Heb ik m´n camera mee...

vergeet ik foto´s te maken. Zucht.

Om half acht stond ik alweer ruim op de camping, had de broodjes gehaald en de controleronde gereden, omdat het woensdag is, kon ik weer aan de slag om het karton klaar te leggen om opgehaald te worden.
Dit keer gelukkig maar 2 dozen uit de container moeten halen. De rest had Ton al gedaan of hadden de mensen er dit keer niet ingegooid.

In het buro weer hard aan de slag met het verwerken van de stroomstanden die ik had opgenomen. Ondertussen ook nog wat mensen langs gehad en natuurlijk Christoph die het erg nodig vond om vervelend te doen terwijl ik nog moe was. Ik heb ´m op een bepaald moment gevraagd om alsjeblieft weg te gaan, ik vond hem echt irritant.
Om 10 uur weer gewapend met pen, papier en etiketten op weg gegaan naar het laatste deel van de camping waar ik stroomstanden af moest lezen. Met wat kleine tussenstopjes waarbij ik mensen moest helpen en met Christoph nog even volgende week heb doorgesproken, was ik om 12 uur klaar.
Paul had ondertussen voor ons van die lekkere belegde broodjes bij de Billa gehaald, maar hij werd zelf na een kwartier door een klant gebeld of hij alsjeblieft langs kon komen. Dat was dus snel het broodje naar binnen proppen en wegwezen.
Zelf ben ik om half 1 alweer begonnen met stenen rapen op de wei. Er was nog een stuk nieuwbouw waar veel stenen lagen en waar Christoph vandaag graag wilde maaien. Eerst gezellig met Joris bezig geweest en daarna nog een tijd alleen.
Ik had alleen niet helemaal goed gewerkt, want ik had naderhand vreselijk pijn in m´n rug.
Toen ik de stenen zo goed en kwaad als het ging opgeruimd had, ben ik weer naar het buro gegaan om de standen te verwerken. We willen het eind van de week helemaal verwerkt hebben en dat is flink doorwerken als je zo´n 400 standen (stroom en gas) op hebt genomen.
Christoph kwam op een bepaald moment ook alweer vragen of ik kwam vegen, maar dat heb ik vandaag geweigerd vanwege de pijn in m´n rug. Gelukkig kwam Ton om te helpen en Kevin even later ook.

Om vijf uur was het buro weer officieel open en kwamen er weer heel wat mensen langs toen ik door Christoph werd gebeld. Totaal in paniek want hij was z´n sleutelbos verloren. Dus ik heb beloofd dat ik zogauw ik tijd had zou gaan zoeken. Ton kwam even later ook aanlopen om te vragen waar hij moest beginnen met zoeken en zo zijn we met z´n allen gaan zoeken.
Ik heb ook alle gasten gevraagd om te kijken of ze de sleutels ergens zagen liggen. Per slot van rekening zie je met z´n allen meer dan alleen. We konden die dingen alleen nergens vinden en dat is vreemd met een hele bos.
Totdat ik voor de zoveelste keer in de buurt kwam van de stroomkast waar hij als laatste de sleutels had gebruikt. Degene die daar met de caravan staat, zei dat ze daar een kapotte sleutel op hun terras hadden gevonden..... Toen begonnen er bij mij allemaal lampjes te flikkeren dus gevraagd of ik dat stuk nog kon zien. Gelukkig lag het er nog en het was een sleutel van de camping. Dus verder gekeken met een aantal mensen en binnen no-time hadden we nog veel meer stukken gevonden.
Snel Christoph opgepiept en zoveel mogelijk sleutelstukken bij mekaar gezocht. Dan zie je ook weer wat een aardige mensen er allemaal zijn want iedereen helpt gewoon meteen.

Grote opluchting bij Christoph en mijzelf, want we hadden al visioenen dat we tot vanavond laat aan het zoeken zouden zijn. Ik had al tegen ´m gezegd dat we natuurlijk net zolang zouden zoeken totdat we ze gevonden hadden.
Zo kwam een werkdag van goed 10 uur aan z´n einde!

Eind goed al goed en zo gingen we rond iets over half zeven met de campingvrienden richting Massimo om hun laatste avond hier te vieren. Helaas moeten ze weer richting huis, maar ja dat mag na 5 weken natuurlijk ook wel eens :)
Daar weer heerlijk gegeten en de kinderen hebben ook nog fijn in het speeltuintje van de Kindergarten gespeeld.
Thuis mochten ze nog even spelen, maar Joris had het helemaal gehad dus die heb ik in mijn bed gelegd zodat hij kon slapen.
Sabine ook naar bed gestuurd, waar ze nog wel even mocht spelen.
Even later gingen onze vrienden ook naar de caravan en wij naar bed.

