot) en nadat we met z'n drieën nog 2 cola hadden weggewerkt gingen we weer richting beneden.

Het eerste stuk van onze route naar de Kandleralm ging over een stuk van de Brixener Gangl, een mooie rondwandeling om het dorp heen. De terugweg hebben we het volgende stuk aan deze kant van het dorp genomen, zodat we leuk een ander weggetje hadden. We hadden namelijk eigenlijk de Waldweg willen nemen, maar het was zo vreselijk nat en modderig dat we besloten hadden om dan toch maar de 'gewone' weg te nemen.
Beneden aangekomen kwamen we bij een soort bouwput, waarvan ik (schaam schaam) niet eens weet wat ze daar doen, behalve dan zand in het ene stuk uitgraven en een paar meter verder tot flinke bergen verwerken. De chauffeurs daar rijden dus echt een paar honderd keer per dag precies diezelfde 50 meter. Lijkt mij niet echt leuk, maar ja, werk is werk natuurlijk.
Toen via de dierenweide (is ook nog een stukje Brixener Gangl) weer richting huis gelopen. Om iets over 4 uur waren we weer thuis en nu zit ik dus lekker na te genieten in de kelder.

Het weer vandaag is lekker. Beetje zon, veel wolken, klein beetje regendruppels. Al met al zalig om een flinke wandeling te maken.

Liedje van Sabine

Vandaag een liedje van Sabine, dat ze een paar dagen terug schreef toen het mooi weer was. (netjes met spelfouten en al)

boven bij de alm savond,s
als de zon beneden is
kommen wolken in kleuren en vormen in gemiddeld blauw
bij de bergen waar de alm is
zie je groen en zwarte bergen
met afgestorte stukken en met huissen
in het bruin en zwart en wit


(de mooie zachte zangstem mag je er zelf bij bedenken)

van alles wat

Vandaag hebben we maar eens van alles wat.
Korte info over mijn gezondheidstoestand: nog steeds erg last van m'n darmen en een beetje van m'n maag, maar kan wel normaal eten. Ik hoop dus nog steeds op een spoedig herstel.

Verder heb ik eergisteren de sappan uitgeprobeerd, want we hadden een peren- en ananasoverschot. Dus peren-ananassap gemaakt. Het is een lekker licht sapje geworden met een licht bittere afdronk. Dat laatste komt vermoedelijk door het feit dat de ananassen wat overrijp waren, maar het is niet vies ofzo. Ik heb geen suiker gebruikt om het te maken, dus het is nog supergezond ook. Uit een kleine 3 kilo peren en 2 middelgrote ananassen heb ik bijna 2 liter sap kunnen persen. Ik heb geen idee of dat veel of weinig is, wel weet ik dat het niet goedkoop is, omdat ik de spullen gewoon tegen winkelprijs heb gekocht. Maar als je moet kiezen tussen laten verrotten en sap maken, dan heeft sap natuurlijk de voorkeur.

Het weer hier is nog steeds trüb. Een beter woord kan ik er niet voor vinden. De hele dag grijs en ook de hele dag regen. Gelukkig niet zo erg als in Steiermark, maar leuk is het niet. De voorspelling is dat het donderdag en vrijdag beter wordt en dan is het weer weekend dus dan komt er waarschijnlijk nog veel meer regen. Niet best, want overal is de bodem al meer dan verzadigd, dus de noodtoestand zal vermoedelijk in steeds meer gebieden worden afgekondigd. Ik zou bijna zeggen, was ik maar nooit naar Oostenrijk verhuisd.......maar dat doe ik lekker niet :)

Paul heeft vandaag een fietsstoeltje aangeschaft voor op de mountainbike. Erg hard nodig, want we kunnen Joris natuurlijk nog niet op de openbare weg laten fietsen. Ook stinkend duur trouwens (E 75,- voor een stoeltje) maar hopelijk kan hij er zo'n beetje tot en met 5 jaar op, want het stoeltje is behoorlijk aan de maat.

Verder weinig nieuws. Paul is ondertussen alweer aan het werk aan een project en heeft vandaag ook alweer met een collega van defensie aan de lijn gehangen, dus het gewone leven gaat weer beginnen.
Wel merk ik, dat ik het heel fijn vind dat Paul thuis is. We lopen elkaar absoluut niet voor de voeten, maar als ik even ergens hulp mee nodig heb dan is het ook weer zo gebeurd. Dat is wel heel fijn.

Vandaag niet zo'n lang verhaaltje, maar dat moet ook niet elke dag natuurlijk. Je zou er nog eens gewend aan kunnen raken.

Panfluitconcert en zeer geïnteresseerde spammers

Jongens en meisjes, mijn blogje van gisteren heeft op de een of andere manier veel aandacht getrokken van engelstalige spammers.
Ze vinden zonder uitzondering mijn blog fantastisch (wat leuk dat ze nederlands kunnen lezen, haha) en vervolgens mag ik ook bij hun blog komen kijken. Wat een eer, ik ben ontroerd.

Ik heb me gisteren de hele dag niet echt best gevoeld en ook vandaag ging het nog niet echt lekker. Ik ben bang dat ik met mijn drink actie mijn afweersysteem weer naar z'n grootje heb geholpen, want de griepige verschijnselen waren weer in vol ornaat aanwezig.
Gelukkig gaat het nu weer een stuk beter.

Vandaag regende het weer zo'n beetje de hele dag, dus we hebben deze weer binnen doorgebracht. Lekker een sonntagskuchen gebakken (het was dit keer een cake met appel en amandelschaafsel, geserveerd met een flinke klodder vanille slagroom), met Sabine een spelletje Catan (voor 2 personen) gespeeld en vanavond heerlijk gesmuld van Paul z'n rijstschotel (basmatirijst gekookt in bouillon, dan ui en paprikastukjes in olie en boter opbakken, daar in stukjes gesneden barbeque worstjes bij, de rijst erbij mikken en dan flink kruiden met zout, peper en djahé).

Om 10 over 7 ben ik met Sabine richting kerk gelopen waar een panfluitconcert zou worden gegeven. Wij stormen om iets voor half 8 die kerk in, is de mis nog in volle gang! Oeps, gelukkig maar dat we niet met veel herrie binnen kwamen lopen.
Na een minuut of 10 was die ook weer afgelopen en mochten we met 26 mede-liefhebbers (Sabine had geteld dat we met z'n 28-en waren) genieten van een technisch heel goed concert. De begeleidende organist/violist was er 1 van 13 in een dozijn, maar de panfluitist was heel erg goed. Hij deed me wel een beetje denken aan Whitney Houston. Niet qua uiterlijk natuurlijk (het was een roemeen), maar wel in verband met het overdreven tonen van het feit dat hij z'n technieken zo vreselijk goed beheerst. Erg knap, ook erg mooi, erg genoten ook, maar een grote ster zal het nooit worden vrees ik.
Er is trouwens 1 nadeel aan concerten in een kerk, het is koud......... en niet een beetje, maar heel flink. Tja, in een mooie kerk zit nu eenmaal geen verwarming en daar de temperatuur vandaag ook weer niet boven de 20 graden is geweest en het 's avonds zeker niet boven de 10 graden komt, waren wij behoorlijk verkleumd toen we weer thuiskwamen. Dus een flinke bak warme thee en nu ligt Sabine lekker in bed een suske en wiske te lezen en zit ik even lekker warm te worden in de kelder.

De kerk in Brixen is trouwens zeker een bezoekje waard als je eens in de buurt bent. En als je het dan ook koud hebt gekregen, mag je bij ons een glaasje schnaps komen halen.
Prosit!