Saai?

Of het saai klinkt, dat weet ik niet, maar ik denk het wel.
Wat hebben we gedaan?
Gisteren tegen half 10 ofzo nog even naar Tresor gegaan voor een biertje. Was heel gezellig moet ik zeggen, weer fijn zitten praten met allerlei mensen. Tegen een uur of half 12 weer naar huis gegaan, want er moest vandaag toch ook nog gewerkt worden.

Vanochtend ben ik eerst nog even naar de camping gereden om alle enveloppen die ik voor de BrixNet-klanten in de postvakjes had gedaan dicht te plakken. Tja, ik zal nu eenmaal nooit ongevraagd in andermans post neuzen, maar op de camping blijken er helaas mensen rond te lopen die daar anders over denken. En na een vraag van een klant van ons besloten om voortaan alles maar dicht te plakken.

Thuisgekomen nam Paul vrij snel de auto over om naar een klant te gaan en heb ik nog even een sms-je gedicht voor mijn vandaag jarige ex-collega.
Verder wat pagina´s zitten bekijken van allerlei ´passen´. Dit zijn de krampusgroepen hier in de omgeving die het sinterklaasfeest met hun aanwezigheid opfleuren. Er werd gisteren door de voorzitter van de Kaslachpass hier uit het dorp aan Paul gevraagd of hij (misschien wel wij, want ik vind het ook leuk om te doen) hun pagina wilden bouwen. Er bestaat al een pagina, maar die is gebouwd door de broer van iemand die er niet meer bij is en die er nu dus ook niks meer aan doet.
Mij lijkt het in ieder geval wel leuk om te doen en om Paul wat ideeën aan te geven, kijk ik dus een beetje rond naar wat er al is.

Met Joris heb ik vanmiddag met de racebaan gespeeld. Hij heeft een parcourtje gemaakt en dan is er natuurlijk niets leuker dan met z´n tweetjes racen! Wel moet ik zeggen dat ik erg gehandicapt was, want 1 van mijn voorbanden was er af. Maar goed, we zijn geen mietjes dus ik heb er gewoon mee gereden

Verder het gewone gangetje van werk, huishouden, kinderen enz. M.i. enigszins saai, maar ach, ook dat moet zo nu en dan kunnen.
Straks met de kids naar opa en oma, Paul en ik hebben vanavond afgesproken in Tresor, want morgen hebben we werkvrij in ieder geval. ´s Middags worden we verwacht bij de Oldtimer-trekker meeting op de Brixenbachalm....en op dat soort spontane uitnodigingen zeggen wij meestal geen nee :)

wateroverlast

Gisteravond kwamen we tegen een uur of 5 op de camping om Joris bij opa en oma op te halen en toen was het me daar toch een partij nat! ´s Middags was het 2e toiletgebouw al leeggepompt en ´s avonds kwam het water bij de camperwasplaats gewoon uit het riool omhoog.
Bij m´n schoonouders liep een prachtige beek langs de caravan, waardoor we enkeldiep door het water moesten om daar te komen.
Vanochtend was het gelukkig weer over. De regen was opgehouden en daarmee ook de wateroverlast. Bij ons thuis sowieso nergens last van gehad, waar we heel erg blij mee zijn.
Als het nu niet te hard omhoog gaat met de temperaturen zodat de sneeuw niet te snel smelt, dan redden we het wel zonder al te veel ellende hier in het dorp.

Vanochtend zijn Paul en ik nadat we de kinderen naar school hadden gebracht naar St. Johann gereden, waar Paul in het ziekenhuis zijn voet moest laten controleren. Dan schrijven ze dat je afspraak om 9 uur is, maar uiteindelijk bleek, dat gewoon iedereen om 9 uur wordt opgeroepen en je dan op volgorde van binnenkomst wordt geholpen. Natuurlijk duurt wachten altijd te lang, vooral als je vervolgens niet langer dan 1 minuut binnen bent, maar na een goed half uurtje was Paul aan de beurt. Alles goed met de voet, de brace moet nog 4-5 weken om blijven, maar voor de rest was de dokter zeer tevreden.

