Erg rustig

Op dit moment is het erg rustig in het buro van de skischool, ik heb dan ook mooi de tijd om hier weer bij te schrijven.

Sabine is de afgelopen dagen weer thuis geweest, ze had op woensdag 39 graden en dat vond ik toch een beetje teveel om haar naar school te sturen :)
Joris is vrijdagochtend ziek thuisgebleven, die moest ´s ochtends ineens overgeven. Tja, het zijn zo van die dingen, met dit natte koude weer is een koutje zo gevat natuurlijk.

Donderdagmiddag zijn Paul en ik aan het einde van mijn werkdag nog even gezellig een glaasje gaan drinken met een groepje skileraren. Voor een aantal was het weer einde van het skiseizoen en moet de reis naar Nederland weer beginnen.
Om zes uur zijn wij weer naar huis gegaan, de rest van de groep is gezellig naar het feest van het Iglodorp gegaan en hebben vervolgens tot diep in de nacht doorgefeest.
Gisteravond zijn we met een groep uit eten geweest bij Brixnerwirt, ontzettend gezellig, veel gelachen en lekker gegeten (alleen de garnalen van Wim vielen erg tegen).
Daarna door voor een paar glaasjes naar de Papalapub, waarna we doorgingen naar de Brixner Stadl voor het concert van de groep Milestone. Entree van wel € 7,-, vond ik eigenlijk teveel, maar ja als de collega´s al naar binnen lopen dan blijf je ook niet alleen buiten staan. Het geluid was alleen zo verschrikkelijk slecht als je niet direct voor de bühne stond, dat Paul en ik het iets over tienen voor gezien hielden.

Vandaag weer wat nieuwe sneeuw gehad, nooit verkeerd natuurlijk en vanavond worden we tegen een uur of negen / tien verwacht in Bar Tresor die een nieuwe uitbater heeft (buurman van ons). Het is de bedoeling dat Paul daar foto´s gaat nemen van het feest en we zien wel hoe laat het gaat worden.
Gelukkig zijn opa en oma in Brixen....

Joris en snowboarden

Gisteren was Joris dan jarig.
Hij mocht van ons "uitslapen" wat betekent dat hij de vrijwillige bijles Duits om 7.15 uur niet hoefde te volgen. Daardoor kon hij toch z´n ontbijtje op bed krijgen (chocoladecroissants en een kopje thee).
Als kado kreeg hij van Sabine wat Pokemon-spelletjes voor z´n Nintendo DS die hij graag wilde hebben en van ons 2 uur privé snowboardles met zijn lievelingssnowboardleraar Steve. Niet dat hij de rest niet aardig vindt, maar Steve kan trucs zoals springen enzo.

Ik heb met Hans afgesproken dat ik ´s middags vrij kon zijn, zodat ik Joris na z´n les om half vier weer op kon halen en dan ook nog tijd had voor zaken als taart enzo. Ik heb een vrije variatie gemaakt op de appel-notentaart van de V&D met een gecarameliseerd suikerlaagje er op. Van m´n schoonouders hoorde ik ondertussen dat Joris en Steve na de les nog even een drankje zouden drinken en dan via de Nieding naar beneden zouden komen.
Verder kon ik ´s middags voor Sabine zorgen die met flinke koorts thuis kwam, die heb ik na een bordje soep meteen naar bed gestuurd, zodat ze later nog een beetje puf zou hebben als Joris thuiskwam.

Om vier uur stonden Paul en ik beneden bij de gondel om de snowboarders op te halen. Omdat ze er niet waren en ook maar niet kwamen, heb ik Steve maar eens opgebeld waar ze zaten. Het bleek dat de mannen het samen zo naar hun zin hadden, dat ze nog niet op wilden houden. Uiteindelijk werden we om vijf uur gebeld dat we Joris op mochten komen halen. Joris glom aan alle kanten van trots, ze hadden een draai staand op het bord geoefend, een slide gemaakt over een houtenbankje (dat nu natuurlijk wat dieper in de sneeuw stond), gesprongen en daarbij had hij ook al geleerd om een grab te maken. Steve riep weliswaar nog wat dingen, maar ja ik ben geen snowboarder en heb dan ook geen idee wat dat allemaal inhield.
Daarna hebben we bij Massimo pizza en penne besteld en gezellig samen met opa en oma thuis gegeten.
Joris kreeg ook nog 2 nieuwe truien, een sneeuwkogel (zo´n schudgeval) en een mooie nieuwe snowboardbroek. Dat laatste is hard nodig, want z´n huidige broek hangt van de reparaties aan elkaar en is niet echt waterdicht meer (eigenlijk echt niet meer, hij was op broekhoogte compleet nat).

Na het kijken naar hun favoriete programma Galileo op Pro7 hebben we de kinders lekker in hun bedje gestopt, Joris kon niet meer uit z´n ogen kijken van moeiigheid.

Vanochtend dus maar even een briefje naar de juf geschreven dat Joris z´n huiswerk vanwege de spontane actie van mijn collega niet had kunnen doen. We gaan het braaf vanmiddag inhalen...

Tot zover het nieuws hier, ik kijk naar een prachtig blauwe lucht met een heerlijk zonnetje, ben vanochtend ook fijn gaan wandelen.

Alweer bijna een week voorbij

En een hectische week is het geweest! Hartstikke lekker natuurlijk, daar doen we het allemaal voor.
Veel mensen langs gehad, nog een aantal bloglezers in het echt gezien (leuk hoor, allemaal hartstikke bedankt voor het langskomen!) met deze en gene bijgepraat.
Ook Paul heeft een vreselijk hectische week gehad, bij hem was het echt teveel bij elkaar, dus om weer even bij te komen, heeft hij het weekend de telefoon uitgeschakeld, zodat het achterstallige werk gedaan kon worden zonder dat hij steeds gestoord werd door allemaal mensen die hun probleem natuurlijk het belangrijkst vinden. Op een bepaald moment moet je zulke beslissingen wel eens nemen, omdat je anders niets meer gedaan krijgt.

Op zaterdagochtend is de nieuwe skilerarenfoto gemaakt, de oude was al zo´n 8 jaar oud en het was dus weer hoogste tijd voor vernieuwing. We zijn heel benieuwd hoe het geworden is, het weer deed in ieder geval goed mee, het zonnetje straalde aan alle kanten. (Nee, ik sta er niet op, ik ben geen skileraar...)
Over een paar weken krijgen we het resultaat te zien, dus ik hoop dat dat nog gebeurt als ik nog in dienst ben.

Vandaag lekker een rustdagje gehouden. Uitgeslapen, ontbijt op bed gekregen van manlief, daarna heb ik nog twee uur vertaalwerk gedaan. Toen was het tijd om eens lekker van het zonnetje te genieten, dus heb ik de hele middag heerlijk bij ons op het terras gezeten.
Nu nog even genieten van de vrije avond, dan kunnen we morgen weer lekker uitgerust aan de slag!