11 november 2006

Paar dagen alweer voorbij. Op het werk hard bezig geweest met van alles en nog wat. Administratie, vegen, vuilnisbak verslepen, vriezer schoonmaken en voornamelijk het aufenthaltsraum. Gisteren eindelijk de vloer schoon gekregen (heeft me bij mekaar een uur of 10 gekost) en begonnen met een extra laag wit aanbrengen. Dit heeft niet helemaal goed gedekt dus moet nog een keertje over gedaan worden. Flink staan schelden op het feit dat de verf te dun was. Komt omdat het op rollerdikte gemaakt was en ik met een blokkwast een de slag ben (knoeit een stuk minder) en daar loopt het dan weer vrolijk vanaf.

Donderdagmiddag had Sabine weer een slechte dag en toen zijn we als afsluiting met z´n drietjes naar de Mc Donalds in St Johann gegaan. Gelukkig ging het toen beter met haar, ze zat weer teveel in het kringetje school-huiswerk-slapen. Dat hebben we mooi even kunnen doorbreken. Daar ook nog bij de balie met een jonge vrouw staan praten die haar tante altijd een kapsalon in brixen heeft gehad. Ze was pas toevallig weer door het dorp komen rijden en het was haar opgevallen dat er zoveel veranderd was. Was een erg leuk gesprek, we hadden daardoor niet eens door dat ons eten er al een tijdje stond, haha.

Gister werd het wat later met werken. De belichting moest gecontroleerd worden en dat gaat het makkelijkst als er iemand in het buro zit die de knopjes bedient. Normaalgesproken hou ik momenteel om 5 uur op met werken, nu werd het dik kwart over 6. Ach, we gingen toch in het restaurant bij de camping eten, want Sabine had zo´n ontzettende trek in saté en thuis had ik daar de ingrediënten niet voor dus even gezellig boven gegeten.
Alweer complimenten gekregen van cheffie. Blijft vreemd maar wel leuk natuurlijk.

De kinderen hebben vannacht lekker bij me geslapen. Sabine was bang en wilde niet alleen slapen, tja dan wil Joris ook niet natuurlijk, dat krijg je. Dus maar met z´n drietjes in bed, moet kunnen.

De ene vriezer is ondertussen schoon, de ander staat te ontdooien. Ik heb de eerste op z´n kant moeten leggen om het ijs en water er uit te kunnen krijgen, want het afvoertje was volledig dichtgevroren. Bij nummer 2 gaat dat lastig worden, want die is vrij groot om in je eentje om te leggen.
Het verven heb ik volgens mij nu helemaal af. Morgen nog een laatste controle en de laatste verf van de ramen afhalen (en een paar spettertjes van de grond) en dan kan er wat mij betreft meubilair in. Christoph had ook nog een goed idee voor in de ruimte daar, alleen nog even kijken hoe we dat in mekaar gezet krijgen. Vage woorden, ik weet het maar dat is ook nog een soort van verrassing.

De kinderen hebben zichzelf vandaag het grootste deel van de dag vermaakt. Ben erg trots op m´n koters. Jammer dat het dan ´s avonds weer eindigt in ruzie omdat ze hun zooi weer eens niet op willen ruimen.
Ik was al zo blij dat m´n eten er goed in ging (rijst met een chinees groenten/vis-mengsel, kroepoek en tomaatjes) en voor het naar bed gaan natuurlijk het gezamenlijke kopje thee. Vooral Joris staat daar op. Wil niet gaan slapen zonder z´n kopje thee.

Hele goeie dag

Vandaag was een hele goede dag! De kinderen kwamen relatief makkelijk en vrolijk uit hun bed. Het naar school gaan ging zonder problemen en ook het werk vanochtend ging lekker. Chef was in een goed humeur en ik toch wel.

Om iets voor half 1 wilde ik richting Kindergarten gaan om Joris op te halen toen mijn telefoon ging.
Petra, wat heb je nu weer uitgespookt? Uhhhhhh, zeg jij maar wat ik heb gedaan want ik weet het ff niet. Hihi, geintje, ik belde eigenlijk alleen om te zeggen dat ik vind dat je zo goed bezig bent met het aufenthaltsraum; het ziet er al zoveel beter uit en je hebt in de afgelopen 2 middagen echt al heel veel gedaan. Komplimenten!