Helaas kon ik dus niet slapen, dus ben er maar weer uitgegaan.
Ach, zo komt er toch nog een blogje uit vandaag.

stroom

Gisteren flink aan de slag gegaan met het aflezen van stroom. Het is een hoop werk, maar ook wel leuk om te doen. Een bloknoot mee om alles op te kunnen schrijven, etiketten mee om in de kasten te kunnen plakken voor de controle later, pennen, telefoon en natuurlijk wat pepermuntjes.
Was ik lekker bezig, wordt ik opgebeld door Christoph of ik met de bezem wil komen om te vegen, want hij had er met het grasmaaien weer een zooitje van gemaakt op de weg. Het gras was eigenlijk nog net wat te nat en bleef aan de messen van de machine plakken. Daardoor kwam het allemaal op de weg weer van de messen af en dat zag er niet uit.
Ik onder luid geprotesteer aan het vegen geslagen toen de lucht erg donker begon te worden.
Dat was tijd voor groot alarm, want als het begint te regenen voordat we de weg schoon hebben, dan krijgen we die groene troep er echt vrijwel niet meer af.
Toen stonden we dus binnen no-time met z´n vieren te vegen. Flink de vaart erachter gezet en net toen we dachten dat het zou gaan storten waren we klaar......en de wolken vonden het ook welletjes en dreven vrolijk verder met hun natte vrachtje.
Nou ja, druk gemaakt om niets, maar de weg zag er tenminste weer redelijk uit.

Weer vrolijk verder gegaan met stroom aflezen, nog een keer vegen waarbij Christoph bij mensen een stel palen met ketting de grond heeft uitgetrokken (tja, je mag officieel je perceeltje niet afzetten, maar goed dat vinden we niet erg, maar dat het zo gedaan is dat we er met de grasmaaier niet meer door kunnen... dat is niet handig), zodat hij daar tenminste ook kon maaien.
Toen nog een uurtje burodienst gedraaid en de werkdag, van dit keer 9 uur, zat er weer op.
Ondertussen waren ook opa en oma met de kinderen aangekomen dus die moesten uitgebreid geknuffeld worden. Toen zijn we met z´n viertjes bij het campingrestaurant gaan eten en heeft Paul daar de pc weer zo goed en kwaad als het ging van internet voorzien. Geen idee wat er nu precies fout zat, maar hij is er vandaag ook weer mee bezig geweest.

We zijn gisteren niet te laat naar bed gegaan, want allevier waren we toch wel erg moe.

Vanochtend alweer om iets over half acht op de camping aanwezig. Controlerondje gereden en daarna in het buro alvast begonnen met de verwerking van de stroomstanden. Dat is echt een giga hoeveelheid werk, ik kan me voorstellen dat Christoph dat liever een mij overlaat :) Het weer zat vandaag niet erg mee, dus ik ben veel met de verwerking bezig geweest, alhoewel ik vanmiddag ook nog een uurtje of 2 standen op heb lopen nemen.
Ook vandaag weer een dag van 9 uur gemaakt en ik heb het vage vermoeden dat dat de rest van de week ook wel zo blijft. Zoals gezegd ligt er een hoop werk en Petra is voor het meeste daarvan verantwoordelijk. Ach, is goed voor de inkomsten moet je maar denken.

Verder gaat het met de tunnelbouw gestaag door. Ik vergeet elke keer om de camera mee te nemen, vandaar nog steeds geen nieuwe foto´s, maar de vorderingen zijn goed te zien. Er staat al een heel stuk tunnel met dak erop. Als het niet teveel blijft regenen, heb ik toch goede hoop dat we voor de winter misschien toch nog dicht zijn. Zou wel heel fijn zijn hoor. Het ziet er toch mooier uit zonder die extra heuvels..

wechselhaftes wetter

Gistermiddag eerst thuis nog het een en ander gedaan en om 4 uur weer op de camping aanwezig (op aanvraag van Christoph, want ik hoefde er eigenlijk pas om 5 uur te zijn). Daar weer een rustig middagje gehad zodat alle voorbereidingen voor het stroomaflezen helemaal rond zijn.
Natuurlijk kwamen er om 6 uur, toen ik naar huis wilde, weer mensen langs die de camping wilden bekijken en wat informatie wilden. Aaaaargh altijd als ik net naar huis wil. Ik heb al tegen Christoph lopen mopperen dat ik net als hij voortaan gewoon het buro 10 minuten eerder sluit zodat ik daar geen last meer van heb.

Gisteravond lekker rustig wat op internet rondgekeken en een spelletje op de computer gedaan.
Paul is met Marco in Kufstein foto´s gaan maken. Ze hadden afgesproken dat ze dat zouden gaan doen als het weer mooi genoeg zou zijn en ze hadden geluk. Het weer is op dit moment namelijk ontzettend wisselvallig, je kunt er niets mee.
Of het leuk was weet ik niet. Ik lag namelijk al te snurken toen hij thuis is gekomen en Paul sliep nog toen ik vanmorgen wegging. Het is toch wat met ons.

Christoph was vanochtend zowaar ook al op de camping aangekomen toen ik kwam aanfietsen. Was wel makkelijk nu hoefde ik geen controle rondje te maken.
Heel even alle zaken doorgenomen toen hij alweer gebeld werd dat hij naar het hotel moest komen. Hij krijgt echt vrijwel geen tijd om hier op de camping te werken. Word ik wel eens een beetje moe van.