Verder eigenlijk niets bijzonders gedaan vandaag. De kinderen hebben lief gespeeld, wij gewerkt (rustig, niet veel aan de hand vandaag) en vanavond hebben we weer met z´n vieren een spelletje gespeeld op de spelcomputer.
De kinderen liggen nu lekker in bed en wij zitten een beetje lui te zijn in de kelder.

Ach ja, bijna vergeten. Vanochtend om 8 uur belde vriendje Andi op. Hij ligt in het ziekenhuis met een open kuitbeenbreuk. Hij werkt momenteel in de bouw en is gisteren met het natte weer uitgegleden toen hij op een nieuwe bouwplaats naar beneden wilde lopen. Is flink naar beneden gepletterd en moet voorlopig een dag of 10 in het ziekenhuis doorbrengen. Dus dat wordt binnenkort op ziekenbezoek! Ik heb al visioenen van fruitmandjes hihihi, hij wil vast liever een fles bacardi, maar die krijgt hij echt niet daarzo!

Tot zover de update vanaf hier. Wens iedereen nog een hele fijne avond!

Het regent, het regent, de pannetjes worden nat

Sabine kwam gisteren inderdaad iets na 10 uur thuis van school. Kletsnatte broek en heel koud. Dus snel natte kleren uit, goed warm gewreven, bak thee met ontbijtkoek (overblijfsel van de familie die langs was geweest) en even lekker bij de verwarming.
Toen heeft ze heel ijverig haar gitaarspel zitten oefenen terwijl ik een stapel aan het wegstrijken was. Van buitenspelen komt momenteel niets, want het regent vrijwel aan 1 stuk door.

Tussen de middag lekker simpel gegeten (soort stoofpotje van aardappels, paprika, ui, peper, zout, knoflook, bouillonblokje, frankfurters in stukjes), maar goed vullend en lekker warm. Een eenvoudige doch voedzame maaltijd zou heer Bommel zeggen.

´s Middags ook weer de gewone huishoudelijke klussen en terwijl Sabine nog wat schoolspullen aan het kopen was, hebben Joris en ik Paul bij een klant afgezet en zijn wij naar de Hofer gereden om boodschappen te doen.
Met een halve auto vol (oké dat gaat snel bij een Clio, ik geef het toe) zijn we weer naar huis gereden. Daar goot het ondertussen zo hard dat we de auto met boodschappen maar buiten hebben laten staan totdat de hoeveelheid water wat minder werd. Ik ga me toch echt niet doornat laten regenen als het niet nodig is!

Nu de kinderen weer naar school gaan, heb ik de fruitschaal maar weer eens ingesteld. Daar was van de zomer veel te weinig van gekomen dus te weinig fruit gegeten. Nu kunnen ze als ze thuiskomen of ´s middags trek hebben even lekker een hapje nemen (en ik ook) en dat is wel zo gezond.
Na het eten met z´n vieren nog een spel Mario Party gedaan (voor de insiders Shy Guys Wunderbahn) en toen de kids weer snel naar bed gedirigeerd. Wij zijn daarna weer richting kelder vertrokken om nog het een en ander aan werk te doen, want dat blijft (vooral voor Paul) maar doorgaan.

Vanochtend redelijk rustig opgestaan, want ik had vrijwel alles gisteravond al voorbereid, wat scheelde want Sabine moest weer haar hele hebben en houwen mee naar school en dat is een hoop kan ik je zeggen.
Dus als halve vrachtwagen richting school gereden en Sabine maar even geholpen met de spullen naar de klas dragen. Ik mocht natuurlijk niet mee de klas in, want dat is not-done, maar nu heeft zij tenminste niet met al die zooi hoeven slepen. Dat is maar goed ook, want dan is ze helemaal niet meer vooruit te branden.

Ook Joris had spullen nodig voor school. Een doos met kleurtjes (maar hij wilde geen doos, hij heeft zo´n prachtig pennenetui in dezelfde print als z´n schooltas dus daar moest het in) en een kartonnen opbergmap. Die laatste hebben we nog niet, maar daar zorgen we van de week wel voor.

