In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, december 11, 2004

klussen en kijkers

Nee, geen tv programma dit keer :-)
Maar vanochtend weer een kijker gehad en vanmiddag tegels aangeschaft om de badkamer er ietsje beter uit te laten zien.
Het ding ziet er echt gewoon niet uit en nu Paul er 1 wandje tegels in heeft zitten, ziet het er al zo veel beter uit.
Straks is het geen renovatie object meer, maar gewoon een nette, eenvoudige badkamer. En dat is precies wat we willen, want dat wij niet zo blij zijn met de badkamer is niet goed, maar dat een potentiële koper er misschien op afknapt is gewoonweg slecht.

En eerlijk is eerlijk, een goeie anderhalf uur klussen is gewoon lekkerder dan naar een 1 of ander beeldscherm kijken. Dus we gaan proberen dit er in te houden.

donderdag, december 09, 2004

to panfluit or not to panfluit

Vandaag m´n laatste panfluitles gehad. Volgende week gaan we met 2 groepen samen nog een keer lekker spelen en dan is het echt voorbij.
Ik ga niet verder met lessen omdat het gewoonweg te ver is voor me. Vooral omdat de vervolglessen geen uur meer zijn, maar slechts een half uur per keer. En dan vind ik een uur heen en een uur terug veel te veel.

Wel zit ik erover te twijfelen om toch nog een echte concertfluit te kopen. Ik merk toch goed dat m´n eigen fluit niet zo heel best is en ik wil dan toch gewoon graag een echte goeie fluit hebben. Maar ja, dat kost weer veel centjes, dus daar moeten nog een flink aantal nachtjes over geslapen worden denk ik.

zal ik wel, zal ik niet, zal ik wel, zal ik niet, pffffffff

woensdag, december 08, 2004

duimen

Zo, nu zit ik dus te duimen. De mensen die vandaag kwamen om ons huis te bekijken, waren redelijk enthousiast over de ruimte in het huis en flink enthousiast over de tuin. Ze hebben zelf een huis met 2 badkamers en helemaal af, maar ze willen gewoon graag meer ruimte.
Goeie kanshebbers dus voor ons, nu hopen dat ze echt zo enthousiast zijn als ze lijken.

Duim, duim, duim, duim, duim........

dinsdag, december 07, 2004

ik ga maar eens in herhaling vallen

Want vandaag ben ik alweer bezig geweest met strijken, strijken, strijken, opruimen, opruimen, poetsen, poetsen en poetsen.
Morgenochtend komt er namelijk weer iemand ons huisje bekijken en het zou toch fijn zijn als ze ook zien wat een leuk huis dit is. Ik maak me nog geen zorgen voor wat betreft de termijn van de verkoop, maar op een bepaald moment zijn natuurlijk wel alle mensen langs geweest die een huis in deze prijsklasse zoeken.

Na een hele dag binnen bezig te zijn geweest net nog even een avondwandelingetje gemaakt door de mist. Erg lekker moet ik zeggen. Helaas ook erg kort, want de kinderen liggen natuurlijk gewoon in bed, dus veel verder dan een rondje om het blok zijn we niet gekomen.

Toch is dat avondwandelingetje ook iets dat ik graag vaker wil doen en zeker ook in Oostenrijk. Meer buiten zijn, is zeker 1 van de dingen die ik daar hoop te kunnen doen, want ik blijf hier te vaak binnen omdat ik het te nat vind buiten.

Zo, dan nu voor de sfeer nog even een mooi plaatje:

maandag, december 06, 2004

Afscheid nemen valt soms best zwaar

Gisteren heb ik weer even volledig kennis kunnen maken met de nadelige kant van emigreren. Afscheid nemen van geliefde gebruiken, plaatsen of mensen valt best zwaar. En dan kun je natuurlijk wel zeggen van: ´waarom doe je dat dan ook niet gewoon in Oostenrijk?´, maar dat is voor ons geen optie.
Als wij willen integreren, dan zullen we ons moeten aanpassen aan de gebruiken daar en niet hardnekkig vasthouden aan de andere landsgewoontes. Dat is juist de reden waarom wij vermoeden dat veel mensen gewoon nooit zullen inburgeren in een ander land. Vasthouden aan gewoontes geeft weliswaar een gevoel van veiligheid, maar je moet soms afscheid durven nemen, ook al valt dat heel zwaar, van die veiligheid om een nieuwe veilige haven te kunnen vinden.

Gelukkig voor ons komt Sinterklaas ook in Oostenrijk, weliswaar zonder Zwarte Piet, schimmel en surprises, maar hij is er wel.
Vergezeld van duivels en engelen komt de goedheiligman daar de kinderen lekkers brengen. Heel anders dan het NL verhaal, maar ook leuk denk ik. Volgend jaar zal ik daar zeker verslag van doen.

Wat me zeker niet zwaar gaat vallen, is het afscheid nemen van het NL weer. Man wat is het alweer grijs vandaag. Het is ook weer flink vochtig buiten dus de cv staat alweer flink te stoken.
Straks maar weer eens hout zagen voor vanavond, dan kunnen we de kachel weer lekker stoken.

zondag, december 05, 2004

snif snif dag sinterklaasje

Nou, dat was het dan. Ons laatste Sinterklaasfeest.
Het was ontzettend gezellig. De kinderen hebben mooie kadootjes gekregen en gelukkig niet teveel, wij volwassenen zijn ook erg verwend en hebben ontzettend kunnen lachen om de gedichten. De surprises hebben veel bewondering geoogst en het werd gelukkig niet veel te laat.

Nu zit ik hier met een beetje katterig gevoel. Dit zal ik echt onwijs gaan missen. Niet zozeer de kadootjes, maar de voorpret bij het maken van de gedichten en de surprises. De lol als het op het heerlijke avondje precies die uitwerking heeft die jij hoopte.

Het was erg fijn, maar ik zal u erg gaan missen lieve Sint.