Ik zit nu nog even tot 10 uur in het buro en dan gaan we aan de slag met stroom aflezen! Ik heb er zin in.

en toen was het alweer zondag

Onverwacht vrijdagmiddag toch op moeten komen draven voor een uurtje burowerk. Vond ik wel weer gezellig, moet toch altijd flink afkicken als ik verplicht vrij heb.
De rest van de dag niet veel gedaan, tenminste, niet veel nuttigs of interessants, daarom gaan we maar meteen door naar zaterdag.

Ik kon meteen weer vol aan de bak, want Christoph had besloten dat we nu maar eens snel met de voorbereidingen voor het winterseizoen moeten gaan beginnen.
Dat betekent nieuwe prijslijsten maken, zaken voor de jaarrekeningen in orde maken, stroomstanden opnemen en nog veel meer.
Ik ben zaterdag vrijwel de hele dag bezig geweest met de voorbereidende werkzaamheden zodat ik maandag stroomstanden kan gaan aflezen.
Gistermiddag na het werk eerst met Paul naar de sauna in Kitzbühel gegaan. We dachten dat die tot 21.00 uur open was, maar het bleek maar tot 20.00 uur te zijn. Dat was een heel kort saunarondje helaas. Toen zijn we nog een klein rondje door Kitzbühel gaan lopen. Er waren in de binnenstad een aantal blazersensembles aan het optreden en daar hebben we ook even bij staan luisteren. Erg mooi om te horen zo nu en dan.
Omdat we alleen maar een broodje gegeten hadden, hadden we best trek gekregen en zijn bij een Chinees/Thais restaurant in Kitz wezen eten. Alleen een hoofdgerecht, want meer honger hadden we niet. We waren helaas de enige gasten in het restaurant, maar het eten was er niet minder om. Heerlijk vers gemaakt en super van smaak. We gaan er zeker nog een keer naartoe.
We kregen allebei een flesje wijn als verrassing, dat was een actie vertelde de serveerster nog. Een flesje pruimenwijn en een flesje licheewijn. De pruimenwijn is erg lekker, dat weten we al, want we kregen een glaasje warme wijn als afsluiting van de maaltijd.

Daarna naar huis gereden en van daaruit naar Tresor, de plaatselijke bar. Ik had zin om uit te gaan en daar de kinderen er nu nog niet zijn, hebben we het er nog maar even van genomen.
Eerst een hele tijd gewoon samen zitten praten, later nog met mensen van het gemeentehuis. Paul had met 1 van die mensen nog veel contact gehad toen de gemeente bij ons een computer wilde bestellen en met hem en z´n vriendin, z´n collega en nog een bekende hebben we de rest van de avond/nacht zitten praten. Erg leuk, zo hoor je nog eens dingen over het dorp en over mensen. Wel moesten we natuurlijk weer veel te veel drinken, want 1 van die gasten wordt volgende week 50 en dat ging hij niet vieren, maar gedronken moest er natuurlijk wel weer worden.
Gelukkig kregen we geen schnaps door de neus geduwd, maar het alcoholpercentage was zo tegen half 3 wel erg hoog geworden. Daarom maar naar huis gegaan (te voet, want rijden wilden we geen van tweeën meer) en daar om 3 uur ons bed ingedoken. Per slot van rekening moest ik vandaag om 9 uur weer op de camping aanwezig zijn.

Dat laatste is ook prima gelukt, ik was nog wat moe, maar verder eigenlijk geen last van de drank. Dit in tegenstelling tot mijn echtgenoot waarbij het volledig verkeerd gevallen is en die al de hele dag in bed ligt.
Hij had gisteravond trouwens nog sjans in de bar. Een vrouw moest persé met hem dansen (hihi, Paul en dansen) en dat ging nogal close zullen we maar zeggen. Het is maar weer goed dat ik niet jaloers ben, haha.
Zelf kreeg ik van 1 van de mannen steeds complimenten dat ik zoveel ben afgevallen. Ik kon me eerlijk gezegd niet herinneren dat hij me bewust ook een stuk zwaarder heeft gezien, maar hij kon zich mij blijkbaar wel herinneren. Ach, het zal wel, alcohol maakt mensen nu eenmaal een stuk praatgrager.
Daardoor ook gehoord dat we voor een goede sauna in Kirchdorf moeten zijn, dus die gaan we volgende keer maar eens uitproberen.

Vandaag verder weinig nieuws. Weer hard verder met de voorbereidingen voor morgen en natuurlijk weer een stel gasten die het nodig vonden om pas om kwart over elf in het buro te verschijnen om te betalen. En dat terwijl er toch duidelijk aangegeven is dat het buro op zondag om 11 uur sluit. Zucht.

Dan vrees ik dat ik me nu weer eens op het huishouden zal moeten gaan storten, want er ligt weer een hoop spul te slingeren en de kinderen komen morgenavond weer dus dan hebben we nog minder tijd daarvoor. Tot zover de update van vandaag, ben benieuwd of ik er morgen nog toe kom om te schrijven, want ik merk dat ik momenteel vrij weinig achter de pc zit.
Is thuis ook nogal moeilijk omdat Paul m´n beeldscherm nodig heeft voor z´n werk en dat gaat nu eenmaal voor.