Verder zorgt de regen bij ons weer voor enige overlast. Bij de een na laatste traptrede van de kelder komt er namelijk water naar binnen. Erg vervelend, want er staat binnen de kortste keren een aardige laag. Dus daar gaan we de huisbaas maar eens mee confronteren. Tot dan mik ik er steeds een dweil of een oude handdoek neer om te zorgen dat we met droge voeten naar beneden komen. Ik moet er toch niet aan denken dat alles hier weer onder water komt te staan en we opnieuw moeten beginnen met alles inrichten enz.

Ook zijn we nog even bij de beek wezen kijken die afgelopen jaar uit is gebroken. Dat ziet er daar vrij goed uit, alhoewel de boerderijen daar alweer overlast hebben van ander water dat gezellig een nieuw beekje heeft gevormd.
Daar was alweer een graafmachine bezig om de ellende een beetje binnen de perken te krijgen. Wij krijgen er zo te zien in ieder geval geen last van, het water kan nog naar allerlei kanten weg voordat het bij ons is. Maar goed, je weet natuurlijk maar nooit, dus we houden het zaakje wel in de gaten.

foto´s??

Sorry Jo uit Ro, maar foto´s heb ik niet. Tis een beetje regenachtig hier beneden....

15 jaar getrouwd, jarige en sneeuw op de bergen

En alweer zijn de dagen voorbij gevlogen.
Maandagochtend ben ik eerst lekker gaan wandelen en heb heerlijk zitten mijmeren bij ´mijn´ beekje. Echt zo´n plekje dat niet eens zo ver uit de wandelroute ligt, maar waar niet veel mensen komen. Daar kan ik mijn gedachten altijd lekker tot rust laten komen. Op een bepaald moment kreeg ik het te koud dus ben weer naar huis gewandeld.
Daar kwam ik bij het station kennis Igor tegen die het ernstige vermoeden had dat ik gezopen had (tja mijn neus wil wel flink rood worden bij kou) en dat om elf uur ´s ochtends! Gemeen die gozer, bah :)
Tussen de middag heerlijk eierschwammerlgulasch gemaakt met de schwammerl die we van Addi en Andrea hadden gekregen.

Paul had het vreselijk druk dus die hebben we amper gezien. Alhoewel we natuurlijk wel onze 15 jarige trouwdag op gepast wijze gevierd hebben

Dinsdag ook alweer een druk dagje. Paul heeft de ochtend weer gebruikt voor klantenbezoek terwijl ik weer eens geprobeerd heb het huis een ietsje fatsoenlijker te krijgen en aan het vertalen ben geweest.
Tussen de middag snel gekookt, even uitgebuikt en toen met de hele familie naar Wörgl. Daar flink aan de inkoop geweest.
Voor Sabine het een en ander aan schoolspullen gehaald. Nieuwe broeken, shirts, gymschoenen en een winterjas voor Joris. Voor Sabine nog een shirt gevonden en voor haar was er weer alles nieuw nodig voor de gymles. Dus shirts, een broekje, een sweatshirt en gymschoenen voor haar gekocht. Geen goedkope winkel met dit soort zaken bekend, dus naar de Intersport en toch maar gekozen voor Nike spul. Wel heel mooi moet ik zeggen en EUR 13,99 voor een t-shirt vind ik nog wel te doen.
Toen weer snel naar huis, het internet op de camping lag plat vanwege een storing bij Telekom. Als die dan weer is opgelost, dan moeten wij alsnog de router resetten dus daarvoor snel even langs.
Paul had dan alweer 2 afspraken staan dus die ging snel naar zijn klanten, terwijl ik de kledingkast van de kinderen maar weer eens op orde heb gebracht. Anders kunnen de nieuwe aankopen er natuurlijk niet in.
Alhoewel ik eigenlijk vind dat de kinderen zichzelf wel aan mogen kleden en daarbij de kast netjes moeten houden, vrees ik toch dat het voor de hoeveelheid werk die dat veroorzaakt toch makkelijker is als ik de spullen klaarleg. Maar dat is tegen mijn principes, zo leren ze het nooit. Pffffff.

Weer snel wat broodjes gemaakt, Paul kon meteen aanschuiven en daarna linea recta naar de camping, want opa was jarig. Daar snel een bakkie thee gedaan en een stukje taart gegeten. Lekker een paar spelletjes pesten gespeeld en toen moesten we weer weg, want de kinderen moesten vanochtend natuurlijk weer vroeg uit bed.