Ik wist niet wat ik hoorde! Dit is dus de allereerste keer dat ik helemaal spontaan en volledig onverwacht een kompliment krijg. Weet je, dat vind ik dus echt ontzettend leuk, kreeg het er warm van (nog steeds als ik erover nadenk). Misschien dat het iets met gisteravond te maken had toen ik na het werk nog terug ben gereden om lampjes te verwisselen en daarna een sms heb gestuurd met de vraag waarom ik dat soort dingen eigenlijk doe terwijl ik weet dat het toch niet gewaardeerd wordt. Misschien heeft het te maken met het feit dat we vorige week serieus gepraat hebben over het feit dat het niet leuk is als je alleen maar gescheld krijgt als je iets niet goed hebt gedaan en nooit een compliment als je het wel goed doet. Ik weet het niet, maar ik ben er reuze blij mee.

Toen ik even later gebeld werd of ik sigaretten mee wilde nemen als ik weer op de camping kwam en ik kon melden dat hij maar even in m´n jaszak moest kijken (tja ik was op de vraag voorbereid en had er al voor gezorgd), had ik de andere kant van de lijn weer heel blij gemaakt.

Verder is Sabine weer heerlijk naar gitaarles geweest en heeft daarna fijn met buurmeisje Sabrina en een vriendinnetje gespeeld. Joris was bij mij in het Aufenthaltsraum en heeft daar de hele middag lang z´n mond niet gehouden omdat hij zo vrolijk was (doodvermoeiend, maar zoooooo lief), pa Widauer kwam even kijken en vond het ook heel erg opgeknapt en toen ik thuiskwam is Joris ook naar het buurmeisje gegaan en heb ik uitgebreid in bad kunnen hangen.
Morgenochtend heb ik een klus gekregen die mij volgens Christoph op het lijf geschreven is, volkomen beantwoord aan mijn kwaliteiten en kennis, blablabla. Ik begon al bang te worden, toen hij zei dat ik morgenochtend eerst even naar Westendorf moet rijden. Ik had gisteren namelijk op lopen scheppen dat ik al 19 jaar m´n rijbewijs heb en nog nooit een ongeluk of een krasje heb veroorzaakt. En toen hij mij ging pesten dat ik als een vrouw reed, (deed ik omdat hij bij mij in de auto zat) ging ik zonder handen rijden om te etteren.
Naar Westendorf dus om te kijken voor een overtrek voor de stoel en een neksteun voor in de blauwe trekker. Ach, vind ik prima en ook leuk om te doen. Kan ik daarna mooi meteen even naar de Hofer om nog wat boodschappen te doen, die zit er vrijwel tegenover.

Maar goed, om terug te komen op vandaag, wat een heerlijke dag.
En de avond met de kinderen eindigde ook al zo goed. Sabine heeft laten horen wat ze op gitaarles heeft geleerd en bladerde eigenlijk gedachtenloos naar achter in haar boek waar de akkoorden staan.
Degenen die mij langer kennen, weten dat ik een heel klein beetje gitaar heb kunnen spelen en dat 1 van de dingen die ik kon het nummer Quiet Eyes van de Golden Earring was. Nu heb ik het begin riedeltje daarvan al een hele tijd zitten proberen op Sabine´s gitaar, maar het lukte steeds maar niet. En vanavond had ik het opeens weer te pakken! Zo gaaf! Heb meteen Paul opgebeld om dat te laten horen.

Nu weer een berg strijk weg zien te werken en dan hebben we ook al weer een nuttig bestede avond gehad.

7 november 2006

Jongens jongens, wat heeft Joris toch een moeite om z´n bed uit te komen zeg. Elke morgen weer moeite met hem eruit schoppen. Gelukkig gaat het als hij er eenmaal uit is ook erg goed.
Sabine valt juist erg makkelijk haar bed uit, maar is dan weer zo slecht op gang te brengen. En dat met een moeder die ´s ochtends met alles moeite heeft, opstaan en op gang komen..... Pfff, ben altijd weer blij als ze allebei op school zitten, dan kan ik tenminste rustig op gang komen in het buro.

