banketstaaf

Eerst nog maar even twee fotos van onze geasfalteerde voorplaats. Het ziet er echt zoveel beter uit en we hebben zoveel minder troep die naar binnen gelopen wordt. Heerlijk!!

Dan zou voor het mooi de "hoofdstraat" van de Buchberg ook weer eens geasfalteerd moeten worden, want die ziet er echt niet uit, maar bij ons is het nu in ieder geval goed.

Verder hebben Paul en ik ons deze week nog met iets verdrietigs bezig moeten houden. Een dochter van een kennis van een kennis van ons heeft zelfmoord gepleegd en ze had die avond allerlei bestanden van haar laptop gehaald. Paul heeft er zoveel mogelijk van teruggehaald en daaruit bleek inderdaad dat ze al een aantal maanden met zelfmoordgedachten rondliep. Heel triest natuurlijk, maar ja, ook met dat soort zaken moet je je soms bezighouden. Het werk hebben we natuurlijk gratis gedaan, die familie heeft al ellende genoeg zo.

Ook nog wat leuks! Sabine heeft afgelopen week zelf spijs gemaakt en daar vandaag een banketstaaf mee gebakken. Een foto van de hele staaf heb ik niet kunnen maken, toen was hij al bijna helemaal op.

Je kunt hier wel op zien dat ze vergeten was om er ei overheen te strijken, maar dat maakte ´m niet minder lekker. Gelukkig voor ons lust Joris geen dingen als marsepein en spijs, dus hebben wij lekker meer!!!

Asfalt

We hebben ruim een jaar moeten wachten, maar nu is het dan zover, het asfalt is gelegd!

Om iets over zevenen kwam de ploeg afgelopen dinsdag bij ons aan:

 Eerst werd de rand van het huis afgeplakt met iets wat op behangerstape lijkt. Paul heeft daarbij even meegeholpen, want alhoewel de ploeg uit 9 man bestond, was er maar 1 verantwoordelijk voor het afplakken (de rest was met andere dingen bezig).

Toen werden de eerste kruiwagentjes met asfalt gestort. Tja die grote machines gaan niet bij het huis, dus dan moet het inderdaad wel zo. Maar er wordt flink doorgewerkt, dus dat ging nog aardig snel.

Onder de carports werd het toen platgewalst terwijl de grote uitrijmachine gevuld werd met loeiheet asfalt uit de kiepwagen.

De verdeelmachine rijdt het vervolgens netjes uit, waarbij er in de machine een man zit en aan beide kanten aan de achterkant ook een man staat die daar weer knoppen staan te bedienen.

Vervolgens kwam de man met de wals er overheen en klaar is het biljartlaken!

Ik ben vergeten om een foto te maken van het compleet geasfalteerde geheel, omdat we toen in gesprek waren met de man van de wohnbauförderung, maar dat zal ik van de week nog een keer doen als er weer een mooi zonnetje schijnt (gisteren scheen die ook, maar vandaag helaas nog niet).

De kinderen zijn gisteren naar de Martinimarkt geweest. Sabine had met haar vriendinnen afgesproken en Joris met een vriendje. Joris z´n vriendje mocht niet mee, want die had z´n huiswerk nog niet af, dus toen ging alleen het jongere broertje mee. Die was strontvervelend geweest en steeds weggelopen, dus Sabine en Joris hadden zich niet verantwoordelijk voor hem gevoeld toen zij naar huis wilden en het kind weer met iemand anders onderweg was. Groot gelijk, er was ook geen afspraak dat ze met z´n drietjes moesten blijven, dan hoeven ze dat ook niet te doen.

Joris had eigenlijk een pistooltje willen kopen van z´n gespaarde geld, maar er was ook een dobbelspel waarbij je prijzen kon uitzoeken als je de 6 gooide en natuurlijk lukte hem dat twee keer en hij kwam dan ook thuis met.......vuurwerk! (babypijltjes en nog wat kleine knallertjes) Hij was door het dolle heen en dolgelukkig, dus ´s avonds hebben we met z´n vieren meteen een paar pijltjes afgeschoten :)
Sabine had een heerlijke middag met haar vriendinnen gehad en was dus ook helemaal tevreden.

En zo zijn we aan het eind van het verhaal allemaal tevreden, wat wil je nog meer!