Tja, vandaag is het gewone leven weer begonnen, oftewel er moet weer naar school gegaan worden. Aan de ene kant lekker, want je krijgt er weer een flink ritme van; aan de andere kant was het ook wel lekker in de zomervakantie lekker weg met de kinderen als we zin/tijd hadden en dat gaat nu natuurlijk niet meer. En dan heb ik het nog niet eens over het uitslapen...

Vanochtend dus weer om half zeven uit bed en dat in de kou. Het is namelijk flink koud, gisterochtend de verwarming maar weer opgestart. De sneeuw ligt alweer op de bergen en toen we vanochtend Sabine en Joris naar school brachten, kwam ook de natte sneeuw in het dal alweer naar beneden.
Op de auto van Katharina (van Gasthof Nieding) lag alweer een cm of 3-4 aan sneeuw. Brrrrrrr.
Sabine was weer stiknerveus voor het nieuwe schooljaar. Die heeft vanochtend ook weer kerkdienst, dus zit nu te bibberen in dat koude gebouw. Daarna rooster halen en dan mag ze weer naar huis. Verwacht haar om een uur of 10 terug.
Joris wilde ons eigenlijk eerst niet laten gaan, maar toen hij door Thomas geroepen werd, was hij binnen een halve seconde weg, dus ik geloof niet dat hij het echt erg vond.

Met Paul naar een klant in Kufstein en buiten de kou en een bak regen, ga ik zo maar weer eens aan het vertalen en daarna het huishouden. Alhoewel het wat mij betreft echt in bed blijf weer is

Moeilijk

Gisteravond eerst gezellig in Tresor geweest, waar vriendje Andi wegens geldgebrek niet kwam. Toen opeens bedacht dat we bij vriendinnen Moniek en Charlotte in Kitzbühel langs konden gaan. Gelukkig waren ze nog wakker en vonden het supergezellig dat we langs zouden komen.
Daar heel gezellig zitten praten en later nog een spelletje zitten doen. Voordat we het wisten was het half 3 en wilden we toch maar eens op huis aan.
Om half 4 nog wakker gebeld door Andi, die blijkbaar toch ergens was gaan doorzakken. Maar goed, dan neem ik niet meer op natuurlijk. Mafkees, je belt toch niet om half 4 ´s nachts iemand op als je niet zeker weet dat diegene wakker is.

Vanochtend eerst de kinderen gehaald, een broodje met gyros gegeten en toen weer naar het campingrestaurant want Addy had gebeld of we even langs wilden komen. We moesten inderdaad nog steeds langs vanwege de computer dus dat hebben we gezellig met z´n allen gedaan.
Toen we aankwamen, troffen we 3 zeer verdrietige mensen.
Omdat ze geen zin hadden (is in ieder geval hun verhaal) om naar de chef z´n pijpen te dansen, was van de een op de andere dag hun pacht opgezegd. Oftewel, dank u voor de centen en u zoekt het verder maar uit.
Dus we zijn met z´n allen gaan zitten en hebben bedacht welke panden er in Brixen eventueel te pacht zijn en hebben telefoonnummers opgezocht. We hadden onder andere Wirtshaus am Brixenbachl op het oog, maar dat bleek ondertussen al vrijwel vergeven te zijn. En aan bekenden van ons nog wel, super voor ze, jammer voor de mensen van het campingrestaurant. Nog een heel heen en weer gebel om te kijken of we nog ergens snel opslagruimte voor ze konden regelen, want tja hun inboedel moet ook mee.
Ook dat is helaas niet gelukt, maar ja, meer kunnen we toch niet doen voor ze.

Wel moeilijk vinden we, aan de ene kant kennen we mekaar amper, aan de andere kant wil je mensen graag helpen als ze in de problemen zitten. Nou ja, wij vragen in ieder geval flink rond veel meer kunnen we helaas niet voor ze doen.
Lastig is dat als je niet uitkijkt je veel te betrokken wordt en dan moet je straks andermans problemen op gaan lossen en dat is ook niet de bedoeling.
Vooral de reden vinden we in dit geval heel moeilijk en eigenlijk willen we daar ook liever niets mee te maken hebben. Per slot van rekening moeten wij BrixNet zien te runnen.