Er is weer aardig wat administratie te controleren dus ik ben ´s ochtends bezig met administratie en ´s middags ga ik dan poetsen. Dan heeft meneer de campingchef het buro voor zichzelf om administratie te doen, want ook hij moet er momenteel aan geloven.

Vanmiddag ook nog even foto´s gemaakt van het saunahuisje dat momenteel te huur staat. Er was een meneer die daarom gevraagd heeft, dus dat moet ik dan ook regelen.
Ach wel leuk, dus ik zal de beste hier ook even op zetten.
De buitenkant:


DE open haard:


De keuken:


En natuurlijk de sauna:


Moet morgen nog een poging wagen, ik zag al dat ik bij sommige foto´s vergeten ben om in te flitsen en dat is met tegenlicht toch echt wel nodig.

Om vijf uur vonden we het weer welletjes dus lekker naar huis. Hebben we lekker nog een restje spaghetti van tussen de middag gegeten en broodjes met fleischkas oftewel leberkäse. Tja van alles nog maar een beetje aanwezig, maar we hebben er weer van gesmuld. Beker melk erbij en klaar zijn wij.
Na het eten hebben de kinderen weer even lekker met de X-box mogen spelen en heb ik het een en ander lopen opruimen en even ontbijt gehaald voor morgenochtend. Toch wel handig als we iets te eten hebben dacht ik.

Toen hebben we papa nog even opgebeld via voipbuster. Dat scheelt toch een hoop centjes en de kinderen hadden allebei ook veel behoefte om papa even te spreken. En ik vond het toch wel fijn om even te kunnen praten met m´n liefste. Best gezellig zo met de kinderen, maar ik mis dan toch altijd wel een volwassene om mee te praten.

Nu dan weer hard aan de was en voor we het weten is het alweer bedtijd.
Tot morgen!

Kedegedeng

of zoiets heet dat nummer van Guus Meeuwis als ik me niet vergis.
Vanochtend nadat we de kids naar school hebben gebracht, zijn we doorgereden naar Wörgl alwaar mijn geliefde echtgenoot op de trein naar Nederland is gestapt.
Leuk vind ik het niet dat hij zolang weg moet, maar ja, het hoort nu eenmaal bij het werk.

Daarna weer lekker naar m´n werk waar ik eerst weer het een en ander aan administratie heb weggewerkt en vervolgens met m´n neus weer boven de nitro ben gaan hangen om de vloer te poetsen. Om twaalf uur snel Joris van school gaan halen en eten gaan koken. We hadden nog wat pannekoeken van gisteren over en die heb ik gevuld met een groentegehakt mengsel. Daar expres teveel van gemaakt en het teveel verwerkt tot pastasaus voor morgen. Tja als Paul er niet is, zal ik dat soort dingen toch een stuk strakker moeten plannen wil ik uitkomen met de werktijden.
Gelukkig kan ik tussen de middag 2 uur pauze inplannen. Het is op dit moment heel erg rustig op de camping dus voor de gasten hoef ik niet in het buro te zitten op het ochtenduurtje na.

´s Middags eerst een mevrouw de huurcaravan laten zien. Een slowaakse die man en kind rond de kerstperiode ook graag in haar buurt wil hebben en nog een onderkomen voor de twee zocht. Christoph was in het buro hard aan de administratie bezig dus die wilde onder geen beding gestoord worden vandaar dat de kinderen en ik de dame in kwestie maar even buiten opgewacht hebben.
Daarna weer naar het aufenthaltsraum om daar verder te poetsen. De kinderen kwamen me na verloop van tijd helpen en dat was heel erg gezellig moet ik zeggen.
Om 4 uur waren ze alleen nog maar rondjes aan het rennen, dus toen heb ik ze toch gevraagd om dat buiten te gaan doen, want al dat geschreeuw en geren om me heen werd me toch een beetje teveel.
Rond half vijf werd de nitrostank me toch een beetje teveel dus toen ben ik opgehouden. Nog even in het buro zitten praten en om 5 uur vonden we het allebei welletjes.

