In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zondag, juni 19, 2011

Snap ik het nou niet?

Tjonge jonge, zo´n studie houdt een mens wel bezig hoor. Ik doe nu dus mee aan een online seminar van 3 weken. De eerste bijeenkomst was onder aanvoering van de begeleidster van de universiteit die ons uit de doeken deed waar we het nu eigenlijk allemaal over gaan hebben en die ons de verschillende onderwerpen opgaf, waarna we ons voor een onderwerp in konden schrijven.
Vervolgens met ons groepje een online bespreking gehad, waarbij 2 van de 5 al niet aanwezig waren..... Dat vind ik dan al weer heel raar. We hebben onder de drie die er wel waren een deel van het werk verdeeld, voor de andere twee was er ook nog het een en ander over.
Wat schetst mijn verbazing, die twee hebben allebei besloten om ook datgene te gaan doen wat wij met z´n drieën al doen... wat moet er dan na met de andere onderwerpen?
Ik heb dan maar besloten om een van die twee zaken ook nog aan te pakken, maar raar vind ik het wel.

Verder is de opdracht dat we het moriliteitsmodel van Kohlberg uit moeten werken en dat we dat zoveel mogelijk in eigen woorden moeten vatten. Dat heb ik zo goed en kwaad als het gaat gedaan, tja het is op een vrij eenvoudige manier geschreven, want zo schrijf ik nou eenmaal, maar het staat er in eigen woorden.
De andere college die tot nu toe al wat in het gezamenlijke forum heeft geschreven, heeft hele goede citaten bij elkaar gezocht, maar het bestaat compleet uit citaten, er is niets eigen woorden aan.
Ik begin met echt af te vragen of ik het wel snap, of ik niet helemaal compleet in de verkeerde richting zit te denken en compleet verkeerde voorstellingen heb van groepswerk. Woensdagochtend uiterlijk 12 uur, moeten we deze eerste opdracht uitgewerkt hebben en onze eerstvolgende bespreking is morgenavond om 19.00 uur.Ik ben heel benieuwd met hoeveel mensen we dan zijn, want veel tijd om zaken te veranderen of zelfs nog uit te werken is er dan niet meer.

Pfffff, ik vind dit heel erg lastig.
(en mijn collega´s zijn allemaal vrouwen, wat het voor mij ook niet makkelijker maakt, die zijn altijd zo snel op hun tenen getrapt....)