Thuis lekker broodjes gemaakt en na het eten mochten de kinderen nog even lekker met de X-box spelen. Nadat de kinderen samen nog een gewoon spelletje hadden gedaan, hebben we nog een kopje thee gedronken en toen was het alweer bedtijd voor m´n lieve knuffels.
Ik vrees dat ik zo weer aan de strijk moet geloven, want het huishouden wordt hier helaas nog steeds niet door de kaboutertjes gedaan, snif.

poesje mauw

vertrek maar gauw, ik heb helemaal geen trek in jou.
Dat was het eerste wat vanochtend in mijn hoofd opkwam toen ik wakker moest worden omdat het werk alweer begon te roepen.

Het was gisteravond/nacht weer erg gezellig. Dit keer niet naar ons stamcafé geweest, maar naar de papalapub. Die is sinds dit weekend weer open en wij waren daar nog nooit geweest. Ook een leuke tent moet ik zeggen, wel duidelijk een echte apres ski zaak dus ik vermoed dat wij er in het hoofdseizoen niet echt te vinden zullen zijn.
Gezellige avond gehad samen met allerlei bekenden, waaronder ook Christoph en vriendin. Ook wel gelachen om een vent die daar zat en continu probeerde om me te versieren. Hij was toch zooooo geil en of ik geen zin had om met hem naar de wc´s te gaan, blablabla. Daar had ik dus geen zin in en toen hij het nodig begon te vinden om z´n hand in m´n broek te gaan steken, ben ik dan ook maar ergens anders gaan staan. Even later lag ´ie op de bar te snurken ;) Een mens beleefd nog eens wat, haha.

Paul heeft nog gedobbeld en geprobeerd spijkers te slaan. Dat laatste volledig verloren dus dat waren weer 5 rondjes drank die gegeven moesten worden. En de meeste daarvan mocht z´n vrouw opdrinken. Lekker hoor dat wel, maar vanochtend was ik er toch een ietsje minder blij mee. Eigen schuld, dikke bult moet je maar denken.

Vanochtend niet veel mensen in het buro gehad, maar degene die er waren, vonden het wel erg nodig om veel tegen me te praten. Pffffff, man daar had ik het echt moeilijk mee. Het uurtje buro was wel snel voorbij en daarna thuis nog maar even gaan liggen.
De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt met de nieuwe racespellen voor de X-box. Vooral Joris vind dat soort dingen natuurlijk fantastisch en Sabine zit ongelooflijk fanatiek te schelden op zo´n moment.

Vanmiddag moest Paul nog snel bij een paar klanten langs en ben ik nog even langs de camping gefietst voor een controle rondje. Het is wat lullig als er mensen zijn aangekomen en die hebben stroom of gas nodig en er is niemand. Gelukkig of jammergenoeg waren er geen nieuwe gasten aangekomen dus ik kon snel weer naar huis. Het was ondertussen licht beginnen te regenen dus ik hoefde ook niet zo nodig te blijven.

Thuisgekomen maar eens pannenkoeken gaan bakken. Dat had ik de kinderen al een paar dagen beloofd, dus dan moet het er ook maar eens van komen.
Mooi afscheidsdiner voor Paul, die gaat morgenochtend namelijk op de trein naar Nederland. Hij heeft een klus aangenomen afgelopen donderdag en die moet zo snel mogelijk geklaard worden. Dus niet lang nagedacht en snel alles gaan regelen.
Ik zal m´n mannetje wel missen hoor, hij blijft toch minimaal 1 en maximaal 2 weken weg.

Morgen eerste de kids naar school, dan Paul naar Wörgl en vervolgens snel naar de camping. Er moeten sneeuwkettingen om de trekkers gelegd worden en ik word geacht daarbij behulpzaam te zijn en de vloer van het aufenthaltsraum moet nu toch echt schoon gepoetst worden.
Ik ga weer roze olifanten zien van die nitro lucht vrees ik. Nou ja, dat is weer eens wat anders dan zo´n mislukt poezebeest :D